77 κεράκια θα σβήσει σήμερα ο Ερυθρός Αστέρας! Μπορεί ο σύλλογος της Σερβίας να μην αποτελεί πλέον δύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όπως παλαιότερα, είχε στις τάξεις του όμως μερικούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές στο παρελθόν. Κάποιοι από αυτούς μας έκαναν την τιμή να περάσουν και από την χώρα μας…
Αλεξάνταρ Στογιάνοβιτς
Βασικός τερματοφύλακας σε μια από τις καλύτερες πορείες του Ερυθρού Αστέρα μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA του 1979. Σε μια εποχή που ο νικητής καθοριζόταν από διπλούς αγώνες, οι «Ερυθρόλευκοι» δεν τα κατάφεραν απέναντι στην Γκλάντμπαχ, μετά το 1-1 στην Γιουγκοσλαβία και το 1-0 στην Γερμανία. Ο Στογιάνοβιτς αγωνίστηκε βασικός και στους δύο αυτούς αγώνες καθώς και σε όλη την πορεία της ομάδας στην διοργάνωση. Στον σύλλογο έμεινε έξι χρόνια, φεύγοντας τελικά το 1983 για το Αιγάλεω. Στην Ελλάδα έζησε για τρία γεμάτα χρόνια, ενώ είχε και ένα σύντομο πέρασμα από τον Διαγόρα Ρόδου το 1986. Έφυγε τελικά για την πατρίδα του και την Βοϊβοντίνα όπου και αποσύρθηκε το 1987.
Ζόραν Αντονίεβιτς
Σχεδόν 10 χρόνια με τον Ερυθρό Αστέρα, ο Σέρβος μέσος έχει στο βιογραφικό του μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές του συλλόγου. Αποκορύφωμα η πορεία προς τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1970-71 όπου και αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό. Ο ίδιος δεν αγωνίστηκε εναντίον του «Τριφυλλιού», είχε όμως σημαντική συνεισφορά στην πορεία των «Ερυθρόλευκων». Στην «δύση» της καριέρας του μετακόμισε στη Ελλάδα για λογαριασμό του Ηρακλή όπου και αγωνίστηκε από το 1975 μέχρι το 1977. Στο σύντομο πέρασμα του από την χώρα μας κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του «Γηραιού», την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας του 1976 κόντρα στο Ολυμπιακό. Σε έναν συναρπαστικό τελικό που είχε οχτώ γκολ (!), οι δύο ομάδες έμειναν ισόπαλες με 4-4 μετά την παράταση και οδηγήθηκαν στα πέναλτι. Ο Αντονίεβιτς εκτέλεσε εύστοχα το δικό του και έβαλε το «λιθαράκι» toy στην νίκη του Ηρακλή, στο μοναδικό Κύπελλο της ομάδας μέχρι και σήμερα.
Ίβαν Γιούρισιτς
Αμυντικός του Ερυθρού Αστέρα από το 1978 μέχρι το 1984, ο Γιούρισιτς ήταν κι αυτός μέλος της ομάδας που έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1979. Εκεί αποδείχτηκε μοιραίος καθώς με δικό του αυτογκόλ η Γκλάντμπαχ ισοφάρισε σε 1-1 στον πρώτο αγώνα και κατέκτησε τελικά το τρόπαιο με το 1-0 της Γερμανίας. Αφού συμπλήρωσε πάνω από 100 συμμετοχές με τους Σέρβους (Γιουγκοσλάβους τότε) «μετακόμισε» στον ΠΑΟΚ. Στην Θεσσαλονίκη θα έμενε μόλις τρία χρόνια, θα προλάβαινε όμως να γίνει μέλος μιας σπουδαίας ομάδας. Θα κατακτούσε το δεύτερο πρωτάθλημα στην ιστορία του συλλόγου την σεζόν 1984-85 όντας βασικός και αναντικατάστατος.
Μίλος Σέστιτς
Ακόμα ένα μέλος του Ερυθρού Αστέρα που έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1979. Δεν δίσταζε να δείξει τις επιθετικές του αρετές, έστειλε την ομάδα του στον τελικό με δικό του γκολ πρόκρισης κόντρα στην Χέρτα στα ημιτελικά, ενώ ήταν και ο μοναδικός σκόρερ των «Ερυθρόλευκων» στην σειρά με την Γκλάντμπαχ. Αφού έμεινε για μια δεκαετία στην Γιουγκοσλαβία, ξενιτεύτηκε τελικά για χάρη του Ολυμπιακού τον χειμώνα του 1985. Από «Ερυθρόλευκους» σε «Ερυθρόλευκους» η διαδρομή είναι δύσκολη, με τον Σέστιτς να έχει μεν ρόλο βασικού αλλά να έρχεται σε μια κακή περίοδο για την ομάδα. Επέστρεψε τελικά στην πατρίδα του το 1987 για την Βοϊβοντίνα και αφού έπαιξε μερικά χρόνια ακόμα «κρέμασε τα παπούτσια του» το 1991.
Ρεφίκ Σαμπανάντζοβιτς
H καριέρα του είχε Champions League, είχε ΑΕΚ, είχε Ολυμπιακό, είχε λίγο απ’ όλα. Αμυντικός «πολυεργαλείο» που χρησιμοποιούταν και στο κέντρο αν χρειαζόταν, ο Σαμπανάντζοβιτς ήταν βασικός στην ομάδα του Ερυθρού Αστέρα που κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1991 εναντίον της Μαρσέιγ. Την επόμενη σεζόν, όμως, αποφάσισε να αποχωρήσει για άλλες πολιτείες με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς να καλεί. Σημείωσε περισσότερες από 150 συμμετοχές με την Ένωση σε μια από τις πιο παραγωγικές περιόδους της ομάδας, κατακτώντας τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Ελλάδας το 1992, το 1993 και το 1994. To 1996 o Μπάγεβιτς πήγε στον Ολυμπιακό και αποφάσισε να πάρει τον Σαμπανάντζοβιτς μαζί του. Με τους «Ερυθρόλευκους» θα κέρδιζε ακόμα ένα πρωτάθλημα το 1997 και θα αποχωρούσε για την Αμερική έναν χρόνο αργότερα όπου θα έκλεινε την καριέρα του με τους Κάνσας Σίτι Γουίζαρντς.
Ίλια Ίβιτς
Ο Σέρβος επιθετικός δεν πρόλαβε… οριακά το Champions League, καθώς έφτασε στον Ερυθρό Αστέρα το 1991. Η ευχέρεια του στο σκοράρισμα ήταν εμφανής. Στον σύλλογο της Σερβίας έμεινε τρία χρόνια και αποχώρησε τελικά για τους… ελληνικούς «Ερυθρόλευκους» το 1994. Στον Πειραιά θα καθόταν μέχρι το 1999, κατακτώντας τρία πρωταθλήματα. Η συνέπεια του στο σκοράρισμα ήταν εντυπωσιακή, μετρώντας συνολικά 73 γκολ σε 138 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την Τορίνο θα επέστεφε στην χώρα μας για λογαριασμό του Άρη και στην συνέχεια της ΑΕΚ, όπου και θα έκλεινε την καριέρα του. Η πορεία του στην Ελλάδα όμως δεν είχε τελειώσει. Έγινε τεχνικός διευθυντής της Ένωσης το διάστημα 2004-2007, την περίοδο 2007-2008 ανέλαβε την ίδια θέση στον Ολυμπιακό, ενώ στην ΑΕΚ επέστρεψε ξανά ως τεχνικός διευθυντής για μια σεζόν το 2019.
Ντάρκο Κοβάσεβιτς
Ο πιο γνωστός για τους νεότερους. Ο Σέρβος επιθετικός έδειξε το εκπληκτικό ταλέντο του στον Ερυθρό Αστέρα την περίοδο 1994-95, κερδίζοντας άμεσα μια μεταγραφή στο εξωτερικό. Πέρασε για λίγο από Σέφιλντ Γουένστνεϊ πριν «μετακομίσει» στην Ρεάλ Σοσιεδάδ όπου θα έδειχνε σε πρωτοκλασάτο επίπεδο την ευκολία με την οποία έστελνε την μπάλα στα δίχτυα. Θα ακολουθούσε το μεγάλο «άλμα» για την Γιουβέντους και μια σύντομη και άκαρπη παρουσία με την Λάτσιο πριν επιστρέψει στην Ρεάλ Σοσιεδάδ. Για έξι ακόμα χρόνια θα διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στον ισπανικό σύλλογο και στην «δύση» της καριέρας του θα ερχόταν στην χώρα μας για τον Ολυμπιακό. Μπορεί να είχε «πατήσει» ήδη τα 34, το σκοράρισμα όμως δεν ξεχνιέται. Ο Κοβάσεβιτς έμεινε μια διετία στον Πειραιά και συνέδεσε το όνομά του με μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία του συλλόγου. Θα έκανε το «νταμπλ» και τις δύο σεζόν του, ενώ θα είχε συμμετοχή και στις σπουδαίες νίκες του συλλόγου επί της Βέρντερ Βρέμης με 3-1 και 3-0, σκοράροντας από μια φορά σε κάθε παιχνίδι. Το 2009 αποσύρθηκε επίσημα μετά από συμβουλή των γιατρών, που είχαν παρατηρήσει ένα πρόβλημα με τις αρτηρίες του.
Μπράνκο Στάνκοβιτς
Δεν πέρασε ως ποδοσφαιριστής από την χώρα μας, αν και είχε μια αξιοπρεπέστατη παρουσία με τον Ερυθρό Αστέρα. Ως προπονητής όμως θα έκανε εξαιρετική δουλειά τόσο στους «Ερυθρόλευκους» όσο και στην Ελλάδα, με ΑΕΚ, Άρη και ΠΑΟΚ. Με την ομάδα της Σερβίας θα έφτανε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1979 όπου θα έχανε από την Γκλάντμπαχ. Πριν από αυτό όμως είχε αναλάβει την Ένωση, το 1968. Την πρώτη του χρονιά στην Αθήνα έφτασε με την ομάδα μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου αποκλείστηκε δύσκολα από την Σπαρτάκ Τρνάβα. Στην ΑΕΚ θα έμενε μια πενταετία και θα κατακτούσε το πρωτάθλημα την σεζόν 1970-71. Το 1973 θα μετακόμιζε στην Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Άρη, όπου θα καθόταν μία σεζόν, οδηγώντας την ομάδα στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος. Θα πέρναγε για μια χρονιά από την Πόρτο και θα επέστρεφε στην Ελλάδα για τον ΠΑΟΚ. Με τον «Δικέφαλο του Βορρά» θα είχε επίσης έναν χρόνο παρουσίας, στον οποίο όμως πρόλαβε να «κατακτήσει» την τρίτη θέση του πρωταθλήματος αλλά και να φτάσει στον τελικό Κυπέλλου όπου ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό με 2-1. Ο Μπράνκο Στάνκοβιτς είχε μια εξαιρετική προπονητική καριέρα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, όντας ένας από τους καλύτερους τεχνικούς που έχουν περάσει από την χώρα μας.
Κώστας Ξενακούδης
www.bnsports.gr
