Η ΑΕΚ κουράζει το μάτι και την ψυχή του κόσμου της, που δικαίως ανησυχεί και έχει ξενερώσει.
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Είναι πλέον πολύ δύσκολο να γράφεις για την ΑΕΚ μετά τα παιχνίδια της. Βασικά πλέον είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τα παιχνίδια της… Όμως τι να κάνεις; Να γυρίσει την πλάτη; Όχι! Έτσι είναι η αγάπη… Ακολουθείς και αντέχεις - όσο μπορείς.
Άλλο ένα ντέρμπι, άλλο ένα ματς με τον ΠΑΟΚ που η ΑΕΚ δεν κατάφερε να το κερδίσει. Έγινε κι αυτό: ο αντίπαλος να παίζει, σωστά (κι ας έλεγε πάλι τα δικά του ο Λουτσέσκου) με 10 παίκτες από το 20’ και η ΑΕΚ να μην μπορεί να το κερδίσει! Πόσο άλλαξε το dna της ομάδας μέσα λίγα χρόνια… Είναι σοκαριστικό αν το σκεφτούμε ψύχραιμα. Βασικά ούτε και οι αντίπαλοι οι ίδιοι πλέον πιστεύουν αυτό το πράγμα με την ΑΕΚ. Όσα λάθη κι αν έχουν γίνει, όλο αυτό που συμβαίνει είναι σοκαριστικό.
Την Τετάρτη η ΑΕΚ έβγαλε όλα της τα προβλήματα. Πραγματικά δεν έκρυψε τίποτα… Όσο το ματς παιζόταν 11 εναντίον 11 φαινόταν ξεκάθαρα η τεράστια πίεση που είχαν οι ποδοσφαιριστές. Μόνο ο Λιβάι Γκαρσία έδειχνε πιο αποφασισμένος. Όταν έμεινε με 10 παίκτες ο ΠΑΟΚ πήρε μέτρα στο γήπεδο η ομάδα, έκανε το 1-0 με τον Γκαρσία, όμως και πάλι δέχθηκε γκολ με απίθανο τρόπο. Άλλο ήθελε να κάνει ο Κούρτιτς στο φάουλ, όπως είπε ο ίδιος στις δηλώσεις του, άλλο έκανε και του βγήκε! Ο Μάνταλος κάνει… χορευτικό στο τείχος (!), ο Τσιντώτας αντιδρά θλιβερά και γίνεται το 1-1. Και μετά σε όλο το ματς να δείχνει η ΑΕΚ μία απίστευτη ανικανότητα να κάνει κάτι καλό επιθετικά. Σοκαριστική εικόνα δημιουργικά. Παντελώς αδούλευτη η ομάδα. Να έχεις τέτοιους παίκτες με ταλέντο μεσοεπιθετικά και να μην έχουν διάθεση και τρόπο να δημιουργήσουν. Ολοι ξέρουν μπάλα. Ποιος δεν ξέρει; Ο Γκαρσία; Ο Τσούμπερ; Ο Αραούχο; Ο Μάνταλος; Ο Άμραμπατ; Χάνονται ξανά παίκτες για την ΑΕΚ. Ήδη απαξιώνεται ο Τσούμπερ για παράδειγμα. Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω πάντως με τίποτα είναι πως ενώ δεν έχεις τον τρόπο να διασπάσεις την αντίπαλη άμυνα με τη μπάλα κάτω και δοκιμάζεις, ανεπιτυχώς, με σέντρες, δεν κάνουν και σουτ. Κάντε βρε κανένα σουτ έξω από την περιοχή. Να βρει κάπου, έστω, να αλλάξει πορεία η μπάλα, μπας και πάει μέσα. Ελάχιστα σουτ έγιναν. Γύρω – γύρω η μπάλα, να προσπαθούν να μπουν μαζί της μέσα στα αντίπαλα δίχτυα.
Η άμυνα και το κέντρο
Προβλήματα φυσικά και αμυντικά είχε και χθες η ΑΕΚ. Τι να πεις για τα φάουλ του Βράνιες; Για τις τοποθετήσεις όλης της άμυνας. Για το κέντρο όπου η ομάδα αναγκάζεται να παίζει με τον συγκινητικό Σιμόες που αν και με ενοχλήσεις κάνει ό,τι μπορεί ο άνθρωπος. Για τον Σιμάνσκι που πέρασε ίωση, έχασε προπονήσεις κι όμως ξεκίνησε αναγκαστικά το ματς. Ή τον Σάκχοφ με όσα περνάει ο άνθρωπος. Κι όλα αυτά γιατί δεν ήρθε τον Γενάρη ένας σοβαρός κεντρικός χαφ. Κι αυτός που ήρθε, ήρθε ανέτοιμος και ένα μήνα μετά το ερχομό του ακόμη να τον δούμε.
Είναι δύσκολα. Είναι καταθλιπτική η εικόνα της ΑΕΚ και έρχονται και τα πλέι οφ, όπου η ομάδα μπαίνει με έναν κόσμο ξενερωμένο και μόνο τον Οφρυδόπουλο να δείχνει λίγο… τσαγανό. Όλοι οι υπόλοιποι δείχνουν «άδειοι»! Πλέον το σενάριο έγινε ακόμη πιο δύσκολο με την επιστροφή των βαθμών του Άρη. Θα είναι καταστροφή αν δεν βγει Ευρώπη η ομάδα. Για το πρεστίζ της κυρίως. Για το πώς θα καταφέρει να «ψήσει» σοβαρούς ανθρώπους να έρθουν να δουλέψουν. Για πολλά… Έρχονται τελικοί επιβίωσης πλέον. Πρέπει οι παίκτες μαζί με τον Οφρυδόπουλο και τον Κυριακίδη, που ήρθαν οι άνθρωποι να βοηθήσουν όσο μπορούν, να σώσουν τη χρονιά. Δεν είναι για πέταμα όλοι οι ποδοσφαιριστές. Μην τρελαθούμε τελείως. Όμως ρε παιδιά, κάντε κάτι… Δεν είναι εικόνα αυτή.
