Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ αναδείχθηκαν ισόπαλοι, με την αγωνία και το άγχος των δύο να παίρνει παράταση για τις επόμενες αγωνιστικές και το «τριφύλλι» να έχει τον πρώτο λόγο!
Γράφει ο Δημήτρης Φεραδούρος
Δεν ήταν το καλύτερο του παιχνίδι. Πιέστηκε, δεν κατάφερε να αξιοποιήσει τις αντεπιθέσεις που είχε στα πόδια του και πήρε μια ισοπαλία σε ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι των τελευταίων χρόνων κόντρα στην ΑΕΚ, σε ένα πραγματικά κατάμεστο γήπεδο.
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε και να ξεκινήσουμε με την πρώτη φάση του αγώνα, όταν ο Στίβεν Τσούμπερ σούταρε στο δοκάρι του Μπρινιόλι και ο Ιταλός επενέβη με δεύτερη προσπάθεια. Η εν λόγω ευκαιρία δεν θα έπρεπε καν να έχει γραφτεί στα πρακτικά, αφού όπως μπορεί να δει ακόμα και ο… πιο τυφλός οπαδός, η φάση ξεκινάει από οφσάιντ του Λιβάι Γκαρσία. Συνεχίζουμε με το γεγονός πως ο Μουκουντί είχε… ασυλία δεύτερης κίτρινης κάρτας και δεν αποβλήθηκε από το παιχνίδι, όπως θα έπρεπε με την επιείκεια του ρέφερι. Ο Πορτογάλος διαιτητής το σκέφτηκε να του δείξει τη δεύτερη κίτρινη κάρτα όμως δεν την έβγαλε από το τσεπάκι του και μένοντας στις παρατηρήσεις.
Ο Παναθηναϊκός μπήκε δυνατά στο παιχνίδι, δεν κατάφερε όμως να διατηρήσει αυτή την δυναμική που έδειξε στα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά και η ΑΕΚ επικράτησε στο πρώτο ημίχρονο, με εξαίρεση ένα δεκάλεπτο του Παναθηναϊκού, μετά τον τραυματισμό του Ρότα. Η «ένωση» είχε φάσεις, οι οποίες δεν αξιοποιήθηκαν και η ανάπαυλα ολοκληρώθηκε ισόπαλη. Ανασταλτικά για το τριφύλλι υπήρχε μια αναταραχή, που δεν κόστισε, όμως προβλημάτισε.
Προβληματισμό θα έπρεπε να προκαλέσει και η επιθετική δυσλειτουργία, αφού οι «πράσινοι» βρέθηκαν μια ανάσα από το να πάρουν το προβάδισμα στο 45’ που ήταν και η πρώτη μεγάλη ευκαιρία στο παιχνίδι για τους γηπεδούχους, όμως ο Αθνασιάδης αντέδρασε ενστικτωδώς στην κεφάλια του Σπόραρ και ο Σλοβένος δεν κατάφερε να ανοίξει το σκορ.
Στο δεύτερο ημίχρονο η διαφορά φάνηκε στο διάστημα των αλλαγών, όταν ο Παναθηναϊκός έγινε aggressive έπαιξε με πυγμή και επιβλήθηκε στο παιχνίδι. Χαρακτηριστική είναι η επίμαχη φάση και η κεφαλιά που τσιμπάει ο Τσοκάι, με τον Βίντα να τον κόβει αντικανονικά και οι δύο ποδοσφαιριστές να πέφτουν στο έδαφος, με τρομακτικό τρόπο. Ο Αλβανός χαφ μέχρι και το τέλος της αναμέτρησης δεν πατούσε στον αγωνιστικό χώρο φανερά ζαλισμένος και το ιατρικό τιμ έπεσε επάνω του μαζί με το σφύριγμα της λήξης.
Το πόσο θέλει ο Παναθηναϊκός να κατακτήσει τον τίτλο… δεν λέγεται. Η αλήθεια είναι πως έχει τον πρώτο λόγο και κρατάει την τύχη στα πόδια του. Δεν θα συναντήσει άλλη ομάδα που θα τον βγάλει τόσο πολύ από το αγωνιστικό του πλάνο, ούτε που θα τον πιέσει κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Πρέπει στους τρεις τελευταίους αγώνες-τελικούς να «καθαρίσει» όλα τα παιχνίδια με ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και Άρη. Τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα και το άγχος παίρνει παράταση. Σε μια εβδομάδα από σήμερα, το πιο πιθανό είναι να ξέρουμε ποιος θα είναι ο πρωταθλητής, μπορεί όμως να μάθουμε και την τελευταία αγωνιστική...
