Το καλοκαίρι που πέρασε ο Γιάννης Οικονομίδης απαρνήθηκε τα… εγχώρια και έβαλε «πλώρη» για άλλες πολιτείες. Μετά από επτά χρόνια περιπλανήσεων μεταξύ Super League 1 & 2, σε Πανιώνιο, Ατρόμητο, Κηφισιά και Ιωνικό, ο 26χρονος μέσος μετακόμισε στην Ισπανία για λογαριασμό της Τεράσσα και εξηγεί στο BN Sports την επιλογή του. Αναπολεί τις στιγμές στην Ελλάδα και διηγείται τις «περιπέτειές» του στην Ιβηρική χερσόνησο.
Συνέντευξη στον Νικόλα Παολίνο
Σε μία επαρχία της Βαρκελώνης, στην Καταλονία, ονόματι Τεράσσα, που δεν αριθμεί περισσότερους από 200.000 κατοίκους, τον μακρινό Γενάρη του 1980, έρχεται στον κόσμο ένα αγόρι. Οι γονείς του Χοακίμ και Μαρία, ούτε που φαντάζονταν ότι στα επόμενα χρόνια, ο γιoς τους, Τσάβι θα γινόταν ένας από τους κορυφαίους μέσους που έχει γνωρίσει το ποδοσφαιρικό στερέωμα.
18 χρόνια αργότερα κι ενώ το αστέρι του νεαρού - τότε – Τσάβι είχε αρχίσει να «λάμπει» στη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα, ένα άλλο αγοράκι άνοιγε για πρώτη φορά τα μάτια του, αντικρίζοντας τον ουρανό της Τεράσσα. Το όνομα αυτού: Ντάνι Όλμο.
Σε εκείνα τα χώματα, το καλοκαίρι του 2024, θα πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του, ένα παιδί με διαφορετική ανατροφή από αυτή του Τσάβι Ερνάντες και του Ντάνι Όλμο. Ένα παιδί που μεγάλωσε στην πολύβουη Αθήνα κι έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στο γήπεδο της Ηλιούπολης.
Ο λόγος για τον Γιάννη Οικονομίδη, ο οποίος έπειτα από επτά χρόνια περιπλανήσεων στη Super League και τη Super League 2, αποφάσισε να ετοιμάσει τις βαλίτσες του και να εγκατασταθεί στην επαρχία της Βαρκελώνης, με σκοπό να ζήσει μία νέα ποδοσφαιρική εμπειρία. Έτσι κι έγινε. Ο 26χρονος κεντρικός χαφ που ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από τον Πανιώνιο, πλέον αγωνίζεται με τα χρώματα της Τεράσσα, στη Segunda Federación, την 4η κατηγορία στην ποδοσφαιρική πυραμίδα της Ισπανίας, με την οποία έχει ήδη αγωνιστεί σε δώδεκα παιχνίδια, έχοντας ως στόχο την άνοδο.
Η επιλογή της ομάδας μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς εκεί βρήκε έναν άνθρωπο τον οποίο γνώριζε πολύ καλά από τα χρόνια του στον Πανιώνιο, τον Κωνσταντίνο Τσακίρη, που τα τελευταία πέντε χρόνια διατηρεί το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ομάδας από την Καταλονία.
Ο Γιάννης Οικονομίδης, μιλά στο BN Sports για το ξεκίνημα στην Ηλιούπολη, τα ωραία χρόνια στον Πανιώνιο και ακολούθως τις «περιπέτειες» του σε Ατρόμητο, Κηφισιά και Πανιώνιο. Μας εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν στο εξωτερικό και τις συνθήκες που επικρατούν στο ισπανικό ποδόσφαιρο.
Συνέντευξη στον Νικόλα Παολίνο
Τι σε ώθησε να συνεχίσεις την καριέρα σου στο εξωτερικό και γιατί επέλεξες την Τεράσσα;
«Αρχικά, είχα καλές σχέσεις με τον πρόεδρο (σ.σ. Κωνσταντίνος Τσακίρης) που πλέον είναι εδώ στην ομάδα και γνωριζόμασταν από όταν έπαιζα στον Πανιώνιο. Είχαμε ξανακάνει συζητήσεις στο παρελθόν για να έρθω στην ομάδα. Ήθελα να δω πως θα πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα και στον Ατρόμητο και μετά στον Πανιώνιο όσο ήμουνα, αλλά αφού έζησα και την Α’ και τη Β’ εθνική στην Ελλάδα, δύο χρονιές, αποφάσισα ότι ήταν η στιγμή να κάνω κάτι διαφορετικό. Ήθελα να δοκιμάσω κάτι καινούριο, να φύγω από τα τετριμμένα και την καθημερινότητα της Ελλάδας, ήθελα να δω το ποδόσφαιρο διαφορετικά.»
Και το βλέπεις διαφορετικά;
«Η αλήθεια είναι ότι χαίρομαι κάποια πράγματα περισσότερο και το απολαμβάνω αρκετά. Εντάξει, σε πολλά πράγματα είναι ίδιο. Το ποδόσφαιρο είναι ποδόσφαιρο παντού. Έχει τις δυσκολίες του, αλλά θεωρώ ότι είναι μία διαφορετική φιλοσοφία εδώ. Αυτό βγαίνει και στο γήπεδο και από τον κόσμο έξω, το πόσο αγαπούν το άθλημα, που στην Ελλάδα είναι κάτι που σταδιακά σε κουράζει πολύ. Το παρασκήνιο και όλα τα γύρω-γύρω. Εδώ είναι λίγο πιο εύκολο να μείνεις στον στόχο σου και να απολαμβάνεις αυτά που κάνεις. Εδώ αγαπάνε πιο πολύ το άθλημα. Χαίρονται να βλέπουνε το παιχνίδι.»
Πως είναι ζωή εκεί;
«Είναι, όπως είπαμε και πριν (σ.σ. του είχα πει ότι είμαι από την Πάτρα) σαν μια Πάτρα (σ.σ. γέλια), πολλή ήσυχη. Μου αρέσει αυτό, γιατί ζούσα πάντα στην Αθήνα και δεν έχω αντέχω άλλο τον θόρυβο. Είναι, επίσης κοντά σε πολλές περιοχές. Εδώ στην Καταλονία έχει πολλά όμορφα μέρη και η Βαρκελώνη είναι κοντά, που είναι το κέντρο. Οπότε έχει πράγματα να κάνεις, οπότε εγκλιματίστηκα γρήγορα. Ήμουν τυχερός, γιατί ήρθα σε μία τέτοια χώρα που μοιάζει πολύ με την Ελλάδα και στον τρόπο ζωής και στους ανθρώπους και στην καθημερινότητα.»
Την περασμένη σεζόν ήσουν στον Ιωνικό, ποια η κατάσταση μέχρι τη μεταγραφή και τι μεσολάβησε μέχρι να πάρεις την απόφαση να φύγεις στο εξωτερικό;
«Η περσινή χρονιά ήταν δύσκολη γενικά και για εμένα και για την ομάδα. Έκανα μία καλή χρονιά σχετικά, ειδικά προς το τέλος, οπότε είχα κάποιες προτάσεις μόλις τελείωσε η σεζόν, κυρίως από Β’ εθνική στην Ελλάδα και προέκυψε και αυτή η πρόταση. Σχετικά έγιναν πολύ νωρίς όλα, περιέργως… γιατί ξέρεις οι μεταγραφές καμία φορά… φτάνει Αύγουστος και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Οπότε ήρθαν οι προτάσεις νωρίς, κι έτσι μέσα στον Μάιο και στον Ιούνιο που ήταν το κενό μας, είχα την ευκαιρία να τα σκεφτώ πιο ήρεμα τα πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι αυτό που με ώθησε πιο πολύ στο να φύγω ήταν ότι είχα κουραστεί με κάποια πράγματα στο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ο άλλος λόγος είναι ότι ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό και στο ποδόσφαιρο και στη ζωή μου γενικά.»
Ας πάρουμε, τώρα, τα πράγματα από την αρχή. Ποιά ήταν η πρώτη ποδοσφαιρική σου ανάμνηση;
«Πήγαινα για προπόνηση, θυμάμαι, στην Ηλιούπολη, από όπου ξεκίνησα να παίζω, το βράδυ, 9-10 η ώρα, επειδή γινόταν χαμός όλη μέρα με ακαδημίες, δεν έχουμε και πολλά γήπεδα και θυμάμαι κάναμε προπονήσεις αργά. Στα 13 περίπου πήγα στον Πανιώνιο. Η αλήθεια είναι ότι στην Ηλιούπολη ήμασταν μία παρέα που παίζαμε από μικροί, μετά αποφασίσαμε να φύγουμε από εκεί. Μέσω γνωστού μίλησα να πάω για κάποιες προπονήσεις στον Πανιώνιο και έμεινα εκεί. Τους άρεσε, με κρατήσανε και έμεινα. Στα πρώτα χρόνια στον ερασιτέχνη και μετά από λίγα χρόνια στην Κ17 του Πανιωνίου.»
9 Ιανουαρίου 2018 σε ηλικία 20 ετών, κάνεις το ντεμπούτο σου απέναντι στον ΟΦΗ για το Κύπελλο, με τον Μιχάλη Γρηγορίου προπονητή, τι θυμάσαι από εκείνη την ημέρα;
«Θυμάμαι το παιχνίδι, αλλά μόνο να μπαίνω στο γήπεδο και να παίζω τίποτα παραπάνω, πριν και μετά έχουν διαγραφεί όλα. Περάσαμε κιόλας. Και αργότερα στη σεζόν πέρασα ως αλλαγή στο πρωτάθλημα. «
Παράλληλα έπαιζες και στην ομάδα Νέων;
«Από τον Γενάρη και μετά, επειδή πήγαινα αποστολές συχνά με την πρώτη ομάδα δεν έπαιζα με την Κ20. Είχα παίξει μέχρι τον Δεκέμβρη.»
Τα χρόνια στον Πανιώνιο πως είναι αποτυπωμένα στο μυαλό σου; Πώς βίωσες τη μετάβαση από τους Νέους του Πανιωνίου στην ανδρική ομάδα;
«Ήταν πολύ ευχάριστα τα χρόνια που ήμουν στην ομάδα. Από τους ανθρώπους που συνεργάστηκα και με τα παιδιά που έπαιξα μαζί. Γενικά ο Πανιώνιος έχει μεγάλη δυναμική ως ομάδα και είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να παίζεις στη Νέα Σμύρνη. Ελπίζω να κάνει καλές χρονιές στη Β’ εθνική και να καταφέρει να επιστρέψει. Από την ακαδημία έως την πρώτη ομάδα, ακόμα και την τελευταία χρονιά που ήταν πολύ δύσκολη για την ομάδα, παλέψαμε μέχρι τελευταία στιγμή, ήταν μία εμπειρία που θα τη θυμάμαι για πάντα.»
Με τα παιδιά από τότε έχεις κρατήσει επαφές;
«Έχω με πολλά παιδιά από την ομάδα επαφές ακόμα και σήμερα. Με τον Δημήτρη τον Σταυρόπουλο μιλάω ακόμα, με τον Γιάννη τον Παπανικολάου, με τον Σωτήρη τον Τσιλούλη, τον Δημήτρη τον Νίκα. Γενικά ήμασταν μία παρέα που ήμασταν κοντά και με άλλα πολλά παιδιά…»
Κάπου εκεί έρχεται και η πρώτη σου μεταγραφή, στον Ατρόμητο. Μένεις εκεί μέχρι το 2023, περνώντας μία χρονιά ως δανεικός στην Κηφισιά. Πώς βίωσες εκείνα τα τρία χρόνια και πώς ήταν η πρώτη σου εμπειρία στη Super League 2;
«Η πρώτη χρονιά ήταν δύσκολη για εμένα στον Ατρόμητο. Ήταν δύσκολη για την ομάδα, γενικά. Είχαμε και αλλαγή προπονητή, δεν είχε πάει όπως ήθελε, πολλοί παίκτες ήρθαν τον Γενάρη. Ήταν δύσκολη η πρώτη σεζόν, αλλά με βοήθησε σε κάποια πράγματα, σε προσαρμογές κλπ. Δεύτερη χρονιά ήταν που πήγα δανεικός στην Κηφισιά. Πρώτη μου χρονιά στη Β’ εθνική. Με βοήθησε αρκετά.»
Τι διαφορές είδες τότε στο επίπεδο και στον τρόπο λειτουργίας;
«Είδα πολύ διαφορετικά πράγματα κυρίως στον τρόπο λειτουργίας, αλλά είχα την τύχη να πάω στην Κηφισιά, που ήταν μία ομάδα που λειτουργούσε άκρως επαγγελματικά και τώρα το ίδιο, συνεχίζει… Οπότε, σε αυτό το κομμάτι ήμουν τυχερός γιατί δεν έζησα τη Β’ εθνική, όπως άλλα παιδιά σε άλλες ομάδες, που καταλαβαίνω πόσο δύσκολα μπορεί να ήταν τα πράγματα. Λειτουργούσαμε πολύ καλά ως σωματείο. Ήταν γενικά το όλο πρωτάθλημα διαφορετικό από άποψη οργάνωσης και παροχών. Αλλά τα παιχνίδια με βοήθησαν. Έχει ποιότητα αυτή η κατηγορία κι έχει καλές ομάδες και καλούς παίκτες. Είναι άλλοι οι λόγοι που είναι υποβαθμισμένη ως κατηγορία. Μετά την Κηφισιά επέστρεψα στον Ατρόμητο. Η τελευταία χρονιά ήταν πιο καλή. Ένιωθα πιο σίγουρος και είχα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Μας βοήθησε πολύ και ο προπονητής που είχαμε, o Chris Coleman και εμένα προσωπικά. Κάναμε μία καλή χρονιά, όχι κάτι ιδιαίτερο, δεν καταφέραμε βέβαια να μπούμε πλέι-οφ που για τον Ατρόμητο αυτός είναι πάντα ο στόχος. Έπαιξα αρκετά παιχνίδια, ειδικά μετά το πρώτο δίμηνο. Έπαιζα τακτικά αλλαγή και σε κάποια ματς βασικός. Αυτή η χρονιά, μου άφησε ευχάριστες αναμνήσεις από τον Ατρόμητο, όχι όπως η πρώτη.»
Και μετά εντάσσεσαι στον Ιωνικό, σε μία χρονιά που δεν καταφέρατε να πάρετε την άνοδο, τερματίζοντας 3οι. Πώς έζησες την προηγούμενη σεζόν;
«Ήταν δύσκολη χρονιά και αυτή. Αργήσαμε λίγο να βάλουμε τις βάσεις για την ομάδα και αυτό μας δυσκόλεψε πολύ τη σεζόν, ενώ είχαμε θεωρώ καλή ομάδα, για να πετύχουμε το κάτι παραπάνω. Είχε δυναμική η ομάδα πολύ και ειδικά στα εντός έδρας, με τον κόσμο. Αυτό μας βοήθησε πολύ να πάμε μέχρι το τέλος και εκεί είχαμε καλά αποδυτήρια και καλούς παίκτες θεωρώ. Μας βοήθησε στο να προσπαθούμε μέχρι τα πλέι-οφ να βγούμε πρώτοι αλλά μας έλειπαν κάποια πράγματα που ήταν βασικά θεμέλια, από την αρχή της χρονιάς.»
Ο Ιωνικός μετά την αποχώρηση της οικογένειας Τσιριγώτη, από τα διοικητικά, υποβιβάστηκε στα τοπικά πρωταθλήματα. Μπορεί να επιστρέψει άμεσα;
Πιστεύω, αργά ή γρήγορα θα ανακάμψει είναι ομάδα που μπορεί να το κάνει. Στο ποδόσφαιρο τα πράγματα αλλάζουν από τη μία ημέρα στην άλλη. Ειδικά στην Ελλάδα που και οι κατηγορίες και οι ομάδες πολλές φορές δεν έχουν τόσο δυνατές βάσεις και είναι λίγο όλα πιο τρωτά. Μπορούν τα πάντα να αλλάξουν από τον ένα χρόνο στον άλλο.
Ποδοσφαιρικά είσαι σε μία ώριμη ηλικία. Από τα χρόνια σου στον αθλητισμό τι κρατάς ως μάθημα; Ειδικά από τη Super League 2, που οι αθλητές συχνά βιώνουν δύσκολες καταστάσεις.
«Δύσκολη ερώτηση… Σίγουρα κρατάω τις επαφές και τους ανθρώπους που έχεις γνωρίσει, κρατάς στιγμές που έχεις περάσει και τα θυμάσαι όλα και τα καλά και τα κακά. Ακόμα και τις στιγμές που ήταν έντονα φορτισμένες συναισθηματικά, στις οποίες ένιωθες ότι όλα τελείωσαν μετά από ένα κακό αποτέλεσμα ή μία κακή χρονιά. Μετά βλέπεις ότι όλα ανακάμπτουν. Όλα αλλάζουν. Αντιμετωπίζεις και τα δύσκολα αλλά τα θυμάσαι και χαμογελάς. Το πιο σημαντικό που μαθαίνεις είναι ότι όλα περνούν. Δεν μπορείς να μείνεις στην κορυφή, δεν μπορείς να μείνεις στον πάτο. Έχω γίνει σίγουρα πιο ανθεκτικός στις δυσκολίες και διαχειρίζομαι καλύτερα κάποια συναισθήματα που στις αρχές με κατέβαλαν πολύ περισσότερο, όταν ξεκίναγα. Τώρα τα βλέπω διαφορετικά. Από απλά πράγματα, όπως το αν παίζω ή όχι, μέχρι τα πιο σημαντικά, όπως αν η ομάδα πάρει πρωτάθλημα ή πέσει κατηγορία. Γιατί μαθαίνεις ότι Δευτέρα κλαις, Πέμπτη πανηγυρίζεις. Αυτό ισχύει και στη ζωή, σε όλα...»
Στον όμιλό σας, στην τέταρτη κατηγορία της Ισπανίας, αγωνίζονται και οι δεύτερες ομάδες της Βαλένθια, της Μαγιόρκα και της Εσπανιόλ. Έχοντας δει τον τρόπο λειτουργίας τους από κοντά κι έχοντας αντιμετωπίσει και τις δεύτερες ομάδες στην Ελλάδα, θα ήθελα να μου κάνεις τη σύγκριση.
«Είναι αλλιώς οι βάσεις που υπάρχουν εδώ για να ενταχθούν αυτές οι ομάδες στις κατηγορίες και είναι αλλιώς το πως εντάχθηκαν οι Β’ ομάδες στη Super League 2 στην Ελλάδα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επίσης εδώ, οι Β’ έχουν ένα range να παίζουν σε 3-4-5 κατηγορίες χωρίς να υπάρχει πρόβλημα από άποψη δελτίων ή υποβιβασμού/προβιβασμού. Δεν υπάρχουν προβλήματα, όπως αυτό που έγινε στην Ελλάδα, που έπεσαν οι Β’ ομάδες από τη Super League 2 στη Γ’ εθνική και ξαφνικά η κατηγορία είναι ερασιτεχνική και δεν μπορούν να παίξουν εκεί, με αποτέλεσμα να διαλυθούν. Εδώ, από Segunda División, μέχρι Tercera, την κατηγορία κάτω από εμάς (σ.σ. 5η κατηγορία Ισπανίας), δεν αλλάζει κάτι. Πέφτεις, ανεβαίνεις, παίζεις κανονικά. Οπότε μία ομάδα μπορεί να παίξει κανονικά το πρωτάθλημα της χωρίς να σκέφτεται: «για 3 χρόνια δεν πέφτουμε και αν πέσουμε δεν ξέρουμε τι θα γίνει». Για μένα είναι πολύ σημαντικό εγχείρημα να υπάρχουν Β’ ομάδες στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι βοηθά τα παιδιά πάρα πολύ και μπορεί ακόμα να βοήθησε και στην επιτυχία του Ολυμπιακού πέρσι στο Youth League. Πολλά παιδιά από τους βασικούς που σήκωσαν το ευρωπαϊκό, έπαιξαν και στα δύο παιχνίδια με εμάς αντιπάλους (σ.σ. Ιωνικό). Θεωρώ ότι παίρνεις άλλες βάσεις ποδοσφαιρικά. Επειδή εγώ έπαιζα στις «Κ», δεν συγκρίνεται με Β’ εθνική και ανδρικό ποδόσφαιρο. Αυτές τις ομάδες πρέπει να τις χτίζεις, δεν είναι να υπάρχουν για έναν χρόνο. Να υπάρχουν σε βάθος 10ετίας, 15ετίας. Να προσπαθήσεις να τις κρατήσεις στις ψηλές κατηγορίες, αλλά και ακόμα και αν πέσουν Γ’ εθνική, να ξέρουν ότι πρέπει να παίξουν για να ξανανέβουν.»
Η ανεξαρτησία της Καταλονίας από την Ισπανία παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, με ένα μεγάλο ποσοστό των Καταλανών να θεωρούν τον εαυτό τους διαφορετικό έθνος. Εσύ που ζεις εκεί αντιλαμβάνεσαι την παρουσία του «Καταλανισμού» στην καθημερινότητα;
«Δεν το έχω βιώσει τόσο πολύ, γιατί έχω λίγο ακόμα θέμα με τη γλώσσα. Παρόλο που τα πάω λίγο καλύτερα και έχω αρχίσει και καταλαβαίνω, για να συνεννοούμαι καθημερινά. Μπορώ να μιλήσω κιόλας λίγο. Βέβαια, πολλές περιοχές επιδιώκουν την ανεξαρτησία τους. Είτε είναι η Καταλονία, είτε η Χώρα των Βάσκων, είτε η Ανδαλουσία και έχουν κι ένα σύστημα το οποίο είναι αποκεντρωμένο. Δεν είναι όπως το δικό μας. Κάθε περιφέρεια μπορεί να έχει πολλά διαφορετικά πράγματα. Από νόμους, μέχρι τιμές σε προϊόντα, φορολογία, κ.ά.»
Ήξερες ότι η Τεράσσα είναι η ομάδα που ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο ο Τσάβι;
«Πρόσφατα ήμουν στο κέντρο με κάποια παιδιά από την ομάδα και μου είπαν αυτό εδώ είναι το σπίτι του Τσάβι και μάλιστα έχει γίνει χαμός και με τον Ντάνι Όλμο, ο οποίος κατάγεται από εδώ ειδικά το καλοκαίρι με το EURO!
Η καθημερινότητα στην Τεράσα πώς είναι; Τι εγκαταστάσεις έχει μία ομάδα 4ης κατηγορίας στην Ισπανία;
«Το γήπεδο είναι πλαστικό. Γενικά είναι πολλές οι ομάδες σε αυτές τις κατηγορίες που έχουν πλαστικά, είναι και πολλές με χόρτο. Από την παραπάνω κατηγορία κι έπειτα (σ.σ. Γ’ κατηγορία Ισπανίας) έχεις έναν χρόνο περιθώριο να παίξεις σε πλαστικό, αλλά μετά πρέπει να παίζεις σε φυσικό χορτάρι. Το γήπεδο, βέβαια, είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Στην αρχή για εμένα ήταν δύσκολη η προσαρμογή, αλλά βρήκα τα πατήματά μου γρήγορα. Προπονήσεις κάνουμε εκεί. Τα πράγματα πάνω-κάτω είναι όπως στην Ελλάδα. Έχει το γυμναστήριο η ομάδα, τώρα φτιάχνουν κι εστιατόριο στο γήπεδο. Όχι τρελά πράγματα. Έχει αρκετό προσωπικό. Ακόμα και σε αυτές τις κατηγορίες έχει τους γυμναστές, τους φυσικοθεραπευτές, σαν να είσαι σε μία πρωτοκλασάτη ομάδα Β’ εθνικής στην Ελλάδα.»
Η ατμόσφαιρα στα παιχνίδια πώς είναι; Τι αλλαγές παρατηρείς συγκριτικά με τα ματς στην Ελλάδα;
«Η ομάδα έχει κόσμο. Το γήπεδο είναι μεγάλο, έχει χωρητικότητα 10.000 θεατών. Νομίζω έχουν δώσει περισσότερα από 1.000 διαρκείας. Έχει ωραίο παλμό το γήπεδο γενικά. Δε μου λείπει η βαβούρα και το γιουχάρισμα. Και σε κάποια εκτός έδρας που έχω παίξει με ομάδες που έχουν κι αυτές κόσμο και είναι και τα γήπεδα λίγο πιο μικρά, πάλι έχει πολύ ωραίο vibe, ωραίο παλμό. Στα νησιά, ας πούμε, Μαγιόρκα και Ίμπιζα.»
Την Κυριακή παίζετε ένα σημαντικό παιχνίδι με τη Γέιδα*, που είναι η πρωτοπόρος του ομίλου, ενώ η Τεράσσα βρίσκεται στην 6η θέση. Ποιός είναι ο φετινός στόχος;
«Ο στόχος της ομάδας είναι από την αρχή η άνοδος. Υπάρχει πολύς ανταγωνισμός. Είναι όλοι κοντά στο πρωτάθλημα. Χάνουν όλοι βαθμούς, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Ο στόχος μας είναι ακόμα και η 1η θέση που οδηγεί σε απευθείας άνοδο. Καταλαβαίνεις, ότι αν θες να ανέβεις ο στόχος πρέπει να είναι αυτός, γιατί στα πλέι-οφ είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα, αλλά σίγουρα θέλουμε να μείνουμε στις πρώτες θέσεις μέχρι τέλους.»
* Η συνέντευξη είχε πραγματοποιηθεί πριν την αναμέτρηση της Τεράσσα με τη Γέιδα (Κυριακή, 17/11). Ο Γιάννης Οικονομίδης αγωνίστηκε ως βασικός και αντικαταστάθηκε στο 67’. Τελικό σκορ: 1-1.
Παρακολουθείς το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Καλό πρωτάθλημα και φέτος πολύ ανταγωνιστικό και πάλι στη Super League. Δε μπαίνω καν στη διαδικασία προβλέψεων, γιατί πιστεύω ότι θα γίνεται μέχρι τέλους σκοτωμός. Β’ εθνική πιστεύω ότι δείχνει στον Βόρειο όμιλο η Λάρισα πιο δυνατή. Αν πάει έτσι μέχρι τέλους, είναι το φαβορί για να ανέβει. Ο νότιος όμιλος έχει πιο πολύ ενδιαφέρον. Έχει Κηφισιά, Πανιώνιο, Καλαμάτα… Νομίζω θα το πάνε αρκετά μακριά στο πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν κάποιος λυγίσει, αλλά δείχνουν και οι τρεις δυνατές ομάδες.»
Στην Ελλάδα έχεις επιστρέψει από την ημέρα που έφυγες;
«Δεν είχαμε καθόλου κενά, δεν έχω προλάβει, Χριστούγεννα τώρα με το καλό.»
Θα ήθελες να μείνεις Ισπανία και του χρόνου;
«Ναι, εντάξει, βλέπουμε. Είναι μεγάλη η χρονιά. Κοιτάμε το τώρα.»
