Λίγο πριν το ξεκίνημα του φετινού Euro το μεγάλο ερώτημα για την Ιταλία ήταν το κατά πόσο θα μπορούσε να ανταποκριθεί χωρίς την παρουσία ενός σπουδαίου φορ που θα έχει το εύκολο γκολ. Ερώτημα που τέθηκε στον Ρομπέρτο Μαντσίνι παρά το γεγονός πως στην αποστολή υπήρχε ο Τσίρο Ιμόμπιλε, ένας επιθετικός ο οποίος μετρούσε 150 γκολ σε 219 παιχνίδια με την φανέλα της Λάτσιο. Η αμφισβήτηση για άλλη μια φορά προς το πρόσωπό του είχε ξεκινήσει.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που κάποιος αμφισβητούσε τον ικανότητα του 31χρονου Ναπολιτάνου. Μόλις λίγους μήνες πριν μετά από ένα ματς της Λάτσιο με την Τορίνο βρέθηκε στο στόχαστρο του ιδιοκτήτη της «γκρανάτα», Ουρμπάνο Κάιρο, ότι προσπάθησε να εκμαιεύσει πέναλτι στην μεταξύ τους αναμέτρηση. Ο Κάιρο ο οποίος χρόνια πριν όταν ο Ιμόμπιλε φορούσε την φανέλα της Τορίνο το είχε υπό την προστασία του.
Ο ίδιος ο Ιμόμπιλε απάντησε στον άλλοτε «πατέρα» του με ένα απλό μήνυμα στα social media. «Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο Ιμόμπιλε». Και δεν έχει άδικο. Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι απλά κάποιες φορές θα πρέπει και αυτός να το υπενθυμίζει. Η τρομερή χρονιά στην Τορίνο με τα 22 γκολ σε 33 ματς οδήγησε την Ντόρτμουντ να βγάλει από τα ταμεία της σχεδόν 18 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της. Τα πράγματα εκεί όμως δεν πήγαν όπως θα περίμενε και ο ίδιος με αποτέλεσμα μετά από μόλις μία σεζόν η Μπορούσια να ψάχνει τρόπο να τον ξεφορτωθεί.
«Υπήρχαν σοβαρά προβλήματα στα αποδυτήρια γίνονταν μεγάλες αλλαγές στην ομάδα αλλά και από τους συμπαίκτες μου. Δεν είχα επαφές μαζί τους, ήμουν μόνος σε μια ξένη χώρα και όσο ήμουν εκεί δεν με κάλεσε ούτε ένας για ένα φαγητό για το καλωσόρισμα ώστε να αισθανθώ κι εγώ μέλος της ομάδας. Δεν υπήρχε και η αντίστοιχη υποστήριξη από τον σύλλογοι ενώ το γεγονός πως αντιμετωπίστηκα ως ο αντί-Λεβαντόφσκι έφερε μεγάλη ευθύνη που δεν ήμουν έτοιμος να αναλάβω», θα δηλώσει χρόνια αργότερα ο ίδιος για το πέρασμα του από την Bundesliga.
Πέρα από τις δικές του ευθύνες, η μη υποστήριξη από την Ντόρτμουντ ήταν μια δυσάρεστη αλήθεια. Κι ενώ ο Γιούργκεν Κλοπ είχε πει στην διοίκηση να υπάρχει ένας μεταφραστής για τον Τσίρο, ο διάδοχος του Τόμας Τούχελ τον αφαίρεσε τονίζοντας πως θα έπρεπε ο ποδοσφαιριστής να μάθει γερμανικά και να ενσωματωθεί στην ομάδα.
Εκεί ο σπουδαίος Μόντσι είδε την ευκαιρία να φέρει στο «Σάντσεθ Πιθχουάν» έναν φορ με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά των Γιορέντε και Γκαμεϊρό. Τα πράγματα όμως ούτε στην ηλιόλουστη Σεβίλλη πήγαν καλά για τον ίδιο. Ελάχιστες εμφανίσεις και πρώτο γκολ το Νοέμβριο. Έτσι, τον Γενάρη ζήτησε από την ισπανική ομάδα να αποχωρήσει αφού δεν μπορούσε να προσφέρει και φοβόταν πως θα χάσει την θέση του στην εθνική Ιταλίας για το Euro του 2016. Μια επιστροφή στην Τορίνο έστω και ως δανεικός και σε ένα γνώριμο μέρος ήταν ότι έπρεπε, σε μια εποχή που είχε φτάσει να προτείνεται μέχρι και σε ελληνικές ομάδες (δημοσιεύματα εκείνο τον καιρό έκαναν λόγο για τον ΠΑΟΚ).
Ο ίδιος είχε καταλάβει ότι το μέλλον του ήταν στην Ιταλία. Τον Ιούλιο του 2016 η Λάτσιο αποφασίζει να τον φέρει στην «Αιώνια Πόλη». Κι εκεί ο Τσίρο βρήκε το περιβάλλον όχι απλά να πετύχει, αλλά να λάμψει. Πρώτη σεζόν και 23 γκολ σε 36 παιχνίδια στην Serie A. Τα 23 έγιναν 29 την επόμενη σεζόν στο πρωτάθλημα, 8 στο Europa League και 2 στο Κύπελλο Ιταλίας ξεπερνώντας τον Τζότζιο Κινάλια για τα περισσότερα γκολ ποδοσφαιριστή της Λάτσιο σε μια σεζόν κερδίζοντας παράλληλα το βραβείο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος. Το Νοέμβριο του 2019 κόντρα στην Μίλαν έφτασε τα 100 γκολ με τους «λατσιάλι». Ο Σιμόνε Ιντζάγκι είχε καταφέρει να χτίσει την ομάδα πάνω του και με τους Κορέα και Λουίς Αλμπέρτο στο πλάι του, ο Ιμόμπιλε είχε μετατραπεί σε μηχανή των γκολ.
Παρόλα αυτά, κανείς δεν κοιτούσε την μεγάλη εικόνα, αλλά το γεγονός πως 18 μήνες σε Ντόρτμουντ και Σεβίλλη απέτυχε. Και αυτό είχε καθορίσει και την φήμη του. Κανείς δεν στεκόταν στα κατορθώματά του στην Λάτσιο, αλλά στο γεγονός ότι δεν κατάφερε μακριά από την σιγουριά της Ιταλίας να δείξει την αξία του.
Και αυτό το πρόβλημα τον ακολουθούσε και στην εθνική Ιταλίας. Για τον Ρομπέρτο Μαντσίνι η αξία του ήταν αδιαμφισβήτητη αλλά το πρόβλημα ήταν αν ταίριαζε στον τρόπο παιχνιδιού της «Σκουάντρα Ατζούρα». «Αν η Ιταλία αγωνιστεί σε πρωτάθλημα μια ολόκληρη σεζόν, ο Τσίρο θα πετύχει 25 γκολ. Το πρόβλημα είναι όταν παίζεις μόλις 2-3 φορές τον χρόνο», τόνιζε ο ομοσπονδιακός τεχνικός των γειτόνων εξηγώντας την διαφορά ανάμεσα σε σύλλογο και εθνική ομάδα.
Για τον λόγο αυτό το καλοκαίρι του 2020 όταν κέρδισε το Χρυσό Παπούτσι - ο πρώτος εκτός Ισπανίας μετά το 2014 - ο Ιμόμπιλε αισθάνθηκε διπλή χαρά. Ήταν σαν είχε πάρει την εκδίκησή του από όλους αυτούς που αμφισβητούσαν τα όσα είχε πετύχει. Και η επιβράβευση εκτός από ένα νέο συμβόλαιο με την Λάτσιο ήταν και η θέση βασικού στην εθνική Ιταλίας για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2021. Και βάση των συνθηκών δεν τα πήγε άσχημα. Με δύο γκολ και ισάριθμες ασίστ έβαλε και αυτός το χεράκι του για την κατάκτηση του τροπαίου.
Την Πέμπτη στο καυτό «Βελοντρόμ» έφτασε τα 160 γκολ με τη φανέλα της Λάτσιο και έγινε ο Νο1 σκόρερ στην ιστορία των Ρωμαίων σε όλες τις διοργανώσεις γράφοντας για πάντα με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία της ιταλικής ομάδας. Και μπορεί ακόμα και τώρα αυτό να μην είναι αρκετό, αλλά για τον ίδιο δεν παίζει κανένα ρόλο, αφού όπως είχε πει κάποτε και στον Ουρμπάνο Κάιρο: Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο Ιμόμπιλε.
www.bnsports.gr