Το total football από την ΑΕΚ του Αλμέιδα μέσα στο Χαριλάου έκανε τον κόσμο της να… τρίβει τα μάτια του – Το κομβικό σημείο της στιγμής και η μυαλωμένη αντίδραση για τη συνέχεια
Σχετικά Άρθρα
Άρης – ΑΕΚ 0-2: Veni, vidi… και άνετη νίκη για την «Ένωση»!
Αραούχο: «Όταν έχασα ανάλογη ευκαιρία στεφθήκαμε πρωταθλητές στο τέλος»
Αλμέιδα: «Τα παιδιά για άλλη μία φορά κατέθεσαν ψυχή και ανταμείφθηκαν»
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Συνεχίζει την προσπάθεια ο ΑΕΚτζης να συνέλθει από το υπέροχο τελευταίο 10ήμερο που ζει… Πρώτα τα εγκαίνια, μετά η πρεμιέρα στη Φιλαδέλφεια και η υπέροχη ΑΕΚ που κέρδισε τον Ιωνικό και μετά «κούμπωσε» και η συγκλονιστική εμφάνιση στο Χαριλάου και ο περίπατος στη Θεσσαλονίκη, βράδυ Κυριακής με πανσέληνο! Όσο και να ψάχνουμε, όσο κι αν προσπαθούμε τέτοια ΑΕΚ, σαν κι αυτή που είδαμε χθες μέσα στο σπίτι μιας ομάδας, όπως ο Άρης, που έχει μεγάλες φιλοδοξίες, είχαμε πολλά χρόνια να δούμε. Δεν θα ξεχάσω το ματς με τη Ντιναμό Κιέβου εκτός έδρας το 2018, όπου παρά τον αποκλεισμό στους 32 του EuropaLeagueτότε η ομάδα του Χιμένεθ είχε παίξει καλό ποδόσφαιρο και με διάρκεια. Ούτε και εκείνο το ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα πριν λίγα χρόνια με τον Καρέρα προπονητή. Τότε είχε κερδίσει η ΑΕΚ, αλλά στο πρώτο 45λεπτο ήταν εξαιρετική. Ακόμα και σημαντικές και μεγάλες νίκες στο παρελθόν να βάλεις κάτω, τέτοιο ολοκληρωτικό παιχνίδι, τέτοια μπάλα, τέτοια πίεση, τόσες ευκαιρίες, τέτοια άμυνα, τέτοια τρεξίματα από το 20’ του χθεσινού αγώνα μέχρι και το τέλος δεν θα βρούμε. Θα πάμε στη δεκαετία του ’90 και την ΑΕΚ του Μπάγεβιτς.
Πραγματικά, ήταν απολαυστική στο Χαριλάου η ΑΕΚ. Είχε τόσα πολλά θετικά στοιχεία στο παιχνίδι της, ήταν τόσο καταιγιστική, που φοβάμαι μήπως ξεχάσω κάτι και την… αδικήσω. Ας τα πάρουμε από την αρχή: Βασικό συστατικό αυτής της ομάδας είναι το άριστο κλίμα στα αποδυτήρια. Και πέρυσι πάντως το κλίμα μεταξύ των παικτών ήταν επίσης πολύ καλό. Τώρα σε αυτό έρχεται να «κουμπώσει» πάρα πολλά πράγματα ο Αλμέιδα, γιατί στο ποδόσφαιρο το να πετύχεις αυτό που θέλεις χρειάζονται πολλά μικρά κομματάκια για να φτιάξεις το παζλ των ονείρων σου. Μόλις τελειώνει η προθέρμανση όλοι οι παίκτες και οι 11 που θα ξεκινήσουν και όσοι είναι στον πάγκο κάνουν ένα κύκλο στο γήπεδο και μιλούν μεταξύ τους. Μόνοι τους. Ούτε ο Αλμέιδα είναι κοντά τους εκείνη τη στιγμή, ούτε κάποιος συνεργάτης του. Δείγμα ενότητας, ελευθερίας, πίστης. Και πάμε στο ματς.
Εκπληκτικά διαβασμένος ο Αργεντινός είχε δώσει στους ποδοσφαιριστές του να καταλάβουν τα πάντα για τον Άρη, τόσο σε ατομικό, όσο και ομαδικό επίπεδο. Με τρία κεντρικά χαφ έπαιξε ο Άρης, με δυο ουσιαστικά η ΑΕΚ, αλλά το κέντρο το πήρε εξ ολοκλήρου η ομάδα του Αλμέιδα. Τα σωστά τρεξίματα και το μυαλό ήταν τα στοιχεία που βγήκαν στο χορτάρι και κερδίθηκε ο άξονας. Για παράδειγμα στο 18’ του αγώνα ο Νταμπό, βρήκε χώρο από τον άξονα και έκανε ένα δυνατό σουτ φεύγοντας άουτ. Ο Βίντα δεν έπεσε πάνω του. Κάλυψε χώρους. Ήξερε ότι δεν θα είναι μεγάλο ρίσκο να αφήσει τον συγκεκριμένο παίκτη να σουτάρει. Στο μυαλό του είχε να μην αφήσει κενό στην άμυνα και να περάσει κάποια κάθετη. Αν το έβαζε από εκεί ο Νταμπό που δεν είναι… Ρονάλντο, μαγκιά του. Αυτή η στιγμή δείχνει και το σωστό διάβασμα που έχουν κάνει οι παίκτες της ΑΕΚ στα χαρακτηριστικά του αντιπάλου και η συγκέντρωση που υπάρχει στο τακτικό πλάνο. Άλλο στοιχείο διαβάσματος, οι βαθιές μπαλιές από την άμυνα της ΑΕΚ στην επίθεση. Δεν τις βλέπαμε στα προηγούμενα παιχνίδι. Χθες, τις είδαμε. Είχε εντοπίσει ο Αλμέιδα το πρόβλημα του Άρη στη μετάβαση και στο κέντρο άμυνα και με βαθιές καλές μπάλες έδινε πλεονέκτημα στον Λιβάι Γκαρσία και τον Αραούχο και όλους μπροστά να κερδίζουν πρώτες ή δεύτερες κατοχές και να φτιάχνουν υπεραριθμία.
Η πίεση ψηλά και οι απίστευτες χαμένες ευκαιρίες
Πάμε και στο επιθετικό κομμάτι. Η ΑΕΚ μέσα στο Χαριλάου έκανε 16 τελικές, εκ των οποίων οι επτά μέσα στην περιοχή, οι έξι εκτός, ενώ είχε και τρεις κεφαλιές. Έβαλε δυο γκολ, είχε τρία ή τέσσερα χαμένα τετ α τετ, άλλες δυο καλές στιγμές και χάνεται ο λογαριασμός. Με τον Σιμάνσκι να κάνει συγκλονιστικό παιχνίδι ως «6άρι». Τον Πινέδα κοντά του να τρέχει… ακόμα, να κλέβει μπάλες, να βγάζει γρήγορα την ομάδα μπροστά. Τον Γκατσίνοβιτς και τον Ελίασον στα άκρα να παίζουν πανέξυπνα δίνοντας και πλάτος στο γήπεδο, αλλά και να συγκλίνουν και να πατούν περιοχή. Τον Αραούχο να χάνει τα… άχαστα, αλλά να κάνει φανταστικό παιχνίδι στο δημιουργικό και αμυντικό κομμάτι, παίζοντας επιθετική άμυνα. Ο Λιβάι Γκαρσία να κάνει… όργια ως επιθετικός. Όργια. Και μπράβο στον Οφρυδόπουλο που τον σκέφτηκε πέρυσι στα πλέι οφ για τη συγκεκριμένη θέση (μέσα στις απουσίες που είχε τότε), μπράβο στον Αλμέιδα που επιμένει σε αυτή τη σκέψη και τον τελειοποιεί μπροστά, μπράβο και στον Λιβάι που δουλεύει, βελτιώνεται και αποδίδει φανταστικά ως «9άρι». Σούπερ δουλειά και αμυντικά από το δίδυμο Βίντα – Μουκουντί. Τον Βίντα τον ξέρουμε και χαιρόμαστε που επιβεβαιώνει την ποιότητά του στην Ελλάδα. Τον Μουκουντί τώρα τον μαθαίνουμε. Τρίτο σερί παιχνίδι, τρίτη σούπερ εμφάνιση. Έχει δεχθεί κίτρινη το παλικάρι από τα πρώτα λεπτά και ούτε μία φορά δεν έχασε τη συγκέντρωσή του στο παιχνίδι ή φοβήθηκε να μπει στις φάσεις. Καίριες επεμβάσεις, δείγμα πίστης στις ικανότητές του και στο ταλέντο του. Καλή εικόνα και τα δυο πλάγια μπακ, αν εξαιρέσουμε κάποια, λογικά λάθη, ενώ και ο Αθανασιάδης έδειξε σταθερότατος στην πρώτη του εμφάνιση. Ολη η ΑΕΚ ήταν συγκλονιστική, με απίθανη φυσική κατάσταση και σούπερ μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και το αντίστροφο.
