Νέος, γεμάτος διάθεση, με τρομερή όρεξη για δουλειά. Από την Αγγλία στην Ουαλία και από την Κύπρο στην Ελλάδα για σπουδές και προπονητική. Ο Χρήστος Τσαπατσούλης δεν είναι τυχαία δίπλα στον Τζέισον Πάντσεον! Και «σήμερα» φιλοξενείται στο BN Sports, σε μία συνέντευξη… ζωής! Είναι εδώ, θέλει να καθιερωθεί, να σταθεί δίπλα στους καλύτερους, να γίνει ένας εκ των κορυφαίων. Βήμα – βήμα, δίχως βιασύνη και βήματα που δεν εκλογικεύονται. Ένας εξαιρετικός άνθρωπος, που μόνο τυχαία δεν έχει φτάσει στο επίπεδο που τον «συναντάμε». Ένα μάθημα… ζωής, για ένα από τα πρόσωπα που οφείλουμε να βάλουμε στη λίστα των «remember the name»!
Συνέντευξη στον Δημήτρη Μανάκο
Πριν από περίπου 10 ημέρες, είχαμε φιλοξενήσει στο κορυφαίο site αγγλικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, αλλά και στο BN Sports, μία μεγάλη συνέντευξη του Τζέισον Πάντσεον.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, φανταζόμαστε. Συζητάμε για έναν πρώην ποδοσφαιριστή, που συνέδεσε την καριέρα του με την Κρίσταλ Πάλας, βρέθηκε εκεί, αγωνίστηκε στην Premier League, ταυτίστηκε με τον σύλλογο και σκόραρε στον τελικό του FA Cup απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Πλέον, ο Τζέισον Πάντσεον είναι προπονητής, έχοντας «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και εδρεύει στην Κύπρο. Αλλά… όχι μόνος! Δίπλα του είναι ο Χρήστος Τσαπατσούλης, του οποίου το επίθετο ουδεμία σχέση έχει με τη… δουλειά του.
Συζητάμε για έναν εξαιρετικό άνθρωπο, ο οποίος έχει κάνει τα πρώτα του βήματα στην Κύπρο, ταξίδεψε στην Ουαλία, σπούδασε στο Ηνωμένο Βασίλειο και «οραματίζεται» την καθιέρωση.
Αποχαιρέτησε τον ΑΟ Επισκοπής, όντας αήττητος, και «σήμερα» αποτελεί, το «δεξί χέρι» του Τζέισον Πάντσεον.
Πλέον, δίπλα του, μαθαίνει από αυτόν, εξελίσσεται διαρκώς και το «μότο» του έχει να κάνει με την σκληρή δουλειά, τη βελτίωση δίπλα στους κορυφαίους και πως όλα γίνονται για κάποιον λόγο. Ο Θεός ξέρει, ο ίδιος πορεύεται έτσι και αποτελεί ένα από τα πιο ανερχόμενα ονόματα, στο κομμάτι της προπονητικής.
Φέτος, «βλέπει» και δουλεύει για την άνοδο, την στιγμή που εκθειάζει το ελληνικό ποδόσφαιρο, θεωρώντας πως «αναπτύσσει» και προωθεί διαρκώς ταλέντα. Ας τον γνωρίσουμε λοιπόν, από νωρίς, γιατί ποτέ δεν ξέρει ουδείς, αν θα τον συναντήσουμε στα μέρη μας.
Προτού… βρεθεί – αν και έφοσον – εδώ. Στηρίζοντας τα νέα παιδιά, στηρίζοντας τους ανθρώπους με διάθεση, το BN Sports επικοινώνησε με τον Χρήστο Τσαπατσούλη και «σήμερα» τον υποδέχεται! Μία συνέντευξη… ζωής, μία ημέρα δίπλα στον Τζέισον Πάντσεον, μία καριέρα που ξεκίνησε και έχει όλα τα φόντα να γίνει «μεγάλη». Βήμα – βήμα όμως. Διότι η ωριμότητα του Χρήστου του επιτάσσει να μη βιάζεται, να δουλεύει και να προχωρά σταθερά…
Διαβάζοντάς τον, θα αντιληφθείτε πως συζητάμε για έναν άνθρωπο σπάνιο, με την επιλογή του Τζέισον Πάντσεον – φυσικά – να μην είναι τυχαία!
Δείτε αναλυτικά, τη συνέντευξη του εξαιρετικού Χρήστου Τσαπατσούλη στο BN Sports:
Αρχικά, θα ήθελα να μας πεις μερικά πράγματα για εσένα. Πού μεγάλωσες, πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την προπονητική, τις σπουδές σου κτλπ;
«Καλησπέρα σας. Ευχαριστώ για την τιμή και τον χρόνο σας.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λεμεσο. Από οκτώ χρονών άρχισα το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της ΑΕΛ Λεμεσού με πρώτο μου προπονητή - δάσκαλο τον αείμνηστο κύριο Σταύρο Χρίστου (παλαίμαχο παίκτη της ΑΕΛ). Εκεί έφτασα μέχρι και την κ16. Ακολούθως, στα 17 μου χρόνια πήρε μεταγραφή στη ομάδα του Διγένη Ύψωνα και στη συνέχεια στην ΕΝΥ Ύψωνας, όπου είναι η σημερινή freedom ΕΝΥ Ypsonas, η οποία αγωνίζεται στη Β’ Εθνική Η προπονητική ήρθε στο μυαλό μου κατά την εφηβική ηλικία. Από τα 16-17 μου κατάλαβα πως δεν θα γίνω ποτέ επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στο επίπεδο που ονειρευόμουν, όμως ήθελα να είμαι στον χώρο ως επαγγελματίας. Η προπονητική ήταν ο μονός δρόμος. Δεν με ενδιέφεραν άλλα κομμάτια, όπως π.χ. γυμναστής, σκάουτερ κτλ.
Σίγουρα, βλέποντας ποδόσφαιρο ως φίλαθλος πάντα μου περνούσε η ιδέα.... «γιατί όχι και εγώ.» Μάλλον, το δεύτερο ήταν πιο δυνατό από το πρώτο σαν επιχείρημα, για να πω πως πρέπει να ξεκινήσω να ασχολούμαι 100% με αυτό.»
Γιατί μπήκες στη διαδικασία να ασχοληθείς με την προπονητική; Τι σε κέρδισε και αν οι δικοί σου σε στήριξαν στην εν λόγω επιλογή;
«Ξεκίνησα την προπονητική από τα 21, μόλις σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Οι δικοί μου άνθρωποι με στήριξαν, διότι ήξεραν από πριν τι ήθελα να κάνω. Στα 20 μου, ξεκίνησα σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Όμως, η επιλογή να αρχίσω άμεσα την προπονητική ήταν μονόδρομος. Σε διαφορετική περίπτωση, θα έχανα χρόνο. Έτσι, σταμάτησα τις σπουδές στη γαλλική φιλολογία και στις σύγχρονες γλώσσες και προχώρησα απευθείας να ψάχνομαι για την προπονητική.»
Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα στον χώρο;
«Η πρώτη μου ενέργεια ήταν να ξεκινήσω τα μαθήματα προπονητικής στην κυπριακή Ομοσπονδία το 2013.
Τα πρώτα μου βήματα ήταν να ταξιδέψω και να εκπαιδευτώ στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2014, όπου παράλληλα βρήκα και ομάδα (Την κ16 Τρεφόρεστ Ουαλίας – πρώτος προπονητής), ενώ η συνέχεια αυτού του ταξιδιού ήταν να μεταφερθώ στη Θεσσαλονίκη το 2015, όπου εκεί συνέχισα την εκπαίδευση μου στην προπονητική με ειδίκευση στο ποδόσφαιρο. Παράλληλα, δούλευα στην ιταλική σχολή «ΤΟΡ ΤΡΕ ΤΕΣΤΕ Ρώμης», όπου είχε εκεί τότε συνεργασία με έναν σύλλογο από τον Φοίνικα Καλαμαριάς.
Θεωρώ ότι το βάπτισμα με την ιταλική κουλτούρα, τα ταξίδια, τα σεμινάρια στη Ρώμη, άλλα και η παρακολούθηση των προπονήσεων μας στη Ελλάδα από τον επικεφαλή, κ. Τζιάνι Πετρόκι, συνέβαλαν στην πρόοδό μου ως ενός νέου, 23 ετών τότε, που μόλις ξεκινούσε και έμπαινε στη 2η του προπονητική χρονιά.
Δούλεψα στις ηλικίες κ17 ως πρώτος προπονητής για 2,5 χρόνια. Αυτό ήταν σημαντικό για την εξέλιξή μου. Υπάρχουν παίκτες από τη φουρνιά του 2000 με 2005, που παίζουν τώρα μπάλα σε επαγγελματικό επίπεδο, όπως είναι ο Δημήτρης Θεοδωρίδης της ΑΕΚ Β’, αλλά και άλλα παιδιά, όπως ο Κωστής Αρβανίτης, ο Αλέξανδρος Τζιμας, ο Τάσος Τασιόπουλος, ο Κορονέος Σεβαστίδης, ο Κώστας Τεντζέρης, ο Δημήτρης Παπαοικονόμου και ο Γιώργος Κωσταγιάννης που παίζουν ή έπαιξαν σε επίπεδο Β’ και Γ’ Εθνικής (σίγουρα ξεχνάω και άλλους).
Εν κατακλείδι, σίγουρα ο υπεύθυνος του συλλόγου του Φοίνικα, κ. Σπανίδης, μαζί με τον κ. Γιώργο Στόικο και τον κύριο Τζιάνι, συνέβαλαν τα μέγιστα για να είμαι σε αυτο το επίπεδο που βρίσκομαι τώρα.
Διότι ήταν οι τρεις πρώτοι που πίστεψα σε εμένα και είχα την ευλογία να μπω στα βαθιά από πολύ μικρός. Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους καθηγητές μου απο την σχολή προπονητικής στη Θεσσαλονίκη, τους κ. Βαγγέλη Αλεξόπουλο και κ. Δημήτρη Ηλιόπουλο, δυο πολύ γνωστοί προπονητές στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίοι μας έδωσαν ως μαθητές τις αρχές, τις αξίες, άλλα και την εις βάθος εκπαίδευση της προπονητικής για το επαγγελματικό επίπεδο που τότε δεν γνωρίζαμε...»
Κοιτώντας το προφίλ σου στο Transfermarkt, διαπίστωσα πως έχεις περάσει από αρκετές ομάδες και έχεις συμπληρώσει πλέον, μία δεκαετία στον χώρο. Το 2017 ήσουν και στον ΑΠΟΕΛ. Πώς προέκυψε αυτή η μεγάλη ευκαιρία;
«Το 2017 επέστρεψα στην Κύπρο. Επιστρέφοντας, μπήκα στις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ. Η συγκυρία να βρίσκομαι στον ΑΠΟΕΛ, με βοήθησε να συνεργαστώ διπλά από πολύ καλούς και έμπειρους Κύπριους προπονητές.»
Ποια ήταν η ομάδα που συνέβαλλε ως στιγμής περισσότερο στην εξέλιξή σου και γιατί;
«Η ομάδα που συνέβαλε πολύ στην εξέλιξή μου, μου ήταν η «ΤΟΡ ΤΡΕ ΤΕΣΤΕ», διότι όπως προανέφερα, είχα την τιμή να προπονώ ελίτ παίκτες, που συναγωνίζονταν τις μεγάλες ΠΑΕ της πόλης.
Και όπως μου αρέσει να λέω, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και επειδή η αρχή ήταν δυναμική, κατάφερα να μπω γρήγορα στο επίπεδο που ήθελα. Στο παρόν στάδιο τώρα, σίγουρα η εξέλιξη είναι η πρακτική ενασχόληση και φυσικά δίπλα από όποιον δουλεύεις, μαθαίνεις. Διότι με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τα ίδια γράμματα θα μάθεις. Πλέον, δίπλα στον κ. Πάντσεον είναι αλλιώς και παίρνω πράγματα του υψηλότερου επιπέδου.»
Είναι στα πλάνα σου η δουλειά του «head coach»; Είναι αυτό ένα νορμάλ «target» για ένα άτομο που μεγαλώνει, αποκτά εμπειρίες και δουλεύει δίπλα σε σημαντικούς ανθρώπους;
«Στα μελλοντικά πλάνα μου υπάρχει η λέξη «καθιέρωση», στον χώρο. Ο πρώτος μου μεγάλος στόχος είναι να είμαι δίπλα από έναν προπονητή και να δουλέψω δίπλα του στο τοπ επίπεδο. Είμαι αρκετά φιλόδοξος, ομάς και ρεαλιστής. Ό,τι έκανα έως τώρα, θετικό στην πορεία μου, ήταν γιατί ήμουν ένας σοβαρός μαθητής. Αν πετάς στα σύννεφα, θα πέσεις. Πρέπει να κάνεις μικρά και σταθερά βήματα προς τα εμπρός και θα δεις η συνέχεια πώς θα τα φέρει. Είναι σίγουρο πως ο κ. Πάντσεον είναι ένας προπονητής υψηλού επιπέδου και είναι κάτι το οποίο θα το επιβεβαιώσει ο χρόνος. Θα ήταν τιμή μου να συνεχίσω να δουλεύω δίπλα του.»
Πλέον, είσαι στον Ακρίτα. Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον κ. Πάντσεον; Πώς βρήκε ο ένας τον άλλον και πώς είναι καθημερινή συναναστροφή μαζί του;
Η συνεργασία με τον κ. Πάντσεον ξεκίνησε πέρυσι, στην ΑΕΖ Ζακακίου, όπου η ομάδα τότε έπαιζε στην Α’ Εθνική. Ο προπονητής έψαχνε έναν νεαρό βοηθό με εμπειρίες Α’ Εθνικής. Και έτσι, ήρθαμε σε επαφή!
Η καθημερινή επαφή μαζί του σε κάνει να βελτιώνεσαι ως άνθρωπος, αλλά και να αναθεωρείς αρκετά πράγματα. Πρεσβεύει μια άλλη κουλτούρα και μια φιλοσοφία διαφορετική από τη δική μας. Είναι παθιασμένος με αυτό που κάνει και ξέρει τι ζητά από τον κάθε έναν μας. Θεωρώ πως η προσέγγιση που έχει με το staff του, αλλα και με τους παίκτες του εντός και εκτός γηπέδου, αλλά και η ένταση που βάζει στις προπονήσεις, είναι η επιτυχία του και συνάμα και η δική μας.»
Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι, ώστε να το καταλάβει περισσότερο και ο κόσμος. Εσύ, αυτήν την στιγμή, δουλεύεις με έναν άνθρωπο, που ενδεχομένως, μελλοντικά, να επέστρεφε στην Αγγλία, για την προπονητική. Θα μπορούσε να σου κάνει πρόταση να πας μαζί του; Υπάρχει αυτό το σενάριο, όταν συνεργάζεσαι τόσο στενά με έναν συγκεκριμένο coach;
«Θα ήταν τιμή μου, και ποιος δεν θα το ήθελε.... Ο κ. Πάντσεον πάντα μας μιλά για τις εμπειρίες του από την Αγγλία, πάντα μας λέει για τις δυσκολίες που συνάντησε στις χαμηλότερες κατηγορίες της Αγγλίας, μέχρι να φτάσει στην καθιέρωση της Premier League. Παραμονές αγώνων συχνά θα μας αναφέρει παραδείγματα από τις εμπειρίες του ως παίκτης για να τονώσει άπαντες και να τους δώσει κίνητρο.
Συχνά αναφέρει στις ομάδες του την άσχημη περίοδο που ήταν στον… πάτο με την Κρίσταλ Πάλας, με πολλές συνεχόμενες ήττες, αλλά στο τέλος της σεζόν έφτασαν στον τελικό του FA Cup, με αντίπαλο τη μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ! Το μήνυμά του; Να μην τα παρατάς ποτέ!»
Ποιος είναι ο στόχος του Ακρίτα και πώς αισθάνεσαι πως έχει ξεκινήσει το project;
«Στον Ακρίτα ήρθαμε διότι ο κ. Πάντσεον πίστεψε στο project. Ο στόχος είναι η ομάδα άμεσα να επανέλθει στην Α’ Εθνική. Δουλεύουμε κάθε μέρα για αυτό. Η ομάδα δουλεύει στα πρότυπα ομάδων του εξωτερικού, έχει τις δικές τις εγκαταστάσεις και δεν έχει να ζηλέψει κάτι από κάποια ομάδα της πρώτης κατηγορίας. Είναι η δεύτερη, μεγαλύτερη ομάδα της Πάφου, μετά την Παφος FC. Οι άνθρωποι της διοίκησης είναι πολύ ζεστοί και ένθερμοι, και μας δίνουν όλα τα εφόδια για να προχωρήσουμε.»
Περιέγραψέ μας μία κανονική ημέρα σου στη δουλειά, ημέρα προπόνησης; Τι κάνεις, πώς επικοινωνείς με τον coach, πόσο συζητάτε, πόσο μεγάλη προετοιμασία υπάρχει;
«Μια κανονική μέρα στη δουλειά... Πάμε στο γραφείο 2,5 – τρεις ώρες πριν την έναρξη της προπόνησης. Κάνουμε ένα πρώτο μίτιγκ γενικό και μετά ένα ειδικό για την προπόνηση που θα ακολουθήσει.
Ακολούθως, ο προπονητής θα κάνει τα μίτιγκ του με τους παίκτες ατομικά, όταν και εφόσον χρειάζεται, ενώ το υπόλοιπο staff σιγά – σιγά, θα αρχίσει να ετοιμάζει το στήσιμο της προπόνησης. Εάν είναι μέρα που έχουμε… μάθημα, τότε όλη η ομάδα θα μπούμε πρώτα για μάθημα από τον προπονητή στα αποδυτήρια και στη συνέχεια θα βγούμε για προπόνηση. Όταν αρχίσει η προπόνηση, ο κάθε ένας έχει τον ρολό του.»
Με τον κ. Πάντσεον έχουμε μια πέρα πολύ καλή επαφή. Η επικοινωνία μας είναι πολύ εύκολη και άμεση. Ως προπονητής δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές και εμείς ακολουθούμε το πλάνο του. Ως staff, με τον κ. Πάντσεον βρίσκεται μαζί μας στην ομάδα και ο κύριος Σίμος Τσιάκκας, προπονητής τερματοφυλάκων με παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο, και ως ποδοσφαιριστής.»
Θα ήθελες ποτέ να εργαστείς στο ελληνικό πρωτάθλημα; Το παρακολουθείς; Πώς κρίνεις το επίπεδό του;
«Το ελληνικό ποδόσφαιρο το γνωρίζω, η τελευταία μου εμπειρία ήταν φυσικά πριν από δύο μήνες στον ΑΟ Επισκοπής ως προπονητής. Πάντα παρακολουθώ το ελληνικό ποδόσφαιρο και έχω επαφή με αρκετό κόσμο. Η Ελλάδα είναι μια τεράστια αγορά, αλλά και ένα μεγάλο βήμα αν κάποιος το καταφέρει. Τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, οι ομάδες έκαναν τεράστιες επιτυχίες, ενώ βγήκαν πολλοί παίκτες σε αριθμό, με πολύ ταλέντο, μετά από πολλά χρόνια!»
Πες μας μερικά πράγματα για την Επισκοπή, για τη συνεργασία και την ομάδα εν γένει…
«Με τον ΑΟ Επισκοπής χώρισαν οι δρόμοι μας απρόσμενα, μετά από τις δύο συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα.
Εκεί είπα πως ο Θεός κάτι καλύτερο ετοιμάζει. Πάντα έχω πίστη στον Θεό και θεωρώ πως ο Θεός σου φέρνει αυτό που αξίζεις, ό,τι και να γίνει. Ανέλαβα την ομάδα πέντε μέρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα και καταφέραμε να αρχίσουμε κάτι πολύ καλό. Με τους παίκτες είχα μια άριστη σχέση και τους ευχαριστώ για τη συνεργασία που είχαμε. Η διοίκηση ήταν πάντα στο πλευρό μου, όμως την τότε περίοδο ήθελαν κάτι άλλο, όπως μου ανέφεραν, αφού είχαμε διάφορα στη φιλοσοφία και στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Έφυγα με τις καλύτερες αναμνήσεις, άφησα πίσω φίλους και επί της ευκαιρίας, να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου στην ομάδα, τον τωρινό τεχνικό διευθυντή, της κ. Θωμά Σβαρνόπουλο, αλλά και τους βοηθούς που είχα μαζί μου, τον Βασίλη Κατσιγιαννόπουλο, τον Φίλιππα Μουρτζάνα και τον Θέμη Νικολακάκη.
Ευχαριστώ φυσικά, και τον πρόεδρο της Επισκοπής, που είναι δίπλα στην ομάδα, την στηρίζει και με επέλεξε, δίχως να με γνωρίζει. Η Επισκοπή είναι μία μεγάλη ομάδα, ένα ιστορικό σωματείο! Εύχομαι τα καλύτερα και ελπίζω πως θα επιστρέψει εκεί που αξίζει!»
Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου στόχος για την επόμενη τριετία; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου, επάνω στο κομμάτι της δουλειάς; Τι θα ήθελε ιδανικά ο «Χρήστος» σε διάστημα τριετίας… Συζητώντας δηλαδή για το 2027, να έχει πετύχει.
«Ο μεγαλύτερός μου στόχος τα επόμενα χρόνια είναι να καθιερωθώ στον χώρο ως επαγγελματίας. Βλέπω πάντα το παρόν. Στο ποδόσφαιρο είναι πρώτα η εμπιστοσύνη και μετά το οτιδήποτε άλλο. Επιζητώ να είμαι δίπλα στους καλύτερους... Ναι, αν μπορώ να καθιερωθώ με τον κ. Πάντσεον θα ήταν ένας τεράστιος στόχος... Τη συνέχεια την ξέρει μόνο ο Θεός, οι συγκυρίες και αυτό που δίνεις πίσω!»