Το «ακατέργαστο διαμαντάκι» που λέγεται Ζίνι, η πρώτη εικόνα της ΑΕΚ στο φιλικό με τη Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ και η συνέχεια.
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Ποτέ τα φιλικά δεν μου άρεσαν. Ειδικά τα πρώτα. Αν εξαιρέσουμε ότι παίρνεις μέσα απ’ αυτά μία… τζούρα από την ομάδα που έχεις καιρό να δεις και σου έχει λείψει, τίποτα άλλο δεν μπορεί να σε… ιντριγκράρει. Γνωρίζεις ότι είναι νωρίς, γνωρίζεις ότι οι παίκτες είναι κουρασμένοι, γνωρίζεις ότι κάποια πράγματα και να θέλουν δεν μπορούν να βγουν στο γήπεδο, ακριβώς λόγω της κούρασης, άρα το ενδιαφέρον αγωνιστικά δεν είναι τόσο υψηλό.
Αυτά τα φιλικά είναι όμως πολύ κρίσιμα πραγματικά για τους προπονητές, αλλά τους παίκτες να ξεφύγουν λίγο από την ένταση των συνεχόμενων διπλών προπονήσεων και να αρχίσουν να μπαίνουν σε ρυθμούς αγώνων.
Η ΑΕΚ λοιπόν, έδωσε το πρώτο της φιλικό προετοιμασίας στην Ολλανδία, μία εβδομάδα μετά την επιστροφή της από τις διακοπές και 35 ημέρες περίπου πριν το πρώτο της επίσημο ματς για την Ευρώπη. Χρόνος μικρός δηλαδή μετά την επιστροφή και πολύς μέχρι το πρώτο παιχνίδι.
Η ήττα από τη Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ με 0-1 δεν λέει και πολλά. Και στα φιλικά θες να… κερδίζεις, εννοείται και φάνηκε από το στενάχωρο πρόσωπο του Ματίας Αλμέιδα μετά τον αγώνα, αλλά το τελικό σκορ δεν κρίνει κάτι. Υπήρχαν, πάντως, κάποια καλά πράγματα που έχει αξία να δούμε, αφού πρώτα προσπαθήσουμε να… διαβάσουμε το μέλλον. Η ΑΕΚ παρά την κούρασή της, παρά το γεγονός ότι έλλειπαν όλοι οι διεθνείς, συν οι Άμραμπατ, Σιντιμπέ και παρά το γεγονός ότι έπαιξε με πειραματική 11άδα, προσπάθησε και έβγαλε, κάποιες στιγμές, σωστές συνεργασίες. Είχε σωστή τακτική προσέγγιση, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, με τα μπακ να ανεβαίνουν και να συμμετέχουν, με αρκετά καλές επιστροφές και τις περισσότερες φορές σωστό χτίσιμο της επίθεσης από το τέρμα, τη στιγμή που οι Κροάτες πίεζαν ψηλά. Και τελικές πολλές έκανε η ΑΕΚ και ένταση είχε, στο μέτρο του δυνατού γι’ αυτή την εποχή και διάθεση έβγαλαν οι ποδοσφαιριστές. Ακόμη κι αυτοί που μπήκαν ως αλλαγή στο τελευταίο 10λεπτο.
www.bnsports.gr
