Το Στάδιο Ντιέγκο Μαραντόνα ανοίγει τις πύλες του για μία σπουδαία παράσταση του ιταλικού ποδοσφαίρου, με την γηπεδούχο Νάπολι να ανακοινώνει ότι θα αγωνιστεί απέναντι στην Μίλαν με συλλεκτική φανέλα του εμβληματικού της αρχηγού. Με την βοήθεια της μηχανής του χρόνου, το BN Sports ανακαλεί την μάχη του 1988, μία αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων που έμελλε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας.
Σχετικά Άρθρα
Νάπολι – Μίλαν 2-3: Το Scudetto που βάφτηκε στα χρώματα των «ροσονέρι», στην σκιά της… Καμόρα (video)
Πίσω στην δεκαετία του '80, περίοδος στην οποία το ιταλικό ποδόσφαιρο μεσουρανούσε, υπήρξε μία σεζόν η οποία καθήλωσε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Με μία Serie A η οποία απαρτιζόταν από πλειάδα αστέρων, η Νάπολι αποτέλεσε την απόλυτη έκπληξη της τότε περιόδου. Ο χρόνος γυρίζει στο μακρινό 1988, μέσα Απριλίου και η Νάπολι υποδέχεται τους ροσονέρι, με διακύβευμα το πολυπόθητο σκουντέτο.
Καλοκαίρι του 1987 και η ξακουστή πόλη του νότου έμοιαζε ακόμη μεθυσμένη από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, μία νίκη με κοινωνικό υπόβαθρο, καθώς οι περιφρονημένοι φίλοι των παρτενοπέι ένιωσαν σημαντικοί. Χάρις στο πρόσωπο του Μαραντόνα, του επίγειου θεού, ο οποίος εκθρόνισε την λαμπερή Γιουβέντους, αλλάζοντας άρδην τα δεδομένα της εποχής.
Την ίδια ώρα που ο πανίσχυρος Σίλβιο Μπερλουσκόνι ετοίμαζε μία Μίλαν έτοιμη να φτάσει και πάλι στην κορυφή, μπαίνοντας σφήνα στην μάχη του τίτλου της επόμενης σεζόν. Μέσω των «ιπτάμενων» Ολλανδών Φαν Μπάστεν και Γκούλιτ οι οποίοι συνέθεσαν μία υπερομάδα πλάι στους ντόπιους Μπαρέζι, Αντσελότι και Κοστακούρτα. Μαέστρος του πάγκου, ο θρυλικός Αρίγκο Σάκι.
Η κούρσα της κορυφής
Η Serie A της σεζόν 1977-1998 κυλούσε με φρενήρεις ρυθμούς, καθηλώνοντας τους φιλάθλους των «μεγάλων» ομάδων. Μέχρι και τα μέσα Απριλίου η Νάπολι βρισκόταν σταθερά στην κορυφή, έχοντας τον Μαραντόνα σε δαιμονιώδη φόρμα. Βασικοί διώκτες οι ροσονέρι, οι οποίοι κυνηγούσαν να καλύψουν διαφορά πέντε βαθμών.
Η Γιουβέντους κατόρθωσε να τους ξαναβάλει στην μάχη, επικρατώντας επί των «παρτενοπέι» με σκορ 2-1 και βάζοντας και πάλι φωτιά στην υπόθεση τίτλου. Και όλα αυτά δύο στροφές, πριν το μεγάλο ντέρμπι που καθόριζε τις τύχες της διοργάνωσης. Ακολούθησε ισοπαλία και δεύτερο σερί στραβοπάτημα των πρωτοπόρων απέναντι στην Βερόνα, την ίδια ώρα που η Μίλαν επικράτησε στο derby della madonnina, για να μειώσει στον πόντο. Η μονομαχία που ακολουθούσε έγινε ζήτημα ζωής και θανάτου.
Κόλαση στην Ιταλία
«Είμαστε στο σπίτι μας και πρέπει να είναι ο τάφος τους. Πρέπει να πεθάνουν».
Τα λόγια του Ντιέγκο Μαραντόνα πριν την καθοριστική αναμέτρηση συνοψίζουν πολλά για την τότε περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Εξάλλου αντιμετώπιζε την μοναδική ομάδα που τον είχε νικήσει κατά την διάρκεια της σεζόν, τον Ιανουάριο, όταν η αναμέτρηση του Σαν Σίρο έληξε με 4-1 υπέρ των γηπεδούχων.
Η πίεση μεγάλη για το καμάρι του νότου, καθώς εξωαγωνιστικά ζητήματα ταλάνιζαν τους αθλητές του συλλόγου. Το σπασμένο αμάξι που βρήκε ο Αργεντινός ηγέτης, σε συνδυασμό με τις απειλές στις οικογένειες των υπολοίπων, δημιούργησαν την εντύπωση ότι η μαφία της Καμόρα ασκούσε πίεση για να χαθεί το πρωτάθλημα. Σε αντίθεση με τους κατοίκους της πόλης, οι οποίοι ζούσαν και ανέπνεαν για τον δεύτερο σερί τίτλο. Μία πόλη διχασμένη και στην μέση οι ποδοσφαιριστές της Νάπολι.
Το χρονικό της αναμέτρησης
Περίπου 82.000 φίλαθλοι είχαν κατακλύσει το Σαν Πάολο, ανυπομονώντας να δουν την ομάδα τους να κυριαρχεί στο χορτάρι. Λίγες στιγμές αργότερα θα γινόντουσαν μάρτυρες μίας εκ των πιο συγκλονιστικών αναμετρήσεων στην ιστορία του πρωταθλήματος.
Το πρώτο μισάωρο βρήκε τους δύο μονομάχους να προσεγγίζουν το παιχνίδι συντηρητικά, χωρίς αξιόλογες ευκαιρίες για τις δύο εστίες. Κι όμως στο 35ο λεπτό οι φιλοξενούμενοι άνοιξαν των χορό των τερμάτων, χάρις σε ένα διαγώνιο αριστερό του Παόλο Βίρντις από το ύψος της μικρής περιοχής.
Λίγο πριν την λήξη του ημιχρόνου ο Μαραντόνα έφερε την αναμέτρηση στα ίσια. Χάρις σε μία απευθείας εκτέλεση φάουλ ποίημα.
Το αριστερό του πόδι έστειλε την μπάλα να χαϊδεύει τα μαλλιά του Γκούλιτ, με κατάληξη στο παράθυρο της εστίας του Zιοβάνι Γκάλι. Μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο ο Ντιεγκίτο δήλωσε ότι στόχευσε επιτηδευμένα το κεφάλι του Ολλανδού, απλά και μόνο μπορούσε να το κάνει.
Η έναρξη του δευτέρου μέρους, βρήκε την Μίλαν με αναμμένες τις μηχανές. Προσεγγίζοντας το δεύτερο μισό του 90λέπτου, κατόρθωσε να βρει δύο διαδοχικά γκολ, με τον Βίρντις και τον Φαν Μπάστεν να σκοράρουν αμφότεροι, δίνοντας ισχυρό πλεονέκτημα δύο τερμάτων.
Λίγο πριν την λήξη της αναμέτρησης, η κεφαλιά και μείωση του Βραζιλιάνου Αντόνιο Καρέκα, έμελλε να γράψει το τελικό Νάπολι-Μίλαν 2-3. Δίχως δυνάμεις οι παρτενοπέι παραδόθηκαν στην ανωτερότητα του συνόλου του Σάκι, δεχόμενοι την ήττα η οποία γύρισε το διακόπτη του πρωταθλήματος.
Aνακούφιση για την Καμόρα
Oι παρτενοπέι είχαν πλέον «αδειάσει», ψυχικά και σωματικά. Εν απουσία Μαραντόνα δεν κατάφεραν καν να διεκδικήσουν ότι τους αναλογούσε, καθώς ακολούθησαν οι δύο ταπεινωτικές ήττες με αντιπάλους την Φιορεντίνα και την Σαμπντόρια. Έτσι η λήξη του πρωταθλήματος βρήκε τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και την ομάδα του σε πελάγη ευτυχίας. Δεν ήταν όμως οι μόνοι που πανηγύρισαν.
«Εάν η Νάπολι κέρδιζε εκείνη την σεζόν, η Καμόρα θα αναγκαζόταν να πληρώσει 200 εκατομμύρια λίρες σε στοιχήματα».
Αυτά αποτελούσαν τα λόγια του Ιταλού ερευνητή Σιμόνε Ντι Μέο, ο οποίος ερευνούσε για χρόνια την δράση της ιταλικής μαφίας. Και πιθανότατα να έχουν βάση. Ο κόσμος γνώριζε ότι η εγκληματική οργάνωση του νότου είχε σχέσεις με τον πρόεδρο της Μίλαν, πραγματοποιώντας του θελήματα με αμφίδρομα οικονομικά αντικρίσματα. Εξού και οι απειλές μεσούσης της σεζόν με αποδέκτες τους αθλητές της Νάπολι.
Αναφορές υπάρχουν και στο βιβλίο «Ελ Ντιέγκο», όπου ο Αργεντίνος αρνείται κατηγορηματικά ότι αυτός και οι συμπαίκτες του επηρεάστηκαν ή χρηματίστηκαν για να παρουσιάσουν μειωμένη απόδοση. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει για το τι πραγματικά συνέβη παρασκηνιακά, σε μία χώρα της οποίας το ποδόσφαιρο έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από εξωαγωνιστικούς παράγοντες.
Επιστρέφοντας στο σήμερα και με γνώμονα το παρελθόν, η Μίλαν θα αγωνιστεί στο Σαν Πάολο με στόχο να επαναλάβει την επιτυχία του παρελθόντος. Και μπορεί το πρωτάθλημα να μην βρίσκεται στην δύση του, ωστόσο οι ανακατατάξεις στον βαθμολογικό πίνακα χρήζουν την κάθε νίκη υπερπολύτιμη.
Μπορεί πλέον να μην υπάρχουν Γκούλιτ και Μαραντόνα, ωστόσο η Serie A βρίσκεται εδώ και πάλι ισχυρή, βάζοντας το ιταλικό ποδόσφαιρο στον χάρτη. Το μόνο που παραμένει αμετάβλητο για πάντα, είναι το πάθος των Ναπολιτάνων για τίτλους και διακρίσεις.
Αντώνης Νιανιάς
