Οι δέκα Σουηδοί που «έλαμψαν» στο ελληνικό ποδόσφαιρο – από τον Άλστρομ και τον Σάντμπεργκ, έως τον Μέλμπεργκ και τον Μπεργκ (video)

Η Σουηδία υπήρξε ανέκαθεν μία «μηχανή» παραγωγής είτε μεγάλων αστέρων, είτε χρήσιμων «γραναζιών» για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Στα ελληνικά δεδομένα, δεν υπήρξε ούτε η αίγλη, μα ούτε και η οικονομική άνεση για να απολαύσει ο Έλληνας φίλαθλος, κορυφαίους αστέρες της σκανδιναβικής χώρας, όπως ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς ή ο Χένρικ Λάρσον. 

Ωστόσο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, παρουσιάστηκαν στα γήπεδα της χώρας μας ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου που απέδωσαν τα μέγιστα, όπως ο Μάρκους Μπεργκ ή ο Όλοφ Μέλμπεργκ, αλλά και παίκτες που διέθεταν ένα πλούσιο βιογραφικό, αλλά απέτυχαν παταγωδώς στην Ελλάδα, όπως ο Πόντους Βέρνμπλουμ και ο Ρόμπιν Όλσεν.

Το BN Sports συγκέντρωσε και παρουσιάζει με χρονική σειρά, τους δέκα Σουηδούς ποδοσφαιριστές που κόσμησαν το ελληνικό ποδόσφαιρο και την εθνική ομάδα της χώρας τους, αποτελώντας τον «συνδετικό κρίκο», μεταξύ σουηδικού και ελληνικού ποδοσφαίρου!

1. Τόμας Άλστρομ - Ολυμπιακός (1979 έως 1982)

Ο Τόμας Άλστρομ υπήρξε ο πρώτος Σουηδός που αγωνίστηκε στην Ελλάδα και το έπραξε με τα χρώματα του Ολυμπιακού, ερχόμενος από την Έλφσμποργκ.

Έφτασε στη χώρα μας ως ένα αρκετά μεγάλο όνομα, με παραστάσεις σπάνιες για τα δεδομένα της εποχής, αφού μόλις λίγους μήνες πριν εγκατασταθεί στον Πειραιά, το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε γίνει επαγγελματικό. 

Ο Άλστρομ είχε λάβει μέρος με την Εθνική Σουηδίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Δυτικής Γερμανίας το 1974, με την οποία κατέγραψε συνολικά 11 συμμετοχές και πέτυχε 2 γκολ.

Στο διάστημα που παρέμεινε στη χώρα μας, ο Σουηδός επιτελικός μέσος που αγωνίστηκε κυρίως ως επιθετικός, πανηγύρισε τρία πρωταθλήματα (1980, 1981, 1982), αλλά και ένα Κύπελλο Ελλάδας (1981), συμβάλλοντας αισθητά με τα 15 του γκολ σε 48 εμφανίσεις.

Η πλειοψηφία, ωστόσο, των φιλάθλων, τον θυμάται για το γκολ που διαμόρφωσε το 2-0 επί του Άρη στα μπαράζ του Βόλου τη σεζόν 1979/80, αφού οριστικοποίησε την κατάκτηση του πρωταθλήματος!

2. Ουλφ Έρικσον – Άρης (1983 έως 1985)

Ο διεθνής Σουηδός (34 συμ.) μέσος, Ουλφ Έρικσον, υπήρξε ένας ιδιαίτερα αγαπητός παίκτης για τους φιλάθλους των «κιτρίνων». 

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1979 στη Χάμαρμπι, από την οποία τέσσερα χρόνια μετά, μεταγράφηκε στον Άρη. Στην ομάδα της Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε για δύο σεζόν, καταγράφοντας 50 εμφανίσεις. 

Παρά το γεγονός πως αγωνιζόταν κυρίως στον άξονα, βρήκε δίχτυα εννέα φορές, με το τέρμα που χάρισε τη νίκη με 1-0 απέναντι στον Ολυμπιακό τον Νοέμβριο του 1983 να ξεχωρίζει, αφού αποτελεί το τελευταίο «διπλό» του Άρη στο Γεώργιος Καραϊσκάκης μέχρι και σήμερα, αφού οι αναμετρήσεις του 1987 και του 2002 που επικράτησε ξανά εκτός έδρας, έλαβαν χώρο στο ΟΑΚΑ. 

3. Χόκαν Σάντμπεργκ – ΑΕΚ (1984 έως 1987)

Το καλοκαίρι του 1984 καταφθάνει στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ, ένας θηριώδης φορ, με τις «βαλίτσες» του γεμάτες τίτλους!

Στην τριετία που προηγήθηκε της έλευσής του στη χώρα μας, ο 13 φορές διεθνής (3 γκολ) με την Εθνική Σουηδίας, κατέκτησε τρία σερί πρωταθλήματα (1982-84), δύο Κύπελλα (1982 και 1983), αλλά και ένα Κύπελλο UEFA (1982) με τη φανέλα της Γκέτεμποργκ. 

Στην «Ένωση» παρέμεινε από το 1984 έως το 1987, καταγράφοντας 85 συμμετοχές και σκοράροντας 30 γκολ. Μετά την ΑΕΚ, μετακινήθηκε στον Ολυμπιακό, όπου αγωνίστηκε, όμως, μόλις δύο φορές.

Η σωματοδομή του, βλέποντας τον κόσμο από 1.88 μέτρα, του έδινε τεράστιο προβάδισμα στο ψηλό παιχνίδι και συνέβαλε στο να σχηματίσει ένα «φονικό» επιθετικό δίδυμο, κοντού-ψηλού, με τον Θωμά Μαύρο, το οποίο χάρισε ένα υπέροχο τέρμα απέναντι στον Απόλλωνα Αθηνών δίχως η μπάλα να ακουμπήσει το έδαφος.

4. Παρ Ζέτερμπεργκ – Ολυμπιακός (2000 έως 2003)

Επί δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, ο Παρ Ζέτερμπεργκ υπήρξε κομμάτι της βελγικής Άντερλεχτ.

Με το παλμαρέ του γεμάτο συλλογικές (τέσσερα πρωταθλήματα και ένα κύπελλο Βελγίου) και ατομικές διακρίσεις (όπως η ανάδειξή του σε ποδοσφαιριστή της χρονιά σε Σουηδία και Βέλγιο το 1997) μετακινήθηκε στον Ολυμπιακό το 2000.

Στον Πειραιά παρέμεινε για τρία χρόνια, κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα και παράλληλα, ξεχώρισε και αγαπήθηκε για τον ήπιο χαρακτήρα του, εντός και εκτός γηπέδου. 

Κατέγραψε 32 συμμετοχές με την Εθνική Σουηδίας (6 γκολ) και μέχρι να επιστρέψει το καλοκαίρι του 2003 στην Άντερλεχτ, σημείωσε 108 συμμετοχές με τα «ερυθρόλευκα», τις οποίες συνδύασε με 12 γκολ. 

Ωστόσο πάντα ένα από αυτά θα ξεχωρίζει και θα μνημονεύεται: το απευθείας φάουλ του που διαμόρφωσε το τελικό 6-2 κόντρα στην Μπάγερ Λεβερκούζεν -την μεγαλύτερη σε εύρος νίκη του Ολυμπιακού σε τελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης- στους ομίλους του Champions League το 2002.

5. Μίκαελ Νίλσον – Παναθηναϊκός (2005 έως 2009)

Ήταν Ιούλιος του 2005, όταν ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωνε τη μεταγραφή του Μίκαελ Νίλσον από τη Σαουθάμπτον -μετά από εισήγηση του Βέλιμιρ Ζάετς- έναντι 600.000 ευρώ!

Μόλις έναν χρόνο πριν, είχε αγωνιστεί ως βασικός και στα τέσσερα παιχνίδια της Σουηδίας στο EURO της Πορτογαλίας, ενώ οι 16 συμμετοχές του στην Premier League ανέβαζαν υψηλά τον πήχη των απαιτήσεων. 

Παρά την ενίσχυση του Παναθηναϊκού με παίκτες όπως ο Φλάβιο Κονσεϊσάο και ο Ιγκόρ Μπίσκαν, το πρωτάθλημα δεν ήρθε ούτε στην πρώτη του σεζόν, ούτε στις τέσσερις συνολικά που έμεινε στην Ελλάδα. 

Ωστόσο, στη μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία των «πρασίνων» το 2008/09, υπήρξε αναντικατάστατο στέλεχος και παρότι δεν έκανε τη διαφορά ποιοτικά ως παίκτης, με την εργατικότητά του κατάφερε να καταγράψει 124 εμφανίσεις και να γίνει ο Σουηδός που έχει τις περισσότερες συμμετοχές με το «Τριφύλλι»!

Αν μπουν στην εξίσωση οι 64 συμμετοχές και τα τρία γκολ του με την Εθνική Σουηδίας, αλλά και η παρουσία του σε δύο EURO (2004, 2008) και ένα Μουντιάλ (2006), η καριέρα του κρίνεται ως άκρως επιτυχημένη!

6. Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς – ΑΕΚ (2008 έως 2010)

Η ΑΕΚ στον απόηχο του χαμένου πρωταθλήματος του 2008 από την υπόθεση Βάλνερ, «βουτάει» στα βαθιά της μεταγραφικής περιόδου. Μία από τις σημαντικότερες μεταγραφές της, εκείνο το καλοκαίρι του 2008, είναι ο 49 φορές διεθνής Σουηδός στόπερ, Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς. 

Το αμυντικό δίδυμο της «Ένωσης» έχει αλλάξει ριζικά, αφού οι Δέλλας-Παπασταθόπουλος έχουν αποχωρήσει, και εν τέλει διαμορφώνεται από τους Μαϊστόροβιτς-Κυργιάκο. Εκτός από το αγωνιστικό, ο Σουηδός στόπερ βρήκε την ΑΕΚ και σε διοικητικό μεταβατικό στάδιο, αφού ο Ντέμης Νικολαΐδης μετά από σύντομο χρονικό διάστημα αποχώρησε, όπως και ο -τότε- προπονητής των «κιτρινόμαυρων», Γιώργος Δώνης.

Τα οικονομικά προβλήματα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και το υψηλό κασέ του Σουηδό κεντρικού αμυντικού (πλησίαζε το 1,2 εκατ. ευρώ) κρίθηκε απαγορευτικό. Η ΑΕΚ τον ενημέρωσε να αναζητήσει νέα ομάδα, όπως και έπραξε, όταν μετακινήθηκε τον Αύγουστο του 2010 στη Σέλτικ.

Έξι χρόνια μετά, σε μία νέα «σελίδα» για την ΑΕΚ, επέστρεψε στο πόστο του τεχνικού διευθυντή, ρόλο που διατήρησε από τον Σεπτέμβριο του 2016 έως τον Αύγουστο του 2017. 

Το γεγονός πως ουσιαστικά υπήρξε από τους «αρχιτέκτονες» του ρόστερ που ανέδειξε την ΑΕΚ ως Πρωταθλήτρια Ελλάδος το 2018, μετά από 24 χρόνια «ανομβρίας», είναι ένας από τους βασικούς λόγους που παραμένει αγαπητός στις τάξεις του συλλόγου. 

Ο άλλος είναι το γκολ με κεφαλιά απέναντι στην Μπενφίκα, στο πλαίσιο της δεύτερης αγωνιστικής των ομίλων του Europa League, την 1η Οκτωβρίου του 2009.

7. Όλοφ Μέλμπεργκ - Ολυμπιακός (2009 έως 2012)

Ο «Βίκινγκ» του Ολυμπιακού αποτελεί, δίχως αμφιβολία, έναν από τους σπουδαιότερους κεντρικούς αμυντικούς που αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Υπήρξε «σημαία» της Άστον Βίλα, με παραστάσεις από τρία EURO πριν έρθει στην Ελλάδα (2000, 2004, 2008), ένα αφότου αποχώρησε (2012), αλλά και δύο Παγκόσμια Κύπελλα (2002, 2006), διοργανώσεις που ανέβασαν τις συμμετοχές του στις 117! Μάλιστα, στη λίστα των παικτών με τις περισσότερες συμμετοχές με την Εθνική Σουηδίας στέκει έκτος!

Μετά την Premier League, δεν στέριωσε στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Γιουβέντους και το καλοκαίρι του 2009 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό των «ερυθρολεύκων».

Στην πρώτη του σεζόν, βρήκε τους Πειραιώτες να διανύουν μία κακή χρονιά, αφού τερμάτισαν πέμπτοι μέσω των playoffs. Ωστόσο τα επόμενα χρόνια κυριάρχησαν.

Την αγωνιστική περίοδο 2010-11, ο Ολυμπιακός κατακτά το πρωτάθλημα, ενώ τη σεζόν 2011-12, την τελευταία του Όλοφ Μέλμπεργκ με τα ερυθρόλευκα, ολοκληρώνει το νταμπλ, με τον Σκανδιναβό σέντερ μπακ να συμβάλει τα μέγιστα!

Το οικονομικό χάσμα, στα «θέλω» του Σουηδού στόπερ και των χρημάτων που προσέφερε ο Ολυμπιακός, καθίσταται αγεφύρωτο και το καλοκαίρι του 2012 αποχωρεί για τη Βιγιαρεάλ, έχοντας καταγράψει 106 εμφανίσεις με τα «ερυθρόλευκα» και πετύχει 9 γκολ!

8. Μάρκους Μπεργκ – Παναθηναϊκός (2013 έως 2017)

Με διαφορά ο μεγαλύτερος Σουηδός σκόρερ που πέρασε από την Ελλάδα, αλλά και ένας από τους ποιοτικότερους επιθετικούς που έπαιξαν στα ελληνικά γήπεδα.

Το καλοκαίρι του 2013 ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες -τους τραυματισμούς εν ολίγοις- που τον έχουν αφήσει χωρίς ομάδα. Το restart που αναζητά στην καριέρα του το βρίσκει στη χώρα μας. 

Στα τέσσερα χρόνια που βρίσκεται στις τάξεις του Παναθηναϊκού, σκοράρει κατά ριπάς! Βρίσκει δίχτυα 95 φορές σε 151 εμφανίσεις, μοιράζοντας παράλληλα και 28 ασίστ, αλλά αναμφισβήτητα το highlight της θητείας του στο «Τριφύλλι», είναι το χατ-τρικ του απέναντι στον ΠΑΟΚ, στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος το 2014.

Στο διάστημα παραμονής του, ισοφάρισε ιστορικά ρεκόρ, όπως αυτό του Αντώνη Αντωνιάδη, με τα τέσσερα γκολ σε ευρωπαϊκή αναμέτρηση που πέτυχε απέναντι στη Μίντιλαντ, αλλά και τα πέντε στο ελληνικό πρωτάθλημα, που κρατούσαν οι Βαζέχα και Βλάοβιτς, εναντίον του Πανθρακικού. 

Η τελευταία του σεζόν υπήρξε και η πιο παραγωγική του, αφού σκόραρε 22 φορές και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ, όντας ο δεύτερος Σκανδιναβός που το καταφέρνει μετά τον Νίλσεν της ΑΕΚ τη σεζόν 1987/88.

Η αναχώρησή του το καλοκαίρι του 2017 για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και συγκεκριμένα την Αλ Αΐν, άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.

Μην ξεχνάμε πως πρόκειται για έναν παίκτη που έχει συνδυάσει τις 90 συμμετοχές του με το εθνόσημο με 24 γκολ, ενώ έχει λάβει μέρος σε τρία EURO (2008, 2016, 2020) και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (2018).

9. Γιάκομπ Γιόχανσον – AEK (2015-2018)

Η ΑΕΚ απέκτησε τον Γιάκομπ Γιόχανσον από την Γκέτεμποργκ τον Ιανουάριο του 2018, όταν βολόδερνε στα «αλώνια» της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. 

Ο άγνωστος αμυντικός χαφ, αν και αρχικά αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία, κατάφερε να κερδίσει τους φίλους της «Ένωσης» τόσο με τα αγωνιστικά του χαρίσματα, όσο και με τον χαμηλών τόνων χαρακτήρα του. 

Στην τριετία που παρέμεινε στους «κιτρινόμαυρους» κατέγραψε 127 συμμετοχές, πέτυχε 10 γκολ και μοίρασε 8 ασίστ, αλλά πάνω από όλα, σχημάτισε ένα ισχυρό κεντρικό δίδυμο με τον Αντρέ Σιμόες, που έφερε τις πρώτες επιτυχίες στην επιστροφή της ΑΕΚ στην πρώτη κατηγορία, όπως το Κύπελλο Ελλάδας το 2016!

Όταν οι «κιτρινόμαυροι» κατέκτησαν το πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια «ανομβρίας» τη σεζόν 2017-18, μέτρησε μόνο οκτώ συμμετοχές, αφού υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού και άνοιξε το «μαύρο» κεφάλαιο των τραυματισμών. Αυτός υπήρξε και ο λόγος που οι συμμετοχές του στην Εθνική ομάδα «κόλλησαν» στις δεκαοχτώ και δεν συμπεριλήφθηκε στην αποστολή της Σουηδίας για το Μουντιάλ του 2018!

Με τον ίδιο αθόρυβο τρόπο που ήρθε στην ΑΕΚ, αποχώρησε το καλοκαίρι του 2018, χωρίς να καταφέρει να αποχωριστεί τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπιζε και έτσι μπήκε άδοξο τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα, μόλις στα 31 του χρόνια.

*Στη θέση του θα μπορούσε να βρίσκεται και ο Όσκαρ Χίλιεμαρκ που πέρασε από τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2016/17. Ωστόσο, οι μόλις 16 εμφανίσεις του στο ελληνικό πρωτάθλημα, έδωσαν «προβάδισμα» στον Γιάκομπ Γιόχανσον, παρά τις περισσότερες (28) εμφανίσεις του Χίλιεμαρκ με το εθνόσημο στο στήθος.

10. Τζίμι Ντουρμάζ – Ολυμπιακός (2014 έως 2016)

Ο Σουηδός μεσοεπιθετικός με καταβολές από την Τουρκία, αποτέλεσε ένα από τα τελευταία αποκτήματα του Ολυμπιακού στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο του 2014.

Στα δύο χρόνια που παρέμεινε στον Πειραιά ερχόμενος από την Γκεντσλερμπιρλιγκί, κατέγραψε 57 συμμετοχές, τις οποίες συνδύασε με 12 γκολ και 17 ασίστ, συμβάλλοντας τα μέγιστα -με «αθόρυβο» τρόπο- στην κατάκτηση του νταμπλ του 2015 και του πρωταθλήματος του 2016.

Η παρουσία του στο EURO του 2016 και το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας το 2018, σε συνδυασμό με τις 49 συμμετοχές (3 γκολ) με το εθνόσημο στο στήθος, μαρτυρούν πως υπήρξε μία σταθερά για το εθνικό συγκρότημα της χώρας του και δικαιολογούν τα δύο εκατομμύρια ευρώ που χρειάστηκε να βγάλουν από τα ταμεία τους οι «ερυθρόλευκοι» για να τον αποκτήσουν.

Φάνης Τσοκανάς 
www.bnsports.gr