Ο τίτλος του πρωταθλητή της Serie A θα παραμείνει και φέτος στο Μιλάνο, με τη μάχη ανάμεσα σε Μίλαν και Ίντερ να κρατεί καλά τρεις στροφές πριν το εντυπωσιακό φινάλε. To BN Sports σκιαγραφεί το πρόγραμμα των δυο διεκδικητριών τις εναπομείνασες αγωνιστικές και σκαλίζει την τελευταία φορά που μονομάχησαν σώμα με σώμα για το «σκουντέτο».
Η φετινή κούρσα πρωταθλήματος στη Serie A εξελίσσεται δραματικά με τις δυο ομάδες του Μιλάνο να «κονταροχτυπιούνται» για το «σκουντέτο». H Μίλαν του Στέφανο Πιόλι έχει ένα μικρό προβάδισμα έναντι της συμπολίτισσας της Ίντερ (77 και 75 βαθμοί αντίστοιχα) τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, σε ένα φινάλε που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.
Οι δυο σύλλογοι της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας άντεξαν στη διάρκεια του μαραθωνίου του ιταλικού πρωταθλήματος ενώ αντίθετα η Νάπολι «έμεινε από καύσιμα». Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι τρεις αυτές ομάδες εναλλάσσονταν στην κορυφή, με το σωματείο από το Νότο όμως να εγκαταλείπει τις υψηλές πτήσεις την ύστατη ώρα, επιτρέποντας σε Μίλαν και Ίντερ να αφοσιωθούν στα της πόλης τους.
Και όσο πλησιάζουμε προς το photo-finish τόσο στενεύουν τα περιθώρια και λιγοστεύουν τα λάθη χωρίς αντίκρισμα. Από εδώ και στο εξής κάθε βαθμός μετράει «διπλά» και τυχόν απώλεια ίσως αποβεί μοιραία και ανεπανόρθωτη.
Μίλαν – Τρεις στροφές πριν τη δόξα
Όλη τη σεζόν οι «Μιλανίστοι» μάχονται για να βρεθούν σε θέση ισχύος όταν η μπάλα θα καίει. Πλέον ήρθε αυτή η στιγμή και αρκεί να κατακτήσουν τους επτά από τους εναπομείναντες εννιά βαθμούς για να στεφθούν πρωταθλητές Ιταλίας έπειτα από 11 χρόνια.
Η αρμάδα του Στέφανο Πιόλι κρατάει την τύχη στα χέρια της μετά και τη δύσκολη επικράτηση επί της Φιορεντίνα το μεσημέρι της Κυριακής (1/5) στο Σαν Σίρο και έχει μπροστά της τρεις «τελικούς» να δώσει.
Rafa Leao’s goal vs Fiorentina with just the sound of San Siro pic.twitter.com/9NtpufVL1j
— Karim ? (@Futball_Karim) May 2, 2022
Την ερχόμενη Κυριακή (8/5) οι πρωτοπόροι δοκιμάζονται στη Βερόνα με τη φορμαρισμένη Ελλάς, η οποία κυνηγάει υπό προϋποθέσεις τη χρυσοφόρα έβδομη θέση που οδηγεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης σεζόν. Συνεπώς η συγκεκριμένη έξοδος έχει το δικό της βαθμό δυσκολίας.
Την 37η και προτελευταία αγωνιστική, το Σαν Σίρο θα «φορέσει τα καλά του» για να υποδεχθεί την πάντα επικίνδυνη Αταλάντα. Οι γείτονες από το Μπέργκαμο δεν έχουν εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στην Ευρώπη της σεζόν 2022-23 συνεπώς μόνο αδιάφοροι δε θα εμφανιστούν στην έδρα της Μίλαν. Τέλος, ο Ιμπραΐμοβιτς και η παρέα του «κλείνουν» τη σεζόν στην Εμίλια-Ρομάνια και την αδιάφορη Σασουόλο, ευελπιστώντας πως στο «Mapei Stadium - Città del Tricolore» θα πανηγυρίσουν αυτό που με τόσο προσμονή περιμένουν όλοι στο στρατόπεδο των «ροσονέρι».
Ίντερ – Τρεις στροφές για το «ριφιφί»
Συχνά ακούγεται η φράση ότι η ψυχή του πρωταθλητή έχει άλλη βαρύτητα ή ότι πεθαίνει πάντα τελευταία και άλλα τέτοια. Η αλήθεια είναι πως η Ίντερ είναι η κάτοχος του τίτλου και η πιο έμπειρη ομάδα συγκριτικά με τη συμπολίτισσα αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.
Οι παίκτες του Σιμόνε Ιντζάγκι οφείλουν να μαζέψουν τρεις περισσότερους βαθμούς αν θέλουν να διατηρήσουν τα σκήπτρα τους (αφού σε περίπτωση ισοβαθμίας επωφελείται η Μίλαν), γεγονός που σημαίνει ότι κάθε απώλεια αυτομάτως δυσχεραίνει και άλλο την κατάσταση. Οτιδήποτε λιγότερο από το 3/3 πιθανότατα δε θα είναι αρκετό αλλά και αυτό να συμβεί η κατάσταση δε βρίσκεται στα χέρια των «νερατζούρι» μετά την καταστροφική ήττα στη Μπολόνια (27/4, 2-1), που την γκρέμισε από την κορυφή.
Η Ίντερ έχει θεωρητικά να αντιμετωπίσει πιο βατούς αντιπάλους τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές, διατηρώντας μεταξύ άλλων και το σημαντικό αβαντάζ της έδρας. Πιο συγκεκριμένα την ερχόμενη Παρασκευή (6/5) θα υποδεχτεί την αδιάφορη Έμπολι στο Τζουζέπε Μεάτσα ενώ την προτελευταία στροφή θα μεταβεί στη Σαρδινία για να αντιμετωπίσει την Κάλιαρι, η οποία μάχεται για την παραμονή της και δεν αναμένεται να «πέσει» αμαχητί. Τέλος, θα παίξει δεύτερο παιχνίδι στο σπίτι της απέναντι στη Σαμπντόρια, σε μια σειρά αγώνων που η λέξη νίκη είναι επιτακτική.
Διεκδικήτριες όπως το 1965
Μίλαν και Ίντερ αποτελούν τους δυο σπουδαιότερους συλλόγους στη γειτονική χώρα σε κατακτήσεις εγχώριων τίτλων μετά τη Γιουβέντους, παρόλα αυτά πρέπει κάποιος να ανατρέξει πολύ πίσω για να βρει την τελευταία φορά που έδωσαν μάχη σώμα με σώμα για την κατάκτηση του «σκουντέτο».
Η έχθρα τους είναι μεγάλη καθώς μοιράζονται μια πόλη, ένα γήπεδο και όχι μόνο και τα Derby della Madonnina είναι εξίσου ξακουστά. Παρά ταύτα, η προηγούμενη φορά που έφτασαν να διεκδικούν μαζί τις τελευταίες αγωνιστικές τον τίτλο του πρωταθλητή ήταν το μακρινό 1965.
Τότε που οι «ροσονέρι» και οι «νερατζούρι» ήταν οι κορυφαίοι σύλλογοι όχι μόνο της Ιταλίας αλλά και ολάκερης της Ευρώπης. Η Μίλαν είχε ήδη κατακτήσει ένα Κύπελλο Κυπελλούχων (1963) με πρωταγωνιστές τους Τσέζαρε Μαλντίνι, Τζάνι Ριβέρα, Τζιοβάνι Τραπατόνι και άλλους και πρωταγωνιστούσε σε όποια διοργάνωση λάμβανε μέρος.
Από την άλλη υπήρχε το αντίπαλο δέος, η Ίντερ η οποία ξεπετάχτηκε για να διασφαλίσει την ισορροπία των δυνάμεων στην πόλη. Και τα κατάφερε με το παραπάνω. Επί δυο συναπτά έτη στην κορυφή της Ευρώπης (1964,1965), εγχώρια πρωταθλήματα και ένα τίτλο που τον «έκλεψε» μέσα από τα χέρια της συμπολίτισσας.
Τη σεζόν 1964/65 τα δυο σωματεία της Λομβαρδίας έπαιζαν σόλο τον τίτλο του κορυφαίου. Η κραταιά Μίλαν καθόλη τη διάρκεια της κούρσας είχε προβάδισμα και όλα έδειχναν πως θα έφτανε στο ένατο πρωτάθλημα Ιταλίας. Όμως υπολόγιζε χωρίς τους «νερατζούρι» και το ντεφορμάρισμά της.
Η Ίντερ παρακολουθούσε από κοντά την κορυφή και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις γκέλες και τα ανεπιτυχή αποτελέσματα της ομάδας του σπουδαίου Σουηδού Νιλς Λίντχολμ, για να προσπεράσει τέσσερις μόλις αγωνιστικές πριν το τέλος. Εν τέλει ολοκλήρωσε το θρίαμβο, κόβοντας πρώτη το νήμα με 3 πόντους διαφορά (54 έναντι 51, τότε που η νίκη έδινε δυο βαθμούς) και έγινε εκείνη η πρώτη ομάδα του Μιλάνο που φτάνει τους 9 εγχώριους τίτλους.
Μάνος Φυρογένης
