Η αναγνώριση, η καταξίωση, η άνοδος, η προσπάθεια, η πίστη, η έκρηξη σε Φιλαδέλφεια, Βικελίδης και στα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης και Αθήνας για την πανάξια εν δυνάμει πρωταθλήτρια Ελλάδας ΑΕΚ
Σχετικά Άρθρα
Άρης - ΑΕΚ 1-2: Το πρωτάθλημα δικό της με «εντολή» Τσούμπερ και... φουλ για φιέστα στην OPAP Arena!
ΑΕΚ: Η σφιχτή αγκαλιά Μελισσανίδη και Αλμέιδα στο αεροδρόμιο (video)
ΑΕΚ: Το «κιτρινόμαυρο» πάρτι έξω από την OPAP Arena (video)
Το Ελευθέριος Βενιζέλος έγινε... Νέα Φιλαδέλφεια για την υποδοχή της ΑΕΚ! (video)
ΑΕΚ: Παροξυσμός για την επίδοξη πρωταθλήτρια, ατελείωτες οι ουρές πριν από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» (video)
Απίθανες εικόνες στη Θεσσαλονίκη: Αποθέωση από οπαδούς της ΑΕΚ στο αεροδρόμιο! (video)
«Είναι 3 το πρωί και ο κόσμος της ΑΕΚ γιορτάζει»: Τα βίντεο των ποδοσφαιριστών από την αποθέωση (video)
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Σχεδόν μία εβδομάδα πριν: Η ΑΕΚ ετοιμαζόταν να υποδεχθεί τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια, έχοντας παίξει ένα μεγάλο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Μία ομάδα «χτυπημένη» από ιώσεις, με παίκτες να ρισκάρουν τη συμμετοχή τους γιατί δεν ήθελε κανείς να απουσιάσει από το ντέρμπι κορυφής. Μία ομάδα πικραμένη από το αποτέλεσμα και εκείνο το άδικο, βάσει απόδοσης, 0-0 της Λεωφόρου, δεν έψαξε δικαιολογίες. Μπήκε έπαιξε το παιχνίδι της, ενώ δεν μπορούσαν παίκτες «κλειδιά» της να βγάλουν 90λεπτο, πάλεψε, ήταν καλύτερη, αλλά δεν κέρδισε. Κι όμως χωρίς «φωνές» και την τύχη να της γυρίζει την πλάτη δεν έδωσε καμία συνέχεια και ετοιμάστηκε για την επόμενη ημέρα. Έρχεται το ματς με τον Ολυμπιακό στη Φιλαδέλφεια. Η ομάδα χτυπημένη και εξαντλημένη από τις ιώσεις επίσης δεν έψαξε για δικαιολογίες. Για πολλοστή φορά τα έβαλε με τη… μοίρα της. Άλλοι τα έβαλαν, κακώς, με τον… Λιβάι Γκαρσία και τις ευκαιρίες που έχασε, άλλοι ακόμα και με τον Ματίας Αλμέιδα!!! Ο Ολυμπιακός κλείστηκε, στο ματς αυτό, έπαιξε με αντεπιθέσεις και θα μπορούσε να πάρει ακόμα και το ματς. Το τελικό 0-0 της Φιλαδέλφειας σε συνδυασμό με 1-1 του ΠΑΟ στη Λεωφόρο με τον ΠΑΟΚ, άφησε απογοήτευση. Σαν να χάθηκε μία ακόμη ευκαιρία. «Ο καθένας μας είχε φτιάξει ένα σενάριο για να έρθει αυτό το πρωτάθλημα στη Φιλαδέλφεια, όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα», είχα γράψει τότε, μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Περισσότερο αυτό είχε ρίξει τον κόσμο: Ότι δεν βγήκε το σενάριο που είχε δημιουργήσει. Όμως υπάρχουν κι άλλα!
Και ήρθε η 9η αγωνιστική. Όπου τελείωσαν όλα. Ή σχεδόν όλα, για να μιλάμε με ακρίβεια. Πείτε με γραφικό, υπερβολικό, ό,τι θέλετε, αλλά δεν το γράφω τυπικά: εχει μείνει άλλο ένα ματς. «ΑΕΚ είμαστε» τα έχουμε δει όλα και πλέον φυσάμε και τον… πάγο! Ένα ματς με τον Βόλο για να γίνει η στέψη.
Το άξιζε η ΑΕΚ όλη τη σεζόν. Έπαιζε το πιο όμορφο ποδόσφαιρο, έχει το καλύτερο ρόστερ, έχει τον καλύτερο προπονητή, έχει μία σπουδαία έδρα πλέον. Πέτυχε μεγάλες νίκες εντός και εκτός και στο τέλος επικράτησε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Σημαντικό επίσης ότι η ΑΕΚ είναι εν δυνάμει πρωταθλήτρια κατακτώντας τον τίτλο από τον Παναθηναϊκό, μία ομάδα όπου αγωνιστικά αξίζει μεγάλο σεβασμό, με τον Γιοβάνοβιτς να κάνει σπουδαία δουλειά φτάνοντας ως το τέλος να διεκδικεί το πρωτάθλημα με ρόστερ μικρότερου βάθους απ’ αυτό της ΑΕΚ.
Για το ματς με τον Άρη δεν θα γράψω πολλά. Δεν έχει και μεγάλη ουσία εδώ που τα λέμε. Και πάλι η ομάδα είχε μια μεγάλη απουσία της τελευταίας στιγμής με τον Γκαρσία να μένει εκτός λόγω ίωσης, αλλά να έρχεται ο Φαν Βέερτ και να κάνει τη δουλειά. Μπράβο στον Ολλανδό που μπήκε στο γήπεδο με όρεξη και έκανε αυτό που έπρεπε, πετυχαίνοντας ένα σεντερφορίσιο γκολ. Πάλι η ΑΕΚ έκανε φάσεις στο πρώτο ημίχρονο και δεν βρήκε γκολ, με τον αντίπαλο να πατάει για πρώτη φορά περιοχή και να παίρνει πέναλτι, που έκανε επιπόλαια ο Πινέδα.
Έβγαλε χαρακτήρα όμως η ομάδα και πριν βγει το ημίχρονο κατάφερε να γυρίσει το ματς, απέναντι σε έναν Άρη που το πάλεψε. Μπράβο και σε αυτόν, μπράβο και στον Ολυμπιακό, μπράβο και στον ΠΑΟΚ που δεν άφησαν ματς χωρίς να προσπαθήσουν ανεξάρτητα από το πιο κίνητρο είχαν.
Στην επανάληψη, χθες στο Χαριλάου, η ΑΕΚ είχε το δοκάρι, είχε άλλα δύο – τρεις καλές στιγμές, όπως κάτι η πίεση, κάτι το άγχος, κάτι η κούραση δεν επέτρεψε στην ομάδα να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές της. Κράτησε όμως την ουσία, που ήταν φυσικά το υπέρ της 1-2 και έφυγε νικήτρια ξανά από τη Θεσσαλονίκη.
Και μετά το ξέσπασμα του κόσμου: Το πάρτι στη Φιλαδέλφεια, η συγκέντρωση των φίλων της ΑΕΚ στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης κι αυτό το ντελίριο στο «Βενιζέλος».
Με τα μάτια μου είδα 10.000 και πλέον κόσμο, Δευτέρα προς Τρίτη ξημερώματα να περιμένουν καρτερικά την αποστολή να φτάσει! Τεράστια ουρά αυτοκινήτων στην Αττική Οδό μετά τα μεσάνυχτα, λες και είσαι στην... Κηφισιάς ή την Κατεχάκη μέρα - μεσημέρι! Στις 3 προσγειώθηκε το αεροπλάνο της ΑΕΚ και είδα μικρά παιδιά, που την επόμενη ημέρα να έχουν σχολείο να μένουν εκεί χαρούμενα με τους γονείς τους. Είδα ανθρώπους τρίτης ηλικίας να είναι εκεί! Είδα κόσμο μόνο του στο αυτοκίνητο να πηγαίνει με χαμόγελο στο αεροδρόμιο να ενωθεί με τα «αδέρφια» του.
Ένα πραγματικό μεθύσι χαράς! Είναι μεγάλο αυτό το πρωτάθλημα που κατακτά η ΑΕΚ! Είναι μεγαλύτερο από του 2018, όπως έρχεται! Πρέπει να είναι η αρχή μίας χρυσής εποχής! Όμως αυτά τα πούμε και στην πορεία… Προς το παρόν, πάρτε δυνάμεις… Η Κυριακή είναι κοντά! Είναι το πρώτο πρωτάθλημα μετά το 1994 που η ΑΕΚ θα πανηγυρίσει στο σπίτι της! Είναι Ιστορικές στιγμές που η ΑΕΚ και ο κόσμος της αξίζουν να βιώσουν και θα είναι αφιερωμένες σε όσους και όσες δεν είναι πια κοντά μας, αλλά θα «πανηγυρίζουν» από εκεί ψηλά… Είναι στιγμές αφιερωμένες στον Στέλιο Σεραφείδη και στον Μίμη Παπαϊωάννου…
