Διήμερο γεμάτο ντέρμπι αυτό που τρέχει στην ποδοσφαιρική Ευρώπη (8-9/10), με τους προβολείς στη Γερμανία να στρέφονται στο Μόναχο και την Allianz Arena. Ντόρτμουντ και Μπάγερν Μονάχου τίθενται αντιμέτωπες και το BN Sports σας βάζει στο κλίμα του Klassiker με ιστορίες που ενώνουν του δύο «μονομάχους».
Σχετικά Άρθρα
Ντόρτμουντ: Το μελανό σημείο της ιστορίας της... Από το χρηματιστήριο στη χρεοκοπία και από εκεί στα δανεικά της άσπονδης εχθρού Μπάγερν! (video)
Γκερντ Μίλερ: Οι 13 κορυφαίες στιγμές της καριέρας του, όπως τις κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός!
Για τον Άριεν Ρόμπεν η λύτρωση ήρθε στο μεγαλύτερο ραντεβού από όλα...
Όχι δεν είναι η «μητέρα των μαχών» στην Ευρώπη. Ούτε καν στη Γερμανία αν θέλουμε να ακριβολογούμε μιας και για να θεωρείται ένα ματς ντέρμπι, υπό όλη τη σημασία της λέξης, πρέπει να πληρούνται διάφορες προυποθέσεις. Τοπικό δεν το λες. Το Μόναχο απέχει από το Ντόρτμουντ καμιά 300αριά χιλιόμετρα. Βασισμένο σε αντίθετες θρησκευτικές αντιλήψεις, όπως το Old Firm πάλι δεν το λες. Εξαιτίας πολιτικών φρονημάτων, όπως το Clasico Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα, δεν «πολυστέκει». Ούτε και λόγω κοινωνικών διαφορών, όπως στην Αργεντινή και την αντιπαλότητα ανάμεσα σε Μπόκα Τζούνιορς και Ρίβερ Πλέιτ. Περισσότερο κλασσικό, και για εμπορικούς λόγους, παιχνίδι το λες.
Όπως και να έχει, το γερμανικό Klassiker έχει τις δικές του πολύκροτες ιστορίες και το BN Sports έρχεται για να σας τις θυμίσει, στο πλαίσιο της 107ης μεταξύ τους κόντρας στη Bundesliga. Από ένα χτύπημα kung-fu, ένα δάγκωμα (του ίδιου παίκτη), ένα μειδίαμα ενός μωρού που κλαίει, ένα διάσημο δοκάρι και ένα… δάνειο, στο εκκωφαντικό 11-1, την «αναγεννησιακή» εποχή των Χίτσφελντ και Κλοπ, την επιστροφή των Λεβαντόφσκι και Γκέτσε στη Βεστφαλία, τον τελικό του Champions League και έναν «γίγαντα» που… έκρυψε το τέρμα. Αυτά και άλλα πολλά στη συνέχεια.
DER KLASSIKER IS HERE ??
— ESPN FC (@ESPNFC) October 8, 2022
Will Bayern extend their 8-match winning streak over Dortmund⁉️ pic.twitter.com/Cw2dNC6Yc3
Βαυαρική κυριαρχία, νίκη-ρεκόρ αλλά στην Ευρώπη ήταν αλλιώς!
Παρόλο που η Μπάγερν, πριν την καθιέρωση της Bundesliga (1963) είχε ήδη κατακτήσει έντεκα πρωταθλήματα, εντούτοις οι «κιτρινόμαυροι» ήταν εκείνοι που πανηγύρισαν πρώτοι κάποιον τίτλο εκτός συνόρων. Το 1966, για το Κύπελλο Κυπελλούχων, η Ντόρτμουντ αποτέλεσε τη γερμανική ομάδα που… άνοιξε το χορό.
«Στα του οίκου τους» βέβαια, οι πρωταθλήτριες εναλλάσσονταν, με τη BVB να μην είναι μία από αυτές. Μία άλλη Μπορούσια βέβαια, αυτή του Γκλάντμπαχ, υπήρξε ο αντίζηλός των Βαυαρών τη δεκαετία των 70ς, με τη Ντόρτμουντ μάλιστα να εγκαταλείπει τα «σαλόνια» για μια τετραετία. Τη χρονιά που συνέβη το μοιραίο όμως, δέχτηκε και άλλο ένα δυνατό «χαστούκι».
Τη σεζόν 1971-72 (27/11) και λίγο πριν η Μπάγερν αφήσει το Grünwalder Straße Stadium για το νεότευκτο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου φρόντισε να το… γιορτάσει. Και καλεσμένη ήταν η Ντόρτμουντ. Οι γηπεδούχοι «διέλυσαν» τους αντιπάλους τους με 11-1 (!), τέσσερα εκ των οποίων πέτυχε ο Γκερντ Μίλερ. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη σε εύρος νίκη που έχουν πετύχει στην ιστορία τους στη γερμανική λίγκα και ο «προάγγελος» για την κατάληξη στη σεζόν. Στην κορυφή της βαθμολογίας οι Βαυαροί, προτελευταίοι και υποβιβασμός για τους «κιτρινόμαυρους».
Η απίστευτη χαμένη ευκαιρία του Μιλ και η ευρηματική ατάκα του Ούντο Λάτεκ!
Την δεκαετία των 80s και αφού ισορρόπησαν κάπως μεταξύ τους τα πράγματα, Ντόρτμουντ και Μπάγερν αναμετρήθηκαν στην πρεμιέρα της αγωνιστικής περιόδου 1986-87 με ένα… δοκάρι να έχει την τιμητική του. Το ματς έληξε 2-2 και μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτό έχει ο Φρανκ Μιλ και αυτό όχι για… καλό.
Ο Γερμανός επιθετικός και Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1990, είχε περάσει τον Ζαν-Μαρί Πφαφ και βρίσκεται ανενόχλητός, «φάτσα με το τέρμα». Για κάποιο λόγο άργησε, έπειτα μπερδεύτηκε, σάστισε και έστειλε τη μπάλα από απόσταση περίπου ενός μέτρου στο δοκάρι. Απλά αλησμόνητο. Όπως και η ατάκα του τεχνικού της ομάδας του Μονάχου, Ούντο Λάτεκ στη συνέντευξη Τύπου. «Σκέφτομαι τι μπόνους πρέπει να του δώσω. – Δεν ξέρω αν θα το δεχτεί».
Η επιλογή Χίτσφελντ που άλλαξε το ρου της ιστορίας
Λίγα χρόνια αργότερα, η εξαιρετική δουλεία ενός πρώην παίκτη της Στουτγκάρδης στην άκρη του πάγκου της Γκρασχόπερς και η κατάκτηση του τίτλου στην Ελβετία, δεν πέρασε απαρατήρητη από την κοιλάδα του Ρουρ. Το όνομα αυτού, Ότμαρ Χίτσφελντ, ή αλλιώς ο «αναμορφωτής» της Ντόρτμουντ.
Επί των ημερών του (1991-97), η BVB δεν τερμάτισε ποτέ κάτω από την τέταρτη θέση με τη σεζόν 1994-95 να αποτελεί ορόσημο. Οι «κιτρινόμαυροι» κατέκτησαν για πρώτη φορά την κορυφή της Bundesliga και την αμέσως επόμενη χρονιά υπερασπίστηκαν τα κεκτημένα τους, κάνοντας το repeat.
? Heute vor 25 Jahren siegte der #BVB in einem dramatischen Titelrennen am letzten Spieltag der #Bundesliga-Saison 94/95 mit 2:0 gegen den HSV und krönte sich damit nach 32 Jahren wieder zum Deutschen Meister. ? #OnThisDay pic.twitter.com/8n6UHWz2eu
— Borussia Dortmund (@BVB) June 17, 2020
Η ειρωνική χειρονομία του Ματέους και ο «άτακτος» Όλιβερ Καν!
Η διαφορά πλέον ανάμεσα στις δύο ομάδες δεν ήταν μεγάλη, κάθε άλλο. Συνεπώς κάθε μεταξύ τους αναμέτρηση είχε το δικό της ενδιαφέρον, ένα «ειδικό βάρος» με… viral, για την εποχή, στιγμές. Όπως για παράδειγμα τον Απρίλιο του 1997, λίγες εβδομάδες πριν η Ντόρτμουντ πανηγυρίσει το πρώτο και μοναδικό Champions League της ιστορίας της, στο «σπίτι» της μεγάλης αντιπάλου Μπάγερν, απέναντι στη Γιουβέντους του Ζιντάν.
Το τελικό 1-1 δεν ήταν εκείνο που έμεινε στα χρονικά από εκείνο το απριλιάτικο Klassiker αλλά η παρακάτω εικόνα. Ο αρχηγός των Βαυαρών, Λόταρ Ματέου, στάθηκε μπροστά από τον φίλο του και συμπαίκτη του στην Εθνική ομάδα, Aντρέας Μέλερ, δείχνοντας του ότι συνεχώς κλαίει σαν μωρό και κατηγορώντας τον πως είναι πολύ soft. Ο κάτοχος της Χρυσής Μπάλας του 1990, είχε δηλώσει την επομένη του Klassiker σε γερμανική εφημερίδα πως: «Ήταν ο τρόπος μου να του πω να συνεχίσει να παίζει, ότι είναι άντρας».
???#BVB midfielder Andreas Möller had a habit of getting under an opponent's skin — sometimes with theatrical swan dives. In this 1997 contest, #FCBayern's Lothar Matthäus seemed to think he was nothing more than a cry-baby.#BVBFCB pic.twitter.com/OzyIS2JZCs
— DW Sports (@dw_sports) November 6, 2020
Η μεταπήδηση του Χίτσφελντ από τη Ρηνανία στη Βαυαρία άλλαξε και τις ισορροπίες. Η Ντόρτμουντ ήταν εξαρτημένη σε εκείνον και τον τρόπο παιχνιδιού του, γεγονός που φάνηκε και από την βαθμολογική κατρακύλα των επόμενων ετών. Από την άλλη, στο Μόναχο βρήκαν στο πρόσωπό του, τον ιδανικό «καπετάνιο».
Kung-fu και δάγκωμα δύο-σε-ένα!
Φαίνεται πως το είχε ο Απρίλης όμως να δημιουργεί ιστορίες. Ή καλύτερα ο Όλιβερ Καν. H Μπάγερν βρισκόταν πίσω στο σκορ στο Westfallen Stadion με 2-0 από το πρώτο ημίωρο την τελευταία χρονιά της χιλιετίας (1999) και ο Γερμανός γκολκίπερ, που δεν ήταν και ο πιο φυσιολογικός και ήρεμος αθλητής, «σεληνιάστηκε».
Αρχικά πήρε φόρα και επιχείρησε να κλοτσήσει σε ανύποπτη στιγμή, τον Στεφάν Τσαπουισάτ, με χτύπημα που παρέπεμπε σε kung-fu. Και αφού δεν βρήκε στόχο (και δεν αποβλήθηκε), «έριξε» και ένα δάγκωμα στο λαιμό του ανυποψίαστου Χέρλιχ, ο οποίος φυσικά αιφνιδιάστηκε. Ένας Γερμανός Λουίς Σουάρεζ, πριν το Λουίς Σουάρεζ με λίγα λόγια. Μάλιστα, όλα αυτά ίσως και να «αφύπνισαν» τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι αν και έπαιζαν με 10 παίκτες (δεν ήταν ο Καν αυτός που αποβλήθηκε), ισοφάρισαν σε 2-2 και έφυγαν με το βαθμό της ισοπαλίας από τη Βεστφαλία.
Από σκόρερ, γκολκίπερ στο ίδιο ματς!
Όταν σκέφτεσαι κάποιον ποδοσφαιρικό γίγαντα, ο οποίος έπαιζε στην κορυφή της επίθεσης, ο πρώτος που σου έρχεται στο μυαλό είναι ο Γιαν Κόλερ. Ο Τσέχος, ο οποίος βλέπει τον υπόλοιπο κόσμο από τα 2.02 μέτρα, πέρα από την «τέχνη» του στο σκοράρισμα, έδειξε ότι θα μπορούσε να είχε γίνει και τερματοφύλακας. Ούτως ή άλλως, όντας πιτσιρικάς είχε φορέσει για ένα «φεγγάρι» γάντια όπως είχε παραδεχθεί.
Το Νοέμβριο του 2002 και σε ένα Klassiker στο Μόναχο ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ (7’) και ο υπεύθυνος που δεν μεγάλωσε άλλο. Στο 66’, ο συνονόματός του Λέμαν αποβλήθηκε απερίσκεπτα με δεύτερη κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία, η Ντόρτμουντ είχε «κλείσει» τις αλλαγές της και έτσι κάθισε ο Τσέχος κάτω από τα γκολπόστ, σταματώντας κάθε προσπάθεια των γηπεδούχων να δώσουν μεγαλύτερη έκταση στο υπάρχον, 2-1.
Από το χρηματιστήριο στη… χρεοκοπία και τη «χείρα βοηθείας» του μεγάλου αντιπάλου!
Από εκεί που μέχρι τα μέσα της δεκαετίας των 90ς, η Ντόρτμουντ δεν είχε κατακτήσει ποτέ τον τίτλο της πρωταθλήτριας επί εποχής Bundesliga, οι Χίτσφελντ και Ζάμερ της άλλαξαν συνήθειες. Εκείνη η δεκαετία (1994-2004), ήταν και παραμένει η καλύτερη περίοδος του μακρόχρονου βίου του συλλόγου. Όμως τερματίστηκε κάπως απότομα, ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε στο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Και αν δεν ήταν η Μπάγερν, τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα.
Η «άνθιση» και η εκτόξευση ήρθε με παχυλά συμβόλαια, πολύ μεγάλα για την εποχή. Αυτά βρήκαν ανταπόκριση εντός αγωνιστικού χώρου, όμως η διοικητική κακομεταχείρηση έφερε «οικονομική τρύπα». Το Σεπτέμβρη του 2004 δήλωσε αδυναμία αποπληρωμής ακόμα και των δόσεων των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών και κάπου εκεί, αφού έφτασε στο «χείλος του γκρεμού», βρέθηκαν οι απαραίτητες λύσεις, ακόμα και αν χρειάστηκε σε πρώτη φάση να πουλήσει το γήπεδό της, το μεγαλύτερο της χώρας.
Δάνειο από την τράπεζα «MorganStanley» και «κούρεμα» 30% στην οφειλή, συμφωνία με εταιρία marketing, αύξηση ΑΜΚ, επιχορήγηση από την ασφαλιστική εταιρία «SignalIduna», η οποία απέφερε και την ονοματοδοσία του γηπέδου, μείωση των συμβολαίων των παικτών της τάξεως του 20% και 2.000.000 ευρώ από τη Μπάγερν. Όλες οι πλευρές έμειναν ικανοποιημένες. Οι μεν επιβίωσαν σε μία δύσκολη στιγμή και οι δε, έγιναν αρεστοί στους ουδέτερους και διατήρησαν ένα επικερδές, από όλες τις απόψεις, Klassiker.
Το «παραμύθι» του Κλοπ και οι «διπλοί» πράκτορες, Λεβαντόφσκι και Γκέτσε που την σεβάστηκαν!
Το πλήγμα για τη Ντόρτμουντ, παρόλο που δεν αποδείχθηκε μοιραίο, ήταν μεγάλο και χρειάστηκε κάποια χρόνια για να ανακάμψει. Κυρίως όμως, χρειάστηκε τον professor της. Αν και τα δύο πρώτα χρόνια του στη Βεστφαλία, ο Γιούργκεν Κλοπ, είχε κατορθώσει να αποσπάσει μόλις μία ισοπαλία από τη μεγάλη και ισχυρή αντίπαλο, το… έργο άλλαξε άρδην τα επόμενα χρόνια. Πέντε σερί νίκες για τους «κιτρινόμαυρους» και παιχνίδια στην «κόψη του ξυραφιού». Άλλοτε με νικήτρια τη μία και άλλοτε με την άλλη.
Πρωταγωνιστικό ρόλο φυσικά σε αυτήν την αγωνιστική αναρρίχηση της Ντόρτμουντ έπαιξαν οι Λεβαντόφσκι και Γκέτσε. Καθόρισαν παιχνίδια, τίτλους, αγαπήθηκαν από μία ολόκληρη κοιλάδα, και όχι μόνο, μέχρι να πάρουν τα… ταλέντα τους, με ένα καλοκαίρι και να μετακομίσουν στη Βαυαρία.
Και στις δύο περιπτώσεις, η επιστροφή τους στο Signal Iduna Park συνδυάστηκε με γκολ. Και μάλιστα καθοριστικό. Στη μεν περίπτωση του Γκέτσε, ο βραχύσωμος Γερμανός άνοιξε το «χορό» για να ακολουθήσει ένας θρίαμβος στο φινάλε (3-0), στη δε του Λέβα, ο Πολωνός πέτυχε το μοναδικό τέρμα της 27ης αγωνιστικής. Και οι δύο βέβαια δεν πανηγύρισαν, παρόλη τη σημασία της επίτευξης του τέρματος. Σεβάστηκαν την ομάδα και το σύλλογο που τους έκανε top-class παίκτες.
Όταν συναντώνται στην Ευρώπη όμως, τι γίνεται;
Δεν συμβαίνει κάθε μέρα, λόγω των δικλείδων και του format της UEFA, αλλά όποτε έχουν συναντηθεί, κρίνονται πολλά. Αρχικά ήταν Μάρτης του 1998, για την προημιτελική φάση του Champions League. Για πρώτη φορά, ομάδες από την ίδια χώρα βρίσκονταν αντιμέτωπες στα «αστέρια». Στο γερμανικό «εμφύλιο» λοιπόν, πέρασαν κοντά στα 200 λεπτά ξηρασίας για να κουνηθούν τα δίχτυα. Και αυτό έγινε από σουτ του Τσαπουισάτ στο 108΄ της ρεβάνς στη Βεστφαλία. Ίσως αυτό δεν το ξέχασε ο Καν και προσπάθησε να τον εκδικηθεί ένα χρόνο αργότερα με εκείνη την περίφημη κλοτσιά.
Αυτή η σειρά ήταν το «πρόγευμα» για ότι ακολούθησε 15 χρόνια αργότερα. Ντόρτμουντ και Μπάγερν είχαν υπερκεράσει όλα τα εμπόδια που βρήκαν στο δρόμο τους για τον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και η διασταύρωση τους ήθελε να αναμετρώνται μόνο στο τελευταίο «σκαλοπάτι» και τα πάντα κρίθηκαν στο τελευταία ημίωρο.
Ο Μάντζουκιτς έβαλε σε ρόλο οδηγού τους Βαυαρούς, όμως το προβάδισμά τους δεν κράτησε για πολύ. Ο Ιλκάι Γκουντογκάν είχε την απάντηση από την άσπρη βούλα και όλοι πίστεψαν ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα έξτρα τριαντάλεπτο για να υπάρξει ο νικητής. Όχι όμως και ο Ρόμπεν. Ο Ολλανδός «απεγκλωβίστηκε» από δύο αντιπάλους του, είχε την ψυχραιμία να κάνει ιδανική προσποίηση στον Βαιντενφέλερ και σκόραρε και κενή εστία. 2-1 στο 89’, σε ένα buzzer beater που θα χρειαστούν αρκετές δεκαετίες για να το ξεχάσουν οι φίλοι των δύο ομάδων. Αν ποτέ συμβεί και αυτό.
Το μομέντουμ δείχνει ξεκάθαρα το κόκκινο!
Αφού πρώτα άρχισε να «μοσχοπουλά» η Ντόρτμουντ όλα της τα αστέρια και ο Κλοπ αποχώρησε από τη Βόρεια Ρηνανία, η «ψαλίδα άνοιξε» και πάλι. Η Μπάγερν είναι η μόνιμη πρωταθλήτρια Γερμανίας με καμία ομάδα να μην κατορθώνει να αμφισβητήσει την κυριαρχία της. Και παρόλο που νέες δυνάμεις εμφανίστηκαν, βλέπε Λειψία, εκείνη που φαντάζει ο μεγάλος ανταγωνιστής, τουλάχιστον στα «χαρτιά» και πριν ξεκινήσει η σεζόν, είναι η BVB.
Παρόλα αυτά πρέπει να ανατρέξει κανείς στο 2019, τρία και πλέον χρόνια πίσω, για να βρει την τελευταία της νίκη. Ήταν τελικός του Super Cup (2-0) και η τελευταία φορά που δεν έφυγαν οι «κιτρινόμαυροι» με κατεβασμένο το κεφάλι σε ματς με τη Μπάγερν. Από τότε έχουν ακολουθήσει οκτώ ματς, για τη Bundesliga και το Super Cup. Όλα τους είχαν «κόκκινη απόχρωση».
Συνοψίζοντας λοιπόν και επανερχόμενοι στις πρώτες αράδες, οι αγώνες της Ντορτμουντ με τη Μπάγερν και το αντίστροφο, μπορεί να μην έχουν έντονο κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο ή θρησκόληπτες διαφορές, εντούτοις φέρουν την ονομασία του Klassiker και ειδικά οι τελευταίες σχεδόν τρεις δεκαετίες το δικαιολογούν.
Unrivalled atmosphere ?#DerKlassiker @BlackYellow pic.twitter.com/1K1Z0C7g7F
— Bundesliga English (@Bundesliga_EN) November 10, 2018
Μάνος Φυρογένης
