Η ΑΕΚ στο Ζάγκρεμπ δεν έκανε μόνο μία σημαντική ευρωπαϊκή νίκη… Η ΑΕΚ στο Μάξιμιρ φώτισε ένα σκοτεινό τούνελ και πέρασε μηνύματα από καρδιάς…
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Ήταν κάτι παραπάνω από ένα ματς αυτό της ΑΕΚ στο Ζάγκρεμπ. Μόνο για ποδόσφαιρο θα ήταν ιδανικό να μιλήσουμε σήμερα. Δυστυχώς τα γεγονότα δεν μας το επιτρέπουν. Ευτυχώς όμως μέσα στην όποια κοινωνική μαυρίλα, υπάρχει και το φως! Και η ΑΕΚ φώτισε το Ζάγκρεμπ χθες… Φώτισε τον κόσμο! Ο Κώστας ο Γαλανόπουλος σήκωσε τη γροθιά του κρατώντας το μαύρο περιβραχιόνιο και το έδειξε στο… σκοτεινό τούνελ που έχουν μπει οι οργανωμένοι οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ! Δεν ξέρω αν τους… φώτισε κι αυτούς. Δεν είναι, δυστυχώς, εύκολο να αλλάζεις αρρωστημένες νοοτροπίες με μία σου κίνηση. Μακάρι να ήταν… Ο κόσμος μας θα ήταν σίγουρα καλύτερος.
Αυτή η νίκη όμως της ΑΕΚ στο Μάξιμιρ, αυτή η μεγάλη ανατροπή, όπως ακριβώς ήρθε, με το γκολ στο 90’ ενός παιδιού που έχει περάσει τόσα πολλά και φωνάζει ξανά «παρών» και ο τρόπος που πανηγύρισε μπροστά στην εξέδρα τους, ήταν από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές στην ιστορία αυτής της ομάδας!
Συγκρίνεται μόνο με το ταξίδι στο Βελιγράδι το 1999. Είναι ευτυχία, είναι καμάρι, είναι χαρά και μεγάλη συγκίνηση ο ΑΕΚτζής να βλέπει την ομάδα του να περνάει μηνύματα ειρήνης και αγάπης μέσα από το ποδόσφαιρο… Ο Μιχάλης δυστυχώς δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω. Η οικογένειά του θα ζει για πάντα με αυτή την τεράστια απώλεια. Δεν θα την ξεπεράσει ποτέ! Όλοι οι υπόλοιποι θα ζούμε πάντα έχοντας αυτό το αγκάθι να μας τρυπάει την καρδιά. Όμως η υψωμένη γροθιά κόντρα σε καθετί φασιστικό, σε καθετί ρατσιστικό θα είναι πάντα μία νίκη του πολιτισμού… Θα είναι η ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Και ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να σταματήσουμε να αναζητάμε την ελπίδα…
Επιτρέψτε μου: χθες, στο Ζάγκρεμπ, δεν κέρδισε η… Ελλάδα, της οποία η συμπεριφορά σε πολιτικό και όχι μόνο επίπεδο μία εβδομάδα τώρα είναι, επιεικώς, κακή. Κέρδισε η ΑΕΚ, κέρδισε ο… Μιχάλης! Η ΑΕΚ χθες επίσης δεν απέδωσε κάποια… δικαιοσύνη για τους δολοφόνους του Μιχάλη. Δικαιοσύνη περιμένουμε από τα ελληνικά δικαστήρια! Χθες η ΑΕΚ, οι παίκτες της και ο Αλμέιδα δεν πέρασαν μηνύματα… για τα μάτια του κόσμου. Δεν πέρασαν υποκριτικά μηνύματα όπως κάνουν πολλοί σε Ελλάδα και εξωτερικό. Πέρασαν μηνύματα καρδιάς…
Και δεν ήταν ένα ή δύο τα μηνύματα. Δεν ήταν μόνο ο Γαλανόπουλος μετά το γκολ του που έστειλε μήνυμα κατά του φασισμού. Ο Αλμέιδα δεν πανηγύρισε μετά τη μεγάλη νίκη της ομάδας του από σεβασμό. Ο Αλμέιδα στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι, με τους παλμούς στο… θεό, είχε την ψυχραιμία και το μυαλό να πει το σωστό πως δεν πρέπει να τσουβαλιάζουμε όλους τους Κροάτες επειδή υπάρχει ένα μέρος αυτών που έχει ακολουθήσει στη ζωή του ένα μαύρο δρόμο. Όλος ο οργανισμός της ΑΕΚ έχοντας βιώσει μία θλιβερή εβδομάδα, αντέδρασε άψογα σε όλα, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του αγώνα. Με σεβασμό στο ποδόσφαιρο, με σεβασμό στον αντίπαλο σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, με σεβασμό, αγάπη και συγκίνηση στη μνήμη του Μιχάλη και της οικογένειάς του. Το ίδιο, εννοείται, πρέπει να συμβεί και το Σάββατο στη ρεβάνς.
Όταν η ΑΕΚ έγινε… ΑΕΚ
Πάμε να μιλήσουμε και για τα καθαρά ποδοσφαιρικά. Η ΑΕΚ έδειξε στο πρώτο ημίχρονο ότι ήταν επηρεασμένη. Επηρεασμένη και ψυχολογικά απ’ όσα είχαν συμβεί και αγωνιστικά λόγω έλλειψης αγώνων. Όλα λογικά! Κι όμως ακόμη και με πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις, με λάθη σε αρκετές προσωπικές μονομαχίες, χωρίς συνοχή ιδιαίτερη, με παίκτες «κλειδιά» (Πινέδα, Ελίασον κατά κύριο λόγο) να μην αποδίδουν καλά και με τον διαιτητή να κάνει πολλά λάθη εις βάρος της ΑΕΚ, η ομάδα είχε τη μεγάλη ευκαιρία με τον Γκαρσία να προηγηθεί. Δεν το έκανε στο 15’ και έμεινε ζωντανή στη συνέχεια χάρη στον Στάνκοβιτς. Πήγε στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ από ένα γκολ – φάουλ που δεν έπρεπε να δοθεί, αφού δεν κάνει παράβαση ο Γιόνσον. Ακόμη κι έτσι πάντως, βάσει απόδοσης, στο πρώτο ημίχρονο η Ντιναμό άξιζε να προηγηθεί.
Στην επανάληψη άλλαξαν τα πάντα στο παιχνίδι, για άλλαξε η ΑΕΚ. Όντως ρίσκαρε κάπως η ομάδα. Πίεσε πιο ψηλά και πιο οργανωμένα την Ντιναμό. Ισοφάρισε με τον MVP της χθες Τσούμπερ, μετά το 1-1 δέχθηκε πίεση περίπου έξι λεπτά με τους Κροάτες να αγγίζουν το γκολ και μετά ξανά με τις αλλαγές του Αλμέιδα, η ΑΕΚ έγινε απόλυτη κυρίαρχος του αγώνα. Αυτή η «φρεσκάδα» και ποιότητα που φέρνει η ΑΕΚ από τον πάγκο της στα παιχνίδια είναι ένα από τα μεγάλα ατού της. Φάνηκε και στο Μάξιμιρ. Ήρθε το 1-2 στο 90’ με τον Γαλανόπουλο, έπειτα από ασίστ του Πισάρο και μετά στις καθυστερήσεις το ματς θα μπορούσε να είχε φτάσει και στο… 1-4. Ο εκπληκτικός Λιβάκοβιτς όμως κράτησε το σκορ σε χαμηλά επίπεδα.
Δεν έχει τελειώσει η πρόκριση. Η ΑΕΚ ακόμη δεν έχει αγωνιστικό ρυθμό. Η Ντιναμό έχει εκπληκτικούς παίκτες στο ρόστερ της. Όμως κακά τα ψέματα, αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ είναι το απόλυτο φαβορί. Δυο πράγματα χρειάζεται σε γήπεδο και εξέδρα το Σάββατο: μυαλό και προσοχή! Όλα μετά θα γίνουν όπως πρέπει…
