Δεν ήταν λίγοι όσοι απόρησαν ή και διαφώνησαν βλέποντας από την προετοιμασία κιόλας τον Ματίας Αλμέιδα να χρησιμοποιεί στα φιλικά τον Λιβάι Γκαρσία στην κορυφή της επίθεσης της ΑΕΚ. Τότε τονιζόταν ότι η ομάδα θέλει μεταγραφή επιθετικού και πως ο Λιβάι δεν μπορεί να παίζει εκεί, καθώς η θέση του είναι δεξιός εξτρέμ. Επιθετικός ήρθε (Φαν Βέερτ), εξτρέμ ήρθε (Ελίασον) και ο Άμραμπατ έμεινε.
Η επιλογή όμως παρέμεινε ίδια: Ο Λιβάι Γκαρσία στην επίθεση. Και αυτό έχει τη δική του εξήγηση. Καθαρά ποδοσφαιρική εξήγηση… Ο Αλμέιδα έχει πιάσει δουλειά στην ΑΕΚ από την περασμένη άνοιξη. Τότε που είχε ξεκινήσει ήδη να βλέπει αγώνες της και από κοντά μέσα στα πλέι οφ. Εκείνη την εποχή ο Αραούχο είχε κάποια θέματα τραυματισμού, ο Ανσαριφάρντ το θέμα με το μάτι του και αναγκαστικά ο Οφρυδόπουλος έχρισε τον Γκαρσία φουνταριστό. Στο παιχνίδι με τον Άρη στο Χαριλάου ο Γκαρσία έκανε φανταστικό παιχνίδι στην κορυφή της επίθεσης. Πέτυχε δυο γκολ, είχε φανταστικές κινήσεις στο χώρο, είχε και χαμένες ευκαιρίες. Μπορεί το συγκεκριμένο παιχνίδι στο «Βικελίδης» να μην ολοκληρώθηκε καλά για την ΑΕΚ, όμως ο Γκαρσία διασώθηκε. Εκεί ουσιαστικά «γεννήθηκε» η ιδέα της αλλαγής ρόλου για τον Λιβάι από τον Αλμέιδα. Για την ιστορία να θυμίσουμε πως πέρυσι ο Γκαρσία έπαιξε 26 ματς ως δεξιός εξτρέμ βάζοντας 4 γκολ και δίνοντας 4 ασίστ. Έπαιξε και δυο ως επιθετικός βάζοντας 3 γκολ και δίνοντας μία ασίστ!
Η προετοιμασία και οι δοκιμές
Στην προετοιμασία τον είδαμε στην επίθεση και σε ένα παιχνίδι ως δεξιό μπακ – χαφ, με τον προπονητή να δοκιμάζει τριάδα στην άμυνα. Δεν απέδωσε καλά παίρνοντας όλη τη δεξιά πλευρά ο Γκαρσία. Στο επόμενο φιλικό δοκιμάστηκε ξανά μπροστά.
Ήρθαν τα επίσημα ματς. Ο Αλμέιδα μη έχοντας στα πρώτα παιχνίδια άλλον επιθετικό στον πάγκο του, κρατούσε εκεί τον Λιβάι και τον περνούσε ως αλλαγή. Η θέση του; Επιθετικός. Έγινε μετά η μεταγραφή φορ, με τον Φαν Βέερτ να πιάνει δουλειά στα Σπάτα. Απέκτησε δηλαδή ο προπονητής μία επιπλέον λύση για τη γραμμή κρούσης με έναν «καθαρό» επιθετικό.
Από το ματς με τον Παναθηναϊκό, όπου είχε τον Ολλανδό στη διάθεσή του, ο Γκαρσία πήρε φανέλα βασικού. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ξεκίνησε στη… φυσική του θέση ως δεξιός εξτρέμ, έχοντας πίσω του τον Ρότα. Στο αμυντικό – τακτικό κομμάτι ο 25χρονος διεθνής προσπάθησε να ανταποκριθεί και σε ένα μεγάλο κομμάτι τα κατάφερε. Όμως δημιουργικά δεν βοήθησε ιδιαίτερα, παίζοντας δεξιά.
Από το 57’ και μετά, στο ματς της Λεωφόρου, ο Αλμέιδα έκανε τέσσερις αλλαγές από τον πάγκο, προχωρώντας και σε εσωτερικές αλλαγές, βάζοντας τον Γκαρσία στην κορυφή της επίθεσης. Ο ακίνδυνος ως δεξιός εξτρέμ Λιβάι μέχρι το 57’, είχε στο τέλος του αγώνα μία μεγάλη κλασική ευκαιρία ως φουνταριστός, στο 90’ να κάνει το 2-2 με καρφωτή κεφαλιά έπειτα από σέντρα.
Στο τελευταίο ματς με τον Παναιτωλικό ο Αλμέιδα σε μία διάταξη κοντά στο 4-4-2 χρησιμοποίησε τον Λιβάι στην κορυφή της επίθεσης, με τον Αραούχο σε πιο ελεύθερο ρόλο πίσω του. Μία επιλογή που σε συνδυασμό με πολλά πράγματα, δούλεψε και απέδωσε. Ο Γκαρσία ως φορ στο συγκεκριμένο ματς πέτυχε ένα φανταστικό γκολ έξω από την περιοχή, ενώ και ο Αραούχο, σε πιο ελεύθερο ρόλο πίσω του, είχε περισσότερες τελικές απ’ ότι στα τελευταία ματς, που έπαιζε αυτός μπροστά! Αυτό, αν μη τι άλλο κάτι δείχνει…
Πιο ελεύθερος και απρόβλεπτος
Η παραπάνω… ιστορία είναι πραγματική φυσικά με ό,τι έχουμε δει ως τώρα σχετικά με τον Λιβάι Γκαρσία. Τι δείχνει τώρα αυτή η ιστορία: Ο 25χρονος αυτά τα χρόνια που είναι στην ΑΕΚ παίζει κυρίως ως δεξιός εξτρέμ. Το θέμα που είχε – και εν μέρει εξακολουθεί να έχει, αλλά το δουλεύει πολύ – είναι το τακτικό κομμάτι. Παίζοντας δεξιά ο Γκαρσία πολλές φορές εγκλωβιζόταν στο αμυντικό παιχνίδι των αντιπάλων. Με τον καιρό όλες οι ομάδες έμαθαν το παιχνίδι του. Και τα θετικά του και τα αρνητικά του. Τι έκαναν λοιπόν, για να τον περιορίσουν και τις περισσότερες φορές τα κατάφερναν; Του έκλειναν με ντουμπλαρίσματα τους χώρους, δεν του επέτρεπαν να πάρει την αριστερή εσωτερική, του έδιναν χώρο να κινηθεί κυρίως από τα δεξιά (όπου το δεξί του πόδι δεν είναι το καλό) και με αυτόν τον τρόπο πολλές φορές τον περιόριζαν. Προσπαθούσε ο Λιβάι να ανταποκριθεί όμως πολλές φορές έπεφτε στην παγίδα. Δεν βοηθούσε και η αδούλευτη ομάδα φυσικά να του δίνει στηρίγματα…
Στην επίθεση όμως ο Γκαρσία είναι πιο ελεύθερος. Είναι πιο απρόβλεπτος, απ' ότι δεξιά. Με όπλο την ταχύτητα και τη δύναμή του κινείται διαρκώς στο χώρο και το σημαντικότερο είναι πως κάνει κάθετες κινήσεις, πατώντας περιοχή συνέχεια. «Γεμίζει» του κουτί με την παρουσία του. Δεν μπορεί να τον εγκλωβίσει δηλαδή ο αντίπαλος στη… γωνία δεξιά. Μπορεί να μην θεωρείται από πολλούς κλασικός επιθετικός, όμως τακτικά και κινήσεις φορ κάνει και το «πακέτο» έχει! Είναι εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι, με το μοναδικό στην Ελλάδα άλμα που έχει, μπορεί το μακρινό σουτ (όπως έδειξε στο Αγρίνιο), έχει τη δύναμη με το σώμα να ανοίγει χώρους και με την ταχύτητά του να κινείται διαρκώς τόσο σε σετ παιχνίδι, όσο και σε αντεπιθέσεις. Αυτά βλέπει και έχει στο μυαλό του ο Αλμέιδα για τον συγκεκριμένο παίκτη του και γι’ αυτό επιμένει να τον τοποθετεί στην κορυφή της επίθεση. Γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε να τον βλέπουμε εκεί αρκετές φορές στο μέλλον. Γι’ αυτό ο Λιβάι Γκαρσία μπορεί να δώσει στην ΑΕΚ πολλά περισσότερα ως φορ… Εννοείται χρειάζεται δουλειά και σε αυτή τη θέση: η πίεση ψηλά, η υποδοχή της μπάλας με πλάτη και το σπάσιμο αυτής, οι αυτοματισμοί που βγουν με τον καιρό, τα πιο καλά τελειώματα. Είναι πράγματα που θα δουλευτούν. Ο Λιβάι όμως και μπορεί και έχει όλα τα προσόντα να εκτοξευτεί ως επιθετικός και να δώσει στην ΑΕΚ πάρα πολλά πράγματα…
www.bnsports.gr
