Ο Κώστας Μανωλάς επέστρεψε στην Ελλάδα λίγους μήνες αφότου συμπλήρωσε τα 30 του χρόνια, θυμίζοντας ανάλογες περιπτώσεις Ελλήνων ποδοσφαιριστών, που γύρισαν «σπίτι» σε εξαιρετικά παραγωγική ηλικία. Από τον Τσιάρτα, τον Καραγκούνη και τον Κατσουράνη, έως δύο από τα καλύτερα μπακ της Ευρώπης κάποτε, τους Σεϊταρίδη και Γεωργάτο!
Σχετικά Άρθρα
Αυτοί που…κρέμασαν τα παπούτσια τους νωρίς - Από τον Γιώργο Δεληκάρη και τον Πάρη Γεωργακόπουλο ως τον Γιούρκα και τον Ντέμη!
Η απόφαση να περάσει ένας ποδοσφαιριστής τα σύνορα της χώρας του, δεν είναι πάντα απλή υπόθεση. Απότομες αλλαγές, σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο, η νοσταλγία της πατρίδας, είναι μόνο μερικά από τα συναισθήματα που μπορούν να κυριεύσουν έναν ποδοσφαιριστή και να τον φέρουν ξανά στη χώρα του. Έστω κι αν βρίσκεται σε παραγωγική -ποδοσφαιρικά- ηλικία. Η χώρα μας δεν ξέφυγε, προφανώς, από τον κανόνα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα; Ο Κώστας Μανωλάς!
Σε ηλικία 30 ετών άφησε το Καμπιονάτο και επέστρεψε στον Ολυμπιακό, ενώ δεδομένα, αν το επιθυμούσε, θα έβρισκε συμβόλαιο σε πολύ καλύτερο πρωτάθλημα από το ελληνικό. Ωστόσο, δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που νοστάλγησε την Ελλάδα και επέστρεψε. Σεϊταρίδης, Τσιάρτας, Γεωργάτος, Καραγκούνης, Κατσουράνης είναι μόνο μερικά από τα ονόματα που άφησαν τα «λούσα» του εξωτερικού, για να επιστρέψουν στην Ελλάδα, πριν ξεπεράσουν τα 30 τους χρόνια.
Βασίλης Τσιάρτας
Ο «El Mago» της Ανδαλουσίας, μετά από τέσσερα χρόνια προσφοράς στη Σεβίλλη, τα οποία τον κατέστησαν ως έναν από τους πλέον αγαπητούς παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα της, επέστρεψε στην ΑΕΚ, όπου «έχτισε» το όνομά του στο ποδοσφαιρικό στερέωμα στις αρχές των ‘90s.
Δεν είχε κλείσει ακόμα τα 28 του χρόνια, όταν επέστρεφε στη Νέα Φιλαδέλφεια για να φορέσει ξανά τον «Δικέφαλο» στο στήθος και παρότι το αγωνιστικό του στυλ είχε αλλάξει αρκετά, όντας πιο βαρύς από αυτόν που έβλεπε κανείς από το 1993 έως το 1996 στο Νίκος Γκούμας, δεν έκανε αγωνιστικές εκπτώσεις.
Πέτυχε 63 γκολ, σχημάτισε ένα φονικό δίδυμο με τον Ντέμη Νικολαΐδη, έφτασε έως την κατάκτηση ενός Κυπέλλου Ελλάδας το 2002, αλλά το όνειρο ενός τρίτου πρωταθλήματος με τη φανέλα της «Ένωσης» έμεινε ανεκπλήρωτο.
Θεόδωρος Ζαγοράκης
Ο μεγάλος αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος στο έπος του 2004, υπήρξε από τους πρώτους που άνοιξαν τον δρόμο για τους Έλληνες ποδοσφαιριστές, προς την Premier League. Από τον ΠΑΟΚ μεταπήδησε στη Λέστερ το 1997, αλλά τρία χρόνια αργότερα, πριν κλείσει τα 29 του χρόνια, «πάτησε» ξανά Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ.
Εκεί, με τον Άκη Ζήκο πλάι του, σχημάτισε ένα εξαιρετικό δίδυμο αμυντικών χαφ που έφεραν την «Ένωση» μια ανάσα από το πρωτάθλημα του 2002, το οποίο έχασε από τον Ολυμπιακό στην ισοβαθμία. Το Κύπελλο Ελλάδας της ίδιας χρόνιας ήταν μία παρηγοριά, αλλά με δεδομένο πως δεν κατέκτησε ποτέ του πρωτάθλημα Ελλάδας, η «πληγή» έμεινε ανοικτή.
Γρηγόρης Γεωργάτος
Το πήγαινε-έλα στην Ιταλία είχε ξεκινήσει από το 1999, όταν πέρασε τα σύνορα για να φορέσει τη φανέλα της Ίντερ. Η επιστροφή του στον Ολυμπιακό, έναν χρόνο μετά, αποδείχτηκε σύντομη. Εν τέλει, ο οριστικός επαναπατρισμός του έμελλε να έρθει το καλοκαίρι του 2002 για λογαριασμό της… ΑΕΚ!
Ο Γεωργάτος δεν είχε κλείσει τα πρώτα του «άντα», όταν παρουσιαζόταν από τον Μάκη Ψωμιάδη ως το νέο μεταγραφικό απόκτημα της «Ένωσης» και είναι δεδομένο πως αν το επιθυμούσε, θα έβρισκε συμβόλαιο σε άλλη ομάδα της Ιταλίας με «κλειστά μάτια».
Ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού του να υπήρχε η μεγάλη του αγάπη, ο Ολυμπιακός, στον οποίο και επέστρεψε τον Ιανουάριο του 2004, για να κλείσει την καριέρα του, το καλοκαίρι του 2007.
Τραϊανός Δέλλας
Ο «Κολοσσός» της Ελλάδας, αποχωρίστηκε το ελληνικό πρωτάθλημα για πρώτη φορά το 1997. Από τη Θεσσαλονίκη και τον Άρη, βρέθηκε στο Σέφιλντ για λογαριασμό της ομώνυμης ομάδας. Μετά από δύο χρόνια επέστρεψε στην ΑΕΚ, αλλά όχι για να μείνει. Το κεφάλαιο της Serie A τον περίμενε και εφόσον η «Ένωση» προσπαθούσε να τον ωθήσει στην πόρτα της εξόδου, δεν είπε «όχι» στη νέα πρόκληση.
Μέσα σε έναν χρόνο διακρίθηκε στην Περούτζια και ανάγκασε τη Ρόμα να ασχοληθεί ζεστά με την περίπτωσή του. Έναν χρόνο μετά το Σκουντέτο των Ρωμαίων, ο Δέλλας έγινε μέλος της ομαδάρας των Τότι, Μπατιστούτα, Σάμουελ, Κασάνο κτλ.
Το 2005, όμως, ο δρόμος της επιστροφής άνοιξε. Η ΑΕΚ τον κάλεσε να επιστρέψει και παρότι βρισκόταν μόλις στο 29ο έτος της ηλικίας του δεν αρνήθηκε, με την παρουσία του Ντέμη Νικολαΐδη στον προεδρικό θώκο, και των Κατσουράνη-Λυμπερόπουλου στο ρόστερ, να παίζουν τον ρόλο τους στον επαναπατρισμό του.
Γιώργος Καραγκούνης
Ουσιαστικά έδειξε τον δρόμο της… επιστροφής στον Κώστα Κατσουράνη, αφού τη σεζόν 2006-07 υπήρξαν συμπαίκτες στην Μπενφίκα. Στο τέλος αυτής, ο Γιώργος Καραγκούνης επέστρεψε στην Ελλάδα, για να φορέσει τη φανέλα του αγαπημένου του Παναθηναϊκού.
Σε αυτήν τη δεύτερη θητεία του στα πράσινα, περίπου έξι μήνες αφότου έκλεισε τα 30 του χρόνια, κατάφερε να πανηγυρίσει το νταμπλ του 2010, μαζί με τους Σεϊταρίδη και Κατσουράνη, που επίσης επαναπατρίστηκαν για λογαριασμό των «πρασίνων».
Η καριέρα του, μετά την επιστροφή στον Παναθηναϊκό, μόνο την «κάτω βόλτα» δεν πήρε, αφού πέραν των τροπαίων, βρέθηκε σε τέσσερις μεγάλες διοργανώσεις με την Εθνική Ελλάδας, ενώ άνοιξε και ο «δρόμος» προς την Premier League και τη Φούλαμ, όπου έκλεισε την καριέρα του.
Κώστας Κατσουράνης
Μετά τις εξαιρετικές του εμφανίσεις στο EURO του 2004 και αφού βοήθησε την ΑΕΚ στα δύο πρώτα δύσκολα χρόνια μίας νέας εποχής, επί διοίκησης Νικολαΐδη, ο Κώστας Κατσουράνης μετέβη στην Πορτογαλία για να φορέσει τη φανέλα της Μπενφίκα.
Το πέρασμά του από τους «αετούς» της Λισαβόνας ήταν εξαιρετικό, συνδυάστηκε με 117 εμφανίσεις, έως ότου αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα, έναν μήνα αφότου έκλεισε τα 30 του χρόνια, αλλά για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, αυτήν τη φορά.
Εν τέλει, δικαιώθηκε για την απόφασή του, αφού έναν χρόνο αργότερα, δηλαδή το 2010, κατέκτησε το νταμπλ με το «Τριφύλλι», ενώ παρέμεινε σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο, τόσο συλλογικά, όσο και σε αυτό των εθνικών ομάδων, μέχρι το 2014 που άνοιξε το κεφάλαιο της Ινδίας.
Γιούρκας Σεϊταρίδης
Υπήρξε ένα από τα καλύτερα δεξιά μπακ της Ευρώπης στη νέα χιλιετία. Το απέδειξε με τις εμφανίσεις του στο EURO της Πορτογαλίας το 2004, αλλά πριν από αυτό είχε εξασφαλίσει πως θα μετακομίσει εκτός συνόρων για λογαριασμό της Πόρτο. Ακολούθησε η Ντιναμό Μόσχας και η Ατλέτικο Μαδρίτης, όπου η πορεία της καριέρας του άρχισε να φθίνει.
Τον Σεπτέμβριο του 2009, άφησε τους «ροχιμπλάνκος» και πήρε τον δρόμο της… επιστροφής. Ξαναφόρεσε την πράσινη φανέλα στα 28 του χρόνια και στο τέλος της σεζόν ευτύχησε να πανηγυρίσει ένα ακόμα νταμπλ στην Ελλάδα, μετά από αυτό του 2004.
Βέβαια, τα ελληνικά παραδείγματα δεν τελειώνουν, στις προαναφερθείσες περιπτώσεις. Βασίλης Λάκης, Νίκος Μαχλάς, Αλέξανδρος Τζιόλης, είναι μόνο μερικοί από αυτούς, οι οποίοι έδωσαν πρόωρο τέλος στη μικρή ή μεγάλη περιπλάνηση που είχε ο καθένας τους στο εξωτερικό.
Αν η απόφαση ήταν σωστή ή λανθασμένη, μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν και μπορούν να το κρίνουν. Ευχή όλων, η επιστροφή του Κώστα Μανωλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο να αποτελέσει το… καλό παράδειγμα και να ανοίξει τον δρόμο για τον επαναπατρισμό των πιο ποιοτικών Ελλήνων ποδοσφαιριστών, που αγωνίζονται εκτός των συνόρων.
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
