Αγωνίστηκε στην ομάδα της γειτονιάς του, τον Πανιώνιο, πέρασε από την ΑΕΚ, τον Αστέρα Τρίπολης, τον Ατρόμητο και γύρισε για να κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα στον «Ιστορικό». Εκεί ασχολήθηκε και πρώτη φορά με την προπονητική και τις ακαδημίες της ομάδας, για να φτάσει να είναι σήμερα στο πλευρό του Βίκτορ Σάντσεθ στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Ο Γιάννης Κοντοές μιλάει αποκλειστικά στο BN Sports και τον Βαγγέλη Τερζή για όλα όσα του έχει προσφέρει το ποδόσφαιρο.
Εμβληματική μορφή του Πανιώνιου και του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα. Ένας άνθρωπος που αγαπάει το ποδόσφαιρο και το υπηρετεί πιστά. Ο Γιάννης Κοντοές, αποκλειστικά στο BN Sports και τον Βαγγέλη Τερζή, μιλάει για την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, αλλά κυρίως για τη μετάβαση στην προπονητική. Οι ακαδημίες του «Ιστορικού», η ευκαιρία του Ιωνικού και η συνύπαρξη του με τον Βίκτορ Σάντσεθ, που τον έχει οδηγήσει σε μία τρομερή πορεία ως τώρα στο Conference League με την Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Απολαύστε τον!
Συνέντευξη στο Βαγγέλη Τερζή
Κόουτς, ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσεις το ποδόσφαιρο;
«Τώρα είμαι 38 αλλά όταν μεγάλωνα, όλο το σχολείο ήταν έξω στη γειτονιά, στη Νέα Σμύρνη και έπαιζε μπάλα. Δημιουργούσαμε ομάδες για να παίζουμε μεταξύ μας. Πιο επίσημα έγιναν τα πράγματα όταν ο γυμναστής φώναξε τους γονείς μου και τους είπε να πάω σε ομάδα γιατί έχω ταλέντο. Εγώ τότε νόμιζα. Πως θα μπλέξω και πως έκανα κάτι (σ.σ. γελάει). Τότε, φαντάσου ήμουν τρίτη δημοτικού και με έβαζαν να παίζω με τα εκτάκια.»
Όταν επέστρεψες, εννέα χρόνια μετά, στην ομάδα βρίσκονταν ο Γιάννης Μανιάτης και ο Νίκος Σπυρόπουλος. Ξέρω πως μαζί βοηθήσατε τα νέα παιδιά να δουν επαγγελματικά τον Πανιώνιο και να επιστρέψει η ομάδα εκεί που της ανήκει. Θες να μου μιλήσεις για αυτό;
«Θα σου πω κάτι. Πολλές φορές γίνονται όλα για κάποιο λόγο. Αυτό έγινε μετά τον covid-19. Μόλις με πήραν τηλέφωνο από τον Πανιώνιο, ήταν κάτι που μου άρεσε. Μου έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθώ και με τις ακαδημίες του Πανιώνιου, έχοντας προετοιμάσει στο μυαλό μου πως θέλω να ασχοληθώ με την προπονητική. Αγαπάω το ποδόσφαιρο παρά πολύ. Με καταλαβαίνεις (σ.σ. γελάει). Πιστεύω όλα έγιναν για να ξαναγυρίσω. Ήταν ωραίο και μου άρεσε πολύ. Το έκανα με όλη μου την καρδιά. Ήθελα να είμαι εκεί.»
Στον Πανιώνιο βοήθησες πολύ στο κομμάτι των ακαδημιών. Ήταν η αρχή για αυτά που ζεις σήμερα ως βοηθός προπονητής;
«Για μένα το πλάνο αυτό ήταν πολύ συγκεκριμένο. Ήξερα τι χρειάζεται να κάνουμε στην πρώτη ομάδα, μετά στις ακαδημίες και πως να μπουν τα νέα παιδιά στην πρώτη ομάδα να αγωνιστούν. Θυμάμαι κάναμε μίτινγκ που διαρκούσαν μέχρι και πέντε ώρες. Τους άρεσε πολύ. Ο σύλλογος έβγαζε υγεία. Είχα πει στα παιδιά πως προτιμώ να δουλέψουμε με δυο τρία παιδιά που θα μπορούμε να στηριχτούμε, όπως ο Δημήτρης ο Γροντής, που είναι μέχρι και σήμερα. Πλέον, έχει εξελιχθεί και σε μορφή του Πανιώνιου και χαίρομαι γιατί ήταν μια προσωπική επιλογή που επέμεινα πολύ. Είχα πει στην ομάδα πως με ενδιαφέρει περισσότερο το περιβάλλον που θα δημιουργήσουμε και τα παιδιά να είναι άνετα, παρά να δώσουμε μεγάλα συμβόλαια σε παίκτες. Ό,τι έγινε με τα νέα παιδιά εκεί, θέλω να σου πω πως ήταν κάτι πολύ συγκεκριμένο και ξέραμε τι κάνουμε.»
Πως ήταν τα πράγματα, όταν αγωνιζόσουν στην ΑΕΚ; Ήσουν μέλος της ομάδας, τη σεζόν πριν τον υποβιβασμό της και έζησες το χάος που επικρατούσε. Πως το αντιμετώπισες;
«Η πρώτη σεζόν στην ΑΕΚ ήταν πολύ καλά. Τη δεύτερη ξεκίνησαν και ήταν δύσκολα τα πράγματα. Γνώρισα ανθρώπους και προσωπικότητες που μέχρι και σήμερα συμβουλεύομαι και επαγγελματικά. Όπως, ο Τραϊανός Δέλλας. Τη δεύτερη χρονιά υπήρχαν δυσκολίες, αλλά απέκτησα νέες εμπειρίες. Ο κόσμος της ΑΕΚ μέχρι και σήμερα μου δείχνει σεβασμό και εκλαμβάνω αγάπη.»
Μετά την ΑΕΚ ήταν να υπογράψεις στην Κρίσταλ Πάλας; Τι χάλασε σε αυτήν τη μεταγραφή
«Είχα πάει για δοκιμαστικά και έπαθα πλάκα με το πως λειτουργούσαν. Κάνανε προπόνηση την ίδια ώρα η δεύτερη με την πρώτη ομάδα, είδα πως όλες οι ομάδες τρώνε μαζί, χωρίς να είναι μέσα στην πολυτέλεια οι εγκαταστάσεις. Ήταν συγκεντρωμένοι στον στόχο τους όλοι, μέσα σε ένα τρομερό κλίμα. Δεν πήρα τη μεταγραφή γιατί υπήρχαν κάποιες εκκρεμότητες με κάποια χαρτιά εδώ και υπέγραψα στον Αστέρα, γιατί η προσέγγιση του ήταν πολύ καλή. Τότε ήταν ένας νέος σύλλογος και επέλεξα να πάω εκεί γιατί την πρώτη μου σεζόν, πήγαμε και τελικό Κυπέλλου. Το ρόστερ που υπήρχε τότε στον Αστέρα ήταν αξιοζήλευτο. Θυμάμαι πολλά άτομα από την ομάδα είχαν προτάσεις από άλλες ομάδες. Οι άνθρωποι στην ομάδα κάνουν τρομερή δουλειά και για αυτό ο σύλλογος είναι εκεί τόσα χρόνια, γιατί δεν είναι εύκολο να παραμένεις στην Α’ Εθνική και να είσαι ανταγωνιστικός.»
Με τον Γιάννη Κοντοέ συζητήσαμε και για τα όσα έζησε ως εθελοντής πυροσβέστης, στις καταστροφικές φωτιές στην Εύβοια το καλοκαίρι του 2020. Για ό,τι συνέβη εκεί είπε: «Ήμουν εθελοντής και πήγα εκεί να βοηθήσω γιατί έχω και το εξοχικό μου εκεί. Το πρώτο σοκ που έπαθα ήταν όταν ήμασταν χωρίς φως τη νύχτα, χωρίς νερό. Έλεγα θα πάω και θα βοηθήσω. Πήγα με τον Κώστα τον Αναγνωστόπουλο, που είναι εθελοντής και εκεί τον γνώρισα. Θυμάμαι πήγαιναν τα παιδιά με τα κοντομάνικα μέσα στη φωτιά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά για τρεις μέρες αφού είχα γυρίσει από την Εύβοια, έβγαζα μαυρίλες από τη μύτη. Ήθελα να νιώσω χρήσιμος και να βοηθήσω.»
Κεφάλαιο προπονητική
Πως ήταν η μετάβαση από παίκτης σε προπονητής;
«Έχω κάνει μια παρουσίαση που ήταν οι πέντε φάσεις του ποδοσφαιριστή. Η πρώτη φάση είναι όταν παίζει σε μια ακαδημία, η δεύτερη ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, τρίτη όταν μεταβαίνει στον επαγγελματικό αθλητισμό, η τέταρτη είναι ο επαγγελματικός αθλητισμός αυτούσιος που τότε ξεκινάνε ή τελειώνουν όλα και η μετάβαση στην κοινωνία, που είναι η υπόλοιπη ζωή του. Αυτό μου έμαθε πολλά και ήταν ο λόγος για να μάθω ακόμη περισσότερα. Τελείωσα την γυμναστική ακαδημία και μου μπήκε το μικρόβιο της προπονητικής. Μέσα από τους ανθρώπους και όσα έζησα κατάλαβα πως το όνειρο κάποτε τελειώνει και πρέπει να δεις τι θα κάνεις. Έτσι άρχισα να χτίζω την επόμενη μέρα και έμαθα να οριοθετώ τους στόχους μου. Ήταν ξεκάθαρο μέσα μου πως θέλω να είμαι στο υψηλότερο επίπεδο, οπότε ξεκίνησα να βλέπω παιχνίδια και να δουλεύω.»
Αφού ήσουν τεχνικός διευθυντής στις ακαδημίες του Πανιώνιου, 1.5 χρόνο μετά ο Ιωνικός σου κάνει την πρόταση για να γίνεις βοηθός προπονητής στο πλευρό του Δημήτρη Σπανού. Νιώθεις πως η δουλειά σου εκτιμήθηκε και ο Ιωνικός ήταν η αρχή για μια νέα καριέρα;
«Σίγουρα εκτιμήθηκε η δουλειά που έγινε στον Πανιώνιο. Με την ανάλυση που έκανα τότε και μίλησα με τον κύριο Σπανό, μου έδωσε την ευκαιρία για να δοκιμάσω και να ξεκινήσω.»
Μετά τον Ιωνικό, έγινες βοηθός του Βίκτορ Σάντσεθ στην Καρταχένα. Τι διάφορες υπάρχουν ως προς το οργανωτικό κομμάτι , ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισπανία;
«Σε οργανωτικό επίπεδο και σε επίπεδο εγκαταστάσεων η Ισπανία είναι πολύ μπροστά. Είναι αντιληπτό αυτό και τελείως διαφορετικό. Υψηλού επιπέδου. Όσο για τη συνεργασία μου με τον Βίκτορ, θα σου πω πως εμείς όταν τελειώνουμε την καριέρα μας ξεκινάμε από το μηδέν σε ότι έχει να κάνει με όσα έχουμε να αποδείξουμε, αλλά ξεκινάμε στο 100% σε επίπεδο γνωριμιών. Είχαμε επαφή γιατί παλαιότερα με ήθελε για παίκτη του, αλλά αυτό δεν ευδοκίμησε. Θυμάμαι ήταν να πάει στην Κύπρο σε μια ομάδα, μου ζήτησε να του κάνω μια ανάλυση, του άρεσε, αλλά τελικά δεν πήγε εκεί. Ωστόσο, μου είπε πως θέλει να συνεχίσουμε και μετά ήρθε η περίπτωση της Καρταχένα. Στην αρχή στην Ισπανία ήταν επιφυλακτικοί με εμένα, αλλά μετά πήγαν όλα καλά. Από εκεί και πέρα, παρά το γεγονός πως δεν ήρθαν τα επιθυμητά αποτελέσματα, το κλίμα στην ομάδα ήταν πολύ θετικό. Στην Ισπανία αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο ανεξαρτήτως αποτελέσματος.»
Μετά από την Ισπανία, ακολούθησες τον κ. Σάντσεθ στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Η ομάδα βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην κορυφή του πρωταθλήματος στη Σλοβενία και πραγματοποιεί εξαιρετική πορεία στο Conference League. Πως νιώθεις για το πρότζεκτ αυτό.
«Στην Σλοβενία καταφέραμε σε τρία παιχνίδια κόντρα σε ομάδες με υψηλότερο μπάτζετ από εμάς, όπως η Ριέκα και η Σέριφ, να πάρουμε την πρόκριση στο League Phase του Conference. Έχουμε ήδη πάρει καλά αποτελέσματα και στο πρωτάθλημα είμαστε πρώτοι έχοντας δεχθεί μόνο πέντε γκολ. Κάπου κοίταζα κάπποια στατιστικά και νομίζω είμαστε 5οι στην Ευρώπη, με τόσα λίγο γκολ παθητικό.»
Η Ολίμπια τα πάει πολύ καλά και έχει αρκετές πιθανότητες να προκριθεί στην επόμενη φάση του Conference League. Πως το διαχειρίζεστε στην ομάδα;
«Σίγουρα το διπλό στο Ελσίνκι μας δίνει την ευκαιρία, απλά επειδή και το φορμάτ είναι καινούργιο και πρέπει να κοιτάμε το κάθε ματς ξεχωριστά. Είναι και στο χέρι μας το τι θα συμβεί. Ο κόσμος στηρίζει πολύ την ομάδα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια και βοηθάει το γεγονός πως είναι σύγχρονο το γήπεδο μας. Είναι σημαντικό γιατί η Σλοβενία δεν είναι ποδοσφαιρική χώρα και όμως τα έχουμε καταφέρει. Η χρονιά είναι πολύ μεγάλη, παίζουμε πολλά παιχνίδια και δουλεύουμε με τους παίκτες μας τη φυσική τους κατάσταση, έτσι ώστε να βγει η σεζόν.»
Θα ερχόσουν να προπονήσεις στην Ελλάδα;
«Εννοείται δεν το συζητώ. Αυτό που με έχει διδάξει το ποδόσφαιρο είναι πως σαν προπονητής το επάγγελμα σε πηγαίνει εκείνο, σε αντίθεση με όταν είσαι ποδοσφαιριστής. Είναι τρομακτικά μεγάλη η διαφορά. Μου αρέσει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα γιατί δεν ξέρεις ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα ή ποια ομάδα θα πέσει κατηγορία. Είναι όλα αμφίρροπα.»
Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη κόουτς !
«Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ!»