Δύο εβδομάδες ήταν και πάνε. Το Champions League επιστρέφει μετά τη διακοπή για τις Εθνικές ομάδες, με το ματς της Ίντερ με τη Μπαρτσελόνα στο Μιλάνο να ξεχωρίζει από το πρόγραμμα της Τρίτης (4/10). Το BN Sports κάνει «βουτιά στο χρόνο» και θυμίζει εκείνους τους αλησμόνητους ημιτελικούς του 2010, στο δρόμο για το τρίτο «νερατζούρο» κύπελλο με τα… μεγάλα αυτιά.
Ίντερ και Μπαρτσελόνα ετοιμάζονται για την 15η μεταξύ τους επίσημη αναμέτρηση, όντας ένα ζευγάρι με «πολύ ψωμί». Οι Καταλανοί κρατούν με μεγάλη διαφορά τα «σκήπτρα» στο head-to-head, έχοντας να επιδείξουν οκτώ, έναντι μόλις δύο, νικών ενώ υπάρχουν και τέσσερεις αγώνες που δεν είχαν κάποιο θριαμβευτή.
Δεν πρέπει να γυρίσει κανείς το ημερολόγιο αρκετά πίσω για να βρει τις πιο πρόσφατες μεταξύ τους συναντήσεις. Για τη σεζόν 2019/20, οι «Μπλαουγκράνα» επικράτησαν και στα δύο ματς, με το ίδιο σκορ (2-1) μάλιστα και τερμάτισαν στην πρώτη θέση του 6ου ομίλου, αφήνοντας τους Μιλανέζους τρίτους (δεύτερη η Ντόρτμουντ) και εκτός συνέχειας στα «αστέρια». Για τον Ανσού Φατί μάλιστα, το ματς στην Ιταλία θα μείνει για πάντα χαραγμένο μιας και χρίστηκε ο πιο μικρός , ηλικιακά, σκόρερ στην ιστορία του θεσμού.
Inter vs Barcelona ?
— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) October 3, 2022
Ansu Fati became the youngest Champions League scorer ever, in this fixture back in 2019 ⚽️@ANSUFATI || #UCL pic.twitter.com/TS3yyZpFzN
Παρόλα αυτά, η Ίντερ έχει να καυχιέται πως στις πιο καίριες «μονομαχίες» τους ήταν εκείνη που στο τέλος χαμογέλασε, αν και της… βγήκε η ψυχή. Το BN Sports κάνει μία μίνι αναδρομή στην ημιτελική φάση προ 13ετίας όπου «έσπασαν καρδιές».
?? Lautaro Martínez
— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) October 4, 2022
?? Raphinha
Pick your forward ?#UCL pic.twitter.com/W4d3xLQIni
Το πρώτο και καθοριστικό βήμα
Σκοπιμότητα Μουρίνιο εναντίον τίκι-τάκα Γκουαρδιόλα σημειώσατε άσο. Με μία φράση όσα εξελίχθηκαν στο χορτάρι του Καμπ Νου το βράδυ της 28ης του Απρίλη το 2010. Για να συμβεί όμως αυτό, είχαν βάλει τις βάσεις οκτώ βράδια πριν οι «νερατζούροι», σε ένα Τζουζέπε Μεάτσα που είχε πάρει… φωτιά.
Οι δύο σύλλογοι είχαν αρκετά που τους συνέδεαν. Ετό και Ιμπραίμοβιτς είχαν ακολουθήσει αντίστροφο δρομολόγιο λίγους μήνες πίσω ενώ Μότα και Μάξουελ έπαιζαν κόντρα στην παλιά τους ομάδα. Κυρίως όμως, Ίντερ και Μπαρτσελόνα είχαν «διασταυρώσει τα ξίφη» τους στη φάση των ομίλων και γνώριζαν ο ένας τον άλλο απ’ έξω και ανακατωτά. Και πιθανότατα αυτό ήταν που καθόρισε και την έκβαση του ζευγαριού.
Στο Μιλάνο, η αρμάδα του Μουρίνιο έκανε σχεδόν το τέλειο παιχνίδι. Παρόλο που σε κανένα ματς της σεζόν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, μέχρι εκείνο το σημείο, δεν είχε κατορθώσει να σκοράρει τρία γκολ σε έναν αγώνα, το κατάφερε στο πιο κομβικό σημείο.
Αν και μπήκε νωθρά στον αγωνιστικό χώρο, γεγονός που αποτυπώθηκε και στο φωτεινό πίνακα (1-0 με γκολ του Πέδρο στο 19’), Ίντερ ανέκαμψε και μέχρι τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού, είχε υπερκαλύψει τη διαφορά με πρωταγωνιστή τον Ντιέγκο Μιλίτο (δύο ασίστ και ένα γκολ). Μπορεί οι φιλοξενούμενοι να είχαν την κατοχή, ωστόσο το πλάνο του Πορτογάλου τεχνικού λειτούργησε και ο Μέσι δεν έπιασε τα συνηθισμένα του στάνταρ. Έτσι, με αέρα δύο τερμάτων πήγε στη Βαρκελώνη για την πολυπόθητη πρόκριση.
Το «πούλμαν» του Special One που έβαλε στοπ στα όνειρα για το back to back
Ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα» και ο Μουρίνιο το ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Η Μπαρτσελόνα διένυε την καλύτερη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της και φάνταζε πολύ δύσκολο να βρεθεί κάποιος να τη σταματήσει. Αυτό το γνώριζε πολύ καλά ο Πορτογάλος, ο οποίος «πάρκαρε το πούλμαν» μπροστά από το τέρμα του Σέζαρ και δικαιώθηκε.
2010: When Júlio César denied Messi ?
— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) October 4, 2022
Inter vs Barcelona ?@ojuliocesar_12 || @Inter_en || #UCL pic.twitter.com/JnJXRTDqrV
Το εγχείρημα έγινε ακόμα πιο δύσκολο όταν στο 28’, η απερίσκεπτη ενέργεια του Τιάγκο Μότα να απλώσει το χέρι του στο λαιμό του Σέρχιο Μπουσκέτς, έφερε την κόκκινη κάρτα. Ο Μουρίνιο χαμογελούσε και χειροκροτούσε ειρωνικά. Ακόμα και έτσι όμως, με εννιά παίκτες συνεχώς πίσω από τη μπάλα, περιόρισε τη γνωστή δημιουργία των «Μπλαουγκράνα», ύψωσε το «σινικό τείχος» και πήρε την πρόκριση για τον τελικό, πρώτη φορά μετά το μακρινό 1967 κόντρα στη Σέλτικ.
Τα mind games του Special One έπιασαν τόπο. Οι δέκα «πολεμιστές» του έπεφταν σε κάθε φάση με αυταπάρνηση, αμύνθηκαν με αυτοθυσία και κράτησαν τον Μέσι και την παρέα του μακριά από το γκολ μέχρι το φινάλε. Όταν αυτό ήρθε ήταν αργά (83’ Πικέ), με την Ίντερ να παίρνει μία τεράστια πρόκριση και τον Μουρίνιο να πανηγυρίζει έξαλα εντός αγωνιστικού χώρου με το σφύριγμα της λήξης του Φρανκ ντε Μπλέκερε, γεγονός που έφερε την αντίδραση του Βαλντέζ. Ποιος νοιαζόταν όμως; Το επίτευγμα ήταν μεγάλο και η στρατηγική του Πορτογάλου υπερτέρησε.
Μάνος Φυρογένης
