«Κατανοούμε την απογοήτευση που δεν πετύχαμε τον στόχο μας, αλλά είμαστε σ' έναν νέο κύκλο. Μία νέα αρχή». Τα παραπάνω είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνει η Εθνική Ελλάδας από εδώ και πέρα. Να κοιτάξει το EURO 2024 και να είναι έτοιμη να ριχτεί στη μάχη. Ωστόσο, μαζί με τα παραπάνω λόγια του Φαν’τ Σχιπ, πρέπει να υπάρξει και ένας… απολογισμός για το τι πήγε τόσο στραβά στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2022.
Η ισοπαλία με το Κόσοβο, έριξε την αυλαία των προκριματικών για τα γήπεδα του Κατάρ, στον όμιλο της Ελλάδας. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν κατάφερε, ούτε τώρα, να περάσει σε μεγάλη διοργάνωση, καθώς τερμάτισε στην 3η θέση, έχοντας αποκλειστεί μαθηματικά από την προηγούμενη αγωνιστική. Η Ισπανία πήρε το εισιτήριο, η Σουηδία τα μπαράζ και η χώρα μας, ένα μάθημα για την επόμενη πρόκληση.
«Πεταμένοι» βαθμοί που σκέπασαν επιτυχίες…
Οι μάχες της Ελλάδας απέναντι στις δυνατές Ισπανία και Σουηδία, μόνο αρνητικές δεν ήταν. Ισοπαλία στην έδρα των Ρόχας, νίκη εντός με την παρέα του Ιμπραΐμοβιτς και δύο ήττες στις λεπτομέρειες. Πολύ καλά μέχρι εδώ. Όμως, αυτό από μόνο του δεν λέει απολύτως τίποτα. Η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει ακόμα τις Γεωργία και Κόσοβο. Δύο χώρες που οι δώδεκα βαθμοί, έπρεπε να είναι τουλάχιστον δεδομένοι, όταν θες να μιλάς για πρωτιά ή ακόμα και δεύτερη θέση.
Ας τα πάρουμε με την σειρά. Η ομάδα του Φαν’τ Σχιπ φεύγει με τον βαθμό από την Ισπανία (η Σουηδία έχασε εκεί) στην πρεμιέρα και τα χαμόγελα επιστρέφουν στα αποδυτήρια. Μέχρι τη μάχη με την Γεωργία. Η Ελλάδα προηγείται και ισοφαρίζεται κατευθείαν από τον Κβίτσα Κβαρατσκέλια, μένοντας στο 1-1 στην άδεια Τούμπα. Πρώτη απώλεια σημαντικών βαθμών. Ακολουθεί η μάχη με το Κόσοβο. Ίδιο έργο, απλά εκτός έδρας. Ακόμα δύο χαμένοι πόντοι. Ήδη στις τρεις πρώτες αγωνιστικές, η Ελλάδα είχε χάσει τέσσερις βαθμούς (!).
Ξαναμπήκαμε στο «κόλπο» όταν κάναμε το πρώτο ζευγάρωμα νικών. Η Σουηδία λύγισε στο ΟΑΚΑ και η Γεωργία δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την έδρα της (στην οποία έχασαν οι Σουηδοί). Έξι πολύ σημαντικοί πόντοι που μας έβαλαν για τα καλά στο παιχνίδι της 2ης αλλά και της 1ης θέσης. Και από εκεί και πέρα, η κατρακύλα. Ήττα με 2-0 στην Σουηδία, ήττα εντός με Ισπανία. Στο πρόγραμμα και αυτές αλλά όχι όταν έχεις χάσει έδαφος από αλλού.
Στην τελευταία αγωνιστική, όλα είχαν κριθεί. Ακόμα και χωρίς άγχος, η χώρα μας προηγήθηκε αλλά κατάφερε και να ισοφαριστεί από το αδιάφορο Κόσοβο αλλά και να κινδυνέψει να χάσει στο τέλος. Με λίγα λόγια και με μία σχετική σούμα, από τους δώδεκα βαθμούς που έπρεπε να πάρει από Γεωργία και Κόσοβο, οι «γαλανόλευκοι» πήραν μόνο τους… μισούς.
Καμία σταθερότητα…
Φυσικά, τα άσχημα αποτελέσματα δεν ήρθαν από μόνα τους. Η Ελλάδα είναι σαφώς ανώτερη σε ποιότητα, όμως η μη σταθερότητα σε πρόσωπα και σύστημα, έφερε την τελική εικόνα. Συγκεκριμένα, εκτός από τους τραυματισμούς, ο Φαν’τ Σχιπ δεν παρουσίασε ποτέ την ίδια εντεκάδα σε κανέναν από τους αγώνες του ομίλους.
Παράλληλα, τα συστήματα άλλαζαν συνέχεια, σαν να μην γνωρίζει ο Ολλανδός προπονητής (ακόμα) τι ταιριάζει στην χώρα μας. Ξεκίνησε με 4-3-3 και ψευτοεννιάρι τον Τάσο Μπακασέτα, το γύρισε σε 3-5-2, με Παυλίδη και Δουβίκα στην κορυφή της επίθεσης. Στα φιλικά είχε δοκιμάσει μεταξύ άλλων το 4-2-3-1 (εντός με Γεωργία) ή το 4-1-3-2. Έπειτα το έκανε 5-3-2 για να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις με 3-5-2, και τον Μασούρα ως «κρυφό» φορ.
Με λίγα λόγια, κανείς ποτέ δεν κατάλαβε ποιο σύστημα κουμπώνει καλύτερα στην Ελλάδα. Ίσως το τελευταία να είναι και το βασικό στο μυαλό του Ολλανδού τεχνικού, ωστόσο πρέπει να κατασταλάξει και στα πρόσωπα. Τόσο στην τριάδα της άμυνας, όσο και στην επιλογή Τσιμίκας ή Γιαννούλης.
Τραυματισμοί, ατυχίες και… ερωτηματικά!
Φυσικά, η Ελλάδα δεν επηρεάστηκε μόνο από τα αρνητικά αποτελέσματα αλλά και την απουσία βασικών μονάδων της. Συγκεκριμένα, ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του ρόστερ της, Κώστας Φορτούνης, υπέστη ρήξη χιαστού το περασμένο καλοκαίρι και έμεινε εκτός. Παράλληλα, οι συνεχείς ενοχλήσεις του Ντίνου Μαυροπάνου, άφηνε εκτός έναν από τους καλύτερους στόπερ μας αλλά και ο σοβαρός τραυματισμός του Ζέκα, που μείωσε ακόμα περισσότερο τις επιλογές στον άξονα.
Τέλος, ο Τάσος Μπακασέτας έπαιξε καταλυτικό ρόλο σε όλη την διάρκεια αλλά στα δύο τελευταία και κρίσιμα ματς με Ισπανία και Κόσοβο, τέθηκε νοκ-άουτ λόγω ενός τραυματισμού με την Τραμπζονσπόρ. Όμως, δεν υπάρχει δικαιολογία για κάποιες… κλήσεις στην Εθνική ομάδα. Πιο αναλυτικά, το γεγονός πως ο Κώστας Τσιμίκας χρησιμοποιήθηκε ως στόπερ επειδή δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος (τιμωρίες, τραυματισμοί κλπ.) ήταν απίστευτο.
Ο Φαν’τ Σχιπ δείχνει εμπιστοσύνη στον έμπειρο Τζαβέλλα και στον Παντελή Χατζηδιάκο αλλά και στον Κυριάκο Παπαδόπουλο. Ο Δημήτρης Γούτας πήρε την ευκαιρία του και έδειξε πως μπορεί να σταθεί εξαιρετικά στο ύψος των περιστάσεων. Από εκεί και πέρα, ο Ολλανδός τεχνικός προτίμησε να έχει μαζί του και τον Γεράσιμο Μήτογλου.
Η ερώτηση εδώ είναι, γιατί όχι ο Βασίλης Λαμπρόπουλος. Ένα στόπερ που είναι βασικός και αναντικατάστατος με την Μπόχουμ στην Bundesliga. Παράλληλα, ο Γιώργος Γιακουμάκης παρότι βρήκε ρυθμό με την Σέλτικ, επιλέχθηκε να μείνει εκτός, με τα μοναδικά φορ να είναι ο Βαγγέλης Παυλίδης και ο Τάσος Δουβίκας.
?? Giorgos Masouras ⚽️
— European Qualifiers (@EURO2024) November 14, 2021
His first goal in this #WCQ campaign ? pic.twitter.com/5cAi4q7QZD
Το ζητούμενο είναι πως το Μουντιάλ του 2022 αποτελεί παρελθόν για την Ελλάδα και επίσημα. Τα προκριματικά τελείωσαν και πλέον, ο επόμενος στόχος είναι το Nations League, όπου θέλουμε την πρωτιά και το πρώτο βήμα για τα προκριματικά του EURO 2024.
Νότης Χάλαρης
www.bnsports.gr
