Μία αγγλική έρευνα χρόνων γύρω από τη μεταγραφική πολιτική των προπονητών της Premier League, έδειξε πως μόλις ένας στους τρεις ποδοσφαιριστές που αποκτούν είναι μαύρος, με τον προπονητή της Μπέρνλι, Σον Ντάιτς, να κατέχει την αρνητική πρωτιά. Άραγε, πρόκειται για συγκυρία ή προϊόν προκαταλήψεων;
Το 2021 αποτελεί μια ημερομηνία-σταθμό για μία έρευνα γύρω από το αγγλικό ποδόσφαιρο. Ο Στέφαν Σιμάνσκι, οικονομολόγος στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ξεκίνησε ακριβώς πριν είκοσι χρόνια, μια απόπειρα να αναδείξει κατά πόσο υπήρχαν προκαταλήψεις ενάντια στους μαύρους ποδοσφαιριστές του «Νησιού», από τα τέλη των '70s έως και αυτά των '90s.
Η έρευνα στηρίχθηκε στη σύγκριση των μπάτζετ και των επιτυχιών. Αν μια ομάδα με πολλούς μαύρους ποδοσφαιριστές καταλαμβάνει υψηλότερη θέση στη βαθμολογία από ό,τι αναμενόταν -και πληρωνόταν- αυτόματα θα σήμαινε πως οι παίκτες δεν έχουν κοστολογηθεί σωστά ή ακόμη χειρότερα έχουν υποτιμηθεί, γεγονός που ίσως καθιστά τη διάκριση φυλετική και όχι... αθλητική!
Η έρευνα αποδείχτηκε πως είχε βάση, βρήκε γρήγορα αντίκτυπο, με αποτέλεσμα να δημοσιευθεί στο Journal of Political Economy, το περιοδικό με το μεγαλύτερο κύρος στα ακαδημαϊκά οικονομικά, και να έρθει στα μέτρα της σύγχρονης εποχής.
Η εξήγηση (;) μίας χαώδους διαφοράς
Σε μία προσπάθεια να μεταφερθεί αυτή η έρευνα στα σημερινά δεδομένα, εξετάζοντας τις μεταγραφές των 20 περσινών προπονητών των ομάδων της Premier League, για όσο καιρό βρίσκονται στις κατηγορίες της Αγγλίας και της Ουαλίας, προέκυψαν ενδιαφέροντα αποτελέσματα, που μπορεί να μην σημαίνουν τίποτα, αλλά ίσως και να δείχνουν κάτι.
Το πρώτο εύρημα ρίχνοντας μία πρόχειρη ματιά στον πίνακα των μεταγραφών κάθε προπονητή, είναι εμφανές: οι μεταγραφές μαύρων ποδοσφαιριστών των περισσοτέρων αγγίζουν το 1/3 των συνολικών αποκτημάτων τους! Ωστόσο, η απάντηση δεν είναι δυνατόν να δοθεί μόνο από ένα γράφημα, ενώ πρέπει να υπολογιστούν και οι συνθήκες που επικρατούν τόσο στις χαμηλότερες κατηγορίες που θήτευσαν οι προαναφερθέντες προπονητές, όσο και στις πόλεις που τους φιλοξένησαν.
Τόσο ο Κρις Γουάιλντερ (πρώην προπονητής της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ), όσο και ο Σον Ντάιτς (νυν κόουτς της Μπέρνλι), που συγκεντρώνουν τα χαμηλότερα ποσοστά, πέρασαν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της καριέρας τους στις χαμηλότερες κατηγορίες ποδοσφαίρου. Εκεί η μεταγραφική πολιτική είναι ιδιαίτερη.
Οι ιδιαιτερότητες της κατηγορίας και της πολής γίνεται να «μετακομίζουν»;
Μία ομάδα επενδύει, κατά βάση, σε ταλέντα και ποδοσφαριστές των κοντινών περιοχών. Αν οι μαύροι παίκτες απουσιάζουν από αυτές τις συνοικίες, θα ήταν άδικο να μπουν στο ίδιο μέτρο σύγκρισης με άλλες. Ωστόσο, υπάρχουν και διαφορετικές «αναγνώσεις».
Στις μικρότερες κατηγορίες, όπου τα φώτα της δημοσιότητας δεν «πέφτουν» σε μεγάλο βαθμό, οι διακρίσεις είναι πιο εύκολο να ευδοκιμήσουν, ενώ σύμφωνα με τη σκέψη του Σιμάνσκι, εφόσον η τελική κατάταξη στο πρωτάθλημα δεν εξασφαλίζει άμεσο οικονομικό κέρδος -όπως συμβαίνει στην Premier League- το αποτέλεσμα δεν ενδιαφέρει τόσο.
Σε κάθε περίπτωση, από τις πρώτες του μέρες στην πρώτη τη τάξει κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, ο Σον Ντάιτς έχει δώσει συμβόλαιο μόλις σε τρεις μαύρους παίκτες από τους 29 που έχει αποκτήσει, ενώ ο Γουάιλντερ σε 10 από τους 22. Άρα, εφόσον οι χαμηλότερες κατηγορίες ασκούσαν επιρροή στις επιλογές των μεταγραφών, φεύγοντας από αυτές, κάποιοι άλλαξαν συνήθειες και κάποιοι όχι.
Εν ολίγοις, θα κινούσε το ενδιαφέρον μία πιθανή εξήγηση του ίδιου του προπονητή της Μπέρνλι για αυτήν την «παράδοση» που έχει χτίσει, πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς πως ακόμη και η ομάδα κάτω των 23ων ετών του συλλόγου, διαθέτει περισσότερους μαύρους ποδοσφαιριστές απ' ό,τι η πρώτη ομάδα!
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
*Η έρευνα ολοκληρώθηκε πριν την αποχώρηση του Κρις Γουάιλντερ από τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, στις 12 Μαρτίου του 2021.
*Η έρευνα ολοκληρώθηκε πριν την αποχώρηση του Κρις Γουάιλντερ από τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, στις 12 Μαρτίου του 2021.
