Γράφω σε Α’ ενικό. Ελπίζω να μην σας πειράξει. Ήταν η πιο «τσαλακωμένη» και ειλικρινής συνέντευξη που έχω καταφέρει να κάνω την τελευταία τριετία. Δεν ήταν ερώτηση – απάντηση. Ήταν διάλογος, ήταν «κατάθεση ψυχής», με έναν Βραζιλιάνο που αγαπά τον Ατρόμητο σαν… Περιστεριώτης! Ο Νασιμέντο Μάντσον θέλει να γυρίσει στην Ελλάδα και θα το διεκδικήσει, όντας πλέον ελεύθερος. Μέσω του BN Sports, μέσω του Δημήτρη Μανάκου, μέσω ενός τηλεφωνήματος στον κ. Γιάννη Αγγελόπουλο. Απολαύστε τον…
Συνέντευξη στον Δημήτρη Μανάκο
Ονομάζεται Νασιμέντο Μάντσον. Όλοι τον θυμόμαστε. Μόνο με το μικρό του όνομα. Πέρασε από την Ελλάδα και από μία μόλις ελληνική ομάδα. Τον Ατρόμητο. Βρέθηκε στη χώρα μας για τρία χρόνια και αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους χαφ της Stoiximan Super League.
Συνδέθηκε με δύο εκπληκτικές σεζόν του Νταμίρ Κάναντι, αγαπήθηκε από τους Περιστεριώτες, όλη στην Ελλάδα θα θυμούνται πόσο καλή «δυάδα» συνέθεταν στα χαφ ο Μάντσον με τον Μπουζουλάζιτς.
Δεν βρίσκεται πλέον στην Ευρώπη, έχει επιστρέψει στη Βραζιλία και είναι δίχως ομάδα. Ο Δημήτρης Μανάκος, αρχισυντάκτης του BN Sports, ήρθε σε επαφή μαζί του για μία συνέντευξη και ο Μάντσον ήταν αφοπλιστικός. Είπε «ναι», σχεδόν… ζήτησε να μιλήσει!
Και όσα είπε ήταν σχεδόν… συγκινητικά. Διότι ελάχιστοι Βραζιλιάνοι θα λάτρευαν το Περιστέρι, τον Ατρόμητο και την Ελλάδα, όσο αυτός. Ζητά να γυρίσει, θα έπαιζε στη χώρα μας ακόμη και δίχως χρήματα, ενώ αναμένεται να καλέσει τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας, κ. Γιάννη Αγγελόπουλο, αμέσως μόλις βγάλει και δίπλωμα προπονητικής!
Ο Μάντσον άνοιξε ξεκάθαρα την «πόρτα» της επιστροφής στον Ατρόμητο μέσω του BN Sports. Λέτε η συνέντευξη αυτή, να αποτελέσει το «κλειδί» για έναν εκ των ποδοσφαιριστών που λάτρεψε το Περιστέρι λόγω του πάθους του; Θα φανεί στο μέλλον…
Αυτό ακριβώς άλλωστε, δήλωσε και ο Μάντσον! Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξή του στον Δημήτρη Μανάκο:
Αρχικά, θα ήθελα να σε ρωτήσω για την στιγμή που έμαθες πως σε ζητά ο Ατρόμητος; Πού βρισκόσουν, πώς κύλησαν οι διαπραγματεύσεις, πώς αντιμετώπισες το ενδεχόμενο να έρθεις στην Ελλάδα;
«Αρχικά, θα ήθελα να πω πως ήταν τιμή μου. Ο κ. Κάναντι είδε βίντεό μου, όταν έπαιζα στη Ρουμανία και μέσω ενός φίλου του προπονητή μου, ήρθαμε σε επαφή. Ήθελα να έρθω, όλα κύλησαν πολύ γρήγορα!»
Γνώριζες πράγματα για την χώρα; Μίλησες με κάποιον, προτού πάρεις την απόφαση να έρθεις στον Ατρόμητο;
«Ήξερα πράγματα, ναι. Είχα μιλήσει με τον Λεονάρντο, που έπαιξε στον Ολυμπιακό. Μου είπε πολύ καλά λόγια για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον Ατρόμητο.»
Πώς ήταν οι πρώτες ημέρες εδώ; Πώς ήταν η προσαρμογή στην Ελλάδα και το Περιστέρι;
«Οι πρώτες ημέρες ήταν δύσκολες, όπως άλλωστε πάντα είναι. Είχαμε και μερικά άσχημα αποτελέσματα στα φιλικά. Αλλά ο πρόεδρος της ομάδας μας και ο κ. Γιάννης Αγγελόπουλος πίστευαν πολύ σε εμάς, όπως και ο κ. Κάναντι. Και για αυτόν τον λόγο πιστεύω πως κάναμε πολύ καλή σεζόν και στο τέλος πραγματοποιήσαμε όλους μας τους στόχους.»
Παρέμεινες τρία χρόνια στην ομάδα, αγαπήθηκες πολύ από τον κόσμο. Ποιο πιστεύεις πως ήταν το βασικό στοιχείο στο παιχνίδι σου, που σε έκανε να ξεχωρίσεις και να συνδεθείς με τους οπαδούς;
«Ήθελα να αλλάξω την ζωή μου όταν έφυγα από τη Ρουμανία. Ο Κιβρακίδης και ο Ούμπιντες μου έμαθαν γρήγορα πόσο σημαντικός είναι ο Ατρόμητος για την πόλη. Και ένα σημείο – κλειδί για εμένα ήταν ο κ. Κάναντι και ο Γιάννης Αγγελόπουλος. Πίστεψαν σε εμένα, στη χειρότερη φάση της καριέρας μου. Μου μετέδωσαν αυτή την ψυχολογία και ήθελα να δώσω τα πάντα στον Ατρόμητο. Θα τους ευχαριστώ για πάντα, που πίστεψαν στη δουλειά μου!»
Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνησή σου από την ομάδα;
«Νομίζω το ότι ήμασταν όλοι φίλοι μεταξύ μας και θέλαμε να πετύχουμε. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό στα τρία χρόνια που παρέμεινα. Φοβερά κύριο ρόλο είχε ο Ούμπιντες, ο οποίος δεν μας επέτρεψε ποτέ να μην είμαστε συγκεντρωμένοι.»
Υπάρχει κάποιο παιχνίδι, κάποια στιγμή, που ξεχωρίζεις μέχρι και σήμερα;
«Ξεχωρίζω το γκολ μου απέναντι στον Αστέρα Τρίπολη. Ήταν σημαντικό για εμένα, αλλά και για την ομάδα, γιατί είχαμε χάσει σε φιλικό από αυτούς με 6-2. Και έτσι, δείξαμε πως πλέον δεν ήμασταν η ίδια ομάδα και ήμασταν έτοιμοι για το Europa League.»
Δούλεψες με τρεις προπονητές στο Περιστέρι. Τον κ. Κάναντι, τον κ. Αναστασίου και τον κ. Παντελίδη. Ποιες οι εικόνες σου από κάθε προπονητή και αν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία, που θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας;
«Κάθε ένας από τους προπονητές που ανέφερες, είχε τη δική του προσωπικότητα. Θεωρώ πως με τον Κάναντι ήταν η καλύτερη δουλειά από όλες, γιατί δουλέψαμε περισσότερο μαζί, παίζαμε πιο επιθετικά και μπορούσαν να το κατανοήσουν όλοι οι ποδοσφαιριστές. Θέλαμε όλοι να παίξουμε για αυτόν, εργαστήκαμε σκληρά και κάναμε επιτυχημένες χρονιές.
Από εκεί και πέρα, με τον κ. Αναστασίου και τον κ. Πεντελίδη, ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα. Έγιναν πολλές αλλαγές, χάσαμε την βάση που είχαμε τα δύο χρόνια του Κάναντι πολύ γρήγορα. Ο κόσμος ήθελε στοιχεία του Κάναντι, αυτό τους έκανε κακό. Προσπαθήσαμε, αλλά δεν γινόταν να τα επαναλάβουμε.»
Στην Ελλάδα έχει μείνει αλησμόνητο το δίδυμο στη μεσαία γραμμή με εσένα και τον Μπουζουλάζιτς. Μπορείς να καταλάβεις τον λόγο; Πόσο πολύ ταίριαζες με τον Αζέρ στη μεσαία γραμμή;
«Η επιτυχία μας βασίζεται στο γεγονός πως γνωρίζαμε και οι δύο να μιλάμε… ρουμάνικα! Μιλούσαμε πολύ στο παιχνίδι, είχαμε κοινά χαρακτηριστικά στο γήπεδο. Και οι δύο θέλαμε να επιτεθούμε και είχαμε την ελευθερία να το κάναμε. Γνωρίζαμε όμως, πως αν επιτεθεί ο ένας, ο άλλος πρέπει να μείνει πίσω. Ήμασταν δυναμικοί στο παιχνίδι μας και αυτό βοηθούσε συνολικά την ομάδα. Σε αυτό, συνέβαλλαν πολύ και ο ‘’Χάτζη’’ με τον Ρισβάνη που έπαιζαν πίσω μας.
Ήταν και οι δύο δυνατοί και όλα αυτά μας έδιναν τους τρεις βαθμούς με ομάδες που έπαιζαν πίσω από την μπάλα!»
Ήσουν ένας πολύ δυναμικός χαφ στο κέντρο. Υπάρχει κάποιος αντίπαλος που σε δυσκόλεψε πολύ στην Ελλάδα και θυμάσαι το όνομά του μέχρι και σήμερα. Και αν ναι, τι έκανε τόσο καλά αυτός και σε δυσκόλεψε;
«Έχω ακόμη να θυμάμαι δύο συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο Πρώτος έπαιζε στον ΠΑΟΚ και ήταν ο Δημήτρης Πέλκας. Με δυσκόλευε πολύ γιατί δεν γυρνούσε να με μαρκάρει και προσπαθούσε συνεχώς να βρει χώρο. Αυτό καθιστά πάντα πολύ δύσκολη τη δουλειά ενός αμυντικού χαφ.
Ο δεύτερος ήταν ο Κώστας Φορτούνης, εξαιτίας της τρομερής τεχνικής κατάρτισης που διέθετε. Δεν ήταν γρήγορος, είχε πολύ καλό πρώτο βήμα και καλή φυσική κατάσταση. Αλλά νομίζω πως ο Πέλκας με δυσκόλευε λίγο περισσότερο, γιατί ήταν και επικίνδυνος ως προς το σκοράρισμα.»
Είχες πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις τότε με τον Ατρόμητο και το όνομά σου είχε συνδεθεί με τις μεγάλες ελληνικές ομάδες. Είχες γνώση πάνω σε αυτό; Υπήρξε κάποια συζήτηση με κάποιον σύλλογο; Κάποιο ενδεχόμενο να πας σε μία συγκεκριμένη ομάδα;
«Δεν έμαθα ποτέ κάτι τέτοιο. Ίσως και να έφτασε κάτι στην ομάδα, αλλά δεν το γνωρίζω. Φαντάζομαι πως αν υπήρχε ομάδα που με ήθελε πολύ, θα είχε έρθει σε εμένα. Δεν προέκυψε κάτι, δεν πληροφορήθηκα κάτι ούτε εγώ, ούτε ο ατζέντης μου.»
Σε πολλούς, είχε κάνει εντύπωση τότε, πως μετά από τρία χρόνια, αποχώρησες από τον Ατρόμητο. Ποιος ήταν τελικά ο λόγος, δεν μαθεύτηκε ποτέ κάτι περισσότερο…
«Έφυγα γιατί πίστευα πως δεν είχα να δώσω κάτι άλλο στην ομάδα. Ο κ. Αγγελόπουλος έκανε ό,τι μπορούσε πραγματικά, προκειμένου να αλλάξω γνώμη και να μείνω. Αλλά εγώ πίστευα πως είναι η ώρα να φύγω. Ίσως έκανε λάθος. Ένιωθα πως χρειάζομαι όμως, μία νέα πρόκληση. Έτσι έφυγα από τον Ατρόμητο.»
Αρκετοί ποδοσφαιριστές που αποχωρούν από την Ελλάδα, αισθάνονται πως η διαιτησία και ο τρόπος που σφυρίζουν οι διαιτητές, δεν είναι καλός. Ένιωσες εσύ κάτι τέτοιο;
«Τα λάθη συμβαίνουν παντού. Δεν αντιμετώπισα εγώ κάποιο πρόβλημα στην Ελλάδα. Φυσικά, υπήρχαν λάθη που με έκαναν να θυμώνω και να επηρεάζομαι. Αλλά γενικότερα, δεν έμπαινα συχνά σε αυτή τη διαδικασία. Ήθελα απλά να παίζω και όλα τα υπόλοιπα, να τα χειρίζεται η ομάδα μου.»
Γνωρίζω πως τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν αγωνίζεσαι με κάποια ομάδα. Ήθελα να σε ρωτήσω αν θα σκεφτόσουν γενικώς, πριν κλείσεις την καριέρα σου, να επέστρεφες στην Ελλάδα;
«Ναι, θέλω να γυρίσω στην Ελλάδα και να έρθω στον Ατρόμητο να κλείσω την καριέρα μου. Εκεί με πρόσεξαν πάρα πολύ όλοι. Ναι, αυτή την στιγμή δεν αγωνίζομαι κάπου, αλλά αφήνω τα πάντα στα χέρια του Θεού και εμπιστεύομαι αυτό που θα μου φέρει. Θα είμαι έτοιμος, όταν έρθει η ώρα. Αν όμως, δεν καταφέρω να γυρίσω στην Ελλάδα, θα είμαι ευγνώμων για όλες τις αναμνήσεις.»
Τέλος, ο κόσμος του Ατρομήτου ρωτά αν θα σε δούμε ξανά στο Περιστέρι. Είτε ως παίκτη, είτε ως μέλος του staff, είτε απλά στο γήπεδο να δεις ξανά την ομάδα. Υπάρχει περίπτωση επιστροφής, για οποιονδήποτε λόγο, στην Ελλάδα;
«Το ελπίζω. Αυτήν την στιγμή, νομίζω πως είναι δύσκολο να με πάρουν. Αλλά αν υπάρχει έστω και μία μικρή πιθανότητα, θα έρθω και θα παίξω χωρίς χρήματα. Τσάμπα. Δεν θέλω να μιλήσω πολύ για αυτό. Αν όμως Δημήτρη, μπορείς να μιλήσεις εσύ στον Ατρόμητο, μετέφερέ τους ένα μεγάλο ευχαριστώ. Θα ήταν σπουδαίο για εμένα!»
Θα ήθελες μελλοντικά να ασχοληθείς με την προπονητική; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου, σε σχέση με το ποδόσφαιρο, σε δύο χρόνια από σήμερα;
«Ναι, σπουδάζω και ασχολούμαι με την προπονητική, θέλω να μπω στη διαδικασία μία ημέρα να γίνω πρώτος προπονητής. Με το που τελειώσω με αυτό, το πρώτο τηλέφωνο που θα πάρω, θα είναι ο κ. Αγγελόπουλος. Θα δούμε τι θα γίνει στο μέλλον!»
