Το ένα ακόμα βήμα που έκανε η ΑΕΚ προς τον τίτλο, η απόδοσή της στο Βόλο, η εξέλιξη του πρωταθλήματος και τι γίνεται με όσους προσπαθούν να κάνουν το άσπρο… μαύρο.
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Η ΑΕΚ έκανε τη δουλειά και το χρέος της στο Βόλο και τίποτα, μα τίποτα άλλο, δεν έχει σημασία. Η ομάδα πήγε στο Πανθεσσαλικό με ένα μεγάλο «πρέπει». Εδώ που έχουμε φτάσει στο πρωτάθλημα, με την πίεση (ψυχολογική και αγωνιστική) να είναι έντονη, τίποτε δεν είναι δεδομένο. Το απέδειξε ο Βόλος στη Λεωφόρο την Κυριακή, το απέδειξε και ο Άρης στο Καραϊσκάκη, όπου έχανε 2-0 από τον Ολυμπιακό και το γύρισε. Λίγο να έχεις στο μυαλό σου εκτός γηπέδου, λίγο να χάσεις τον έλεγχο των αγώνων, λίγο να… χαλαρώσεις, δεδομένα μπορείς να το πληρώσεις. Και πλέον η πληρωμή θα είναι… ακριβή.
Η ΑΕΚ στο Βόλο έπρεπε να κερδίσει και για να εξαργυρώσει τη μεγάλη νίκη στην Τούμπα και να εκμεταλλευτεί τα υπόλοιπα αποτελέσματα της βραδιάς. Οι τρεις βαθμοί ήρθαν και δεν μετράει κάτι άλλο.
Δυστυχώς, ακόμη και στο χρονικό σημείο που είμαστε, υπάρχει κόσμος που ασκεί… τραβηγμένη κριτική για την απόδοση της ΑΕΚ! Κακώς. Όχι η κριτική, αλλά η… τραβηγμένη κριτική. Ναι η ομάδα δεν ήταν καλή. Έκανε, ίσως, σε διάρκεια το χειρότερό της παιχνίδι, σε επίπεδο δημιουργίας, στο πρωτάθλημα. Δεν σημαίνει κάτι αυτό, από τη στιγμή που δεν έδειξε αφέλεια και είχε παίκτες που έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν, προκειμένου αμυντικά να μην κινδυνεύσει. Η κριτική έρχεται, επειδή εμείς… αγχωνόμαστε και θέλουμε η ομάδα να «καθαρίζει» τα ματς νωρίς. Λογικό το… άγχος, γιατί έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Όμως κάθε αγώνας είναι διαφορετικός. Η ΑΕΚ είχε ντέρμπι πριν λίγες ημέρες, είχε ταξίδια, είχε παίκτες στο γήπεδο που δεν έχουν ρυθμό. Συν πρέπει να υπάρχει και διαχείριση. Για παράδειγμα ο Ρότα, μετά τον τραυματισμό του Σιντιμπέ πρέπει να βγάλει σερί αγώνες βασικός, γι’ αυτό και χθες δεν τον είδαμε να κάνει πολλά ανεβάσματα.
Επιπλέον, είχε απέναντί της έναν αντίπαλο που έπαιζε μαζική άμυνα. Ο Βόλος είχε 11 παίκτες στο δικό του μισό, εκ των οποίων οι εννέα απ’ αυτούς μέσα ή στο όριο της περιοχής του! Ακόμα και μετά το 0-1 στο 9’ δεν άλλαξε την τακτική του. Δύσκολο να διασπάσεις τέτοια άμυνα. Δεν υπήρχε και λόγος να ρισκάρει η ΑΕΚ δημιουργικά όταν είναι μπροστά στο σκορ. Και γιατί να το κάνει άλλωστε; Δεν πιάστηκε… κορόιδο να ψάξει μετά μανίας ένα δεύτερο γκολ, αφήνοντας κενά πίσω. Γι’ αυτό και δεν δέχθηκε ούτε μία αντεπίθεση. Θα μπορούσε, βέβαια, να είχε βρει και δεύτερο γκολ στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν το βρήκε κι έτσι πήγε το ματς «σβηστά» ως το φινάλε. Είδαμε έναν εκπληκτικό Γιόνσον, σούπερ ήταν ξανά το δίδυμο Βίντα – Τζαβέλλα και σταθερός ο Αθανασιάδης. Μπροστά δεν λειτούργησαν πολλά πράγματα. Αν θέλουμε, ντε και καλά, να βρούμε κάτι… ανησυχητικό, είναι κάποια αβίαστα λάθη που είδαμε σε εύκολες πάσες από αρκετούς παίκτες. Η ουσία είναι οι τρεις βαθμοί και τέλος. Οποιαδήποτε άλλη κριτική δεν αντέχει να σταθεί. Δέχομαι, ότι τέτοια εικόνα δεν πρέπει να ξαναδούμε. Ακόμα όμως και να ξαναδούμε, το παν στο τέλος είναι οι τρεις βαθμοί. Κι ας έρχονται κακό ποδόσφαιρο. Δεν θα κρίνουμε τώρα την εικόνα της ΑΕΚ. Τώρα νίκες και μόνο.
Η ΑΕΚ κρατάει ότι είναι στην κορυφή και φυσικά την υπέροχη παρουσία του κόσμου της, όπου καθημερινή απόγευμα, στο πλευρό της βρέθηκαν κοντά της τόσοι χιλιάδες! Θα κάνει καλό στην ομάδα η πίστη και η συσπείρωση. Την Κυριακή υπάρχει το ματς στη Φιλαδέλφεια με τον Άρη όπου μπαίνει ξανά το μεγάλο «πρέπει» της νίκης. Υπομονή και πίστη, σε συνδυασμό με την ηρεμία και το ταλέντο της ομάδας θα φέρουν το πρωτάθλημα. Να περάσει το ματς με τον Άρη νικηφόρα, να περάσει και η ρεβάνς Κυπέλλου της Μ. Τετάρτης με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο χωρίς… εκπλήξεις, να έρθει η διακοπή του Πάσχα και στην επιστροφή, όπου θα μπούμε στην τελική ευθεία, πρέπει να φορμαριστούν ξανά κάποιοι παίκτες, γιατί τα ματς θα είναι «τελικοί».
Και κάτι τελευταίο: Μπαίνουμε στο τέλος ενός συναρπαστικού πρωταθλήματος. Χθες ο ΠΑΟΚ έφυγε από τη μάχη του τίτλου και έμειναν ΑΕΚ, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός. Επιβάλλεται να βοηθήσουμε όλοι προκειμένου να έχουμε ένα σωστό φινάλε, με την καλύτερη ομάδα να σηκώνει την κούπα. Η τοξικότητα και η παραπληροφόρηση δεν βοηθάει παρά μόνο τα… κοπάδια! Είναι κρίμα να υπάρχουν γραπτά χθες και δημόσιος λόγος από κάποιους, υποστηρίζοντας ότι δεν δίνεται πέναλτι στον Βόλο στο χέρι του Γαλανόπουλου. Παιδιά, λίγο προσοχή! Λίγο σεβασμό βασικά, όχι στους εαυτούς σας, αλλά, τουλάχιστον, σε αυτούς που σας διαβάζουν και μπορεί να πιστεύουν όσα λέτε και όσα γράφετε. Απλοί κανονισμοί είναι: από κόντρα η μπάλα χτυπάει στο τακούνι του Γαλανόπουλου και μετά βρίσκει το χέρι του. Για όνομα Του Θεού. Ποιο πέναλτι; Λίγο σεβασμό!
