Εκτός από την ίδια την τεσσάρα η εμφάνιση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανέδειξε την τεράστια διαφορά που υπάρχει αυτή την στιγμή με την Λίβερπουλ. Το BN Sports γράφει για μια ομάδα που θα χρειαστεί χρόνια για να σηκώσει κεφάλι.
Γράφει ο Θοδωρής Βασίλης
Υπήρχε μια εποχή στο αγγλικό ποδόσφαιρο όπου το όνομα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν συνυφασμένο με την απόλυτη κυριαρχία μιας ομάδας σε σημείο που είχε αναγκάσει όλους τους άλλους φιλάθλους να στηρίζουν έστω και χωρίς να το φωνάζουν οποιαδήποτε ομάδα θα μπορούσε να της στερήσει κάποιο τίτλο. Απόρροια αυτών των συνθηκών ήταν και η έκφραση «Anyone But United» (Οποιοσδήποτε εκτός από την Γιουνάιτεντ).
Κάποια στιγμή όμως το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και το τέλος της εποχής του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Από τότε με κάποιες ελάχιστες εκλάμψεις, η Γιουνάιτεντ πήρε την κάτω βόλτα και το ματς στο «Άνφιλντ» είναι αυτό που λέμε ότι έπιασε πάτο. Και όλα αυτά με τον αναμορφωτή της, τον Σκωτσέζο θρύλο, στις εξέδρες. Δεν είναι τόσο το σκορ, άλλωστε μια κακή βραδιά μπορεί να συμβεί σε ένα ντέρμπι, αλλά κυρίως η λύπηση και το αίσθημα της εγκατάλειψης εκ μέρους των «κόκκινων διαβόλων». Το γεγονός πως έχει μικρύνει σε σημείο όπου κατεβαίνει στο «Άνφιλντ» με ένα τέτοιο αμυντικό τρόπο σκέψης όπου στόχος είναι ο περιορισμός του αντιπάλου και όχι να έρθει η ίδια και να επιβληθεί, κάτι που θα ήταν αδιανόητο επί Φέργκιουσον. Και αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Να μην σε υπολογίζει κανένας από τους αντιπάλους σου. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δύο φετινά ματς με την Λίβερπουλ ολοκληρώθηκαν με συνολικό σκορ 9-0 (5-0 στο Ολντ Τράφορντ και 4-0 στο Άνφιλντ) το χειρότερο από το 1892-93 όταν η Σάντερλαντ είχε επικρατήσει με συνολικό σκορ 11-0!
«Μας έκαναν την ζωή πιο εύκολη για εμάς τόσο στην άμυνα όσο και στην μεσαία γραμμή», ανέφερε ο Μοχάμεντ Σαλάχ μετά το τέλος του αγώνα αναφερόμενος στους αντιπάλους του. Και η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος που αγωνίστηκε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ουσιαστικά σαν να έστελνε το μήνυμα στην Λίβερπουλ πως στόχος ήταν η ήττα με το μικρότερο δυνατό σκορ. Το 3-4-1-2 με τον Νταλότ αριστερά με τον Μαγκουάιρ να τον καλύπτει ήταν μια παταγώδη αποτυχία. Και χρειάστηκαν μόλις πέντε λεπτά για να καταρρεύσει το όποιο πλάνο του Ράνγκνικ, με την Λίβερπουλ να παίρνει κεφάλι στο σκορ στην πρώτη της καλή στιγμή χτυπώντας από που αλλού από την αριστερή πλευρά της Γιουνάιτεντ.
Σαν να μην έφτανε αυτό ήρθε και ο τραυματισμός του Πογκμπά στο 10ο λεπτό να δέσει το γλυκό. Ένας Πογκμπά ο οποίος το καλοκαίρι λήγει το συμβόλαιο του, όπως και του Μάτιτς ο οποίος έχει ανακοινώσει πως θα αποχωρήσει. Καταλαβαίνει κανείς την ώρα που η Λίβερπουλ αγωνιζόταν με μια ενδεκάδα γεμάτη αγωνιστικά αυτοκίνητα της Formula 1, όπως ανέφερε και ο Ράνγκνικ, στους «κόκκινους διαβόλους» οι παίκτες ζουν σε ένα κλίμα αβεβαιότητας. Το θέμα είναι ότι ο Γερμανός θα έπρεπε να διδαχθεί από τους προκατόχους του Σόλσκιερ και Μουρίνιο οι οποίοι επίσης είχαν αγωνιστεί με τριάδα στο Λίβερπουλ με το ίδιο γνωστό αποτέλεσμα.
Τα θέματα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι γνωστά και όλοι ελπίζουν ότι ο Έρικ Τεν Χαγκ θα είναι ο άνθρωπος που θα την βάλει ξανά στον ίσιο δρόμο. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, μπορεί να χρειαστούν χρόνια, οπότε για τους ίδιους τους οπαδούς της ομάδας μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα θα πρέπει να πιούν το πικρό ποτήρι βλέποντας τους μεγάλους τους αντιπάλους να διεκδικούν και να κατακτούν όλα τα μεγάλα τρόπαια.
www.bnsports.gr