Η μετά – Σπανούλης εποχή. Ένα παιδί που μεγαλώνει, αλλά δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του μακριά από το μπάσκετ. Ένα «restart» με τον Γιώργο Λιμνιάτη. Και ένας από τους καλύτερους πασέρ που είδαμε ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Όλα αυτά ή αλλιώς… Βασίλης Ξανθόπουλος! Αποκλειστική συνέντευξη του BN Sports με τον 40άχρονο παίκτη του Περιστερίου, στις εγκαταστάσεις της ομάδας, σε μία από τις… τελευταίες σεζόν της καριέρας του!
Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Αρμακόλα
Ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες που έχουμε δει να «πασάρουν» στην Ελλάδα και το πρωτάθλημά μας, εδώ και δύο δεκαετίες.
Ένα παιδί που μεγάλωσε, αλλά… παραμένει «παιδί». Ένας παίκτης που «κοσμεί» με την παρουσία του τη Stoiximan Basket League και συνεχίζει να «γράφει» ασίστ, στα 40 του χρόνια.
Ο Βασίλης Ξανθόπουλος είναι ακόμα εδώ και αποτελεί τον πιο έμπειρο παίκτη του Περιστερίου! Ταυτίστηκε με τον σύλλογο, αγαπήθηκε από τον κόσμο, περνά σε μία από τις… τελευταίες σεζόν της καριέρας του, αλλά όπως μας είπε, δεν φαντάζεται τη ζωή του χωρίς το μπάσκετ!
Εξαιρετική συνέντευξη με έναν υπέροχο άνθρωπο από το BN Sports, με τον Βασίλη Ξανθόπουλο να απαντά για όλους και για όλα, στη συζήτηση που είχαμε, στις εγκαταστάσεις της ομάδας.
Του ευχόμαστε τα καλύτερα, αναμένουμε μερικές ακόμα… ασίστ φέτος και ο ίδιος προετοιμάζεται για την έναρξη της χρονιάς στα Δυτικά Προαστία!
Αρχικά Βασίλη, είσαι δεδομένα ο πιο έμπειρος παίκτης του Περιστερίου. Πώς αισθάνεσαι φέτος στην ομάδα;
«Νιώθω όπως κάθε φορά τα τελευταία 10 χρόνια. Δεν αλλάζει κάτι, προσπαθώ με την εμπειρία μου να βοηθήσω του συμπαίκτες μου, αλλά και τον εαυτό μου φυσικά, για να κάνω το καλύτερο για την ομάδα.»
Αποδέχεσαι αυτόν τον τίτλο; Το πιο «έμπειρος». Νιώθεις καλύτερα όσο μεγαλώνεις, γιατί η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια, ακόμα και αν ο χρόνος συμμετοχής σου ενδέχεται να είναι λιγότερος, η παρουσία σου στο παρκέ είναι εξαιρετική.
«Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, 40 χρονών είμαι! Είναι η 24η χρονιά που παίζω επαγγελματικά, οπότε δέχομαι αυτόν τον τίτλο και μου αρέσει πολύ. Προσωπικά, μπορώ να καταλάβω αν μπορώ να παίξω περισσότερο χρόνο ή όχι. Ξέρω ότι έχω μεγαλώσει και δεν μπορώ να παίζω όπως πριν 10 χρόνια 30 λεπτά, δίχως να κουράζομαι.»
Έχεις καταλάβει τη διαφορά;
«Έχω καταλάβει τη διαφορά κατά τη διάρκεια του αγώνα και κυρίως την επόμενη μέρα το πρωί, που ξυπνάω. Παρόλα αυτά, προσπαθώ μέσα από την ξεκούραση, την αποκατάσταση και τη διατροφή, να μπορέσω να κρατήσω το κορμί μου σ΄ένα καλό επίπεδο και το μυαλό μου να είναι συγκεντρωμένο.»
Είναι σίγουρα μία μεταβατική περίοδος για το Περιστέρι, μετά την αποχώρηση του Βασίλη Σπανούλη. Πώς νιώθεις γι’αυτό; Πόσο κοντά ήσουν με τον κ. Σπανούλη;
«Με τον Σπανούλη γνωριζόμασταν αρκετά καλά, σχετικά με το αθλητικό και το αγωνιστικό κομμάτι, καθώς είχαμε παίξει αρκετά χρόνια ως αντίπαλοι και είχαμε αγωνιστεί μαζί για ένα χρονικό διάστημα στην Εθνική. Νομίζω πως πέρυσι η ομάδα έδειξε ένα πάρα πολύ καλό «πρόσωπο», πέτυχε πολλά μεγάλα πράγματα, αλλά και πριν από δύο χρόνια, που δεν ήμουν εγώ.
Τώρα, έχουμε μία διαφορετική κατάσταση στην ομάδα. Έχουμε έναν νέο προπονητή και ένα καινούργιο staff. Γενικότερα, από πέρυσι έχουμε μείνει μόνο εγώ, ο Ζούγρης, ο Σταυρακόπουλος και ο Πουλιανίτης. Παρόλα αυτά, νομίζω και φέτος έχει δημιουργηθεί ένα πολύ καλό σύνολο, με καλούς χαρακτήρες, πράγμα πολύ σημαντικό. Εύχομαι στο τέλος της σεζόν, να έχουμε υγεία και να έχουμε καταφέρει αρκετά πράγματα από αυτά, που θα έχουμε βάλεις ως στόχους.»
Έχεις εντοπίσει κάποιες διαφορές στις πρώτες μέρες του κ. Λιμνιάτη στην ομάδα;
«Είτε ήταν κάποιος άλλος, εκτός του Σπανούλη, πέρυσι και ερχόταν ο Λιμνιάτης, είτε το αντίθετο, όλοι οι προπονητές έχουν κάτι το διαφορετικό. Θα πω πως ο κύριος Λιμνιάτης είναι καλός προπονητής και καλός άνθρωπος. Ο κόουτς είναι επικοινωνιακός και έχει έρθει κοντά με τους παίκτες. Ήταν και αυτός ένας δυνατός παίκτης, υψηλού επιπέδου και επειδή δεν έχει υπάρξει head-coach, πιστεύω, πως έχει όλα τα προσόντα, για να γίνει ένας καλός προπονητής.»
Το κλίμα στην ομάδα παίζει σημαντικό ρόλο για την απόδοσή της;
«Πάντα! Όχι μόνο φέτος, αλλά και σε κάθε ομάδα που ήμουν, νομίζω αν υπάρχει θετικό κλίμα και καλά αποδυτήρια, είναι ένα από τα πρώτα βήματα, που πρέπει να κάνει μία ομάδα, για να πετύχει τους στόχους της.»
Τι να περιμένουμε από εσένα φέτος; Υπάρχει κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό σου, για τη νέα σεζόν;
«Θέλω να βάζω 30 πόντους (σ.σ γελάει). Δεν θα περιμένεις κάτι διαφορετικό, δεν θα βάζω τόσους πόντους ( σ.σ γελάει). Όπως είπα και στην αρχή, θα προσπαθήσω να βοηθήσω την ομάδα αλλά και τα παιδιά, να γίνουν καλύτεροι αθλητές και με αυτήν τη λογική, να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της.»
Ποιος είναι ο βασικότερος στόχος της ομάδας για τη νέα σεζόν και αν θεωρείς πως ένα τρόπαιο, ίσως η κατάκτηση του Κυπέλλου, να αποτελούσε «όνειρο» για τον κόσμο του Περιστερίου;
«Πιστεύω πως η κάθε κατάκτηση ενός τροπαίου είναι ένα «όνειρο» για όλους. Είχα την τύχη τα προηγούμενα χρόνια, να κατακτήσω τρόπαια με τις ομάδες που ήμουν. Η Basket League είναι ακόμα πιο δύσκολη φέτος, οπότε νομίζω πως ο βασικότερος στόχος της ομάδας είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί σε όλους τους αγώνες και να προσπαθήσουμε να φέρουμε, ακόμα περισσότερο κόσμο στο γήπεδο. Για εμένα, το πιο σημαντικό είναι αυτό. Θέλω ο τελευταίος αγώνας της σεζόν να είναι με γεμάτο γήπεδο!»
Μιας και αναφερθήκαμε στον κόσμο… Η αλήθεια είναι, πως άπαντες σε σέβονται εδώ. Έχεις δεθεί με το Περιστέρι; Νιώθεις καλά μεταξύ του φίλαθλου κοινού της ομάδας;
«Γενικά, δεν είμαι και τόσο επικοινωνιακός, αλλά οκ, μια χαρά είναι η σχέση μας. Να πω, πέρυσι η ατμόσφαιρα στο Final Four ήταν τρομερή. Αν και βγήκαμε τέταρτοι στο Final Four, οι φίλαθλοί μας ήταν πρώτοι, το παραδέχτηκαν όλοι (σ.σ.γελάει). Μακάρι, να έρχεται ο κόσμος σε όλους του αγώνες της σεζόν, να μας υποστηρίζει και εμείς από την δικιά μας την πλευρά να τους προσφέρουμε χαρά. Είτε με νίκες, είτε με καλές εμφανίσεις.»
Ποια θεωρείς πως είναι η κορυφαία σου στιγμή στο Περιστέρι. Υπάρχει κάποιο ματς, το οποίο ξεχωρίζεις;
«Σίγουρα το Final Four είναι τεράστια στιγμή προσωπική, αλλά και για την ομάδα.»
Νομίζω Βασίλη πως αρκετοί σε έχουν συνδυάσει στο μυαλό τους με έναν οξυδερκή παίκτη, με φοβερή ικανότητα στην πάσα. Συγκαταλέγεσαι, άλλωστε βάσει αριθμών στους κορυφαίους στην λίστα της Α1. Πόσο εύκολο είναι να πασάρεις σωστά και αν θεωρείς, πως αυτό αποτέλεσε και ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά στο παιχνίδι σου;
«Όπως είπα και πριν, σίγουρα δεν είναι από τα βασικά μου χαρακτηριστικά να βάζω 30 πόντους (σ.σ.γελάει). Αυτό που λέω σε όλους είναι να ξέρει ο καθένας τι μπορεί να κάνει καλά στο μπάσκετ. Ξέρω πολύ καλά τι μπορώ να κάνω και σε τι δεν είμαι τόσο καλός. Οπότε, όντως, προσπαθώ να οργανώσω την ομάδα μου και νομίζω, πως είμαι μία προέκταση του προπονητή στο γήπεδο, αυτό είναι το καλό για εμένα. Πιστεύω, οι προπονητές που με θέλουν στην ομάδα τους, για αυτόν τον λόγο με παίρνουν.
Αν είναι δύσκολο να πασάρω σωστά; Τι να σου πω, δεν είναι δύσκολο, γιατί σε αυτό έχω ταλέντο, οπότε μου βγαίνει ασυναίσθητα. Δύσκολο για εμένα είναι άλλα πράγματα, πάντως όχι αυτό.»
Ποιος ήταν ο κορυφαίος σέντερ, που είχες ως συμπαίκτη και συνεργαζόσουν καλύτερα στα alley-oops;
«Η αλήθεια είναι, πως έχω συνεργαστεί με πάρα πολύ καλούς παίκτες και ειδικότερα σέντερ. Αν πω κάποιον, θα αδικήσω κάποιον άλλον. Είναι πάρα πολλοί αυτοί, με τους οποίους έχω συνεργαστεί..»
Έχεις φοβερή εμπειρία από αρκετές ομάδες της Α1, έχεις βρεθεί και στο εξωτερικό. Υπάρχει κάποια ομάδα, που αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, είτε δεν θα υπέγραφες σε αυτήν είτε θα παρέμενες περισσότερο;
«Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα! Από τις ομάδες που έφυγα, τις περισσότερες φορές έχω ξανά γυρίσει, μετά από κάποια χρόνια, οπότε αυτό κάτι σημαίνει. Οι managers μου, μου πρότειναν πάντα τη σωστή λύση, και όχι όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι. Μπορεί να πήγαινα σε μία ομάδα με λιγότερα χρήματα, αλλά να είχα πιο σωστό ρόλο για εμένα. Οπότε, είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με τις επιλογές που έχω κάνει και δεν έχω μετανιώσει για τίποτα!»
Γνωρίζεις καλά, όπως είπαμε τον Βασίλη Σπανούλη. Θα ήθελα να σε ρωτήσω για την Εθνική μας ομάδα. Υπάρχει πάντα μία μεγάλη συζήτηση, για το αν έχει έρθει ή έχει αργήσει η στιγμή, για να επιστρέψει στην ζώνη των μεταλλίων. Θεωρείς άδικη την κριτική γενικώς; Ποια είναι η άποψή σου;
«Δεν έχω δει αρνητική κριτική, γιατί δεν ασχολούμαι πολύ με τα social. Η ομάδα πέτυχε έναν στόχο, που ήταν να πάει στην Ολυμπιάδα, άσχετα αν το Προολυμπιακό ήταν στην Ελλάδα και είχαμε περισσότερες πιθανότητες να περάσουμε. Ο πρώτος στόχος ήταν αυτός και το πέτυχαν. Για εμένα είναι , η μεγαλύτερη τιμή για έναν παίκτη, ακόμα και για έναν προπονητή, να πάει σε ένα ολυμπιακό τουρνουά. Από εκεί και πέρα, δεν παίζαμε με εύκολες ομάδες, αντιμετωπίσαμε δύσκολους αντίπαλους. Νομίζω, η συγκεκριμένη Εθνική έχει όλες τις προδιαγραφές και τα προσόντα, για να πετύχει κάτι καλό στο μέλλον.»
Θεωρείς τον Βασίλη Σπανούλη ως τον κατάλληλο προπονητή για την Εθνική μας;
«Νομίζω ναι. Ξέρει καλά τι σημαίνει Εθνική ομάδα και μπορεί να συσπειρώσει όλους τους παίκτες και την ομάδα γενικότερα, έχει αυτό το ταλέντο. Είναι ένα «κλικ» στα νοκ – αουτ παιχνίδια. Πριν πάρουμε το Χρυσό το 2005, πάντα αυτό το πρόβλημα είχαμε. Δηλαδή στην οκτάδα, στα νοκ – αουτ, χάναμε παιχνίδι. Νομίζω ότι τα επόμενα χρόνια θα καταφέρουμε κάτι καλό, γιατί υπάρχει το υλικό.»
Συμφωνείς με την ελληνοποίηση των παικτών;
«Εγώ είμαι ο Ξανθόπουλος και είμαι 25 ετών, αν κάνουν Έλληνα έναν Σλοβένο, δεν σημαίνει ότι θα πάρει τη θέση μου, αν εγώ είμαι καλός, θα παίξω στην Εθνική. Όποιος αξίζει, θα παίξει. Διαφωνώ στο να παίρνουν τόσο εύκολα τα διαβατήρια οι παίκτες και όχι μόνο οι παίκτες, γενικότερα. Υπάρχουν άτομα που ζουν στην Ελλάδα 15 ή 20 χρόνια και παλεύουν για να βγάλουν ένα διαβατήριο και να δεν τα καταφέρνουν.»
Πόσο εύκολα διαχειρίζεσαι εσύ πλέον, με την εμπειρία που έχεις, στα 40 σου, έναν τραυματισμό, μία νίκη ή μία ήττα αντίστοιχα;
«Όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται πιο δύσκολο να διαχειριστείς έναν τραυματισμό. Όσο περνάνε τα χρόνια, δεν κοιμάμαι τόσο εύκολα μετά από ήττα. Γενικότερα, έπειτα από αγώνα αν είναι και αργά, κιόλας έχω υπερένταση και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Είμαι ένας άνθρωπος που διαχειρίζεται πιο εύκολα την ήττα από μία πολύ μεγάλη νίκη.
Τώρα, μπορώ να διαχειριστώ και τα δύο το ίδιο καλά. Λίγο πιο παλιά ίσως όχι, γιατί στην ήττα ήξερα ότι πρέπει να δουλέψω λίγο παραπάνω, κάτι δεν έκανα σωστά προσωπικά αλλά και σαν ομάδα. Σε μία πολύ μεγάλη νίκη, θα έπρεπε να κρατάμε χαμηλούς τους τόνους και γενικότερα να μην υπάρχει έπαρση.»
Κλείνοντας… Είναι αυτή η τελευταία σεζόν του Βασίλη Ξανθόπουλου στα γήπεδα και αν όχι θα ήθελες να κλείσεις την καριέρα σου στο Περιστέρι;
«Εννοείται πως θα ήθελα να κλείσω εδώ την καριέρα μου, αλλά δεν ξέρω άμα είναι η τελευταία σεζόν. Θα δω πώς θα είναι η σωματική μου κατάσταση, αν έχω όρεξη φυσικά, γιατί αν τελειώνει η σεζόν κι δεν έχεις όρεξη, καλό είναι να μην το συνεχίσεις.
Επίσης θέλω να τελειώσω την καριέρα μου σ’ένα καλό επίπεδο, να σταματήσω και να μπορώ να παίξω με τα παιδιά μου. Στο τέλος της σεζόν θα δω αν θα συνεχίσω. Ξέρω, όμως, πολύ καλά ότι είναι από τις τελευταίες μου...»
Θα ήθελες μελλοντικά να βρίσκεσαι στο μπάσκετ σε κάποιο πόστο ή ως προπονητής ή ιδανικά θα ήθελες να απέχεις;
«Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω από το μπάσκετ! Από πέντε ετών, που πήγα σε ομάδα, είμαι μέσα σε αυτόν τον χώρο. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω το μπάσκετ, καλά να είμαι, υγεία να έχω και βλέπουμε.»
www.bnsports.gr
