Σχετικά Άρθρα
Έμερι: «H Λίβερπουλ θα υποφέρει στο Βιγιαρεάλ» (video)
Λίβερπουλ - Βιγιαρεάλ 2-0: Διαφορά ποιότητας στο Άνφιλντ και τεράστιο βήμα πρόκρισης στον τελικό! (video)
Λίβερπουλ – Βιγιαρεάλ 2-0: Δύο γκολ σε δύο λεπτά για τους «κόκκινους» που βάζουν τις βάσεις για πρόκριση! (video)
Γράφει ο Θοδωρής Βασίλης
Η ζωή είναι γεμάτη διλήμματα. Από το καλό υπάρχει το καλύτερο και από το κακό υπάρχει και το χειρότερο. Να περπάταγες, αλλά να κούτσαινες από το ένα πόδι ή να ήσουνα σε αναπηρικό καροτσάκι; Να δούλευες οκτώ και δέκα ώρες ή να είχες περιουσία από τον πατέρα σου και προσωπικό σοφέρ; Όλοι γνωρίζουμε την απάντηση σε αυτά. Τέτοια διλήμματα υπάρχουν άπειρα και στο ποδόσφαιρο και κάθε χρόνο ένα τέτοιο δίλημμα γίνεται αντικείμενο συζήτησης. Όπως φέτος με τις ομάδες που στο βωμό της σκοπιμότητας βάζουν στην άκρη όποιο καλό ποιοτικό στοιχείο έχουν. Η συζήτηση αυτή άνοιξε με τον τρόπο που ο Σιμεόνε και η Ατλέτικο Μαδρίτης αντιμετώπισαν τα δύο παιχνίδια με την Μάντσεστερ Σίτι και συνεχίστηκε και για την Βιγιαρεάλ και για το επίσης φουλ αμυντικό τρόπο παιχνιδιού του Ουνάι Έμερι.
Πολλοί είναι αυτοί που λένε πως ομάδες όπως η Ατλέτικο Μαδρίτης και η Βιγιαρεάλ με τον τρόπο που αγωνίζονται είναι ντροπή για το ποδόσφαιρο φέρνοντας ως παράδειγμα την αναμέτρηση της Μάντσεστερ Σίτι με την Ρεάλ Μαδρίτης το οποίο έληξε με το χορταστικό 4-3, ένα ματς απόλαυση για το ουδέτερο κοινό.
Πριν κάτι χρόνια στην Γαλλία, ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της χώρας ο Daniel Auteil είχε δώσει μια συνέντευξη και τον είχαν ρωτήσει γιατί δεν πηγαίνει στο Hollywood, όπως ο Jean Reno, o Javier Bardem, o Christoph Waltz για να τον δει μεγαλύτερο κοινό. Η απάντηση του ήταν ότι δεν μπορεί να αποδώσει σε άλλη γλώσσα πλην των γαλλικών. Πρέπει να παίξει γαλλικό χαρακτήρα, αλλιώς δε του βγαίνει. Θέλει την αναγνώριση του κόσμου, αλλά δουλεύει για να καταξιωθεί το γαλλικό σινεμά και να αποκτήσει παγκόσμιο κοινό. Δεν μπορεί να μάθει Αγγλικά και να είναι το ίδιο καλός.
Τι εννοούσε με όλα αυτά; Η αυτογνωσία και το ταβάνι του καθενός. Το βασικό με το ταβάνι είναι να μη μετανιώσει μετά. Στο δια ταύτα, να μην πει ποτέ "Εγώ ήμουν για..., αλλά η ζωή με έφερε εδώ". Η φιλοδοξία δεν είναι κακή, όμως η ειλικρίνεια είναι καλύτερη. Αν ο καθένας είναι ευτυχισμένος με αυτό που κάνει τελειώνει εκεί η κουβέντα. Αν η Βιγιαρεάλ γνωρίζει πως μόνο με αντίστοιχο αντι-ποδόσφαιρο μπορεί να πετύχει καλώς το κάνει.
Δεν ξέρουν πάντα οι άλλοι το καλύτερο για εμάς. Ας πούμε δεν γίνεται να σε ζαλίζουν να δηλώσεις Νομική στο μηχανογραφικό σου επειδή «την πιάνεις τη σχολή», ενώ εσύ ακούς νομικά και βγάζεις φλύκταινες... Τους εξηγείς γιατί δε θέλεις και ακολουθείς αυτό που έχεις σκεφτεί - ονειρευτεί. Ο ίδιος για τον εαυτό σου.
Αυτό κάνει και θα κάνει ο Ντιέγκο Σιμεόνε, αυτό έκανε και ο Έμερι κι έφερε την Βιγιαρεάλ στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Με αυτή την φιλοσοφία πορεύονται και κάπως έτσι έφτασαν να γράφουν ιστορία.
Προφανώς και ορισμένοι δεν μπορούν να είναι ευχαριστημένοι. Προφανώς και αθλητισμός και μάλιστα ομαδικός, σημαίνει θέαμα. Σύμφωνα με τις δυνατότητές σου, βέβαια. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις την απαίτηση από την Βιγιαρεάλ να γίνει Λίβερπουλ ή Μάντσεστερ Σίτι.
Και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν οι Ισπανοί το χθεσινό αποτέλεσμα δείχνει και την αυτογνωσία τους. Μετά το τέλος του αγώνα δεν υπήρξε απογοήτευση, μάλλον ευχαρίστηση για το γεγονός πως είχε την δυνατότητα να αγωνιστεί σε αυτή την φάση της διοργάνωσης και σε αυτό το γήπεδο με ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης για τους εκδρομείς φιλάθλους της. Όποιος παρακολούθησε την αναμέτρηση θα είδε ότι η Λίβερπουλ είχε 73% κατοχή, 19 σουτ, δοκάρι, δύο γκολ που ακυρώθηκαν και μια πιθανή περίπτωση πέναλτι στον Σαλάχ. Την ίδια ώρα η Βιγιαρεάλ δεν είχε ούτε ένα σουτ στο τέρμα, αλλά αυτό ουδόλως ενοχλούσε τον Έμερι. Το πλάνο του, ειδικά στο πρώτο 45λεπτο πήγαινε ακριβώς όπως το είχε σχεδιάσει.
«Στόχος μας σήμερα, ήταν να κρατήσουμε αμυντικά όσο γινόταν περισσότερο και στον επαναληπτικό στο σπίτι μας να διεκδικήσουμε τις όποιες πιθανότητες μας αναλογούν», ανέφερε μετά το τέλος του αγώνα ο Ισπανός τεχνικός. Και όλα πήγαιναν πρίμα πριν έρθει η άτυχη στιγμή με το αυτογκόλ του Εστουπινιάν και τον Μανέ σχεδόν αμέσως μετά να κάνει το 2-0. Πολλοί ήλπιζαν από την Βιγιαρεάλ σε πολλά περισσότερα πράγματα απόρροια της τριάρας στο Τορίνο, του γκολ στο Μόναχο, αλλά και τα πολλά γκολ που σημείωσε στην φάση των ομίλων. Βέβαια, ορισμένοι ξεχνάνε πως τόσο στο Μόναχο όσο και στο Τορίνο το τελικό σκορ το λες και μαγική εικόνα. Και ο Έμερι το γνώριζε καλά και ως πραγματιστής που είναι ο ίδιος προσπάθησε να πάρει αυτό που μπορούσε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έκανε στους προηγούμενους γύρους.
Απλά η διαφορά εδώ είναι ότι η Λίβερπουλ είναι ανώτερη τόσο από την Γιουβέντους όσο και από την Μπάγερν Μονάχου. Παρόλα αυτά η αυτοπεποίθηση στο «κίτρινο υποβρύχιο» παραμένει σε υψηλά επίπεδα. «Πιστεύουμε στους εαυτούς μας. Φεύγουμε από εδώ με πίστη και ελπίδα για την Τρίτη», τόνισε από την πλευρά του ο τερματοφύλακας της ομάδας Χερόνιμο Ρούγι. Ίσως το γεγονός πως η χρονιά είναι ήδη υπερβατική να τους έχει αποβάλει εντελώς το άγχος και γι αυτό δεν αποκλείεται να δούμε μια άλλη Βιγιαρεάλ στην ρεβάνς. Όπως και η Ατλέτικο που ανάγκασε την Σίτι να πέσει στο «επίπεδο» της με καθυστερήσεις μικρής ομάδας, έτσι και οι παίκτες του Έμερι όπως τόνισαν θα προσπαθήσουν να αναγκάσουν την Λίβερπουλ να υποφέρει στο «Μαδριγάλ». Τώρα το αν θα καταφέρουν να ανατρέψουν το σκορ του πρώτου αγώνα θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, αφού και οι «κόκκινοι» είναι πλέον υποψιασμένοι.
Το σίγουρο είναι ότι η Βιγιαρεάλ θα φύγει από την διοργάνωση όχι απλά με το κεφάλι ψηλά, αλλά με τον δικό της τρόπο παιχνιδιού για τον οποίο δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν, ακόμα και σε αυτούς που παθαίνουν κάθε βράδυ ονείρωξη με παιχνίδια όπως το Μάντσεστερ Σίτι – Ρεάλ Μαδρίτης.
www.bnsports.gr
