Μία 15ετία είναι πολύς καιρός, τόσα έχει μείνει μακριά από τους τίτλους η Ραπίντ Βιέννης. Την περασμένη Κυριακή (30/4) επέστρεψε σε τελικό Κυπέλλου με αντίπαλο τη Στούρμ Γκρατς (ήττα 0-2). Δύσκολη περίοδος για μία ομάδα που κάποτε ήταν κυρίαρχη στην Αυστρία, αλλά και στη... Γερμανία! Μπορεί να σας φαίνεται περίεργο, το εννοούμε, όμως, και πρόκειται για μία ιστορία με πολιτική προέκταση.
Ο Αδόλφος Χίτλερ εξαπλώνεται προς την Αυστρία...
Στη διάρκεια της δεκαετίας του ‘30 ο Αδόλφος Χίτλερ βάζει μπροστά το σχέδιο της δημιουργίας της Μεγάλης Γερμανίας και στρέφεται προς τις δυνάμεις της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Πρώτος και βασικός στόχος στο εγχείρημα του, η γερμανόφωνη Αυστρία. Βασικό εμπόδιο στα σχέδια η Ιταλία, με την τελευταία να στρέφει το ενδιαφέρον της όμως στη Μεσόγειο και στην Αφρική, ανοίγοντας το δρόμο στον Φύρερ και το Άνσλους.
Ο Γερμανός καγκελάριος θα καλέσει τον Αυστριακό ομόλογό του (Σούσνιχ) στον πύργο του στις Βαυαρικές Άλπεις και ούτε λίγο, ούτε πολύ θα του ζητήσει να δεχθεί ως Υπουργός Εσωτερικών, τον αρχηγό του ναζιστικού κόμματος της Αυστρίας, Σάυς-Ίνκουαρτ. Ο τελευταίος, που ελέγχει και την αστυνομία της χώρας, ξεκινά αμέσως διαδηλώσεις για ένωση των δύο χωρών.
Ο Σούσνιχ αντιλαμβάνοντας τον ύπουλο χειρισμό των δύο ηγετών, προκηρύσσει δημοψήφισμα στις 9 Μαρτίου του 1938, γνωρίζοντας πως αυτό τον ευνοεί πλήρως. Κάτι, το οποίο μαθαίνει βέβαια και ο Χίτλερ, ο οποίος με τη σειρά του περνά στην επίθεση. Ο Αδόλφος με τα στρατεύματα, ο Ίνκουαρτ με τις παραστρατιωτικές οργανώσεις και ο Γκέρινγκ (δεξί χέρι του Χίτλερ) με τις πιέσεις προς την αυστριακή κυβέρνηση ρίχνουν τον Σούσνιχ. Στις 12 Μαρτίου η Βέρμαχτ κυριεύει την Αυστρία και με δημοψήφισμα οι πολίτες σε ποσοστό 98% ψηφίζουν υπέρ της ένωσης. Η όλη επιχείρηση ονομάστηκε Άνσλους (πόλεμος των λουλουδιών), εξαιτίας της ένθερμης υποδοχής που έτυχαν από τους Αυστριακούς οι ναζιστικές δυνάμεις.
Προσάρτηση και των ομάδων στο γερμανικό Κράτος...
Ο αθλητισμός δεν ξέφυγε από τις αισχρές βλέψεις των φασιστών. Θυμίζουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, που χρησιμοποιήθηκαν για την προσπάθεια νομιμοποίησης του καθεστώτος, αλλά και τη Σάλκε που είχε την εύνοια της Γερμανικής κυβέρνησης και την μαύρη περίοδο, κέρδισε έξι από τα επτά συνολικά πρωταθλήματα της. Πλέον, με την προσάρτηση των γειτόνων και οι ομάδες τους θα αγωνίζονταν στην Bundesliga (τότε Γερμανική Λίγκα). Η Γερμανική Ομοσπονδία είχε ένα διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής από αυτά που έχουμε συνηθίσει στις μέρες μας. Κάθε περιοχή είχε το δικό της τοπικό πρωτάθλημα, οι νικητές των οποίων προκρίνονταν στα τελικά play off, όπου και αναδεικνυόταν ο - συνολικός - πρωταθλητής.
Γεγονός, πως η Αυστρία και η Λίγκα της ήταν από τις δυνατότερες της Ευρώπης εκείνη τη στιγμή, με την Εθνική τους ομάδα να έχει φτάσει στα ημιτελικά του Μουντιάλ του 1934, λαμβάνοντας εν τέλει την τέταρτη θέση. Από τους συλλόγους ξεχώριζε φυσικά η Ραπίντ Βιέννης, η οποία είχε κατακτήσει μέχρι το 1938 έντεκα πρωταθλήματα και ένα Μιτρόπα Καπ (διοργάνωση, που συμμετείχαν οι καλύτερες ομάδες των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης). Στην πρώτη χρονιά της προσάρτησης, από την περιφέρεια του Ostmark (έτσι ονομάστηκε η Αυστρία από τους Ναζιστές) στην τελική φάση πέρασε η Αντμίρα και τη σεζόν 1939-40 η Ραπίντ. Στον όμιλο της στα play off θα βγει πρώτη πάνω από Gleiwitz και Graslitz, στη συνέχεια θα αποκλείσει και την Union Oberschöneweide (μια πρώιμη μορφή της Ουνιόν Βερολίνου), αλλά στα ημιτελικά θα μείνει έξω από τη Δρέσδη.
Η ώρα της γερμανικής στέψης για τη Ραπίντ...
Την επόμενη χρονιά (1940-1941) δεν είχε αντίπαλο στην τοπική λίγκα και με 16 νίκες σε 18 αγώνες πήγε άνετα στην τελική φάση, όπου Μόναχο 1860, Κίκερς Στουτγκάρδης και Νέκαραου δεν της δημιούργησαν ιδιαίτερο πρόβλημα. Στα ημιτελικά θα πάρει το αίμα της πίσω από τη Δρέσδη και στον τελικό θα νικήσει τη Σάλκε με 4-3. Οι μπλε της κοιλάδας του Ρούρ, όπως είπαμε και πριν ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί και αγαπημένη ομάδα του καθεστώτος, είχαν την πλειονότητα των φιλάθλων στο Ολυμπιακό Στάδιο μαζί τους και στο 58’ πήραν προβάδισμα τριών γκολ.
Μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην πορεία του αθλήματος ήταν προ των πυλών. Από το 60’ έως το 71’ οι Αυστριακοί θα πετύχουν τέσσερα γκολ και θα κατακτήσουν το τρόπαιο. Η ιστορία είχε γραφτεί και η Ραπίντ Βιέννης έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα σε αυτή. Βέβαια, με την επέκταση της Γερμανίας το επίτευγμα αυτό θα μπορούσαν να το είχαν πετύχει κι άλλα σύνολα, όπως η Μετς, το Στρασβούργο, πολωνικές ομάδες, αλλά και ομάδες από το Λουξεμβούργο.
Η Ραπίντ έως και σήμερα αποτελεί το μοναδικό σύλλογο, που έχει κατακτήσει πρωτάθλημα διαφορετικής χώρας, ενώ το 1938 κατέκτησε και το κύπελλο Γερμανίας. Σίγουρα, αποτελεί τρομερό επίτευγμα. Από την άλλη, συνέβη κάτω από σκοτεινές και τραγικές εποχές για ολόκληρη την ανθρωπότητα, με το ποδόσφαιρο να είναι αυτό που τελικά την... πλήρωσε, για μία ακόμα φορά.
Πάνος Χόνδρος
