Υπάρχει ένα πολύ κλειστό κλαμπ ποδοσφαιριστών που σημαδεύουν με την παρουσία τους μια ολόκληρη περίοδο επιτυχιών για έναν σύλλογο. Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στον Ολυμπιακό της τελευταίας τριετίας και συνεχίζει…
Σχετικά Άρθρα
Γιουσέφ Ελ Αραμπί: Ο Μαροκινός «Τζιοβάνι» του Ολυμπιακού που έγραψε ιστορία στο Περιστέρι (video)
Ελ Αραμπί – Βαλμπουενά: Τα ώριμα παιδιά του Μαρτίνς που είναι απαραίτητα για τον Ολυμπιακό! (video)
Γράφει ο Δημήτρης Σπηλιόπουλος
Πίσω στο καλοκαίρι του 2019. Ο Ολυμπιακός ερχόταν από μια χρονιά όπου τερμάτισε στην 2η θέση, έχοντας παίξει όμως εξαιρετικό ποδόσφαιρο στην μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν. Η βασική αναζήτηση στις μεταγραφές εντοπιζόταν στον παίκτη που θα κάνει γκολ τις αρκετές ευκαιρίες που δημιουργούσε το σύνολο του Μαρτίνς. Το όνομα του Μάρκους Μπεργκ είχε τοποθετηθεί πρώτο στη λίστα, όμως ο Σουηδός δίστασε να τα βάλει με το παρελθόν του και από τότε στον Πειραιά οφείλουν κάθε χρόνο να του ανάβουν μια λαμπάδα ίσα με το μπόι του.
Κι αυτό γιατί ο αμέσως επόμενος στη λίστα άκουγε στο όνομα Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Ο Μαροκινός επιθετικός άφησε το Κατάρ για να επιστρέψει στην Ευρώπη στα 32 του και ελάχιστοι περίμεναν τότε αυτό που ακολούθησε. Μέσα σε 2,5 χρόνια έχει παίξει 124 ματς με απολογισμό 69 γκολ και 15 ασίστ. Πρώτος σκόρερ και στις δύο προηγούμενες σεζόν με 20 και 22 τέρματα αντίστοιχα, ενώ και φέτος οδηγεί την σχετική κούρσα (μαζί με Καρλίτος και Κούρτιτς) με 9. Παράλληλα, έχει καταφέρει να γίνει πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, υπογράφοντας κάποια ιστορικά βράδια όπως αυτό στο «Emirates» ή στο Κράσνονταρ απέναντι στην ομάδα του Μπέργκ που λέγαμε νωρίτερα.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα έχει πετύχει τόσα πολλά που ήδη η πλειοψηφία τον κατατάσσει ως έναν από τους καλύτερους επιθετικούς στην ιστορία του κλαμπ. Κι αν έχουν περάσει σπουδαίοι φορ… Είναι τέτοια η επίδραση του στην ομάδα, και όχι μόνο για την εκτελεστική του ικανότητα, που είναι απαραίτητος για να γίνονται τα πράγματα όπως τα θέλει ο Μαρτίνς.
Ακόμα και στα 35 του, σχεδόν, ο Μαροκινός κάνει πλάκα στο ελληνικό πρωτάθλημα, ενώ είναι ικανός να προβληματίσει οποιαδήποτε άμυνα στην Ευρώπη. Σε σημείο που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως και τόσα χρόνια δεν βρέθηκε ποτέ η συγκυρία να παίξει στο κορυφαίο επίπεδο; Πόσο πιο καλός θα ήταν, τι θα είχε πετύχει ακόμα αν είχε έρθει στα μέρη μας στα 27 ή στα 28 του και όχι στα 32.
Τελευταίο θύμα του η Λαμία. Ένα δικό του γκολ ήταν αρκετό για να δώσει ακόμα ένα τρίποντο στον Ολυμπιακό. Το 10ο συνεχόμενο που τον φέρνει ακόμα πιο κοντά στον μεγάλο στόχο της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Κι ας είχε ηττηθεί λίγο νωρίτερα από τον εκπληκτικό Σαράνοφ στο πέναλτι. Τους περισσότερους θα τους έπαιρνε από κάτω, αλλά είπαμε ο Ελ Αραμπί ανήκει σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ ποδοσφαιριστών. Δείτε ξανά τη φάση του γκολ. Είναι αυτός που κλέβει τη μπάλα έξω από την περιοχή του Ολυμπιακού και ξεκινά την αντεπίθεση και είναι εκεί που πρέπει για να τελειώσει τη φάση για το 9ο φετινό του γκολ στο πρωτάθλημα και 14ο συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις και μένει να δούμε που θα σταματήσει το κοντέρ.
Αυτό που δεν χρειάζεται να δούμε, αλλά είναι βέβαιο, είναι πως τα επόμενα χρόνια η ομάδα αυτή θα μνημονεύεται ως ο Ολυμπιακός του Ελ Αραμπί.
www.bnsports.gr
