Στα όσα βίωσε η γυναίκα του στο Κίεβο αναφέρθηκε σε συνέντευξή του στην Gazzetta Dello Sport ο αμυντικός μέσος της ΑΕΚ, Εβγέν Σάκχοφ, όντας πλέον πιο ήρεμος σε σχέση με τις προηγούμενες ημέρες.
«Δεν μπορούσα να παρευρεθώ στη γέννηση της κόρης μου, αν είχα μπει στην Ουκρανία δεν θα έφευγα ποτέ. Η γυναίκα μου και εγώ ζούμε στην Αθήνα, αλλά θέλαμε το μωρό να γεννηθεί στην πόλη μας το Κίεβο. Έτσι, πριν από μερικές εβδομάδες, η Αλόνα επέστρεψε στους γονείς της, κρατήσαμε επικοινωνία τηλεφωνικά. Εν τω μεταξύ, συνέχισα να προπονούμαι, αλλά ήμουν έτοιμος να πετάξω στην Ουκρανία όταν επρόκειτο να γεννήσει», είπε χαρακτηριστικά για τις πρώτες ημέρες, που δεν υπήρχαν ακόμη οι μεγάλες εξελίξεις.
Στη συνέχεια, ο Σάκχοφ απάντησε και για το πως έζησε η γυναίκα του τον πόλεμο, πώς βίωσε όλη αυτή την κατάσταση και πώς κατάφερε να σωθεί.
«Η Αλόνα έκλαιγε, είπε ότι είχε αρχίσει η ρωσική επίθεση. Από εκεί και πέρα πέρασα μέρες τρόμου. Όλη μου η οικογένεια κινδύνευε, ένιωθα ανήμπορος μπροστά σε αυτή την κατάσταση. Πριν την εισαγωγή σε ένα νοσοκομείο στο Κίεβο, η γυναίκα μου -εννέα μηνών έγκυος- έπρεπε να βρει καταφύγιο, με το κοριτσάκι μας που θα μπορούσε να είχε γεννηθεί ανά πάσα στιγμή», είπε και πρόσθεσε: «Με την Αλόνα αποφασίσαμε να συναντηθούμε στα ρουμανικά σύνορα. Η γυναίκα μου και η κόρη μου έπρεπε να περάσουν πέντε μέρες στο αυτοκίνητο. Δύο για να φύγουν από την Ουκρανία, άλλες τρεις για να φτάσουν στην Αθήνα. Τους φρόντιζε ο αδερφός μου, ο οποίος οδήγησε από το Κίεβο στα σύνορα. Το ταξίδι είναι πολύ μεγάλο γιατί υπάρχουν δεκάδες σημεία ελέγχου, απερίγραπτη κίνηση και, κυρίως, πολύς φόβος. Οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να πέσει μια βόμβα, πρέπει να προσέξεις τη διαδρομή που θα επιλέξεις».
Την ίδια ώρα, οι γονείς του και ο αδερφός του παραμένουν στην Ουκρανία, ενώ ο Σάκχοφ αναφέρει πώς αντιδρά όταν έρχονται στα αυτιά του ειδήσεις που δεν έχουν ρεαλιστική υπόσταση:
«Ο πατέρας μου και ο αδερφός μου ανήκουν στην κατηγορία των επίστρατων και, ως εκ τούτου, έπρεπε να μείνουν στην πόλη. Η μητέρα μου δεν έχει σκοπό να τους αφήσει μόνους τους, τους τηλεφωνώ συνεχώς για να δω αν είναι καλά. Είναι δύσκολο να μην είσαι κοντά τους, να φοβάσαι τα χειρότερα και να μην έχω τρόπο να επέμβω. Ταυτόχρονα, νευριάζω να ακούω για ψεύτικες ειδήσεις και ψεύτικες εικόνες. Η γυναίκα μου και εγώ λαμβάνουμε καθημερινά αξιόπιστες ειδήσεις και τρομακτικά βίντεο από τους συγγενείς μας. Δυόμισι εκατομμύρια άνθρωποι τράπηκαν σε φυγή αναζητώντας καταφύγιο. Αυτά τα δεδομένα πρέπει να είναι αρκετά για να εξηγήσουν τον φόβο των ανθρώπων μου».
