Σε κακό… μπελά της Παρί Σεν Ζερμέν εξελίσσεται η Λανς της τελευταία διετία. Μία ομάδα που έδειχνε… κολλημένη στη Ligue 2 πριν από μια πενταετία αλλά βρήκε τον ευεργέτη της (Φρανκ Χάισε) και τον νέο αστέρα του Βελγίου, Λουί Οπεντά, και αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη του γαλλικού ποδοσφαίρου.
Πάντοτε η ιστορία του Δαυίδ και του Γολιάθ συναρπάζει τους ρομαντικούς. Εκείνους που τάσσονται αυθόρμητα με τον αδύναμο ακόμα κι’ αν οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του. Έτσι όμως φτιάχνονται οι όμορφες ποδοσφαιρικές ιστορίες και μία τέτοια συνέβη το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στο καυτό «Φελίξ Μπολάρ». Εκεί που η Λανς κέρδισε την παντοδύναμη Παρί Σεν Ζερμέν (3-1) και… χτίζει αήττητο σερί απέναντί της (την περσινή σεζόν τα μεταξύ τους είχαν λήξει ισόπαλα με 1-1).
Έπρεπε να περάσουν 17 ολόκληρες αγωνιστικές στην Γαλλία και άλλες έξι στην Ευρώπη για να βρεθεί η ομάδα που θα υποχρεώσει τους… λαμπερούς αστέρες της Παρί να αποχωρήσουν από το χορτάρι με το κεφάλι κατεβασμένο. Και η ομάδα που το κατόρθωσε δεν ήταν ούτε η Μαρσέιγ και η Μονακό αλλά ούτε και η Γιουβέντους, Μπενφίκα. Ο «θύτης» ονομαζόταν Λανς και φιγουράρει στην 2η θέση της Ligue 1, έστω κι΄ αν αυτό φαινόταν απίθανό μια πενταετία πίσω. Τότε που ο σύλλογος του γαλλικού Βορρά πάλευε για να μην υποβιβαστεί στην τρίτη εθνική κατηγορία. Έτσι είναι όμως ο αθλητισμός, με τα πάνω του και τα κάτω του. Και η αλήθεια είναι πως η γνώριμη στο ελληνικό κοινό από τα παιχνίδια της με τον Παναθηναϊκό (1998, 2007), Λανς, τα πάει… περίφημα. Ειδικά απέναντι στο μεγαθήριο, κόντρα στο οποίο μετρά δύο ισοπαλίες και μία νίκη στις τρεις τελευταίες τους συναντήσεις.
Η δύσκολη δεκαετία μέχρι να βρεθεί ο… σωτήρας!
Η Λανς δεν αποτελεί κάποια αναδυόμενη, ποδοσφαιρικά, δύναμη της Γαλλίας που δεν γνωρίζει από τα… σαλόνια. Κάθε άλλο μάλιστα, αφού ήταν ανέκαθεν συνεπέστατη στην κορυφαία κατηγορία. Μάλιστα, στη «δύση» της δεκαετίας των 90ς και λίγο πριν οι «τρικολόρ» κατακτήσουν το πρώτο τους Παγκόσμιο Κύπελλο, οι… ανθρακωρύχοι (ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά κέντρα της Γαλλίας μέχρι το 1960) είχαν στεφθεί για πρώτη και τελευταία φορά πρωταθλητές.
Τα πράγματα ωστόσο τη δεύτερη δεκαετία της νέας χιλιετίας δεν εξελίχθηκαν και με τον καλύτερο τρόπο. Η Λανς, από τον πάγκο της οποίας είχε περάσει και ο Λάζλο Μπόλονι βρισκόταν κατά κόρον στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία, έχοντας χάσει τη λάμψη και τη δυναμική της. Όλα αυτά μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος που θα την έβγαζε από τη…. ναφθαλίνη. Ο Φρανκ Χάισε, ο οποίος συνδύασε τη νίκη επί της Παρί με τη συμπλήρωση 100 παιχνιδιών με την πρώτη ομάδα, το Φλεβάρη του 2020 πήρε… προαγωγή (ήταν προπονητής στη δεύτερη ομάδα) και μαζί του όλος ο οργανισμός της Λανς.
Υπό τις οδηγίες του, η ομάδα όχι μόνο επανήλθε στα… σαλόνια αλλά έχει σταθεροποιηθεί στο πάνω μισό του βαθμολογικού πίνακα. Τις δύο τελευταίες χρονιές μάλιστα, έχει τερματίσει στην 7η θέση, χάνοντας οριακά το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Τη φετινή σεζόν όμως και με βάση την εικόνα που παρουσιάζουν στο χορτάρι οι παίκτες του Χάισε, δύσκολα θα συμβεί αυτό. Η Λανς μετρά μόλις μία ήττα σε 17 αγώνες (στο ντέρμπι της Βόρειας Γαλλίας από τη Λιλ) και αποτελεί την μόνη απειλή για την Παρί στην κούρσα για τον τίτλο (-4 από την κορυφή).
Λουί Οπεντά: Το νέο… αίμα του Βελγίου και το κοινό με τον Όντεγκαρντ
Στην φετινή πορεία πρωταθλητισμού λοιπόν που κάνει φέτος η Λανς, μπορεί να στηρίζεται στην αμυντική της λειτουργία (11 γκολ παθητικό δηλαδή τα λιγότερα στην κατηγορία) ωστόσο και επιθετικά έχει δείξει πόσο επικίνδυνη είναι. Άλλωστε, τα τρία γκολ στους Παριζιάνους «μιλούν» από μόνα τους.
Σημαντικό μερίδιο στην επιθετική της συνέπεια οφείλει στον Λουί Οπεντά. Έναν 22χρονο κεντρικό επιθετικό, γεννημένο στη Λιέγη, ο οποίος προσφάτως επέλεξε για να εκπροσωπήσει και σε επίπεδο ανδρικής ομάδας τη χώρα που μεγάλωσε (Βέλγιο) και με την οποία αγωνιζόταν στα ηλικιακά κλιμάκια και όχι το Μαρόκο, πατρίδα καταγωγής της μητέρας του.
Ο ταλαντούχος λοιπόν σέντερ φορ, ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της σπουδαίας νίκης κόντρα στην Παρί, πετυχαίνοντας ένα πανέμορφο γκολ και μοιράζοντας ακόμα μία τελική πάσα. Ο Οπεντά έφτασε έτσι τα οκτώ γκολ στο πρωτάθλημα, όντας ο πιο απειλητικός παίκτης της Λανς και πρώτος της σκόρερ φυσικά.
Ο έξι φορές διεθνής λοιπόν με τους «κόκκινους διαβόλους» μετακόμισε στη Γαλλία μόλις το περασμένο καλοκαίρι. Προτού συμβεί αυτό άνηκε στην Κλαμπ Μπριζ αλλά τα τελευταία δύο χρόνια αγωνιζόταν ως δανεικός στην ολλανδική Φιτέσε. Εκεί ήταν που… έφτιαξε το όνομά του, κερδίζοντας μάλιστα μια φορά και το βραβείο του κορυφαίου παίκτη του μήνα για την Eredivisie. Διάκριση που μονάχα εκείνος και ο Μάρτιν Όντεγκαρντ έχουν να επιδείξουν στην ιστορία του συλλόγου.
Μάνος Φυρογένης
