Η ΑΕΚ έκανε τις αλλαγές της στην ενδεκάδα της, έπαιξε και πάλι κατά διαστήματα σούπερ ποδόσφαιρο και κέρδισε πανεύκολα τον ΟΦΗ στο σπίτι της – Το ματς με τον Ολυμπιακό που έρχεται, το πέναλτι του Άμραμπατ και ο Αλμέιδα
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Άλλο ένα ματς στη Φιλαδέλφεια, άλλο ένα όμορφο βράδυ για την ΑΕΚ και τους σχεδόν 30.000 φίλους της - που παρά τη γενική απεργία βρέθηκαν στις εξέδρες - να φεύγουν χαρούμενοι. Είδαν άλλη μία νίκη, είδαν κατά διαστήματα ξανά τους παίκτες του Αλμέιδα να αποδίδουν σούπερ ποδόσφαιρο, αποθέωσαν όπως έπρεπε τον συγκινημένο Ελίασον και έδωσαν το σύνθημα για νίκη στο Καραϊσκάκη.
Πριν το Καραϊσκάκη βέβαια ήταν ο ΟΦΗ. Ένας ΟΦΗ που είναι μία ομάδα, η οποία, κακά τα ψέματα, δεν μπορεί να πιάσει καλά στάνταρ απόδοσης, τη δεδομένη χρονική στιγμή τουλάχιστον. Το θέμα, βέβαια, είναι όταν βρίσκεις απέναντί σου τέτοιες ομάδες να μη δώσεις εσύ, ως φαβορί, δικαιώματα. Η ΑΕΚ δεν έδωσε κανένα δικαίωμα χθες βράδυ. Μπήκε φουριόζα στο γήπεδο και μόλις στο 11ο λεπτό ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0. Σχόλασε ο γάμος… Το πέναλτι που πήρε κρίνεται από αρκετούς ως… αμφισβητούμενο. Δεκτές όλες οι απόψεις. Επαφή πάντως υπάρχει στον Άμραμπατ. Διπλή επαφή, μάλιστα. Ενας παίκτης του ΟΦΗ τον βρίσκει πρώτα στο αριστερό πόδι και ένας άλλος στο δεξί, ενώ τον σπρώχνει και με το χέρι. Και μιλάμε για τον Άμραμπατ έτσι, που και «θέατρο» δεν κάνει και δεν πέφτει με τίποτα. Μάλιστα, αν δείτε και τα στιγμιότυπα οι δυο παίκτες του ΟΦΗ που μάρκαραν στη συγκεκριμένη φάση τον Μαροκινό δεν διαμαρτύρονται καν. Εντάξει, διαμαρτύρονται οι άνθρωποι του «αδικημένου» συλλόγου που «επαναστάτησε» δύο 24ώρα. Αλλά αυτοί δεν πιάνονται…
Στα σοβαρά, τώρα κι αυτό το πέναλτι να μη δινόταν στην ΑΕΚ το ματς πάλι σε αυτά τα επίπεδα θα κυλούσε. Ο Αλμέιδα όπως ήταν λογικό έκανε αρκετές αλλαγές. Έπρεπε να τις κάνει. Έπρεπε να δούμε τον Σιντιμπέ να βγάζει 90λεπτο (ήταν ακόμα λίγο «βαρύς», αλλά όταν φτάσει έστω στο 70% θα κάνει όργια), έπρεπε να πάρει ανάσες ο Αραούχο που ήρθε από τον πάγκο, ενώ είδαμε το δίδυμο Μουκουντί – Μήτογλου για πρώτη φορά, τον Μάνταλο μετά από καιρό σε αγώνα πρωταθλήματος βασικό, αλλά και τους Μαχαίρα, Κοσίδη. Μετά το 15’ και με το 2-0 υπέρ της η ΑΕΚ όπως ήταν φυσικό έριξε ρυθμούς. Συντήρηση έκανε και ενόψει Καραϊσκάκη. Από το 60’ πάλι και μετά η ομάδα πήρε ξανά μπροστά. Ο ΟΦΗ παραδόθηκε ψυχικά και σωματικά και η πολύ καλύτερα γυμνασμένη ΑΕΚ θα μπορούσε να βάλει άλλα δυο – τρία γκολ, μετά το 3-0 που έκανε ο Μάνταλος στο 60’. Ομως βρήκε απέναντί της έναν σούπερ Μανδά. Βασικά, βρήκε έναν ακόμα αντίπαλο τερματοφύλακα να κάνει εκπληκτική εμφάνιση!
Η απουσία του Ελίασον, αν και ο Άμραμπατ έκανε καλό παιχνίδι χθες, ήταν αισθητή. Έδινε μία ηρεμία ο Σουηδός στο παιχνίδι του. Μία ασφάλεια αν θέλετε. Θα λείψει. Ο Άμραμπατ έτρεξε απίστευτα σε όλο το ματς, έδωσε τεράστιες μάχες, έπαιξε πιο απλά απ’ ότι συνηθίζει και αυτό ήταν ένα καλό σημάδι ενόψει Καραϊσκάκη.
Εκεί αν η ΑΕΚ παίξει με απλότητα και βγάλει την ίδια διάθεση και πίεση που ασκεί σε κάθε της αντίπαλο, έχει μεγάλη τύχη να φύγει με σούπερ αποτέλεσμα από την έδρα του Ολυμπιακού. Για να συμβεί αυτό πρέπει οι παίκτες να κάνουν εξαιρετικό παιχνίδι. Ολοι τους! Όλοι όσοι επιλεγούν να παίξουν να έχουν στο μυαλό τους όλα όσα τους πει ο Αλμέιδα. Η ΑΕΚ πάει εξαιρετικά έως τώρα γιατί οι παίκτες της στα μεγαλύτερα διαστήματα των αγώνων, μεταφέρουν κατά γράμμα στο χορτάρι όλα όσα τους έχει ζητήσει ο προπονητής τους. Πλέον η ΑΕΚ είναι ομάδα του προπονητή της! Πόσα χρόνια είχαμε να το δούμε αυτό; Μην πω δεκαετία και βάλε. Μόνο τον μεγάλο Σάντος θυμάμαι να φτάνει σε τέτοια επίπεδα την ομάδα του, παίρνοντας απ’ όλους (άντε από τους περισσότερους) το 100%.
Για το ματς με τον Ολυμπιακό θα τα λέμε τις επόμενες ημέρες. Σημασία έχει ότι η δουλειά έγινε χθες εύκολα και σωστά. Έτσι πρέπει να κυλούν οι αγώνες της ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια. Και κάτι τελευταίο: Γκατσίνοβιτς συνέχισε ρε παικταρά να μας θυμίζεις κάτι από… Σαβέφσκι εν έτει 2022!
