Είναι γνωστό πως οι μεγάλοι ατζέντηδες ελέγχουν το ευρύτερο μερίδιο της μεταγραφικής «αρένας». Σε έναν κόσμο κέρδους κρατάνε τα μπόσικα. Η FIFA ήρθε για να ταράξει τα νερά τους, με την απόφαση να καθορίζεται στα δικαστήρια.
Ο λόγος του ενός εναντίον του άλλου. Η FIFA έχει ανοίξει πόλεμο με τους περισσότερους ατζέντηδες ποδοσφαιριστών, χωρίς να το βλέπει έτσι ακριβώς η ίδια. Επιμένει πως οι μεταγραφές δεν εκτελούνται με διαφάνεια και όλοι, εκτός από τους εκπροσώπους των παικτών, θέλουν να γίνουν αλλαγές. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και το Συμβούλιο της Ευρώπης, μάλιστα, παρακινούν καιρό την FIFA να κάνει κάτι.
Το αντίπαλο δέος, η Ένωση Ατζέντηδων Ποδοσφαιριστών, καταδικάζει τον οργανισμό για παραβίαση των κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί απαγόρευσης μονοπωλίου και πως δεν έχει το δικαίωμα να εμπλέκεται στις μεταγραφές. Παρόλο που το Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο έδωσε το πράσινο φως στην FIFA, παράγοντας ενός Περιφερειακού Δικαστηρίου στη Γερμανία παρέπεμψε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Ουσιαστικά, η Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία με τις ενέργειές της αποσκοπεί στην εξάλειψη της παραμικρής υπόνοιας ότι το ποδόσφαιρο μετατρέπεται σε κερδοφόρα επιχείρηση. Σύμφωνα με τον Γιαν Κλάινερ, Διευθυντή της Ποδοσφαιρικής Ρυθμιστικής Αρχής του οργανισμού, οι ατζέντηδες δρουν στο επίκεντρο του παγκόσμιου μεταγραφικού συστήματος, από το οποίο βγαίνουν άκρως κερδισμένοι. Επομένως, η FIFA έχει κάθε δικαίωμα και ευθύνη να παρέμβει στον τρόπο διεξαγωγής των καθηκόντων τους.
Για να δικαιολογήσει την στάση της παραθέτει το εξής απλό επιχείρημα. Κάθε χρόνο, αναλογικά με την αύξηση των χρημάτων που ξοδεύονται σε μεταγραφές αυξάνονται και οι χρεώσεις των υπηρεσιών που παρέχουν οι ατζέντηδες. Την τελευταία δεκαετία μόνο αυξήθηκαν κατά 400%, ενώ ρεκόρ έσπασε το αστρονομικό ποσό των 653 εκατομμυρίων ευρώ σε αυτό το μεταγραφικό παράθυρο, που αντιπροσωπεύει το 10% των συνολικών δαπανών των μεταγραφικών χρεώσεων!
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται τα λεγόμενα «super agencies» και ομαδοποιήσεις, μεγαλύτερη των οποίων είναι η CAA Stellar. Ξαφνικά η κυριαρχία των ατζέντηδων βρέθηκε να απειλείται. Οι ίδιοι πάντως, ισχυρίζονται πως ναι μεν το θέμα πρέπει να διαλευκανθεί από την δικαιοσύνη, αλλά όχι με τον τρόπο που το προσεγγίζει η FIFA.
Ακόμη και οι λιγότερο γνωστοί επαγγελματίες του χώρου εναντιώνονται σε αυτό το «μοντέλο σουπερμάρκετ», όπως το αποκαλούν. Υποστηρίζουν πως τα μεγάλα γραφεία θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τα μεγαλύτερα κόστη και δεν θα περιοριστούν ιδιαίτερα. Επίσης, θεωρούν πως μια από τις συνέπειες της εφαρμογής του θα είναι η είσοδος πολλών αδίστακτων συναδέλφων τους, οι οποίοι θα είναι πρόθυμοι να προσφέρουν αυτά που δεν μπορούν οι υπόλοιποι.
Πράγματι, οι προμήθειες των ατζέντηδων ξεπερνάνε κάθε λογική. Όλη η ζήτηση προέρχεται από τους συλλόγους και όσο μεγαλύτερη η ζήτηση τόσο περισσότερο αυξάνονται οι τιμές. Είναι πρόθυμοι να πληρώσουν όσα χρειαστεί για την απόκτηση παικτών και οι εκπρόσωποί τους δεν μεσολαβούν για να μετριάσουν τον μεταγραφικό «πόλεμο». Πώς να το κάνουν, άλλωστε, όταν το κασέ τους ξεχειλίζει;
Υπάρχει, επίσης, η πεποίθηση πως τα οικονομικά ζητήματα που περιγράφει η FIFA προέρχονται από δυσλειτουργίες του γενικότερου ποδοσφαιρικού συστήματος και της ανισότητας που υπάρχει, με τους ατζέντηδες να αποτελούν απλώς ένα σύμπτωμα. Οι ανησυχίες κορυφώνονται όμως, καθώς έχουν γίνει αναφορές ανήθικης και εγκληματικής συμπεριφοράς, όπως και περιπτώσεων κακοποίησης και εμπορίας ανθρώπων (trafficking).
Αν η FIFA καταφέρει να κερδίσει την υπόθεση, οι μετασχηματισμοί που θα εφαρμοστούν είναι μεταξύ άλλων:
- Η καθιέρωση ενός συστήματος αδειοδότησης που θα περιλαμβάνει εξετάσεις
- Η απαίτηση από τους ατζέντηδες να παρέχουν πλήρη διαφάνεια στους πελάτες τους σχετικά με τις πληρωμές που λαμβάνουν
- Η πληρωμή των τελών εξυπηρέτησης των ατζέντηδων μέσω του FIFA Clearing House, με σκοπό την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος και την προστασία της οικονομικής ακεραιότητας
- Η απαγόρευση της πολλαπλής εκπροσώπησης, επομένως ένας ατζέντης μπορεί να λειτουργεί μόνο για ένα συμβαλλόμενο μέρος σε μια συναλλαγή
- Αυστηρότεροι κανονισμοί για την εκπροσώπηση ανηλίκων
- Η θέσπιση ενός ανώτατου ορίου υποχρεωτικής χρέωσης υπηρεσιών, με σκοπό την αποφυγή υπερβολικών/παράλογων οικονομικών κινήτρων και συγκρούσεων συμφερόντων
Το τελευταίο μέτρο είναι εκείνο που έχει προκαλέσει τις περισσότερες αντιδράσεις. Ο δικηγόρος, Φίλιπ Γουέλερ, χαρακτηρίζει το όριο που θέλει να θέσει η FIFA ως «ένα σκληρό, αντιανταγωνιστικό μέτρο για τον καθορισμό των τιμών στην αγορά, το οποίο αντιπροσωπεύει την παραβίαση των αντιμονοπωλιακών νόμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Εν ολίγοις, η FIFA θέλει να διαχειριστεί τα τέλη υπηρεσιών των ατζέντηδων με τέτοιον τρόπο ώστε να αναλογούν του μισθού. Εκείνοι, από την άλλη, αρνούνται πως υπάρχουν αθέμιτα κίνητρα από πλευράς τους, ενώ οι χρεώσεις που κάνουν πάνε ανάλογα με τις απαιτήσεις των παικτών και την εξέλιξη του αθλήματος.
Ο κύριος Παναγιώτης Μαυροειδής, Ελληνοελβετός καθηγητής που έχει εργαστεί πάνω σε ποδοσφαιρικά ζητήματα, μέχρι και το Financial Fair Play, πιστεύει πως όποια και να είναι η κατάληξη της εν λόγω ιστορίας θα είναι «επιμορφωτική και διδακτική» για το μέλλον του παιχνιδιού.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι απόψεις διίστανται και η μάχη που δίνεται έχει πολύ δρόμο μπροστά της. Η FIFA είναι πεπεισμένη πως οι Ευρωπαίοι δικαστές θα κατανοήσουν την θέση της και τις ιδιαιτερότητες της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, ενώ οι ατζέντηδες ανησυχούν πως η Ομοσπονδία δεν κατανοεί πως λειτουργεί η δουλειά τους. Και στην μέση ενός ακόμη παραλογισμού όλοι εμείς θεατές.
Σουζάννα Μποντίνη
