Ο Κριστιάνο Ρονάλντο υπογράφει το καλοκαίρι συμβόλαιο συνεργασίας με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και οι «κόκκινοι διάβολοι» τον εντάσσουν και πάλι στο ρόστερ τους.
Ο Σιμεόνε απέδειξε στον Ρονάλντο πως ακόμη και για αυτόν, η ηλικία παίζει ρόλο
Αυτομάτως η συζήτηση όσον αφορά την κατάκτηση της Premier League αλλάζει. Όλοι πιστεύουν πως σε μεγάλες βραδιές του Πορτογάλου, η Γιουνάιτεντ δεν θα έχει αντίπαλο, αλλά κανείς δεν υπολογίζει την ηλικία του. Ένας αριθμός που η αλήθεια είναι πως για τον ίδιο δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αλλά και πάλι, δεν παύει να υφίσταται.
Το ματς με την Ατλέτικο Μαδρίτης, τρεις ημέρες μετά το χατ-τρικ με την Τότεναμ, αποδεικνύει ακριβώς αυτό. Έχει πετύχει τρία γκολ απέναντι στους «spurs», για 59η φορά στην καριέρα του, έχει γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ποδοσφαίρου με 807 γκολ, αλλά στο ματς του Champions League είναι άφαντος.
Ο Τσόλο Σιμεόνε τον έχει περιορίσει εξαιρετικά και ο Πορτογάλος δεν κάνει ούτε ένα σουτ σε ολόκληρο το ενενηντάλεπτο. Ναι, ο Ρονάλντο δεν δοκίμασε να σκοράρει σε ματς Champions League. Ήθελε, αλλά δεν μπορούσε και άμεση συνέπεια αποτελεί ο αποκλεισμός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την φάση των «16» του Champions League.
Η Γιουνάιτεντ μένει χωρίς τίτλο για 5η σεζόν και βλέπει τις επιτυχίες του 2016 να «ξεθωριάζουν»
Τι σημαίνει αυτό σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο; Αρχικά το γεγονός πως ο Ρονάλντο για 3η συνεχόμενη χρονιά δεν θα βρεθεί στους «8» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Της αγαπημένης του διοργάνωσης! Χάνει, μένει έξω και πηγαίνουμε σε προημιτελικά που απουσιάζουν ο Ρονάλντο, ο Μέσι, ο Εμπαπέ, ο Νεϊμάρ και ο Χάαλαντ.
Ποιος το περίμενε στην αρχή της σεζόν; Από εκεί και πέρα όμως, κανένας φίλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα ενδιαφερθεί αποκλειστικά για τον Πορτογάλο, όταν δεν έχει κατακτήσει ούτε έναν τίτλο την τελευταία πενταετία.
Τόσο άλλωστε έχει περάσει από την τελευταία φορά που οι «κόκκινοι διάβολοι» κατακτούσαν κάτι. Ήταν το Europa League, ήταν το Λιγκ Καπ και ήταν και το Super Cup την σεζόν 2016-17!
Από τότε και μετά, τίποτα απολύτως για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία μετά τον αποκλεισμό της από το Champions League, αλλά και αυτόν που βίωσε στο FA Cup από τη Μίντλεσμπρο, δεν έχει τίποτα να διεκδικεί μέχρι τέλους της σεζόν!
Οι ευθύνες… Ο Ρονάλντο, η διοίκηση ή ο Χάρι Μαγκουάιρ;
Όσον αφορά τις ευθύνες, το ερώτημα είναι αν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος άνθρωπος στον οποίο γίνεται να αποδοθούν… Είναι ο Ρονάλντο το πρόβλημα της ομάδας; Μάλλον όχι! Είναι ο πρώτος της σκόρερ, είναι ο λόγος που είναι 5η και έχει πιθανότητες να συμμετέχει στο επόμενο Champions League, είναι η αιτία που η Γιουνάιτεντ βρέθηκε να αντιμετωπίζει την Ατλέτικο, καθώς δίχως τα γκολ του απέναντι σε Αταλάντα και Βιγιαρεάλ στο τέλος, λογικά θα είχε αποκλειστεί νωρίτερα.
Είναι η διοίκηση της ομάδας; Αυτό ακούγεται πιο πειστικό. Διότι οι Αμερικάνοι στο «τιμόνι» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι αυτοί που επέλεξαν τους ποδοσφαιριστές που θα απάρτιζαν το ρόστερ της τρέχουσας σεζόν.
Πήραν τον Τζέιντον Σάντσο έναντι 90 εκατομμυρίων, πήραν τον Ραφαέλ Βαράν, πήραν τον Κριστιάνο Ρονάλντο και επένδυσαν ένα ακριβό ρόστερ με ακόμη πιο «βαριά» ονόματα, διατηρώντας όμως ως αρχηγό του τον Χάρι Μαγκουάιρ.
Είναι πρόβλημα και ο αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για αυτό που βλέπουμε; Η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα μπορούσε μία ομάδα να έχει ως αρχηγό της έναν ποδοσφαιριστή που κάνει περισσότερα λάθη από όσα σωστά μπορεί να… αντέξει.
Συνεπώς, ίσως δεν φταίει ο Μαγκουάιρ αλλά αυτός που τον επέλεξε για αρχηγό της ομάδας. Για να αντιληφθούμε πλήρως αυτό που εννοούμε όμως, ας αλλάξουμε λίγο σκηνικό και σύλλογο. Ας πούμε πως απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης χθες βρισκόταν η Παρί Σεν Ζερμέν, μιας και αυτή είναι που έχει τώρα τον Σέρχιο Ράμος στις τάξεις της. Θα τον αντικαθιστούσε στα «χασομέρια» για να πιέσει; Όχι! Ο Ράνγκνικ όμως το έκανε, για να βάλει στόπερ τον Μάτιτς και να κερδίσει μία θέση με τον Χουάν Μάτα στο κέντρο.
Οι ακατανόητες επιλογές προπονητών και ο… Σερ Άλεξ Φέργκιουσον
Τέλος, μην ξεχνάμε την αλλαγή προπονητών, πέρα από την κακή διαχείριση του ρόστερ και τα ατελείωτα χρήματα που πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Η νοοτροπία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στους προπονητές δεν την δικαιώνει σε καμία περίπτωση.
Δίνει τα «κλειδιά» στον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ μετά το καλοκαίρι και την εξαιρετική περσινή του πορεία, με τον χαμένο τελικό του Europa League, το ρεκόρ ανατροπών, το αήττητο εκτός έδρας και την 2η θέση στην Premier League, του ανανεώνει το συμβόλαιο και στη μέση της σεζόν, τον απολύει.
Έφταιγε το 5-0 από την Λίβερπουλ, το 4-1 από την Γουότφορντ και η συνολική εικόνα της ομάδας, αλλά η αλήθεια είναι πως ούτε πέρυσι η Γιουνάιτεντ έθελξε με την απόδοσή της. Απλώς, έπαιρνε τα αποτελέσματα και έφτασε τους 70+ πόντους, ούσα αήττητη εκτός έδρας. Πόσες πιθανότητες είχε το έργο να επαναληφθεί;
Όπως και να έχει όμως, ο Νορβηγός αποχωρεί και την θέση του παίρνει ο Ραλφ Ράνγκνικ. Ίσως αυτή η επιλογή να μην επιδέχεται κριτική. Κανένας προπονητής που σέβεται τον εαυτό του δεν θα έλεγε «ναι» σε μία προοπτική που γνώριζε πως έχει ημερομηνία λήξης. O Γερμανός το έκανε και σε μερικούς μήνες από τώρα, θα πληρώσει τα «σπασμένα» και την συνολική αποτυχία μίας πενταετίας!
Για να καταλήξουμε όμως κάπου, η ουσία είναι πως το DNA της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει αλλοιωθεί. Είτε αυτό ευθύνεται σε απουσία τίτλων, είτε σε αγωνιστικό προφίλ, είτε στην αντίδραση των φίλων της μετά τον αποκλεισμό, που «βομβάρδισαν» με μπουκάλια τον Σιμεόνε κατά την αποχώρησή του. Προφανώς και τίποτα από αυτά δεν θα ίσχυε αν στο τιμόνι της βρισκόταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Όλοι αυτό θα σκεφτούν άλλωστε. Αλλά μία επιστροφή στο παρελθόν, δεν αλλάζει κάτι δραματικά. Απλώς «παγώνει» το μέλλον…
Δημήτρης Μανάκος
