Ο Μαροκινός έχει δείξει και στην καριέρα του και στο γήπεδο και στα Σπάτα τη φιλοσοφία του – Η κατάσταση στην ΑΕΚ και ο δρόμος…
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
«Νεκρές» από ειδήσεις είναι οι τελευταίες ημέρες. Λογικό. Στην ΑΕΚ βέβαια υπάρχει η αναμονή για να δούμε τι θα γίνει τελικά με τον Φερνάντο Σάντος. Ήρθε ωστόσο το πρωί της Κυριακής (27/3) ο Νόρντιν Άμραμπατ με δηλώσεις του στην Ολλανδία να προκαλέσει… θύελλα. Τι είπε ο Μαροκινός; Ότι θέλει να επιστρέψει στην Ολλανδία και την Ουτρέχτη, έβαλε στην κουβέντα την οικογένειά του, ενώ δεν έδειξε να «καίγεται» να μείνει στην ΑΕΚ και τον επόμενο χρόνο του συμβολαίου του.
Καλώς ή κακώς στην ΑΕΚ της εποχής και στην περίπτωση του Άμραμπατ όλα είναι φυσιολογικά! Σε πρώτη φάση, δεν είναι όμορφο να ακούς έναν παίκτη της ΑΕΚ μέσα στα πλέι οφ να λέει στην ουσία ότι θέλει να φύγει. Όμως μιλάμε για τον Άμραμπατ έναν παίκτη που είναι στα 35 του χρόνια και στην καριέρα του έχει αλλάξει 10 ομάδες. Δύσκολα δηλαδή «δένεται» με κάποιο σύλλογο.
Από την άλλη σε αυτή την ΑΕΚ είναι δύσκολο να «δεθεί» δυστυχώς μαζί της ο οποιοσδήποτε παίκτης που την γνωρίζει τώρα. Ο Αραούχο είναι ξεχωριστή περίπτωση. «Δέθηκε» με την ΑΕΚ σε άλλη εποχή κι ας είναι πρόσφατη. Έχει πάρει και πρωτάθλημα μαζί της. Το ίδιο και ο Βράνιες. Ο Άμραμπατ και ο κάθε Άμραμπατ αυτή την ΑΕΚ είναι δυστυχώς δύσκολο να την αγαπήσει…
Πρόβλημα και των δυο
Σε πιο παλιές εποχές υπήρχαν πολλοί παίκτες που έδιναν μάχη να φορέσουν τη φανέλα της ΑΕΚ. Κυρίως οι Έλληνες. Τώρα τα πράγματα έχουν γίνει πιο «ψυχρά». Ο Άμραμπατ λοιπόν, δείχνει και στο γήπεδο, αλλά και τώρα με τις δηλώσεις του ότι έχει ως προτεραιότητα τη δική του γαλήνη. Αν δεν την βρίσκει στην ΑΕΚ είναι πρόβλημα και δικό του, αλλά μη γελιόμαστε είναι και της ΑΕΚ.
Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι πως ο κάθε παίκτης πρέπει να βρίσκει στην ΑΕΚ ασφάλεια. Οικονομικά υπάρχει η ασφάλεια στην ομάδα. Όλοι πληρώνονται στην ώρα τους. Αγωνιστικά όμως υπάρχει θέμα εδώ και μία τετραετία.
Ο εγωισμός πρέπει να πεθάνει!
Αυτό το θέμα καλείται να λύσει η διοίκηση φέρνοντας τον Φερνάντο Σάντος ή τον κάθε… Σάντος. Έναν προπονητή δηλαδή που να νιώθει ο ποδοσφαιριστής το «βάρος» του. Έναν προπονητή να περάσει στους παίκτες πόσο «μικροί» είναι απέναντι στο μεγαλείο του συλλόγου. Δυστυχώς σε αυτή την ΑΕΚ υπάρχουν παίκτες που δε νιώθουν το μεγαλείο της… Εν μέρει λογικό. Εν μέρει, όμως και παράλογο, γιατί ο κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να έχει πραγματική γνώση για το που παίζει. Ο Άμραμπατ στο γήπεδο τρέχει, μοχθεί, προσπαθεί, παλεύει με τους αντιπάλους, όμως κι εκεί δείχνει εγωισμό. Ε, στην ΑΕΚ από την επόμενη σεζόν ο εγωισμός πρέπει να πεθάνει!
Με απλά λόγια: Θέλει να φύγει ο Άμραμπατ; Στο καλό! Όμως η ΑΕΚ πρέπει με τον ερχομό του νέου προπονητή που θα είναι σημείο αναφοράς στα Σπάτα, αλλά και την πρόσληψη κι άλλων ανθρώπων στο ποδοσφαιρικό τμήμα που θα βελτιώσουν την επικοινωνία και την καθημερινότητα όλων στην ομάδα, να κάνει όλους τους παίκτες να νιώθουν καλά στο σύλλογο. Δεν αρκεί μόνο να παίρνουν τα χρήματά τους στην ώρα τους, που κι αυτό φυσικά είναι πάρα πολύ σημαντικό, σε όλες τις δουλειές και ειδικά στις μέρες μας.
Επιβάλλεται, όμως, οι παίκτες να χαίρονται να πηγαίνουν στη δουλειά… Στην ΑΕΚ αυτό δε συμβαίνει. Όταν φτιάξει η ΑΕΚ την καθημερινότητάς της και βρίσκεται ένας «Άμραμπατ» να λέει «θέλω να φύγω» και δημόσια και στα αποδυτήρια, όπως έχει κάνει ο Μαροκινός, τότε του ανοίγεις την πόρτα και του λες «να είσαι καλά, φέρε πρόταση και στο καλό, θα φέρουμε καλύτερο». Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ίδιο μπορείς να πεις τώρα και στον Άμραμπατ. Αλλά παράλληλα, πρέπει να κοιτάξει η ομάδα και μέσα της για να αντιληφθεί γιατί ο παίκτης θέλει να φύγει και γιατί υπάρχουν κι άλλοι παίκτες που δεν είναι στα πάνω τους ούτε αγωνιστικά, ούτε ψυχολογικά… Το καινούργιο γήπεδο, ο Σάντος (ή άλλος προπονητής επιπέδου Σάντος) και η άφιξη νέων ανθρώπων στο οργανόγραμμα της διοίκησης μπορεί να αλλάξει του χρόνου το σκηνικό. Τώρα, οι δηλώσεις του Άμραμπατ δεν προκάλεσαν ιδιαίτερη εντύπωση και οι λόγοι είναι ξεκάθαροι όπως αναλύσαμε παραπάνω: εγωιστική συμπεριφορά του ίδιου του παίκτη και ξεκάθαρο πρόβλημα της ΑΕΚ στην καθημερινότητά της.
