«Ψάχνεις κρυμμένα "σ' αγαπώ" σε τοίχο ξεβαμμένο». Η Ντεπορτίβο Λα Κορούνια έχει παραμελήσει τον εαυτό της, έχει αφήσει τις τεράστιες επιτυχίες της να ξεθωριάσουν. Οι οπαδοί της όμως, παραμένουν πιστοί, στην πρώτη, στη μοναδική τους αγάπη. Πάντα εκεί, να της θυμίζουν όσα η ίδια ξεχνά.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης πολύ δύσκολα θα είχε στο μυαλό του την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, όταν εμπνεύστηκε τους στίχους και τη μελωδία για «Τα μπλουζ της άγριας νιότης». Ωστόσο, με την ισπανική ομάδα να είναι πια «σβησμένη απ' το χάρτη», οι οπαδοί της, ακόμα κι αν δεν γνωρίζουν ελληνικά, σίγουρα θα ταυτίζονταν με τα παραπάνω λόγια. Γιατί συνεχίζουν να την αγαπούν, να την στηρίζουν, ανεξάρτητα από την κατηγορία που αγωνίζεται. Παρά το γεγονός ότι η ίδια έχει αφήσει τον… τοίχο των επιτευγμάτων της ξεβαμμένο, παραμελημένο.
Πού εντοπίζει κανείς στη φετινή σεζόν την Ντέπορ; Η απάντηση… πονά, καθώς όχι μόνο δεν βρίσκεται στα «σαλόνια» της La Liga, αλλά παλεύει για την άνοδό της από την τρίτη, στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία της χώρας! Την Κυριακή (04/06) υποδέχθηκε την Καστεγιόν για τον πρώτο αγώνα των ημιτελικών των playoffs ανόδου, αποκτώντας ένα ισχνό προβάδισμα για την πρόκριση, αφού επικράτησε με 1-0.
Αν ανατρέξουμε δύο δεκαετίες πριν, η Λα Κορούνια ζούσε εντελώς διαφορετικές στιγμές. Η αρχή της νέας χιλιετίας, ξεκίνησε με τεράστιες επιτυχίες, απολαμβάνοντας τις δάφνες της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Μπαρτσελόνα, Βαλένθια, Σαραγόσα και η… πέμπτη Ρεάλ Μαδρίτης, την παρακολουθούσαν να σηκώνει το τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Όχι, δεν αποτέλεσε «πυροτέχνημα». Τα επόμενα χρόνια το απέδειξαν, έστω κι αν δεν κατάφερε να κατακτήσει ξανά την κορυφή του ισπανικού πρωταθλήματος. Πάντα, όμως, κατείχε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Δεν έμεινε αποκλειστικά στις υποχρεώσεις της εντός των συνόρων, αλλά άπλωσε τα «φτερά» της και στο ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ταξίδεψε στα… αστέρια για πέντε διαδοχικές σεζόν. Ωστόσο, δεν περιορίστηκε μόνο στα χρήματα που θα εξασφάλιζε απλώς με την παρουσία της στο θεσμό. Δεν πήγαινε για «τουρισμό». Είχε όνειρα στο Champions League και ήταν μεγάλα. Το έδειξε σχεδόν με το καλημέρα.
Τη σεζόν 2000-01, κατέκτησε εύκολα ως αήττητη την κορυφή του γκρουπ της στην πρώτη φάση της διοργάνωσης απέναντι στον Παναθηναϊκό, τη Γιουβέντους και το Αμβούργο. Στη δεύτερη φάση των ομίλων, με Γαλατασαράι, Μίλαν και Παρί Σεν Ζερμέν, τερμάτισε και πάλι πρώτη.
Αλησμόνητη μένει από εκείνη τη χρονιά, η ανατροπή που πραγματοποίησε στην Ισπανία κόντρα στους Παριζιάνους, όταν και βρέθηκε πίσω στο σκορ με 3-0 στο 55’, αλλά τελικά επικράτησε με 4-3! Στα προημιτελικά, αντιμετώπισε τη Λιντς και το 3-0 στην Αγγλία καθόρισε τα πάντα. Πήρε τη νίκη στον επαναληπτικό με 2-0, αλλά όχι και την πρόκριση για τους «4».
Την επόμενη σεζόν, θα βρισκόταν εκ νέου αντιμέτωπη με ελληνική ομάδα στην πρώτη φάση των ομίλων. Αν και με τον Ολυμπιακό κόλλησε δύο φορές στην ισοπαλία, επικράτησε σε ισάριθμες περιπτώσεις επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αφού μοιράστηκε από έναν βαθμό με τη Λιλ, τερμάτισε και πάλι στην κορυφή. Άρσεναλ, Λεβερκούζεν και Γιουβέντους ακολούθησαν στο επόμενο στάδιο του Champions League, όπου η δεύτερη θέση την οδήγησε στα προημιτελικά κόντρα στους «κόκκινους διαβόλους». Για άλλη μία φορά, οι Άγγλοι αποδείχθηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο, με τη Λα Κορούνια να γνωρίζει την ήττα και στα δύο ματς.
Κι αν την επόμενη χρονιά δεν κατάφερε να φτάσει ως τα νοκ-άουτ, σταματώντας πάνω στον δεύτερο όμιλο με Γιουνάιτεντ, Γιουβέντους και Βασιλεία (είχε προκριθεί προηγουμένως από γκρουπ με Μίλαν, Μπάγερν Μονάχου και Λανς), το 2003-04 θα άγγιζε την τελειότητα.
Το Champions League είχε πια νέο format, αποκλειστικά με μία φάση ομίλων (στη σημερινή του μορφή ουσιαστικά). Η Λα Κορούνια επισκέφθηκε ξανά τη χώρα μας για να κοντραριστεί με την ΑΕΚ. Η ισοπαλία στο ΟΑΚΑ με 1-1 δεν την πτόησε, αφού επικράτησε στο Ριαθόρ με 3-0. Αυτό που «πλήγωσε» αρκετά την ισπανική ομάδα σε εκείνον τον όμιλο, ήταν η βαριά ήττα με 8-3 στη Γαλλία, από τη Μονακό του Άκη Ζήκου. Θα μπορούσε να την απογοητεύσει πλήρως. Παρ’ όλα αυτά συνέβη το αντίθετο. Της έδωσε κουράγιο και δύναμη για τη συνέχεια. Προκρίθηκε στους «16», στην ισοβαθμία με την Αϊντχόβεν, λόγω της νίκης της με 2-0 στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι (ηττήθηκε με 3-2 στο δεύτερο), όπου θα έβρισκε τη «Γηραιά Κυρία».
Δύο νίκες με 1-0 την έστελναν στα προημιτελικά για τρίτη φορά μέσα σε τέσσερα χρόνια. Διόλου αμελητέο κατόρθωμα, για μία ομάδα που δεν είχε αγωνιστεί ξανά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Παρέμεινε σε ιταλικά εδάφη, μεταβαίνοντας στο Μιλάνο για να αντιμετωπίσει τους «ροσονέρι». Στο «San Siro» όλα έδειξαν να έχουν κριθεί. Ποιος μπορεί να επιστρέψει από το 4-1 άλλωστε; Η απάντηση είναι η «Super Depor»! Μέσα σε ένα ημίχρονο στην Ισπανία, μετέτρεψε τον εφιάλτη σε… όνειρο! Στο 44’ ο φωτεινός πίνακας στο Ριαθόρ έδειχνε το σκορ στο 3-0. Ο Φραν στο 76’ έβαζε απλώς το κερασάκι στην τούρτα, με τη Μίλαν να παίρνει άδοξα το δρόμο της επιστροφής και τη Ντεπορτίβο να πηγαίνει στα ημιτελικά για να γνωρίσει την Πόρτο και τον Ζοσέ Μουρίνιο.
Στην Πορτογαλία έμεινε όρθια, έφυγε με το 0-0 στις αποσκευές της και η ελπίδα συμμετοχής στον τελικό του Champions League, παρέμενε πιο ζωντανή από ποτέ. Το εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Ντερλέι, όμως, δεν το επέστρεψε, έστειλε τους «δράκους» απέναντι στη Μονακό και μαζί στην κορυφή της Ευρώπης.
Η τελευταία της σεζόν στο Champions League ολοκληρώθηκε άδοξα. Τερμάτισε τελευταία στον όμιλο, πίσω από Ολυμπιακό, Λίβερπουλ και Μονακό. Έκτοτε, συμμετείχε μόλις σε μία περίπτωση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το 2008-09 στο Κύπελλο UEFA, όπου αποκλείστηκε από την Άαλμποργκ στον τρίτο γύρο. Μία διοργάνωση βέβαια που είχε βρεθεί ξανά στο παρελθόν, χωρίς σημαντικές επιτυχίες. Εξαίρεση αποτελεί το 1996, όταν και αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων από την Παρί.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι έχει κατακτήσει τρεις φορές και το Κύπελλο Ισπανίας (1912, 1995, 2002), αλλά και τρία Super Cup στη χώρα της ιβηρικής χερσονήσου (1996, 2001, 2003).
Οι φίλαθλοί της, ωστόσο, δεν την ερωτεύθηκαν για τα τρόπαια. Την αγάπησαν για την προσπάθεια που έβλεπαν εντός του αγωνιστικού χώρου. Εκείνη που την οδήγησε να καθιερωθεί στις πρώτες θέσεις του ισπανικού πρωταθλήματος και να γίνει μόνιμος «θαμώνας» στο Champions League. Οι τίτλοι αποτέλεσαν απλώς το επιστέγασμα. Ο Ντιέγκο Τριστάν, ο Λιονέλ Σκαλόνι, ο Φραν και όλοι οι παίκτες που βοήθησαν τότε τη Λα Κορούνια να ανέβει επίπεδο, ήταν που «έκλεψαν» μια για πάντα τις καρδιές τους.
Deportivo La Coruña vs CD Castellón.@RB1987Oficial
— ???ℕ? ???ℝ ?ℝ??ℕ? ? (@Ultramaniatics) June 5, 2023
?? 04.06 pic.twitter.com/ump0EjQG5j
Η σκληρή πραγματικότητα του 2023, τη βρίσκει μακριά από τη δόξα. Η «μάχη» για μία θέση στον τελικό του Champions League, μετατράπηκε σε αγώνα για την άνοδο στη Segunda Division. Η Ντεπορτίβο έχει ξεχάσει. Οι οπαδοί της όχι. Κόντρα στην Καστεγιόν κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης, στην πορεία τους προς το γήπεδο.
Δεν παύουν να στέκονται δίπλα στην ομάδα. Δεν παύουν να ελπίζουν ότι θα επιστρέψει ξανά σε εκείνες τις μεγάλες βραδιές. Η κορυφή της Ισπανίας, η ανατροπή με την Παρί, το θαύμα απέναντι στη Μίλαν, το όνειρο του τελικού στο Champions League. Δεν θα επιτρέψουν να ξεθωριάσουν όσα έζησαν. Όχι. Θα είναι πάντα εκεί. Να τη στηρίζουν και να θυμούνται. Μέχρι να έρθουν τα επόμενα.
Τάσος Φαραός
www.bnsports.gr
