Φάκελος Ατλέτικο Μαδρίτης: Το 4-4-2 που έγινε 3-5-2 και ο Σουάρες την έφεραν μετά από το 2014 στην κορυφή…

Πρόκειται για μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια πραγματοποιεί διαρκώς βήματα προόδου, τα οποία πάντα συνοδεύονται από μία αμφισβήτηση. Μία αμφιβολία που πηγάζει από το στυλ παιχνιδιού της, τη νοοτροπία που υιοθετεί και τον τρόπο με τον οποίο καταλήγει να πάρει το αποτέλεσμα που επιθυμεί.

Φέτος όμως σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει το ίδιο. Η Ατλέτικο Μαδρίτης άλλαξε σημαντικά, ο Ντιέγκο Σιμεόνε «έχτισε» την ομάδα του με τέτοιο τρόπο ώστε να μάθει να κυνηγάει το αποτέλεσμα που θέλει να πάρει, έκανε ένα εξαιρετικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, και παρόλα τα σκαμπανεβάσματα που έλαβαν χώρα από τα τέλη Ιανουαρίου και μετά, οι «ροχιμπλάνκος» αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ισπανίας.

Πήραν αυτό που δικαιούνταν. Ακόμη και αν στην τελευταία αγωνιστική η Ρεάλ Μαδρίτης, θα μπορούσε αν δεν δεχόταν γκολ την ίδια στιγμή με την οποία προηγήθηκε η Βαγιαδολίδ επί της πρωτοπόρου, να πάρει «κεφάλι» στην κούρσα του τίτλου και να στερήσει από την Ατλέτικο το πρωτάθλημα που διακαώς επιθυμούσε να κατακτήσει.

Ο Λουίς Σουάρες όμως ήταν εκεί. Η Ατλέτικο εκμεταλλεύτηκε το «δώρο» της Μπαρτσελόνα και ο Ουρουγουανός «πλήγωσε» τόσο την μισητή αντίπαλο της πρώην ομάδας του, όσο και την συμπολίτισσα του νυν συλλόγου του. Το γκολ του αποδείχθηκε νικητήριο και η Ατλέτικο Μαδρίτης κατέκτησε το πρωτάθλημα.


Οι καινοτομίες στην σύνθεση της Ατλέτικο Μαδρίτης και το «δώρο» της Μπαρτσελόνα

Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Ντιέγκο Σιμεόνε ήταν να αντιληφθεί τα λάθη του τις προηγούμενες σεζόν, τα οποία οδηγούσαν την Ατλέτικο Μαδρίτης κοντά… στην πηγή, αλλά δεν της επέτρεπαν να «αντέξει» στον «μαραθώνιο» της La Liga. Το 4-4-2 που συνήθιζε να υιοθετεί μετατράπηκε σε ένα καινοτόμο 3-5-2 για τους «ροχιμπλάνκος», το οποίο έδωσε την δυνατότητα στο σύνολο του Αργεντίνου προπονητή να λειτουργεί πιο ευέλικτα και να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της εκάστοτε αναμέτρησης. Οι Γκάμπι, Ντιέγκο Γοδίν και Ραούλ Γκαρσία άλλωστε δεν βρίσκονταν φέτος στην Μαδρίτη και την θέση τους πήρε μία νεανική ομάδα, η οποία χαρακτηριζόταν από αστείρευτο ταλέντο και εξαιρετικές προοπτικές.

Οι Λεμάρ και Ζοάο Φέλιξ με το πέρασμα του χρόνου αποκτούν μεγαλύτερη ωριμότητα στο παιχνίδι τους, ενώ ο Μάριο Χερμόσο που αποτέλεσε τον τρίτο στην τριάδα των στόπερ, είναι πολύ ικανός με την μπάλα στα πόδια, υστερώντας βεβαίως στην δύναμη που περιλάμβανε στο παιχνίδι του ο Γοδίν. Παρόλα αυτά, οι δυνατότητες του με την μπάλα χαμηλά και η ψυχραιμία που διέθετε, έδωσαν την ευκαιρία στην Ατλέτικο Μαδρίτης να μάθει να φτιάχνει παιχνίδι από πίσω. Να προσαρμοστεί δηλαδή στην μεγάλη εξέλιξη που έχει λάβει χώρα στο ποδόσφαιρο, υιοθετώντας τον τρόπο παιχνιδιού που συνηθίζουν να επιχειρούν να παίξουν τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ.



Η μεταγραφή του Τόμας Παρτέι στο τέλος του καλοκαιριού στην Άρσεναλ, θεωρήθηκε αρχικά μία απώλεια για τους «ροχιμπλάνκος». Και πάλι όμως ο Ντιέγκο Σιμεόνε είχε τον τρόπο… Ο Κόκε μετατοπίστηκε μία θέση πιο πίσω στην τριάδα του κέντρου, διαθέτοντας ούτως ή άλλως εξαιρετικά αμυντικά χαρακτηριστικά από την φύση του, και η Ατλέτικο απέκτησε μία έξτρα επιλογή στη νευραλγική τριάδα της μεσαίας γραμμής.

Το πλάνο του Σιμεόνε έγινε γρήγορα αντιληπτό από τους Ισπανούς δημοσιογράφους. «Θέλουν να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στα παιχνίδια τους, και να παίξουν από πίσω. Δεν μπορούσε να το κάνει ο Γοδίν, όμως ο Χερμόσο έχει την δυνατότητα. Ο Σιμεόνε θέλει να εξελίξει την ομάδα», έλεγαν σε τοποθετήσεις τους. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το «δώρο» της Μπαρτσελόνα στην Ατλέτικο, που ακούει στο όνομα…Λουίς Σουάρες , κατέστησε την ομάδα της Μαδρίτης, υποψήφια στην διεκδίκηση του τίτλου. Και αν θεωρητικά, στην προετοιμασία της χρονιάς, η αμφιβολία εξακολουθούσε να υφίσταται, τα πρώτα παιχνίδια της σεζόν, ήρθαν γρήγορα να το επιβεβαιώσουν…

Το ξεκίνημα της χρονιάς και το «τρένο» της Μαδρίτης μέχρι τον Ιανουάριο

Η σεζόν της Ατλέτικο ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το 6-1 επί της Γρανάδα άλλωστε φανέρωσε τις προθέσεις της ομάδας του Σιμεόνε και αποτέλεσε και την μεγαλύτερη νίκη του συνόλου του καθ΄ όλη την διάρκεια της σεζόν. Τα δύο γκολ του Σουάρες ο οποίος πέρασε στο ματς ως αλλαγή, ήταν μόνο η αρχή αλλά και ένα μήνυμα του Ουρουγουανού προς όλους για το τι θα ακολουθήσει, δείχνοντας στην Μπαρτσελόνα πως η αίσθηση του γκολ δεν είναι κάτι παροδικό.

Ακολούθησαν εξαιρετικές εμφανίσεις από την ομάδα του Σιμεόνε και αρκετές εναλλαγές στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, με τις Γρανάδα, Μπέτις, Ρεάλ Μαδρίτης, Σοσιεδάδ και Κάντιθ, να έχουν όλες περάσει από την κορυφή, έως ότου η Ατλέτικο πραγματοποιήσει το 10/10! Στα μέση Δεκέμβρη άλλωστε η ομάδα του Σιμεόνεέμοιαζε αδιαμφισβήτητα η καλύτερη ομάδα της κατηγορίας, είχε επικρατήσει με 1-0 της Μπαρτσελονα στην έδρα της, με τον Αργεντίνο προπονητή να πετυχαίνει νίκη επί των «μπλαουγκράνα» για πρώτη φορά στην La Liga και είχε δεχθεί μόλις δύο τέρματα, μην έχοντας κληθεί να ανατρέψει κάποιο σκορ ποτέ!



Ταυτόχρονα, οι Ρεάλ και Μπαρτσελόνα παρουσιάζονταν ιδιαίτερα ασταθείς, με την πρώτη να μετρά τρεις «βαριές» ήττες, εκ των οποίων οι δύο στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, ενώ την δεύτερη να έχει απολογισμό 17 βαθμούς σε 10 ματς, με τρεις ήττες! Άμεση συνέπεια αυτών των αποτελεσμάτων ήταν η Ατλέτικο Μαδρίτης να βρεθεί μέχρι και 10 βαθμούς μπροστά από τους διώκτες της στα τέλη Ιανουαρίου, ενώ η ήττα που υπέστη από την Ρεάλ στις 12 Δεκέμβρη ήταν και η μοναδική μέχρι και τον Φλεβάρη! Ο πρώτος γύρος ολοκληρώθηκε με 50 βαθμούς σε 19 ματς και 10 βαθμούς διαφορά! Η Ατλέτικο ήταν πλέον το φαβορί για τον τίτλο!

Ο Μάρτιος, το κακό διάστημα, το άγχος και η… ανάκαμψη

Κάπου εκεί όμως και όσο το πρωτάθλημα περνούσε στην τελική ευθεία, η Ατλέτικο Μαδρίτης άρχισε να κουράζεται. Οι αυτοματισμοί έπαψαν να αποτελούν στοιχείο του παιχνιδιού της, η σταθερότητα χάθηκε και η Ατλέτικο διένυσε 45 πολύ κακές ημέρες, από τις αρχές του Μαρτίου μέχρι και τα τέλη Απριλίου. Σε αυτό το διάστημα αρχικά αποκλείστηκε από την Τσέλσι, στα προημιτελικά του Champions League, και στην συνέχεια πανηγύρισε μόλις δύο φορές, σε επτά παιχνίδια, επί των Αλαβές και Ουέσκα.



Επιπλέον δεν κατόρθωσε να κερδίσει για δεύτερη διαδοχική φορά την Ρεάλ (1-1), το ίδιο συνέβη και απέναντι σε Χετάφε και Ρεάλ Μπέτις, με αποτέλεσμα η διαφορά να πέφτει αισθητά, και η ομάδα του Ζιντάν, η Μπαρτσελόνα και η Σεβίλλη να πλησιάζουν επικίνδυνα. Η Ατλέτικο, όπως ήταν φυσιολογικό αγχώθηκε, ηττήθηκε από τις Αθλέτικ Μπιλμπάο και Σεβίλλη και έφτασε έξι αγωνιστικές πριν από το τέλος, να «παίζει» το πρωτάθλημα ανέλπιστα, έχοντας να αντιμετωπίσει και την Μπαρτσελόνα, στο Καμπ Νόου.

Ο Ντιέγκο Σιμεόνε όμως «κράτησε» την ομάδα του και κατάφερε να τους περάσει την ιδέα πως το συγκεκριμένο πρωτάθλημα είναι αδύνατο να χαθεί! Η Ατλέτικο Μαδρίτης, συγκέντρωσε 13 από τους 15 διαθέσιμους βαθμούς (0-0 με την Μπαρτσελόνα), η Ρεάλ συνέχιζε να την ακολουθεί μέχρι το τέλος, βρισκόμενη πλέον στο -2, ενώ η ομάδα του Κούμαν βγήκε από την διεκδίκηση, θέτοντας τον Ολλανδό σε κατάσταση αντικατάστασης μετά το τέλος της σεζόν.

Το «θρίλερ» της τελευταίας αγωνιστικής

Φτάνοντας στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, τα σενάρια για την κατάκτηση του τίτλου ήταν ξεκάθαρα. Η Ατλέτικο ήθελε νίκη επί της Βαγιαδολίδ ώστε να μην ενδιαφέρεται για την εξέλιξη της αναμέτρησης της Ρεάλ Μαδρίτης με την Βιγιαρεάλ, ενώ οι Μαδριλένοι επιθυμούσαν «στραβοπάτημα» της ομάδας του Σιμεόνε, καθώς επωφελούνταν και από την περίπτωση της ισοβαθμίας. Τα δεδομένα έμοιαζαν πασιφανή, όμως η Ατλέτικο θέλησε για ακόμη μία φορά κατά την διάρκεια της χρονιάς, να επιβεβαιώσει πως το τρέχον πρωτάθλημα, είναι το συναρπαστικότερο των τελευταίων ετών.

Βρέθηκε να χάνει από την Βαγιαδολίδ, την δεύτερη εντός έδρας ομάδα του πρωταθλήματος, ενώ ταυτόχρονα η Ρεάλ δεχόταν γκολ από την Βιγιαρεάλ του Ουνάι Έμερι! Την δεδομένη χρονική στιγμή η Ατλέτικο Μαδρίτης έπαιρνε το πρωτάθλημα, αλλά αν η ίδια δεν επικρατούσε και η Ρεάλ κέρδιζε, πράγμα που εν τέλει συνέβη, ο τίτλος θα κατέληγε στην άλλη πλευρά της Μαδρίτης.



Η στιγμή του Λουίζ Σουάρες και τα λόγια δικαίωσής του

Αυτος που φρόντισε να αποτελέσει τον απόλυτο πρωταγωνιστή για ακόμη μία φορά ήταν ο Σουάρες. Η ισοφάριση του Κορέα ήταν μόνο η αρχή λοιπόν, καθώς ο Ουρουγουανός στράικερ, σκόραρε, έγραψε το 2-1 υπέρ της ομάδας του και «χάρισε» στον Σιμεόνε τον όγδοο τίτλο του με την αγαπημένη του ομάδα, και το δεύτερο πρωτάθλημα της προπονητικής του καριέρας. Η Ατλέτικο Μαδρίτης ήταν πρωταθλήτρια. Ο «μαραθώνιος» έλαβε τέλος και το «θρίλερ» είχε ευτυχή κατάληξη.



Πλέον ο Σουάρες μπορεί να είναι περήφανος. «Είναι δύσκολο αυτό που μου έτυχε, ο τρόπος που με υποτίμησαν στην Μπαρτσελόνα και η Ατλέτικο μου άνοιξε την πόρτα. Πολύς κόσμος υπέφερε μαζί μου. Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου υπέφεραν πολύ. Πλέον είμαστε περήφανοι». Μαζί του και οι οπαδοί των νέων πρωταθλητών Ισπανίας!

Δημήτρης Μανάκος