Μπορεί οι Μπλαουγκράνα να μην αποτελούν την ομάδα φόβητρο των περασμένων δύο δεκαετιών, με την αίγλη τους ωστόσο να φθίνει πολύ δύσκολα. Η φανέλα των Καταλανών αποτελεί όνειρο ζωής για τους περισσότερους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, με την ιστορία ωστόσο να γράφεται και από τους άλλους... Αυτούς που αψήφησαν την δυναμική της ομάδας, ψάχνοντας ένα καλύτερο μέλλον στην πρωτεύουσα, με τα ερυθρόλευκα χρώματα της Ατλέτι.
-
Mιγκέλ Ρέινα (1973)
Πολύ πιθανόν οι νεότερες γενιές να μην έχουν ακούσει ποτέ το όνομα του ανθρώπου ο οποίος υπερασπίστηκε τα δίχτυα και των δύο ομάδων κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 70 και του 80. Μπορεί να σας συστηθεί αλλιώς και ως ο πατέρας του Πέπε Ρέινα επιβεβαιώνοντας την λαϊκή ρήση που θέλει το μήλο κάτω από την μηλιά. Σε κάθε περίπτωση ο 76χρονος πλέον παλαίμαχος τερματοφύλακας αγωνίστηκε από μία επταετία στις Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης. Με ενεργή συμμετοχή, αποτελώντας την βασική επιλογή των προπονητών του στο Νο1. Πρώτα στην Βαρκελώνη από το 1966 ως το 73' για να ακολουθήσει η μεταγραφή του στην Μαδρίτη την αμέσως επόμενη χρονιά. Στο βιογραφικό του μπορεί να παρατηρήσει κανείς τις συμμετοχές του με την εθνική Ισπανίας επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι αποτελούσε έναν εκ των πιο αξιόλογων Ίβηρων αθλητών στην θέση του.
-
Λούις Γκαρσία (2002)
Ένας παλιός γνώριμος του Παναθηναϊκού, με την παρουσία του ωστόσο στην Ελλάδα να μην είναι εφάμιλλη της υπόλοιπης σπουδαίας καριέρας του. Στο λιμάνι του Μέρσισαϊντ σίγουρα θα τον μνημονεύουν θετικά, καθώς αποτέλεσε μέλος του ευρωπαϊκού στην Κωνσταντινούπολη. Ο Λούις Γκαρσία λοιπόν ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, με τον σύλλογο ωστόσο να μη του δείχνει μεγάλη εμπιστοσύνη. Οι συνεχείς δανεισμοί του τον οδήγησαν την σεζόν 2002-2003 στην Ατλέτικο Μαδρίτης, σε ηλικία 23ων ετών. Εκεί όπου επωφελήθηκε στα μέγιστα, πραγματοποιώντας γεμάτη σεζόν με 30 παιχνίδια και 9 τέρματα. Περισσότερα παιχνίδια δηλαδή συγκριτικά με την παρουσία του στην Βαρκελώνη (29 συμμετοχές), με την σεζόν του στο Βιθέντε Καλδερόν να αποτελεί πρόδρομο για την μετέπειτα σημαντική παρουσία του στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
-
Νταβίντ Βίγια (2013)
Εκ των πιο χαρισματικών επιθετικών στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου, σημειώνοντας στο βιογραφικό του μερικές εξαιρετικές χρονιές. Ερχόμενος το καλοκαίρι του 2010 από την Βαλένθια στην Μπαρτσελόνα, ο Βίγια πραγματοποίησε αξιοσημείωτη τριετή θητεία υπό τις οδηγίες των Γκουαρδιόλα και Βιλανόβα. Ώστε να λάβει την απόφαση να αφήσει την ασφάλεια του συλλόγου για να μετεγγραφεί στην ανερχόμενη δύναμη της Μαδρίτης. Απόφαση η οποία μάλλον τον δικαίωσε στα μέγιστα. Διότι με το καλημέρα οδήγησε την Ατλέτικο στην ιστορική κατάκτηση του πρωταθλήματος, επικρατώντας στην κούρσα με αντίπαλο την Μπάρτσα. Ο ίδιος δε σημείωσε 13 τέρματα, συμβάλλοντας σημαντικά στην συλλογική προσπάθεια της ομάδας του Σιμεόνε. Η γεμάτο συγκινήσεις σεζόν 2013-2014 αρκούσε στον Βίγια για να φύγει ευχαριστημένος και να συνεχίσει την καριέρα του στις Ηνωμένες Πολιτείες για χάρη της Νιου Γιορκ Σίτι.
-
Λουίς Σουάρες (2020)
Περίπτωση εφάμιλλη του προαναφερθέντα. με τους Καταλανούς φιλάθλους να χρεώνουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην προηγούμενη διοίκηση. Το όνομα του Ουρουγουανού δεν χρίζει ιδιαίτερων συστάσεων, αλλά μάλλον ο ίδιος χρειάστηκε να επιβεβαιώσει το αυτονόητο. Φεύγοντας με πικρία ως «παλαίμαχος» από την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα και βρίσκοντας καινούρια ποδοσφαιρική σκέπη από τους Ροχιμπλάνκος. Η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να κατακτήσει και αυτός τον τίτλο της Λα Λίγκα, πραγματοποιώντας συνεχόμενες εμφανίσεις, με προσφορά σε όλα τα επίπεδα. Λίγο η φυσιογνωμία και η εμπειρία του, λίγο τα 21 τέρματα που σημείωσε στην ηλικία των 34ων ετών οδήγησαν τον τωρινό του σύλλογο σε ακόμη μία χρυσή σελίδα. Εξασφαλίζοντας στον ίδιο επαγγελματική συνέχεια στο κορυφαίο επίπεδο και επιβεβαιώνοντας την θέση του Μέσι για λάθος της διοίκησης Μπαρτομέου το καλοκαίρι του 2020.
-
Aντουάν Γκριζμάν (2021)
Προφανώς και ο Γάλλος επιθετικός αποτελεί περισσότερο παιδί της Ατλέτικο παρά της Μπαρτσελόνα, ωστόσο ο ίδιος επέλεξε το 2019 να αφήσει το σπίτι του για το κυνήγι των επιτυχιών. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολόγησε το αστρονομικό ποσό των 120 εκατομμυρίων ευρών που δαπάνησε ο καταλανικός σύλλογος για την απόκτηση του. Η διετής παρουσία του ήταν νωχελική, όπως και η γενικότερη εικόνα της ομάδας η οποία εδώ και αρκετό καιρό έχει πάψει να θυμίζει τα μεγαλεία του παρελθόντος. Δυσαρεστημένος, αποφάσισε να δώσει νέα πνοή στην καριέρα του επιστρέφοντας στον σύλλογο της καρδιάς του, εκεί όπου για χρόνια μεγαλουργούσε όντας ένας εκ των αρχηγών. Μένει να φανεί αν έχει να δώσει έστω και λίγα από τα τέρματα του παρελθόντος, οδηγώντας την Ατλέτι σε ακόμη περισσότερους τίτλους.
Αντώνης Νιανιάς
www.bnsports.gr
