Ο συγκλονιστικός κόσμος της ΑΕΚ, το ματς με τον Παναθηναϊκό και το πώς ήρθε αυτή η ισοπαλία έχει ξεκάθαρη ανάγνωση… Το θέμα είναι τι να περιμένουμε στα τρία ματς που απομένουν μέσα σε μία εβδομάδα
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Είναι πραγματικά πολύ ψυχοφθόρο αυτό που βιώνει ο ΑΕΚτζής. Όχι μόνο φέτος, αλλά γενικά τα τελευταία χρόνια. Το θετικό, γιατί πάντα υπάρχει και η θετική πλευρά, είναι πως γίνεται μία προσπάθεια με πράξεις ώστε η ΑΕΚ να παρουσιαστεί καλύτερη τη νέα σεζόν. Όλα αυτά όμως θα τα δούμε από την επόμενη εβδομάδα, όταν και θα ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα.
Είναι ψυχοφθόρα όλη αυτή η διαδικασία των πλέι οφ για την ΑΕΚ γιατί η ομάδα δείχνει να παίζει στα όριά της και να μη μπορεί να κερδίσει. Μία νίκη σε επτά παιχνίδια είναι θλιβερή επίδοση. Σίγουρα δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που είμαστε αν στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος δεν πετούσε η ομάδα βαθμούς με τη σέσουλα εντός και εκτός ΟΑΚΑ. Το επίσης κουραστικό είναι να προσπαθείς να αναλύσεις σε κάθε αγώνα της ΑΕΚ τι δεν πήγε καλά. Με τον Παναθηναϊκό υπήρχε μία ομάδα «δεμένη» στον αγωνιστικό χώρο και μία άλλη η οποία όσο κι αν προσπαθούσε, όσο κι αν ήθελε, φαινόταν ξεκάθαρα ότι δεν μπορούσε να πάρει τη νίκη που τόσο πολύ ήθελε γιατί δεν είναι… ομάδα. Η «δεμένη» ομάδα ήταν ο Παναθηναϊκός και η άλλη ομάδα που ήθελε, αλλά δε μπορούσε ήταν η ΑΕΚ.
Το μόνο θετικό αγωνιστικά για την ΑΕΚ το βράδυ της Κυριακής είναι ότι δεν έκανε δώρα πάλι στο αντίπαλο και αμυντικά τουλάχιστον είχε μία συνοχή. Όπως συμβαίνει όμως τα τελευταία χρόνια, όπως συμβαίνει όλη την τρέχουσα σεζόν, το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι και δημιουργικό. Μία ομάδα εντελώς αδούλευτη να περιμένει να στηριχθεί μόνο στην ατομική ποιότητα κάποιων παικτών της, που όμως δεν την βλέπουμε. Είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα να περιμένεις πάντα 2-3 ατομικές ενέργειες, από 2-3 συγκεκριμένους παίκτες μπας και βάλεις κάποιο γκολ, μπας και πάρεις κάποιο παιχνίδι. Όταν όμως ο Γκαρσία καταφέρνει λίγο να φανεί στο τελευταίο 5 λεπτο. Όταν ο Τσούμπερ κάνει 1-2 καλές ενέργειες σε όλο το ματς. Όταν ο επιθετικός σου, ο Άμραμπατ, τρέχει και παλεύει αλλά εντελώς άναρχα, βγαίνοντας εκτός περιοχής συνέχεια και μπερδεύοντας περισσότερο τους συμπαίκτες του, παρά τον αντίπαλο. Όταν δεν υπάρχει χώρος και γνώση για συνδυαστικό παιχνίδι (μόνο μία συνδυαστική φάση έβγαλε η ΑΕΚ σε όλο το ματς: στο πρώτο ημίχρονο με την προβολή του Κριχόβιακ). Και όταν ο Κριχόβιακ έδειχνε και ήταν σε κακή ημέρα, ούτε φάσεις θα βρεις, ούτε γκολ θα βάλεις, ούτε τη νίκη θα πάρεις. Επί της ουσίας αυτή ήταν η ΑΕΚ της Κυριακής. Βγήκε στον Οφρυδόπουλο η απόφασή του να βάλει τον Χατζισαφί στα χαφ, αλλά ήταν κακός ο Κριχόβιακ και ο σύνθετος ρόλος που έδωσε στον Πολωνό του 8αριού και του 10αριού δεν απέδωσε. Η είσοδος του Τάνκοβιτς στο ματς είχε μία λογική, αλλά ο Σουηδός είναι απίστευτα κακός όσα λεπτά αγωνίζεται.
O κόσμος το χρέος του
Δεδομένο είναι κάτι άλλο: ότι ο λαός της ΑΕΚ είναι πραγματικά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ! Πάνω από 20.000 κόσμου βρέθηκε στο Στάδιο την Κυριακή. Εκεί δίπλα στην ομάδα, να την στηρίζει στα δύσκολα και στα… περίεργα. Και στήριξη ουσιαστική. Όχι γκρίνιες, όχι να βάλει επιπλέον πίεση στους ήδη πιεσμένους παίκτες της. Φωνή και στήριξη ως το τέλος για να έρθει ένα γκολ. Και με τη λήξη οι λογικότατες αποδοκιμασίες. Αυτή είναι υγιής αντίδραση: να στηρίζεις την ομάδα σου ως το τέλος από αγάπη κι ας μην την πιστεύεις. Κι όταν οι παίκτες σου για πολλοστή φορά δεν τα καταφέρνουν να τους εκφράζεις με κόσμιο τρόπο την απογοήτευσή σου. Και οι δηλώσεις του Στάνκοβιτς στο BNSportsκαι την Ξανθίππη αποδεικνύουν ότι ο κόσμος της ΑΕΚ κάνει ακριβώς αυτό που πρέπει: το χρέος του. Είναι σημαντικό όλοι από το δικό τους μετερίζι να κάνουν το χρέος τους. Και ευτυχώς, ο κόσμος της ΑΕΚ το κάνει… Σημάδι ελπίδας αυτή η στάση, για όλους εμάς που μέσα στη μαυρίλα αναζητάμε ένα φως, που στο τέλος θα το βρούμε…
Μία εβδομάδα, λοιπόν, έμεινε και τέλος. Τρεις αγώνες και η ΑΕΚ πρέπει να σταματήσει να ζει με τα αποτελέσματα των άλλων, παίρνοντας κι αυτή επιτέλους μία μεγάλη νίκη. Την Τετάρτη υποδέχεται τον εξαιρετικό ΠΑΣ. Αστείο να θεωρηθεί εύκολο το παιχνίδι! Επιβάλλεται όμως η νίκη και μετά όλα για όλα το Σάββατο στο Χαριλάου. Εκεί χρειάζεται η «μεγάλη» νίκη. Για τον Ολυμπιακό την τελευταία αγωνιστική θα τα πούμε με τον καιρό. Το ποτήρι θα το πιούμε μέχρι το τέλος. Και ευτυχώς τελειώνει…
www.bnsports.gr
