Η κόντρα Γερμανών και Άγγλων είναι από τις διαχρονικότερες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Αν και ίσως μονόπλευρη, καθώς η «μάνσαφτ» έχει με διαφορά περισσότερες επιτυχίες από τα «τρία λιοντάρια», οι αγώνες μεταξύ τους είναι σχεδόν πάντα αξιομνημόνευτοι και κομβικής σημασίας. Και οι ποδοσφαιριστές που τους έκριναν είναι αδύνατο να ξεχαστούν. Πριν από την τελευταία τους μάχη στο Nations League τη Δευτέρα (26/9), κάνουμε μία... βουτιά στο παρελθόν, για να δούμε πρόσωπα και... πράγματα που ξεχώρισαν στα ντέρμπι των δύο Εθνικών ομάδων.
Τζεφ Χαρστ, Αγγλία
Ο τελικός του Παγκόσμιου Κυπέλλου της Αγγλίας το 1966 είναι μία από τις πιό κλασικές αναμετρήσεις στην ιστορία των παγκόσμιων κυπέλλων. Και η «πηγή» αμφιβολιών δεκαετίες μετά το πέρασμα της. Τεράστιος πρωταγωνιστής ο Τζεφ Χαρστ, που σημείωσε χατ-τρικ, το μοναδικό μέχρι και σήμερα σε τελικό Μουντιάλ. Ισοφάρισε αρχικά σε 1-1 με κεφαλιά, ο Χαρστ έδωσε προβάδισμα, με το ίσως πιο αμφιλεγόμενο γκολ στο πέρασμα των χρόνων, για το 3-2 στη διάρκεια της παράτασης. Το δυνατό δεξί σουτ του βρήκε αρχικά στο οριζόντιο δοκάρι και ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει βεβαιότητα για τον αν πέρασε ή όχι τη γραμμή. Ο Χαρστ κλείδωσε τη νίκη με δυνατό τελείωμα στην εκπνοή για το τελικό 4-2 των Άγγλων. «They think it's all over. It is now»...
Γκερντ Μίλερ, Γερμανία
Τέσσερα χρόνια μετά τον τελικό του Γουέμπλει, Άγγλοι και Γερμανοί συναντήθηκαν στα γήπεδα του Μεξικού (1970). Αυτή τη φορά στα προημιτελικά, με τους Άγγλους να παίρνουν προβάδισμα δύο γκολ πριν το 50' και τους Γερμανούς να ισοφαρίζουν, με το ματς να οδηγείται σε παράταση. Τότε ήταν η ώρα του «Bomber», πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης του 1970. Ο Μίλερ έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα με εναέρια προβολή (!) ολοκληρώνοντας την ανατροπή. Ήταν το τελευταίο ματς του μεγάλου Μπόμπι Τσάρλτον με την Εθνική Αγγλίας, ενώ οι Άγγλοι δεν έχουν επιστρέψει στην κορυφή του κόσμου μέχρι και σήμερα.
Γκάρεθ Σάουθγκειτ, Αγγλία
"It's coming home." Το συγκεκριμένο τραγούδι ακολούθησε την εθνική Αγγλίας στην πορεία της μέχρι τα ημιτελικά του Euro’ 96 που διοργάνωσε η ίδια. Η πορεία αυτή βρήκε την Αγγλία - αναπόφευκτα - απέναντι στη νέμεση που την ακολουθούσε για 30 χρόνια: την εθνική Γερμανίας. Η ήττα από τους Γερμανούς στα ημιτελικά του παγκοσμίου κυπέλλου της Ιταλίας το 1990 οδήγησε μάλιστα στην επική ατάκα του Γκάρι Λίνεκερ: «το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που 22 παίκτες τρέχουν για 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί». Και η ρήση αυτή βρήκε πλήρη εφαρμογή στο πρόσωπο του νυν προπονητή των Άγγλων, Γκάρεθ Σάουθγκειτ. Το παιχνίδι οδηγήθηκε στα πέναλτι, με τον κεντρικό αμυντικό να είναι ο μόνος που αστόχησε και από τις δύο πλευρές. Οι Γερμανοί κατέκτησαν το τρόπαιο κόντρα στην Τσεχία τέσσερις μέρες αργότερα.
Μάικλ Όουεν, Αγγλία
Το θεωρητικά πιο «αδιάφορο» ματς της λίστας καθώς ήταν μόλις ένας προκριματικός παγκοσμίου κυπέλλου, στον οποίο εν τέλει προκρίθηκαν αμφότερες. Όμως η έκσταση των Άγγλων για την εμφατική νίκη τους επί των Γερμανών ήταν μνημειώδης. Οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν νωρίς, αλλά τότε άρχισε η καταιγίδα με το κορυφαίο ματς του Όουεν για την εθνική Αγγλίας. Ισοφαρίζοντας μετά από λάθος έξοδο του Καν αρχικά, και δίνοντας προβάδισμα δυο και τριών γκολ αργότερα, ο στράικερ της Λίβερπουλ... σμπαράλιασε τη γερμανική άμυνα, αφήνοντας άπαντες εμβρόντητους για το τελικό 1-5 μέσα στο Olympiastadion.
Τόμας Μίλερ, Γερμανία
Αν για το γκολ του Χαρστ υπάρχουν αμφιβολίες και αμφισβήτηση, για το τι συνέβη στη Νότια Αφρική το 2010 δεν υπάρχει καμία. Η νεανική ομάδα του Γιοακίμ Λεβ έπιασε τους Άγγλους από το λαιμό και προηγήθηκε με 2-0, όμως οι Άγγλοι μείωσαν και έδειχναν ικανοί για περισσότερα. Ο Φρανκ Λάμπαρντ σκόραρε με σουτ εκτός περιοχής αλλά το γκολ δεν κατακυρώθηκε ποτέ αν και η μπάλα πέρασε ξεκάθαρα τη γραμμή της εστίας του Νόιερ. Οι Γερμανοί ανέκτησαν τον έλεγχο και με τα δυναμικά τελειώματα του νεαρού - τότε - Τόμας Μίλερ μετέτρεψαν μια νίκη σε απόλυτο θρίαμβο για το 4-1.
Φίλιππος Μεντιδάκης
