Η πολυφορεμένη φετινή εκδοχή του αυτοκαταστροφικού Ολυμπιακού εμφανίστηκε στο πιο κρίσιμο ματς της σεζόν, με τους Πειραιώτες να δωρίζουν ακόμα τρεις βαθμούς και να ψαλιδίζουν σημαντικά τις πιθανότητες τους για πρωτάθλημα.
Γράφει ο Δημήτρης Σπηλιόπουλος
Ο Ολυμπιακός πήγαινε στη Λεωφόρο για να δώσει ένα εξαιρετικά σημαντικό ματς, ίσως το σημαντικότερο έως τώρα στη σεζόν. Πήγαινε στη Λεωφόρο με αέρα αυτοπεποίθησης από την πρόσφατη ανατροπή στο ματς με τον ΠΑΟΚ αλλά και από την εικόνα ανωτερότητας που είχε στα δύο προηγούμενα φετινά ντέρμπι με τον Παναθηναικό. Πήγαινε θεωρητικά για να δώσει τη μεγαλύτερη “μάχη” όμως αντί για αυτό εμφανίστηκε μια ομάδα που σε νοοτροπία σε παρέπεμπε σε κάτι μεταξύ φιλικού προετοιμασίας και αγώνα επίδειξης.
Μια απαράδεκτη εμφάνιση και αγωνιστική συμπεριφορά πολύ κατώτερη των περιστάσεων που είχε για κερασάκι στην τούρτα ένα από τα χαρακτηριστικά του φετινού Ολυμπιακού που δεν είναι άλλο από τα αυτογκόλ. “Αυτογκόλ” σε όλα τα επίπεδα από το καλοκαίρι ακόμα με αμέτρητες λάθος αποφάσεις που πλήγωσαν την ομάδα μέσα στη σεζόν. Μιλώντας κυριολεκτικά για τα αυτογκόλ, το μισό τέτοιο του Παπασταθόπουλου και το ολόκληρο του Ελ Αραμπί το βράδυ της Κυριακής στη Λεωφόρο έκριναν το ντέρμπι και ήταν απλά η συνέχεια μιας σειράς τέτοιων φάσεων σε σημαντικά παιχνίδια της σεζόν. Το πιο πρόσφατο είναι το “αυτογκόλ” του Ρέτσου στην εντός έδρας αναμέτρηση με τον Άρη για τα πλέι-οφ, αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Άβιλα στο ματς της κανονικής διάρκειας στη Λεωφόρο, το αυτογκόλ του Παπασταθόπουλου στην εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΟΚ ή το… τρακάρισμα του Ρέαμπτσιουκ με τον Βατσλίκ στην ήττα από τον Άρη στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Αν προσθέσουμε και την κεφαλιά του Σαμασέκου στα δίχτυα του Τζολάκη στο 3-0 του Κυπέλλου από την ΑΕΚ στην “OPAP Arena”, σίγουρα μπορεί να φτιαχτεί ένα γεμάτο βίντεο με απίθανες γκάφες μόνο από τα φετινά ματς των Πειραιωτών. Περιττό να δει κανείς πως θα ήταν η βαθμολογία αν δεν υπήρχαν αυτές.
Επιστρέφοντας στο χθεσινό ματς, φάνηκε από το πρώτο λεπτό πως συγκέντρωση βρισκόταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα με αβίαστα λάθη να διαδέχονται το ένα το άλλο με αποκορύφωμα μια πάσα του Μπα στον Σπόραρ μέσα στην περιοχή. Παράλληλα δεν υπήρχαν ούτε τα τρεξίματα που απαιτούνταν, αλλά ούτε και η μαχητικότητα με τις επιλογές του Ανιγκό να φέρνουν τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδίωκε. Όχι μόνο δεν φρέσκαρε την ομάδα που κέρδισε πριν λίγες μέρες τον ΠΑΟΚ, αλλά εμφάνισε ένα κουρασμένο σύνολο που υστερούσε σημαντικά σε φυσικές δυνάμεις. Στο δεύτερο ημίχρονο η ενδεκάδα έγινε πιο ορθολογική, αλλά η νοοτροπία παρέμεινε λάθος, κάτι που φάνηκε στην ευκαιρία του Μπιέλ όταν ο Ισπανός θεώρησε σωστό να τελειώσει τη φάση με… τακουνάκι. Εκεί κατάλαβαν όλοι πως ο Ολυμπιακός δε μπορούσε να επιστρέψει στο ματς.
Είναι δεδομένο πως τις επόμενες εβδομάδες καλούνται στον Πειραιά να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του συλλόγου και ειδικά για την επόμενη σεζόν. Κυρίαρχο θέμα θα είναι αυτό του προπονητή και η αξιολόγηση του δυναμικού για να διατηρηθεί ότι καλό υπάρχει και να προσδιοριστούν οι ανάγκες. Πριν από αυτά όμως ο φετινός Ολυμπιακού οφείλει να σώσει ότι σώζεται. Να τερματίσει όσο πιο ψηλά μπορεί και να κερδίσει τον χρόνο που θα έχει τόσο ανάγκη το ερχόμενο καλοκαίρι.
www.bnsports.gr
