Μία ακόμη αποκλειστική συνέντευξη του BN Sports! Ενός από τα… λιγοστά site στην Ελλάδα, που δίνει την πρέπουσα προσοχή στη Super League 2, η οποία φέτος είναι πιο ανταγωνιστική από ποτέ! Μαζί μας, ο Κωνσταντίνος Κωτσόπουλος, τον οποίο άπαντες θυμάστε από τον Ατρόμητο. «Πλούσια» καριέρα, δίχως να είναι… μεγάλος, πολλές παραστάσεις, ταξίδια σε Ισπανία και Φινλανδία, «εξόρμηση» για έξι μήνες και στην Καλαμάτα! Πλέον, βρίσκεται στον Καμπανιακό, αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων στην κατηγορία και μιλά για όλους και για όλα στον Δημήτρη Μανάκο!
Διανύει μία από τις καλύτερες περιόδους της καριέρας του. Μία από τις πιο «παραγωγικές» περιόδους, που αναμφίβολα έχει βιώσει. Ναι, είχε και 22 γκολ σε 31 παιχνίδια, πριν από περίπου μία δεκαετία.
Αλλά δεν τον είχαμε δει ποτέ, να σκοράρει επί ελληνικού εδάφους, σε μία εκ των δύο κορυφαίων κατηγοριών του ελληνικού ποδοσφαίρου, με ανάλογη συχνότητα. Ίσως, η ποδοσφαιρική του «αναγέννηση» να λαμβάνει χώρα στον Καμπανιακό, με τον Κωνσταντίνο Κωτσόπουλο να μετρά πέντε γκολ και μία ασίστ σε 11 αναμετρήσεις.
«Σήμερα», φιλοξενείται στο BN Sports, με τον Έλληνα επιθετικό να συζητά για όλους και για όλα με τον Δημήτρη Μανάκο. Για τη μεταγραφή στον Ατρόμητο, για τον Νταμίρ Κάναντι, για το γυμναστήριο, για την «απαγόρευση» που είχε λάβει από τον προπονητή του, για τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, για τους δύο, Περιστεριώτες αρχηγούς, που ήταν τυχερός που συνάντησε.
Από εκεί και πέρα, αναφέρεται στην εξαιρετική του εμπειρία στην Ισπανία και στην «ιδιαίτερη» Φινλανδία, αλλά και στο εξάμηνο που πέρασε στην Καλαμάτα, με τρεις προπονητές από τον Ιανουάριο μέχρι το καλοκαίρι.
Ευγενικός, ομιλητικός και πρόθυμος, ο 27άχρονος επιθετικός, που έχει κάνει «restart» στην καριέρα του και προς το παρόν, σκέφτεται μόνο τον Καμπανιακό. Δίχως φυσικά να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον του. «Μότο» του; Να κοιτά το παρόν. Διότι μόνο αυτό μπορεί να ελέγξει…
Διαβάστε τη συνέντευξη του Κωνσταντίνου Κωτσόπουλου στο BN Sports και τον Δημήτρη Μανάκο:
Κώστα, αρχικά θα ήθελα να σε ρωτήσω για τη μεταγραφή στον Ατρόμητο… Πώς προέκυψε ακριβώς η επαφή και επί της ουσίας, πόσο καλή σεζόν είχες κάνει στη Νάουσα; Πώς είχε εξελιχθεί εκείνη η σεζόν;
«Η σεζόν ήταν πολύ καλή! Σε 31 ματς είχα σκοράρει 22 φορές. Τότε, είχα προπονητή τον κ. Χριστοφορίδη ο οποίος μαζί με τον κ. Σιούγγαρη, τον συγχωρεμένο, πρότειναν σε ανθρώπους να με παρακολουθήσουν. Και κάπως έτσι, ξεκίνησαν να με βλέπουν!»
Ποιο ήταν το βασικό σου χαρακτηριστικό, σε νεότερη ηλικία; Υπήρχε κάτι που θεωρείς πως σε ξεχώριζε από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας σου;
«Πιστεύω αυτό που με ξεχώριζε από τα αλλά παιδιά ήταν οι ώρες προπόνησης που αφιέρωνα εκτός γηπέδου, η διατροφή και το γυμναστήριο. Ήμουν γρήγορος, αλλά όχι πολύ δυνατός, είχα λίγα κιλά. Για αυτόν τον λόγο, έπρεπε να κάνω κάτι και άρχισα να πηγαίνω γυμναστήριο και να κάνω διατροφή. Μέσα στο γήπεδο πάντα παίζω με πάθος και δίνω το 100%!»
Πώς αντέδρασες στην είδηση πως σε θέλει ο Ατρόμητος; Με ποιον το συζήτησες αρχικά και ποιες ήταν οι πρώτες σου σκέψεις;
«Ένιωσα υπέροχα όταν από τη Γ’ Εθνική, στην οποία αγωνιζόμουν, είχα πρόταση από ομάδα Α’ Εθνικής. Και πόσω μάλλον από μία ομάδα όπως ο Ατρόμητος, που τότε έβγαινε Ευρώπη. Το συζήτησα αμέσως με την οικογένειά μου…»
Πώς σου φάνηκε η ιδέα να μετακομίσεις στην Αθήνα για το ποδόσφαιρο; Πόσο εύκολη ή δύσκολη απόφαση ήταν;
«Το να μετακομίσω Αθήνα ήταν δύσκολο, γιατί δεν είχα αποχωριστεί ποτέ την οικογένεια και το σπίτι μου. Τον πρώτο χρόνο είχα μαζί μου τη γιαγιά μου και τον παππού μου, που δεν με αφήνουν ποτέ. .Μετά, εμένα με τη γυναίκα μου, η οποία επίσης πάντα είναι δίπλα μου.»
Στον Ατρόμητο παρέμεινες για μία πενταετία και γενικότερα, έχεις εντυπωθεί στη συνείδηση του κόσμου, ως ένας παίκτης «πάντα χρήσιμος», που έμπαινε στο γήπεδο και τον «ένιωθε» η αντίπαλη ομάδα. Αισθάνεσαι έτσι;
«Ναι, στον Ατρόμητο πάντα ήμουν χρήσιμος παίκτης. Οι προπονητές με πίστευαν, ιδιαίτερα ο κ. Κάναντι, ο οποίος από την πρώτη μέρα που πήγα θα μπορούσε να θεωρηθεί ποδοσφαιρικός μου… πατέρας! Με βοηθούσε παρά πολύ και με πίστευε. Επίσης, ο κόσμος του Ατρομήτου με αγαπάει και πάντα έλεγε τα καλύτερα για μένα. Για αυτό, όταν έμπαινα στο γήπεδο ήθελα και εγώ να τα ανταποδώσω όλα αυτά!»
Ποια ήταν η κορυφαία σου στιγμή με τον Ατρόμητο; Ένα ματς που θυμάσαι έντονα και ένα γκολ που ξεχωρίζεις; Πες μας και τον λόγο…
«Κορυφαία στιγμή μου είναι απέναντι στον Ολυμπιακό στο Κύπελλο, που έπαιξα αντίπαλος με τον Μαρσέλο! Σκόραρα κιόλας σε εκείνο το παιχνίδι, όποτε αυτό είναι και το αγαπημένο μου γκολ, γιατί με μάρκαρε ο ίδιος!»
Υπήρχε κάποιος προπονητής στο Περιστέρι, που σε βοήθησε να εξελιχθείς περισσότερο από κάποιον άλλον; «Ταίριαξες» εννοώ ποδοσφαιρικά, με κάποιον περισσότερο;
«Όπως είπα και πριν, ο κ. Κάναντι ήταν ο προπονητής που με πίστεψε από την πρώτη στιγμή. Με έβαλε αμέσως στην ομάδα και με βοηθούσε και έξω από το γήπεδο. Τον ευχαριστώ πολύ για όσα μου έμαθε.»
Επειδή παρακολουθούσα από τότε πολύ την ομάδα, δεν θυμάμαι μία συγκεκριμένη περίοδο, που να αποτελούσες ξεκάθαρα την πρώτη επιλογή για την κορυφή της επίθεσης. Ισχύει αυτό; Υπήρχε πάντα πολύ μεγάλος ανταγωνισμός;
«Ναι εννοείται ότι σε επίπεδο Α΄ Εθνικής και ειδικά σε ομάδα όπως ο Ατρόμητος υπήρχε πάντα τεράστιος ανταγωνισμός αυτό φαίνεται και από το ρόστερ της ομάδας. Πάντα προσπαθούσα για το καλύτερο, να γίνω χρήσιμος και να βοηθάω. Εφόσον, πάντα ήμουν ενεργός, ήταν θετικό με τέτοιο ανταγωνισμό.»
Πες μας μία ιστορία από τον Ατρόμητο που σου έχει εντυπωθεί και θεωρείς πως θυμάσαι μέχρι και σήμερα. Κάτι από την προπόνηση, μία συζήτηση, μία συμβουλή που άκουσες και «υιοθέτησες»;
«Μια ιστορία λίγο πιο χιουμοριστική… Εγώ πήγαινα στο γήπεδο δύο ώρες νωρίτερα, πάντα έκανα γυμναστήριο και μετά την προπόνηση καθόμουν ξανά αρκετά.
Ο κ. Κάναντι ερχόταν πριν, με έβλεπε μέσα, με κοιτούσε, γελούσε και έφευγε . Μετά από λίγο καιρό, ξαναπάω νωρίς και ήταν ο γυμναστής εκεί και μου λέει «δεν μπαίνεις εδώ ξανά, εντολή προπονητή». Και έρχεται ο coach την ίδια ώρα και λέει τόσα χρόνια λέω σε παίκτες να δουλέψουν παραπάνω. Πρώτη φορά πρέπει να πω σε παίκτη να κόψει! Και γελούσαμε, μου είπε δεν χρειάζεται τόσες πολλές ώρες, θέλει ξεκούραση το σώμα, πως δεν είμαι ρομπότ!»
Ποιος ήταν ο παίκτης που νιώθεις πως σε πήρε και σε έκανε… καλύτερο στο Περιστέρι; Υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζεις;
«Στον Ατρόμητο, όταν πήγα αρχηγοί ήταν ο Ούμπιντες και ο Κιβρακίδης. Ήμουν τυχερός, γιατί και οι δύο ήταν απίστευτοι χαρακτήρες και παίκτες και με βοήθησαν παρά πολύ και τους ευχαριστώ!»
Σε αυτήν την πενταετία, πέρασαν πολλοί αμυντικοί από την ομάδα. Υπήρχε κάποιος που σε δυσκόλευε περισσότερο στην προπόνηση; Και αν ναι, μπορείς να μας πεις τι «έκανε σωστά»;
«Θα πω τον Κυριακή Παπαδόπουλο, γιατί έμπαινε με… 1000 σε όλες τις φάσεις!»
Φεύγεις λοιπόν από τον Ατρόμητο και δοκιμάζεις την τύχη σου στην Ισπανία και τη Φινλανδία. Πόσο διαφορετική ήταν η προσαρμογή σε αυτές τις δύο χώρες και αν θεωρείς πως είτε στη Χετάφε Β’, είτε στη Μαρίενχαμ, θα μπορούσες να μείνεις περισσότερο;
«Στην Ισπανία η πρώτη εβδομάδα ήταν πολύ δύσκολη. Ήμουν 22 χρόνων, σε μια χώρα με ξένους, πρώτη φορά ήμουν τυχερός γιατί μέσα στην ομάδα δούλευε ένα παιδί Έλληνας, ο Μπάμπης Σιαμόγλου, οποίος με βοήθησε παρά πολύ εκεί με την ομάδα και τη χώρα. Τον ευχαριστώ για όλα!
Στη Χετάφε ήμουν άτυχος, γιατί χάσαμε έναν γύρο με τον covid-19, τότε ήταν που ξεκίνησε. Παρόλα αυτά, έμαθα πολλά πράγματα και έγινα καλύτερος παίκτης, όσο έμεινα εκεί. Στη Φινλανδία ήμουν πιο μεγάλος, είχα μαζί μου τη γυναίκα μου. Πολύ διαφορετική κουλτούρα, και ποδοσφαιρικά και σαν χώρα, αλλά ήταν ωραία εμπειρία. Αν πάντως, ήθελα να μείνω σε μια χώρα, θα ήταν στην Ισπανία, στη Χετάφε!»
Σκόραρες και στις δύο από μία φορά. Ξεχωρίζεις κάποιο γκολ από τα δύο;
«Το γκολ με τη Χετάφε, γιατί έδωσα τρίποντο, και το ήθελε πολύ τότε η ομάδα!»
Γυρνάς στην Ελλάδα και την Καλαμάτα, αλλά δεν παραμένεις για πολύ. Τι ακριβώς συνέβη εκεί; Πώς ήταν το κλίμα και αν το γεγονός πως η ομάδα δεν ανέβηκε, επηρέασε και την παραμονή σου;
«Πήγα τον Ιανουάριο, ήρθαν πολύ νέοι παίκτες, έφυγαν πολλά άτομα. Το κλίμα ήταν καλό, αλλά υπήρχε πίεση και άγχος. Σκέψου πως αλλάξαμε τρεις προπονητές!»
Θεωρείς πως το «όραμα» του κ. Πρασσά είναι εφικτό; Διότι και φέτος, η Καλαμάτα αποτελεί μία από τις βασικές διεκδικήτριες της ανόδου…
«Ο κ. Πρασσάς αγαπάει την ομάδα, προσπαθεί πολύ, κάνει ό,τι του ζητηθεί, παίρνει τους καλύτερους παίκτες. Το όραμα του είναι εφικτό, γιατί όπως βλέπουμε και φέτος, η Καλαμάτα έχει ρόστερ Α΄ Εθνικής και όλα θα κριθούν στα Play Offs!»
Τέλος, θα θέλαμε να μας πεις μερικά πράγματα για την επιλογή του Καμπανιακού. Γιατί είπες «ναι»; Θεωρώ πως με το όνομα που έχεις καταφέρει να «χτίσεις», θα προέκυψε και ενδιαφέρον και από την Stoiximan Super League…
«Έψαχνα μια ομάδα, στην οποία θα έχω ρόλο και θα πάρω παιχνίδια στα πόδια μου. Έμαθα ότι θα έρθει ο κ. Κώστας Γεωργιάδης και ο Πάρης Λεωνιδάκης . Ήξερα ότι με την άφιξη τους, θα άλλαζαν πολλά προς το. Θα υπάρξει καλύτερη, επαγγελματική δουλειά, όραμα και κοινοί στόχοι.
Μίλησα με τον προπονητή και αμέσως ήθελα να έρθω εδώ, γιατί ήμουν σίγουρος ότι θα με βοηθήσει και είναι αυτό που έψαχνα και εγώ: κάπου που θα πάρω πολλά παιχνίδια και όχι να ξεκινήσω από πίσω και να παλέψω να παίξω. Συνεπώς, δεν σκέφτηκα κάτι άλλο.»
Πώς αισθάνεσαι εσύ στην ομάδα; Βρίσκεσαι σε εξαιρετική περίοδο, σκοράρεις συχνά. Νιώθεις πως αρχίζεις και βρίσκεις ξανά τη «φόρμα» σου, μέσω των συνεχόμενων παιχνιδιών;
«Στην ομάδα από την πρώτη μέρα που ήρθα, αισθάνθηκα ότι είμαι χρόνια! Όλα τα παιδιά με έβαλαν αμέσως στο κλίμα. Έχουμε πολύ καλά αποδυτήρια, υπέροχο κλίμα και πολύ καλή δουλειά στο γήπεδο με τους προπονητές. Από την αρχή νιώθω πολύ καλά, έχουμε πολύ καλή ομάδα και παίκτες, και με βοηθάνε πολύ μέσα στο γήπεδο. Έτσι, νιώθω ότι και εγώ πως έχω αρχίσει να βρίσκω τα πατήματά μου!»
Ποιος είναι ο στόχος του Καμπανιακού; Μπορούμε να συζητάμε ρεαλιστικά για μία μελλοντική άνοδο στη μεγάλη κατηγορία;
«Στόχος της ομάδας είναι για φέτος να είμαστε ανταγωνιστικοί, με το δικό μας πλάνο, ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και παιχνίδι με το παιχνίδι να γινόμαστε καλύτεροι. Τώρα, όσον αφορά για την άνοδο, παλεύεις για το καλύτερο. Υπάρχουν ομάδες με μεγάλα μπάτζετ και… ιστορικές που τη διεκδικούν. Το γνωρίζουμε αυτό.»
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μία διετία από τώρα; Στην Ελλάδα, στο εξωτερικό, σε μία μεγάλη επιστροφή στον Ατρόμητο; Μπορείς να «προβλέψεις» το ποδοσφαιρικό σου μέλλον;
«Πρώτα ο Θεός, να έχουμε υγεία. Να πω την αλήθεια, θα ήθελα να ανέβω ξανά όσο πιο ψηλά μπορώ, αλλά έχω μάθει να κοιτάω πλέον το παρόν, γιατί είναι το μόνο που μπορείς να ελέγξεις. Οπότε, τώρα προσπαθώ να βελτιώνομαι σε όλους τους τομείς και αν όλα πάνε καλά, βλέπουμε τι θα γίνει…»
Υπάρχει κάποιο μεταγραφικό σενάριο, που άκουσες για εσένα και… δεν γνώριζες; Προέκυψε ποτέ κάτι τέτοιο, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό;
«Προς το παρόν, δεν ξέρω κάτι, είμαι αφοσιωμένος στον Καμπανιακό, και αν προκύψει κάτι καλό, το κοιτάμε μετά!»
Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο που παρακολουθεί Super League 2 και σε στηρίζει; Φαντάζομαι θα θέλεις να γνωρίζουν πως προσπαθείς πολύ…
«Θέλω να πω σε όλον τον κόσμο ένα μεγάλο «ευχαριστώ», που μας παρακολουθεί. Χρειαζόμαστε την στήριξη πλέον, τα ματς είναι και τηλεοπτικά, ευχαριστούμε τον πρόεδρο και όλα τα μέλη που προσπαθούν για το καλύτερο στην κατηγορία.»
