Ο Ομπαμεγιάνγκ, παίκτης-ορόσημο της deadline day, επέστρεψε λίαν συντόμως στο Νησί, αυτή τη φορά για την Τσέλσι. Το BN Sports με αφορμή το Γκαμπονέζο, θυμίζει αντίστοιχές περιπτώσεις παικτών, που ενώ είχαν συνδέσει το όνομά τους στο Λονδίνο με την Άρσεναλ, έπαιξαν και για τους «μπλε».
Το ντέρμπι του Βορειοδυτικού Λονδίνου, ανάμεσα σε Άρσεναλ και Τσέλσι αποτελεί μία από τις πιο κλασσικές και παραδοσιακές μάχες στο βρετανικό ποδόσφαιρο, έχοντας μεγαλώσει γενεές επί γενναίων. Από το Νοέμβριο του 1907, οι δύο ομάδες έχουν αναμετρηθεί 207 φορές, με τους «Κανονιέρηδες» να έχουν γευτεί 79 φορές τη χαρά της νίκης και τους «μπλε» να ακολουθούν με 67, ενώ 59 είναι οι αγώνες που έχουν λήξει ισόπαλοι.
Η αντιπαλότητα είναι μεγάλη και εμφανής σε όλα τα επίπεδα συνεπώς κάθε μεταγραφή από τη μία γειτονιά στην άλλη, αποτελεί είδηση και βασικό θέμα συζήτησης. Πόσο δε μάλλον όταν το παρελθόν του πρωταγωνιστή, είναι συνυφασμένο με έναν εκ των δύο συλλόγων. Ο Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ στο παρά… πέντε του μεταγραφικού παζαριού, έγινε παίκτης της Τσέλσι και το BN Sports γυρίζει το χρόνο πίσω και ανασύρει ποδοσφαιριστές που έκαναν το ίδιο δρομολόγιο, είτε εμμέσως είτε αμέσως.
Ντέιβιντ Ροκάστλ
«Rocky, Rocky, Rocky, Rocky, Rocastle» ακούγεται συχνά πυκνά σαν ιαχή από τους οπαδούς της Άρσεναλ. «Γέννημα-θρέμμα» αθλητής του συλλόγου, στο πρόσωπο και το στυλ του οποίου αντιπροσωπεύονταν τα ιδανικά της ομάδας. Εμβληματικός αθλητής στην προ-Βενγκέρ εποχή, αναδείχθηκε από τον Τζόρτζ Γκρέιαμ και έγινε δειλά-δειλά από τους σταθερά αγαπημένους της κερκίδας. Από τη μέτρια Άρσεναλ του πρώτου μισού της δεκαετίας του 80’, στη βελτίωση και τα αρχικά σημάδια της «αναγέννησης», ο Ρόκι ήταν παρών. Φόρεσε συνολικά 232 φορές τη φανέλα των «Κανονιέρηδων», πριν περιπλανηθεί την επόμενη εξαετία στο Νησί. Ανάμεσα στις ομάδες που δοκίμασε την τύχη του, ήταν η Τσέλσι χωρίς να καταφέρει να εδραιωθεί.
The answer is David Rocastle!
— Chelsea FC (@ChelseaFC) December 20, 2017
Well done if you guessed correctly ? #CHEBOU pic.twitter.com/tNrkYuntLh
Νικολάς Ανελκά
Το δρομολόγιο των μεταγραφών του δείχνουν αντίστοιχη πορεία με εκείνη του Ροκάστλ, με περισσότερες στάσεις στο ενδιάμεσο βέβαια. Το «διορατικό μάτι» του Αρσέν Βενγκέρ τον είχε ξεχωρίσει από έφηβο ακόμα και φυσικά δεν έπεσε έξω. Στους Gunners έπαιξε για δυόμιση χρόνια κατακτώντας τρεις τίτλους (Premier League, FA Cup, Community Shield) με τη δεύτερη, εξαιρετική, σεζόν του να του δίνει το εισιτήριο για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η επιστροφή στο Νησί όμως τον αναγέννησε, με την Τσέλσι να εξελίσσεται στο «λιμάνι του». Στο Στάμφορντ Μπριτζ έμεινε τέσσερα ολόκληρα χρόνια, φτάνοντας τις 184 συμμετοχές και κατακτώντας τέσσερεις ακόμα τίτλους.
Άσλεϊ Κόουλ
Άλλος ένας «απόφοιτος» των ακαδημιών της Άρσεναλ, ο οποίος συνέδεσε το όνομά του και με τους δύο συλλόγους του Βορειοδυτικού Λονδίνου. Ενεργό μέλος των «Κανονιέρηδων» που έλαμψαν τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας, με αποκορύφωμα φυσικά την κατάκτηση της αήττητης Premier League στο White Hart Lane το 2004. Όμως δύο χρόνια αργότερα, πήρε μεταγραφή στη μισητή αντίπαλο, σηματοδοτώντας παράλληλα και το τέλος της μεγάλης ομάδας των «Invincibles». Παράλληλα η μετακίνησή του αυτή συνοδεύτηκε με την ταυτόχρονη ανάδυση ενός άλλου «οικοδομήματος» στη λονδρέζικη πόλη, του οποίου υπήρξε ενεργό μέλος για μια οκταετία, διαδραματίζοντας παράλληλα καθοριστικό ρόλο στην πορεία των δύο ομάδων.
Σεσκ Φάμπρεγας
Ίσως η μεταγραφή που «πόνεσε» περισσότερο. Μπορεί να μεσολάβησε η επιστροφή στη γενέτειρά του Βαρκελώνη και να μην ήταν απευθείας το δρομολόγιο, ωστόσο η απόφασή του, τον έκανε «κόκκινο πανί» για τους φίλους των Gunners. Ο Σεσκ μεγάλωσε ουσιαστικά ποδοσφαιρικά και όχι μόνο υπό τις οδηγίες του Αλσατού και έγινε από τους νεότερους ηλικιακά που φορούν το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Ο Καταλανός δέσποζε στη μεσαία γραμμή και έγινε κάτι παραπάνω από «δικό τους» παιδί. Όλα αυτά φυσικά μέχρι το καλοκαίρι του 2014, όταν ο αγαπητός Φάμπρεγας εξελίχθηκε σε προδότη, παίζοντας με τη φανέλα της Τσέλσι για μια τετραετία.
Ολιβιέ Ζιρού
Ο δεύτερος «τρικολόρ» της λίστας. Έφτιαξε το όνομά του στην πατρίδα του με τη Μονπελιέ, πριν κάνει το μεγάλο βήμα για την Premier League το καλοκαίρι του 2012. Η Άρσεναλ του Βενγκέρ εμπιστευόταν με «κλειστά μάτια» τους Γάλλους επιθετικούς και συνήθως δεν έβγαινε χαμένη. Η μετά Αρσέν εποχή έφερε ντόμινο εξελίξεων στην επιθετική γραμμή των «Κανονιέρηδων» και τον Ζιρού εκτός Εμιρέιτς. Την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύτηκε η συμπολίτισσα Τσέλσι και δεν την άφησε να πάει χαμένη αν και οι «μπλε» δεν του ανταπέδωσαν, σε χρόνο συμμετοχής, όσα προσέφερε σε εκείνους, προερχόμενος συνήθως από τον πάγκο.
Μάνος Φυρογένης
www.bnsports.gr
