Εξελίσσονται σε ματς αφλογιστίας τα ντέρμπι για τον Ολυμπιακό κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο. Δε βρήκε δίχτυα σε τρίτο σερί ντέρμπι, ανεξαρτήτου έδρας, με την επίδοση αυτή να μην είναι και η πιο συχνή στην ιστορία των αναμετρήσεων των δυο ομάδων.
Ο Ολυμπιακός έμεινε μακριά από το γκολ για τρίτο παιχνίδι στη σειρά απέναντι στο μεγάλο του αντίπαλο, Παναθηναϊκό και έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι από τη Λεωφόρο το βράδυ της Κυριακής (17/4). Οι «ερυθρόλευκοι» δε θυμίζουν σε τίποτα φέτος τη «μηχανή» δημιουργίας προϋποθέσεων/ευκαιριών για την επίτευξη τέρματος συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια της καθοδήγησης του Μάρτινς και κάπως έτσι ήρθε φυσιολογικά η ήττα.
Ο Ολυμπιακός της 17ης Απρίλη δεν προσέγγισε ούτε στο ελάχιστο την απόδοση της ομάδας, η οποία μόλις την προηγούμενη σεζόν έκανε περίπατο στην άδεια Λεωφόρο, επικρατώντας του αιωνίου αντιπάλου του με 4-1. Σε ένα 90λεπτο οι «ερυθρόλευκοι» πέτυχαν 4 γκολ (!) και σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, ο Μπρινιόλι δεν έχει νικηθεί σε 270(!) λεπτά αγώνα. Πλέον συμπληρώθηκαν 3 σερί παιχνίδια χωρίς να «γευτούν» τη χαρά του γκολ σε ντέρμπι αιωνίων, για τρίτη μόλις φορά στην ιστορία των μεταξύ τους μονομαχιών, από αρχής καταβολής της Α’ Εθνικής (1959/60).
Στα χρόνια της σχετικής ισορροπίας (1969-1971)
Κάποτε, ο Ολυμπιακός δεν ήταν ούτε το απόλυτο ούτε το μοναδικό φαβορί για την κατάκτηση ενός εγχώριου πρωταθλήματος. Ο ανταγωνισμός ήταν σαφώς μεγαλύτερος, με άλλοτε τον Παναθηναϊκό και άλλοτε την ΑΕΚ να απομακρύνουν την κούπα του πρωταθλητή από τον Πειραιά.
Την περίοδο της μετάβασης από τη δεκαετία του 60’ σε αυτή του 70’, οι «ερυθρόλευκοι» τα είχαν βρει «σκούρα» απέναντι στον αιώνιο αντίπαλό τους δίχως να επιδείξουν έφεση στο σκοράρισμα. Τη σεζόν 1969/70, το «τριφύλλι» στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας, σε μια χρονιά που κράτησε την εστία του ανέπαφη κόντρα στον Ολυμπιακό. Το πρώτο ματς της περιόδου εκείνης είχε λήξει ισόπαλο χωρίς τέρματα στο Απόστολος Νικολαΐδης, ενώ οι «πράσινοι» πέρασαν από το Γεώργιος Καραϊσκάκης στον αγώνα του δεύτερου γύρου με γκολ του Μίμη Δομάζου στις αρχές του β’ μέρους. Τη σεζόν εκείνη μάλιστα, ο Παναθηναϊκός τερμάτισε στην πρώτη θέση, πανηγυρίζοντας το 10ο πρωτάθλημά του.
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο, η πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση έλαβε χώρα στο Φάληρο, την 8η αγωνιστική. Παρόλο που είχαν μεσολαβήσει κάποιοι μήνες, το αποτέλεσμα ήταν αντιγραφή του προηγούμενου στο ίδιο γήπεδο, με τον Τότη Φυλακούρη να αποτελεί τον θύτη. Το «τριφύλλι» άλωσε για δεύτερη συνεχόμενη φορά την έδρα του αιωνίου αντιπάλου του, με την ΑΕΚ να καταλαμβάνει την κορυφή τότε.
Η μεταβολή της διοργάνωσης δεν έφερε γούρι
Την αγωνιστική περίοδο 2006/07, η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία συναίνεσε στην ίδρυση του συνεταιρισμού των ΠΑΕ και τη διάλυση των ΕΠΑΕ, με σκοπό τη δημιουργία κεντρικής διαχείρισης, αποσκοπώντας κατά κύριο λόγο στη διανομή των τηλεοπτικών δικαιωμάτων.
Η διαφοροποίηση αυτή δεν ήταν και τόσο γούρικη για τους Πειραιώτες, ως προς τα παιχνίδια απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο. Ήταν Νοέμβριος του 2006, όταν ο Παναθηναϊκός κέρδισε εντός έδρας με 1-0 τον Ολυμπιακό, με το αυτογκόλ του Θανάση Κωστούλα να κρίνει το ματς. Η δεύτερη μεγάλη αναμέτρηση επί εποχής Super League, διεξήχθη στον Πειραιά αρχές του Απρίλη. Ώρα για ρεβάνς; Λάθος. Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος «χτύπησε» λίγο πριν τις καθυστερήσεις και οι «πράσινοι» έκαναν το 2/2 επί του μεγάλου τους ανταγωνιστή. Παρά ταύτα, οι νίκες αυτές δεν είχαν κάποιο βαθμολογικό αντίκρισμα αφού η κούπα παρέμεινε στην ομάδα του Τάκη Λεμονή.
Την αμέσως επόμενη χρονιά η ελληνική λίγκα έκανε πρεμιέρα με το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Όπως συχνά συμβαίνει στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου, οι δυο ομάδες ήταν ανέτοιμες και κάπως έτσι ήρθε φυσιολογικά ένα άγονο 0-0.
Στο σήμερα...
Ο Ολυμπιακός διανύει φέτος την πιο φτωχή επιθετική συγκομιδή της τελευταίας 20ετίας, ισοφαρίζοντας τα 47 γκολ της σεζόν 2009/10. Βέβαια τα τελευταία τρία χρόνια είναι μικρότερος συνολικά ο αριθμός των αγωνιστικών της κανονικής διάρκειας (26) όμως το πρόβλημα στην επιθετική ανάπτυξη είναι εμφανές.
Στις δυο αναμετρήσεις του «κυρίως μενού», οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατάφεραν να στείλουν την μπάλα στο βάθος της εστίας του Μπρινιόλι. Στο ματς του πρώτου γύρου στο Φάληρο, ήταν ανώτεροι του αντιπάλου τους όμως δεν κατόρθωσαν να μετουσιώσουν την υπεροχή αυτή σε γκολ. Αντίθετα, στο 0-0 του Ιανουαρίου στη Λεωφόρο, ο Μάρτινς παρέταξε την ομάδα του με αμυντικούς προσανατολισμούς και ο Ολυμπιακός δεν απείλησε καθόλου.
Οι Πειραιώτες το βράδυ της Κυριακής (17/4) ήταν ελαφρώς καλύτεροι συγκριτικά με την τελευταία επίσκεψη τους στο ίδιο γήπεδο, με την αφλογιστία παρόλα αυτά να παραμένει. Δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις που δημιούργησαν και να ξεκολλήσουν επιθετικά, σε ένα μοιρασμένο ντέρμπι που το πήρε όποιος το ήθελε περισσότερο.
Μάνος Φυρογένης
www.bnsports.gr
