Η κληρωτίδα για την φάση των playoffs του Europa League στη Νιόν είχε κέφια, με την «τιτανομαχία» Μπαρτσελόνα εναντίον Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να κλέβει την παράσταση. Δύο ομάδες που ευελπιστούν στη… σωτηρία της ψυχής τους μέσω μιας διοργάνωσης που δεν έχουν συνηθίσει να βρίσκονται.
Αν έλεγες σε κάποιον πριν από μία δεκαετία πως ένα από τα ζευγάρια της νοκ-αουτ φάσης της δεύτερης τη τάξει διασυλλογικής διοργάνωσης θα ήταν οι «Μπλαουγκράνα» απέναντι στους… κόκκινους του Μάντσεστερ, θα σε περνούσε σίγουρα για τρελό. Πόσω δε μάλλον αν διευκρίνιζες πως αυτά θα συνέβαινε πριν καν τους «16». Αφού η ζωή όμως είναι «ρόδα που γυρίζει», γιατί να μην ήταν έτσι και στον αθλητισμό;
Μπαρτσελόνα και Γιουνάιτεντ λοιπόν θα διασταυρώσουν τα, όχι και τόσο κοφτερά πλέον, «ξίφη» τους στα playoffs του Europa League. Οι συνθήκες και το όνομα του αντιπάλου επιτάσσουν να δώσουν την δέουσα σημασία στις δύο αυτές αναμετρήσεις αν θέλουν να γλυτώσουν το φιάσκο. Διότι πλέον η κατάσταση σε Καταλονία και Μάντσεστερ δεν θυμίζει σε τίποτα την εποχή των «παχιών αγελάδων» όταν οι δύο τους έπαιξαν δύο φορές μέσα σε μια τριετία με φόντο το… Κύπελλο με τα μεγάλα αυτιά.
Η αύρα του Τσάβι και του Λεβαντόφσκι που έφερε βελτίωση αλλά…
Μία ομάδα, ένα σύνολο παικτών, δύο διαφορετικά πρόσωπα. Η πρώτη κανονική χρονιά του Τσάβι στη Βαρκελώνη, υπό την ιδιότητα του προπονητή, χωρίζεται σε δύο «ημισφαίρια».
Από τη μία τα πεπραγμένα της ομάδας στα «αστέρια». Η Μπαρτσελόνα βρέθηκε στον όμιλο του… θανάτου απέναντι σε Μπάγερν Μονάχου και Ίντερ, με το έργο της να κρίνεται απ΄ την αρχή απαιτητικό. Ωστόσο, όσο ισχυροί και αν φαντάζουν οι Βαυαροί (κυρίως) και οι «νερατζούρι», ο απολογισμός του μόλις ενός βαθμού στα τέσσερα πιο δυνατά ματς του ομίλου, δεν «χωνεύεται» εύκολα. Ειδικά για έναν σύλλογο του βεληνεκούς των «Μπλαουγκράνα» που έχουν χριστεί 4 φορές πρωταθλητές Ευρώπης τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Από την άλλη, υπάρχει και η ζωή στον… πλανήτη La Liga. Η αρμάδα του Τσάβι φιγουράρει στην κορυφή της βαθμολογίας (τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, με τον αγώνα της Ρεάλ να εκκρεμεί) αθόρυβα. Σίγουρα δεν έχει εντυπωσιάσει στο βαθμό που το έκανε τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο ακόμα και στη μέτρια μέρα της, καταφέρνει να παίρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα και να φτάνει στο 11/13. Ο «καυτός» Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι και ο… καπετάνιος του εγχειρήματος, Τσάβι Ερνάντες, έχουν επαναφέρει μία συγκρατημένη αισιοδοξία στο Καμπ Νου, με τα «σύννεφα» της Ευρώπης να είναι αυτά που τους απασχολούν κυρίως.
Ήρθε η ελπίδα μαζί με τον Τεν Χαγκ, αρκεί όμως αυτό;
Σε μεταβατική περίοδο βρίσκονται και οι «κόκκινοι διάβολοι» από το περασμένο καλοκαίρι, με τον ικανότατο Έρικ Τεν Χαγκ να αναλαμβάνει τις τύχες της ομάδας. Με τη διαφορά ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρίσκεται σε αυτή τη φάση αλλαγών και διαφοροποιήσεων τα τελευταία 9 χρόνια, απ’ όταν έφυγε δηλαδή ο Σερ Άλεξ και δε λέει να ορθοποδήσει. Προπονητές έχουν πατήσει… μιλιούνια το πόδι τους στο «Θέατρο των Ονείρων», κάποια βήματα προς τα εμπρός σίγουρα έχουν γίνει, όμως οι απαιτήσεις και η ιστορία του συλλόγου είναι τέτοια που δεν φτάνουν.
Μετά την ήττα το απόγευμα το απόγευμα της Κυριακής (6/11) από την Άστον Βίλα, οι «μπέμπηδες» έμειναν εκτός τετράδας και το -1 στη διαφορά τερμάτων (επόμενη ομάδα με αρνητικό πρόσημο και μάλιστα ίδιο, η 9η Φούλαμ) δίνει το δικό του στίγμα. Μεταξύ των οποίων βέβαια και τα θετικά αποτελέσματα κόντρα σε Λίβερπουλ, Άρσεναλ και Τότεναμ, καθώς και το «Χ» στο Στάμφορντ Μπριτζ, που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα.
Εκτός Μεγάλης Βρετανίας, η πρεμιέρα με το.. αριστερό στον πέμπτο ομίλο του Εuropa League κόντρα στη Ρεάλ Σοσιεδάδ, ήταν αρκετή για να της στερήσει την πρωτιά και να φέρει αυτή τη… δεινοσαυρομαχία. Το 5/5 που ακολούθησε έφερε την απαιτούμενη ηρεμία όμως δεν ενθουσίασε κιόλας, αφού η Σέριφ Τίρασπολ και η Ομόνοια (το εμπόδιο της οποίας δυσκολεύτηκε να κάμψει) δεν ήταν αντίπαλοι του μεγέθους της.
Τα «φρέσκα κουλούρια» δείχνουν… Μπλαουγκράνα και στο βάθος Γιουνάιτεντ
Έως τώρα, Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχουν τεθεί αντιμέτωπες 13 φορές στο πλαίσιο οποιασδήποτε επίσημης διοργάνωσης της UEFA, με τους Καταλανούς να έχουν διπλάσια υπεροχή (6 νίκες και 3 ήττες) και τέσσερα παιχνίδια να λήγουν ισόπαλα.
Μάλιστα στις τελευταίες 4 φορές που έχουν συναντηθεί, οι Ισπανοί έχουν φύγει ισάριθμες φορές με το κεφάλι… ψηλά. Όλες τους φυσικά ήταν για το Champions League.
Για την προημιτελική φάση θεσμού τη σεζόν 2018-19, οι «Μπλαουγκράνα» αφού πήραν προβάδισμα πρόκρισης στο Ολντ Τράφορντ (1-0), τελείωσαν τη δουλειά στη Βαρκελώνη (3-0), για να ακολουθήσει βέβαια εκείνη η αλησμόνητη σειρά με τη Λίβερπουλ.
Στα ακόμα σπουδαιότερα και τις δύο προηγούμενες φορές πριν τις προαναφερθείσες, κρίθηκε ένα τρόπαιο. Στα τέλη της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας και στις αρχές της δεύτερης, οι δυο τους υπήρξαν οι κορυφαίες της «γηραιάς ηπείρου» και διεκδίκησαν μέχρι το τέλος του δρόμου τον τίτλο του πρωταθλητή. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, η Μπαρτσελόνα ήταν εκείνη που γύρισε με την κούπα αγκαλιά (2009 και 2011), έχοντας τον Πεπ Γκουαρδιόλα στη άκρη του πάγκου της.
Ωστόσο, αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά λίγο πιο πίσω θα καταλήξει σε ένα αρκετά ενδιαφέρον γεγονός. Προφητικό ή όχι, θα φανεί. Πριν το Ολίμπικο της Ρώμης (τελικός 2009), το εν λόγω ζευγάρι είχε βρεθεί στα ημιτελικά της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου (2007/08) και στη φάση των ομίλων τη χρονιά 1998/99 με δύο άκρως χορταστικά ματς (3-3 ένθεν και ένθεν). Και τις δύο φορές, οι «κόκκινοι διάβολοι» πανηγύρισαν την κατάκτηση του πολύτιμου τροπαίου στο τέλος του… δρόμου με τις λεύκες.
Το ποιο από τα δύο φαινόμενα θα επαναληφθεί και αν θα συμβεί κάτι τέτοιο, αρκεί η αναμονή 3μιση μηνών ή αν θέλετε 6μιση και πλέον, για να μάθουμε. Το μόνο βέβαιο είναι πως σε πολύ πρώιμο σημείο χρονικά, μία από τις δύο θα μείνει μονάχα με τα του οίκου της και θα φέρει την εσωστρέφεια. Διότι όποιος και αν περάσει από το ζευγάρωμα αυτό, δεν είναι αρκετό για να σώσει τη σεζόν. Αυτός που θα αποκλειστεί ωστόσο, πιθανότατα… χάνεται.
Μάνος Φυρογένης
