Ο Ντμίτρι Κιριτσένκο στο BN Sports: «Η επίθεση κερδίζει ματς, η άμυνα τουρνουά και η Ελλάδα στο EURO 2004, είχε και τα δύο!» (video)

Συνέντευξη στον Φάνη Τσοκανά

Από το Πόρτο στα νότια της Πορτογαλίας και στην πόλη Φάρο, για την τρίτη και τελευταία αγωνιστική των ομίλων. Τελευταίο εμπόδιο της Εθνικής Ελλάδας, από την ιστορική πρόκριση στα προημιτελικά; Η αποκλεισμένη και βαθμολογικά αδιάφορη, Ρωσία. Ο φαινομενικά πιο βατός αντίπαλος του ομίλου. Αυτός που έμελλε, να εκθέσει τη «γαλανόλευκη» στον μεγαλύτερο κίνδυνο από κάθε άλλον, στο EURO του 2004!

Ένα γκολ του Κιριτσένκο στα 67" και ένα του Μπουλίκιν στο 17ο λεπτό. Ο απόλυτος αιφνιδιασμός, με το πρώτο, μάλιστα, να είναι το γρηγορότερο στην ιστορία των EURO, έως αυτό του Μπαϊράμι στο φετινό Ιταλία - Αλβανία.

Ο Ζήσης Βρύζας σκόραρε στο 43' και σε συνδυασμό με την ήττα της Ισπανίας από την Πορτογαλία (0-1), η παρουσία στους «8» κρίθηκε στο νήμα! Συγκεκριμένα, Ελλάδα (4 γκολ υπέρ, 4 κατά) και «φούρια ρόχα» (2 γκολ υπέρ, 2 κατά), είχαν ίδια διαφορά τερμάτων (0), αλλά η καλύτερη επίθεση της «γαλανόλευκης» (4 γκολ, έναντι 2), σφράγισε τη 2η θέση στον όμιλο και το ραντεβού με τη Γαλλία!

Δίπλα σε κάθε μεγάλη νίκη, λοιπόν, έχει δικαιωματικά θέση κι αυτή η ήττα. Και σε αυτό το αφιέρωμα του BN Sports, έως την τελευταία μας «στάση» στις 4 Ιουλίου, στα 20 χρόνια από το «ελληνικό έπος», θα ξαναζήσουμε κι αυτήν.

Ρωσία - Ελλάδα, λοιπόν, στο Στάδιο Αλγκάρβε. Αγωνιστική Νο.3 για τον πρώτο όμιλο του EURO 2004 και ο Ντμίτρι Κιριτσένκο, αφηγείται όλα όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ.

Για όσους τα διαβάζουν για πρώτη φορά, αλλά κυρίως, για εκείνους που θέλουν να τα «ξαναζήσουν».



«Ένα γκολ περισσότερο για εμάς ή χωρίς το γκολ του Βρύζα, το παραμύθι της Ελλάδας δεν θα είχε συμβεί ποτέ. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά μπροστά στην ιστορία, δεν γίνεται να έχεις υποτακτική στάση. Θέλαμε όσο τίποτα να σκοράρουμε κι άλλο. Ένα EURO είναι ιστορική στιγμή, για όποιον συμμετέχει, ακόμα κι όταν έχει αποκλειστεί.

Είχαμε ευκαιρίες για γκολ. Και η Ελλάδα, και εμείς, κι εγώ προσωπικά. Στο φινάλε, όμως, κανείς δεν έχει απάντηση στο "τι θα γινόταν αν".

Η Ελλάδα έγινε Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004! Ένα μοναδικό επίτευγμα, που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία του ελληνικού, ευρωπαϊκού, αλλά και παγκόσμιου ποδοσφαίρου!

Κι αυτό, γιατί κανένας δεν το πίστευε. Ποιος περίμενε πως η Ελλάδα θα φτάσει τόσο μακριά;



Στο ποδόσφαιρο πιστεύω στο δόγμα "τα ματς κερδίζονται με την επίθεση και τα τουρνουά με την άμυνα". Η Ελλάδα ήταν εξαιρετική και στα δύο. Κυρίως, στο αμυντικό κομμάτι, με μοναδική εξαίρεση το παιχνίδι με τη Ρωσία.

Είναι προφανές πως χρειάζεσαι και τύχη σε τόσο μεγάλες περιστάσεις. Όχι μόνο όταν είσαι αουτσάιντερ, αλλά κι όταν είσαι ένα μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση. Κανείς δεν θα σηκώσει ένα EURO, όντας άτυχος, χωρίς να σημαίνει πως το να είσαι τυχερός, είναι αρκετό.

Ο τρόπος που είχε στήσει την ομάδα ο Ότο Ρεχάγκελ ήταν υποδειγματικός. Επέβαλε σιδηρά πειθαρχία στον αγωνιστικό χώρο και κατάφερε να δημιουργήσει μία πραγματική ομάδα.

Ίσως αυτός είναι και ο λόγος, που για εμένα, δεν υπάρχει ένας Έλληνας MVP στο EURO 2004. Είναι σχεδόν αδύνατον να ξεχωρίσεις μόνο έναν. Η ομάδα δεν είχε μεγάλους αστέρες του ποδοσφαίρου, αλλά ήταν ομάδα!



Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε. Μετά τους ομίλους, εμείς αποχαιρετήσαμε τη διοργάνωση. Πολλά γεγονότα που βιώσαμε και πολλές ιστορίες ξεχάστηκαν, αλλά πάντα νιώθω την ίδια συγκίνηση, όταν γυρίζω πίσω, σε εκείνο το καλοκαίρι στην Πορτογαλία. Θυμάμαι να μιλάω με φίλους επιστρέφοντας στη Ρωσία ή με Έλληνες που ζουν εδώ, και να είσαι σε κατάσταση σοκ!

Κανείς δεν το πίστευε, αλλά εκείνη ομάδα, το έκανε πράξη!»



www.bnsports.gr