Η ποδοσφαιρική μοίρα, συνηθίζει να παίζει περίεργα παιχνίδια, για να δίνει ευκαιρίες για «εκδίκηση» ή επανάληψη της ιστορίας.
Τα παραδείγματα πολλά, όπως αυτό της Μπαρτσελόνα με την Παρί Σεν Ζερμέν, που έδωσε, εν έτει 2021, το δικαίωμα στους Γάλλους να «πληρώσουν» με το ίδιο νόμισμα τους Καταλανούς, για τον «βίαιο» αποκλεισμό του 2017 από τους «16» του Champions League ή το ζευγάρι της Γαλλίας με το Βέλγιο στον ημιτελικό τους Nations League, σε μία επανάληψη της συνάντησής του στην τετράδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2018. Ωστόσο, δεν έμεινε εκεί.
Ήταν 6 Ιουλίου του τρέχοντος έτους, όταν Ιταλία και Ισπανία αναμετρήθηκαν στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ακριβώς τρεις μήνες μετά, τίθενται ξανά αντιμέτωπες, ως δύο από τις τέσσερις καλύτερες ομάδες του Nations League και όσο κι αν το τρόπαιο μοιάζει άσημο, το ραντεβού δεν είναι!
Με τις «πληγές» να παραμένουν νωπές και τον ποδοσφαιρικό εγωισμό της εκδίκησης -από την πλευρά των Ισπανών- και μιας ακόμα επιβεβαίωσης -από αυτή των Ιταλών- να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, η εν λόγω αναμέτρηση αποκτά άλλο χρώμα.
Ακόμα κι αν οι αλλαγές στα δύο στρατόπεδα έκτοτε, ήταν ελάχιστες και αναγκαστικές.
#Azzurri ?? #Kean has been called up to replace the injured #Immobile in Mancini's 23-man #NationsLeague squad ? #ITAESP #VivoAzzurrohttps://t.co/FgjQvhfcEe
— Italy ⭐️⭐️⭐️⭐️ (@Azzurri_En) October 3, 2021
Ιταλία: Ομάδα που κερδίζει, γιατί να αλλάξει;
Βασικός και απαράβατος ποδοσφαιρικός κανόνας, ακόμα κι αν το πρώτο σκέλος έδειξε να μην επιβεβαιώνεται μετά το EURO 2020.
Απέναντι στους Βούλγαρους, η κατοχή της μπάλας σταμάτησε στο 79%! Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως οι παίκτες του Μαντσίνι είχαν 90% ακρίβεια στις πάσες τους. Ο αντίπαλος, με μόλις δύο σουτ στην εστία έναντι οκτώ, κατάφερε να βρει το πολυπόθητο γκολ και το να διασπάσεις μία πολυπρόσωπη άμυνα, ακόμα και εντός έδρας, συχνά αποδεικνύεται δύσκολο. 
Παρόμοιο σκηνικό επαναλήφθηκε και απέναντι στην Ελβετία και παρότι η κατοχή ήταν ισορροπημένη, οι Ιταλοί είχαν και πάλι επτά ευκαιρίες στον στόχο, αποδεικνύοντας πως η συνταγή του EURO 2020, δηλαδή μιας Ιταλίας πιο επιθετικής και θελκτικής στο μάτι, δεν άλλαξε, κάτι που απέδωσε, εν τέλει, «καρπούς», στο παιχνίδι με τη Λιθουανία (08/09), την οποία φιλοδώρησαν με πέντε γκολ!
Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι διατηρεί το κατενάτσιο στο «συρτάρι» και εφόσον το νέο πρόσωπο της Σκουάντρα Ατζούρα τον έφερε ως την κορυφή της Ευρώπης, γιατί να το «ξεθάψει»;
Άλλωστε, όποτε κι αν το χρειαστεί, βρίσκεται στο DNA του Ιταλού ποδοσφαιριστή, κάτι που φάνηκε και στον ημιτελικό με την Ισπανία.
Ισπανία: Οι τραυματισμοί επέβαλαν ένα αναγκαστικό επιθετικό λίφτινγκ!
Με αργό και αθόρυβο τρόπο, η Ισπανία λίγο έλειψε να πετάξει εκτός EURO, ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί της διοργάνωσης: την Ιταλία! Τα πρώτα 45 λεπτά ήταν πραγματικά εφιαλτικά για τους Ιταλούς. Δεν είχαν βρει σουτ εντός εστίας, τα xGoals τους ήταν μόλις στο 0.06 έναντι 0.50 των Ισπανών, ενώ η κατοχή της μπάλας έφτασε το 66% για τους Ίβηρες.
Παρόλα αυτά, εφόσον η ομάδα του Μαντσίνι άντεξε το «ξέσπασμα» του πρώτου ημιχρόνου, στο δεύτερο ισορρόπησε την αναμέτρηση και πήρε τη μεγάλη πρόκριση στα πέναλτι, για να κατακτήσει, εν τέλει, το τρόπαιο.
Τρεις μήνες μετά, η Σκουάντρα Ατζούρα θα συναντήσει μία Ισπανία ειδικών συνθηκών! Οι τραυματισμοί σε κάθε γραμμή, επέβαλαν την αντικατάσταση του Ζόρντι Άλμπα, του Ντάνι Όλμο, του Ζεράρ Μορένο, του Άλβαρο Μοράτα, οδηγώντας με αυτόν τον τρόπο τη «Φούρια Ρόχα» σε ένα ακούσιο λίφτινγκ, για το οποίο ασκήθηκε έντονη κριτική στον Λουίς Ενρίκε. Τόσο για την απουσία ενός «καθαρόαιμου» φορ, όσο και για τον παραγκωνισμό των Άντερ Ερέρα και Μπραχίμ Ντίας που διάγουν εξαιρετική περίοδο με τις ομάδες τους.
Για την ακρίβεια, ένα δεύτερο λίφτινγκ, αφού η Ισπανία βρίσκεται σε μία περίοδο ανασύνταξης, ψάχνοντας την επόμενη «χρυσή» φουρνιά της, κι αυτό της κόστισε τόσο στο EURO, όσο και μετά από αυτό, όταν ηττήθηκε από τη Σουηδία (02/09, 1-2) στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η πρώτη θέση στον δεύτερο όμιλο δύσκολα θα τεθεί εν αμφιβόλω, ωστόσο, αφού απέναντι σε Γεωργία (05/09, 4-0) και Κόσοβο (08/09, 2-0) δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης της κυριαρχίας της. 
Πλέον, ενενήντα μέρες από την τελευταία τους συνάντηση, το σύνολο του Λουίς Ενρίκε έχει την ευκαιρία να ανταποδώσει τη «χαρακιά» στην ατσαλάκωτη Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ιταλία.
Ναι, το τρόπαιο του Nations League δεν συγκρίνεται με το EURO, αλλά ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των Ισπανών επιβάλλει να πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα τον αντίπαλο που τους στέρησε τη συμμετοχή στον τελικό του Wembley. Έστω κι αν πρέπει να σπάσουν ένα αήττητο 37 αγώνων, έστω κι αν έχουν πολλές απουσίες, έστω κι αν αντιμετωπίζουν την Πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Αν οι προϋποθέσεις ακούγονται πολλές, ας αναλογιστεί κανείς πως προτού τεθούν αντιμέτωπες στα ημιτελικά του EURO, όταν οι Ισπανοί πέρασαν μετά «κόπων και βασάνων» την Κροατία και την Ελβετία κατά σειρά, θεωρήθηκαν τελειωμένοι. Ακριβώς, όπως τώρα.
Η ανακούφιση, ωστόσο, στο σφύριγμα της λήξης, δεν ήρθε από τη δική τους μεριά.
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
