Η Στέλλα Καλτσίδου ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης και έγραψε ιστορία με τους Λόντον Λάιονς! Η πρώτη Ελληνίδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο ως προπονήτρια με την ομάδα της, μίλησε στο BN Sports και στάθηκε σε αυτή τη μεγάλη επιτυχία, ενώ αναφέρθηκε στο όνειρό της να βρεθεί σε ανδρική ομάδα της EuroLeague, στους τελικούς της Α1 μπάσκετ γυναικών, αλλά και στους δύο «αιωνίους», τους οποίους «βλέπει» στο Final 4 του Βερολίνου!
Συνέντευξη στον Γιώργο Καπουκάκη
Ποιος είναι ο στόχος - όνειρο σας για το μέλλον;
«Ο στόχος μου για τη νέα χρονιά είναι να κάνω ένα βήμα παραπάνω, από αυτό που έγινε φέτος. Γενικότερα στη ζωή μου θέλω να τα πηγαίνω όλα βήμα - βήμα. Μερικές φορές το να κάνεις μεγάλα άλματα, δεν είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Τώρα το προσωπικό μου όνειρο είναι να βρεθώ σε ένα staff ομάδας EuroLeague ανδρών. Αυτό είναι το δικό μου όνειρο. Ίσως κάποια στιγμή να έχω την τύχη να το κάνω, αλλά θεωρώ ότι είναι κάτι που είναι λίγο δύσκολο. Όχι λόγω ικανοτήτων, αλλά λόγω κάποιων taboo που υπάρχουν».
«Υπάρχει αρκετή νευρικότητα στις ομάδες. Κάτι το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό. Είναι μία σειρά τελικών μεταξύ των δύο αιωνίων αντιπάλων. Η διαφορά των ομάδων είναι πολύ μικρή. Νομίζω πως όλα τα παιχνίδια θα κριθούν στις λεπτομέρειες. Δυσκολεύομαι να προβλέψω τι θα συμβεί. Πιστεύω πως όλα τα παιχνίδια θα κριθούν στον πόντο. Πάντως είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα σειρά».
Όσον αφορά στη EuroLeague Ανδρών, πώς κρίνετε μέχρι στιγμής την πορεία Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού και μέχρι που πιστεύετε πως θα φτάσουν;
«Και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλά φέτος. Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχει επανέλθει, μετά από μία μεγάλη περίοδο που δεν είχε καλή αγωνιστική απόδοση. Έχει βρει τη χημεία του και έναν τρόπο που αρέσκεται να παίζει. Παράλληλα, όλοι οι παίκτες δείχνουν να αποδέχονται τον τρόπο παιχνιδιού και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Είναι μία ομάδα με πάρα πολύ ταλέντο. Όπου και να δεις, σε όλες τις θέσεις, υπάρχουν παίκτες που είναι από τους καλύτερους της Ευρώπης. Θεωρώ ότι θα χρησιμοποιήσει το πλεονέκτημα που έχει και εύχομαι να τον δούμε στο Final 4. Και το ίδιο εύχομαι για τον Ολυμπιακό, που είναι μία ομάδα, η οποία μας έχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια, ότι στηρίζεται στο ομαδικό της παιχνίδι. Κάθε φορά θα δεις και έναν άλλον παίκτη να βγαίνει μπροστά. Επιπλέον, βασίζεται αρκετά στην σκληρή του άμυνα και στο πόσο ρυθμό του δίνει η άμυνά του. Η EuroLeague γενικά είναι πολύ ανταγωνιστική. Όλοι μπορούν να τους νικήσουν όλους. Οι διαφορές είναι πολύ μικρές. Πιστεύω όμως πως και οι δύο θα είναι στο Final 4 και πραγματικά το εύχομαι, γιατί θα είναι ό,τι καλύτερο για το ελληνικό μπάσκετ».
www.bnsports.gr
Η κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τροπαίου είναι από μόνη της μία σπουδαία διάκριση. Ωστόσο, αυτό που κατάφεραν οι Λόντον Λάιονς της Στέλλας Καλτσίδου έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία.
Ακολουθώντας πιστά ένα άκρως οργανωμένο πλάνο και δουλεύοντας σε πλήρη επαγγελματικά πρότυπα, η 41χρονη τεχνικός, κατέκτησε το EuroCup γυναικών με την αγγλική ομάδα και έγραψε ιστορία, αφού έγινε η πρώτη Ελληνίδα προπονήτρια, η οποία προσθέτει στο παλμαρέ της, ευρωπαϊκό τίτλο!
Μέσα σε μια χώρα που το μπάσκετ δεν είναι το δημοφιλέστερο άθλημα, η ομάδα από το Λονδίνο έφερε τον κόσμο στο γήπεδο και με ρεκόρ 15 νικών σε 16 παιχνίδια, έφτασε μέχρι το τέλος του... δρόμου. Ένα επίτευγμα που είχε ελληνική «υπογραφή» και αποτελεί τεράστια επιτυχία για το ελληνικό μπάσκετ!
Με αφορμή τον «άθλο» της Στέλλας Καλτσίδου, το BN Sports επικοινώνησε με την Ελληνίδα τεχνικό, με την ίδια να μιλάει για τα συναισθήματα της και τον τρόπο, με τον οποίο η ομάδα της, κατέκτησε το EuroCup.
Παράλληλα, η πρώην διεθνής αθλήτρια τονίζει πως όνειρο της είναι να βρεθεί σε ομάδα της EuroLeague (Ανδρών), αναλύει τους τελικούς της Α1 μπάσκετ γυναικών και εύχεται σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, να προκριθούν στο Final 4.
Κατακτήσατε το EuroCup με τους Λόντον Λάιονς. Ποια είναι τα συναισθήματα σας γι’ αυτό το επίτευγμα; Έχετε συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλο είναι αυτό που πετύχατε;
«Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη. Τα συναισθήματα δεν έχουν ηρεμίσει. Προφανώς και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη, νιώθω περήφανη, για τις παίκτριές μου, για την ομάδα μας και για το staff. Είναι όντως κάτι πολύ μεγάλο. Είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά στην Αγγλία. Καταφέραμε να βάλουμε τη χώρα στο χάρτη της Ευρώπης. Και τη βάλαμε στην κορυφή. Φέραμε 5.500 κόσμο στο γήπεδο, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει ποτέ ξανά στην Αγγλία. Και γενικότερα, είναι ένας αριθμός, που νομίζω ότι σπάνια τον βλέπεις, σε αγώνες μπάσκετ γυναικών. Είναι πολύ όμορφα συναισθήματα. Νιώθω τυχερή και αισθάνομαι ευγνώμων».
Η κατάκτηση της διοργάνωσης ήταν ο πρώτος στόχος της ομάδας από το ξεκίνημα της σεζόν;
«Ο αρχικός στόχος της ομάδας ήταν να προκριθεί στην EuroLeague, μέσω των προκριματικών αγώνων, που παίξαμε με την DVTK. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Χάσαμε το πρώτο παιχνίδι με μεγάλη διαφορά (σ.σ. 48-63) και μετά ήταν δύσκολο να γυρίσουμε την κατάσταση στην Ουγγαρία. Παρόλα αυτά, το παλέψαμε. Ήταν κάτι που μας πόνεσε πολύ. Συζητήσαμε όμως και είπαμε πως στόχος μας είναι να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται στην Ευρώπη, αλλά κάνοντας ένα βήμα κάθε φορά. Έτσι πήγαμε όλη τη χρονιά. Δουλέψαμε πολύ σκληρά. Περάσαμε από πολλά στάδια, δεν ήταν μία εύκολη διαδικασία. Η κατάκτηση του EuroCup μπορεί να υπήρχε στο μυαλό όλων, όμως ήταν ένας στόχος που ερχόταν μετά από κάθε αγώνα. Οπότε νομίζω ότι η διαδικασία ήταν πολύ σωστή».
Το γεγονός πως εργάζεστε σε μία χώρα όπου το μπάσκετ δεν βρίσκεται ανάμεσα στα δημοφιλή αθλήματα, είναι δύσκολο να το διαχειριστείτε; Πώς το βιώνετε αυτό;
«Το μπάσκετ στην Αγγλία είναι ίσως ένα από τα πιο υποβαθμισμένα αθλήματα. Φυσικά, το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς όλων, αλλά το μπάσκετ είναι αρκετά πιο κάτω. Υπάρχουν άλλα αθλήματα, τα οποία είναι πολύ πιο δημοφιλή. Πίεση κόσμου δεν υπάρχει, όμως εμείς ως γκρουπ, οπουδήποτε και εάν ήμασταν, την ίδια πίεση θα βάζαμε στους εαυτούς μας. Όταν δημιουργήσαμε την ομάδα με την general manager, αυτό που θέλαμε εξ’ αρχής ήταν να πείσουμε τις καλύτερες Αγγλίδες που έπαιζαν στην Ευρώπη και όχι μόνο, να επιστρέψουν και να αγωνιστούν για έναν σύλλογο που βρίσκεται στη χώρα τους. Καταφέραμε και το κάναμε. Στηρίξαμε την ομάδα μας στις γηγενείς παίκτριες. Κάτι το οποίο γνωρίζαμε πως θα είναι ένας πόλος έλξης και για τον κόσμο. Γιατί τις συγκεκριμένες αθλήτριες, είχαν την ευκαιρία να τις δουν μονάχα στην εθνική ομάδα. Οπότε η πίεση που βάλαμε στους εαυτούς μας, για να φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα που εμείς πιστεύαμε, ήταν καθημερινή και δεν είχε να κάνει με το εάν ο κόσμος θα μας παρακολουθήσει ή όχι. Θέλαμε να το κάνουμε για εμάς. Και όσο βλέπαμε αυτό που βγάζαμε ως ομάδα στο γήπεδο, το πόσο χαίρονταν τα κορίτσια να παίζουν η μία για την άλλη, καταλαβαίναμε πως αυτό ήταν κάτι που τραβούσε τον κόσμο κάθε φορά. Και αυτό είναι μεγάλο επίτευγμα γι’ αυτή την ομάδα».
Στην ομάδα είχατε και την Μέγκαν Γκούσταφσον, η οποία έχει περάσει από την Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού και είχε δείξει πως ανήκει στο υψηλότερο επίπεδο. Πόσο σημαντική ήταν για εσάς;
«Η Μέγκαν είναι μία παίκτρια πολύ υψηλού επιπέδου και το έχει αποδείξει με την παρουσία της, στην Ελλάδα, στο WNBA και στην εθνική ομάδα της Ισπανίας. Όταν ήρθε εδώ, όλοι γνωρίζαμε ότι είναι μία ελίτ σκόρερ. Αυτό που την έκανε όμως να ξεχωρίσει ήταν ο χαρακτήρας της. Έπαιξε φανταστική άμυνα. Κάθε φορά που συζητούσαμε, μου έλεγε 'κόουτς θα κάνω ό,τι μου πεις εσύ. Ό,τι χρειάζεται η ομάδα θα το κάνω'. Και νομίζω πως αυτό που χαρακτήρισε την ομάδα, είναι πως είχαμε 12 σταρ. Κάθε μία είχε το ρόλο της και ήταν η καλύτερη σε αυτό το ρόλο. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όταν έχεις παίκτριες που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, έτσι δημιουργείται ένα παζλ και έτσι φτιάχνεται μία επιτυχημένη ομάδα».
Έχετε αποσυρθεί από το 2019 και μέχρι στιγμής πραγματοποιείτε σπουδαία δουλειά σε προπονητικό επίπεδο. Σας έχει λείψει όμως το να αγωνίζεστε στο παρκέ;
«Όταν αποφάσισα να σταματήσω, ήταν μία πολύ συνειδητή απόφαση. Ένιωθα και νιώθω ακόμη πάρα πολύ γεμάτη από την πορεία μου ως παίκτρια. Είχα φτάσει στο σημείο που ήθελα να βάλω ένα τέλος σε όλο αυτό και να ανοίξω έναν νέο κύκλο. Η αλήθεια είναι πως δεν μου λείπει να κάνω προπόνηση. Μερικές φορές, όταν υπάρχουν μεγάλα ματς, όπως τώρα που παίξαμε τους τελικούς, σίγουρα το συναίσθημα υπάρχει. Ωστόσο, δεν το συγκρίνω με το συναίσθημα που έχεις ως προπονητής σε μία ανάλογη κατάσταση. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Απλά χαίρομαι που από τόσο νωρίς στην καριέρα μου, μου δόθηκε η ευκαιρία να ανταγωνιστώ προπονητικά σε τόσο υψηλό επίπεδο, αλλά και να κατακτήσω έναν τίτλο. Σίγουρα όλο αυτό δεν θα είχε γίνει εάν δεν είχε αυτή την ομάδα και αυτό το staff. Οπότε, είναι μία ομαδική δουλειά, δεν ευθύνομαι μόνο εγώ, γι’ αυτή την επιτυχία».
Ως παίκτρια είχατε μία σπουδαία καριέρα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Υπήρξε κάποια ομάδα που ξεχωρίσατε λίγο περισσότερο όλα αυτά τα χρόνια;
«Ίσως είναι άδικο να ξεχωρίσω. Έζησα μεγάλες στιγμές ως αθλήτρια. Η τελευταία μου χρονιά στο Πολκοβίτσε ήταν αρκετά έντονη συναισθηματικά, γιατί γνώριζα ότι θα ήταν η τελευταία μου. Το είχα αποφασίσει. Στη Γαλλία έζησα και έπαιξα πάρα πολλά χρόνια, την αισθάνομαι σαν δεύτερο σπίτι μου. Σίγουρα μπορώ να πω πως ξεχωρίζω πολλές στιγμές. Κάθε χρονιά ήταν μία πρόκληση για μένα και δεν θα άλλαζα τίποτα από τις αποφάσεις που πήρα, γιατί με έκαναν αυτή που είμαι σήμερα και διαμόρφωσαν και την πορεία μου. Επομένως, είμαι ευγνώμων για καθετί, γιατί θεωρώ πως και οι καλές και οι κακές στιγμές, είναι εμπειρίες, που μας βοηθούν να εξελιχθούμε προς το καλύτερο».
Στην Εθνική αγωνιστήκατε για 17 χρόνια, μέσα στα οποία υπήρξαν διοργανώσεις στις οποίες «αγγίξατε» την είσοδό σας στο βάθρο; Πως ήταν αυτό το «ταξίδι» με τη «γαλανόλευκη»;
«Το να φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο είναι η υπέρτατη τιμή, για οποιονδήποτε αθλητή, σε οποιοδήποτε άθλημα. Πάντα, όταν είχαμε υποχρεώσεις με την Εθνική ομάδα, πάντα ήθελα να είμαι εκεί, να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, εκπροσωπώντας μία ολόκληρη χώρα. Ήμουν τυχερή, διότι ήμουν σε μία γενιά αθλητριών, που έμαθε πολλά από τις προηγούμενες. Πήραμε εμείς τα σκήπτρα και συνεχίσαμε. Καταφέραμε να φτάσουμε στην 4η θέση στο Πανευρωπαϊκό του 2017, που είναι η υψηλότερη, στην οποία έχει φτάσει ποτέ η Ελλάδα. Αλλά νομίζω ότι κάθε κύκλος πρέπει να κλείνει και να δίνεται η σκυτάλη στις επόμενες γενιές. Η κάθε φουρνιά θα πρέπει να βάζει τον δικό της χαρακτήρα, έχοντας πάντα την Εθνική ομάδα και την χώρα μας πάνω από όλα. Νομίζω πως αυτό θα είναι κάτι που θα συνεχίζεται. Χαίρομαι που ήμασταν ένα κομμάτι της ιστορίας της Εθνικής».
Θα βλέπατε στο μέλλον τον εαυτό σας στην Ελλάδα, είτε στην Εθνική, είτε σε κάποιον σύλλογο ως Head Coach;
«Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη. Τα συναισθήματα δεν έχουν ηρεμίσει. Προφανώς και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη, νιώθω περήφανη, για τις παίκτριές μου, για την ομάδα μας και για το staff. Είναι όντως κάτι πολύ μεγάλο. Είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά στην Αγγλία. Καταφέραμε να βάλουμε τη χώρα στο χάρτη της Ευρώπης. Και τη βάλαμε στην κορυφή. Φέραμε 5.500 κόσμο στο γήπεδο, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει ποτέ ξανά στην Αγγλία. Και γενικότερα, είναι ένας αριθμός, που νομίζω ότι σπάνια τον βλέπεις, σε αγώνες μπάσκετ γυναικών. Είναι πολύ όμορφα συναισθήματα. Νιώθω τυχερή και αισθάνομαι ευγνώμων».
Η κατάκτηση της διοργάνωσης ήταν ο πρώτος στόχος της ομάδας από το ξεκίνημα της σεζόν;
«Ο αρχικός στόχος της ομάδας ήταν να προκριθεί στην EuroLeague, μέσω των προκριματικών αγώνων, που παίξαμε με την DVTK. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Χάσαμε το πρώτο παιχνίδι με μεγάλη διαφορά (σ.σ. 48-63) και μετά ήταν δύσκολο να γυρίσουμε την κατάσταση στην Ουγγαρία. Παρόλα αυτά, το παλέψαμε. Ήταν κάτι που μας πόνεσε πολύ. Συζητήσαμε όμως και είπαμε πως στόχος μας είναι να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται στην Ευρώπη, αλλά κάνοντας ένα βήμα κάθε φορά. Έτσι πήγαμε όλη τη χρονιά. Δουλέψαμε πολύ σκληρά. Περάσαμε από πολλά στάδια, δεν ήταν μία εύκολη διαδικασία. Η κατάκτηση του EuroCup μπορεί να υπήρχε στο μυαλό όλων, όμως ήταν ένας στόχος που ερχόταν μετά από κάθε αγώνα. Οπότε νομίζω ότι η διαδικασία ήταν πολύ σωστή».
The mastermind ??#EuroCupWomen pic.twitter.com/oS56BUxT4c
— EuroCup Women (@EuroCupWomen) April 11, 2024
Το γεγονός πως εργάζεστε σε μία χώρα όπου το μπάσκετ δεν βρίσκεται ανάμεσα στα δημοφιλή αθλήματα, είναι δύσκολο να το διαχειριστείτε; Πώς το βιώνετε αυτό;
«Το μπάσκετ στην Αγγλία είναι ίσως ένα από τα πιο υποβαθμισμένα αθλήματα. Φυσικά, το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς όλων, αλλά το μπάσκετ είναι αρκετά πιο κάτω. Υπάρχουν άλλα αθλήματα, τα οποία είναι πολύ πιο δημοφιλή. Πίεση κόσμου δεν υπάρχει, όμως εμείς ως γκρουπ, οπουδήποτε και εάν ήμασταν, την ίδια πίεση θα βάζαμε στους εαυτούς μας. Όταν δημιουργήσαμε την ομάδα με την general manager, αυτό που θέλαμε εξ’ αρχής ήταν να πείσουμε τις καλύτερες Αγγλίδες που έπαιζαν στην Ευρώπη και όχι μόνο, να επιστρέψουν και να αγωνιστούν για έναν σύλλογο που βρίσκεται στη χώρα τους. Καταφέραμε και το κάναμε. Στηρίξαμε την ομάδα μας στις γηγενείς παίκτριες. Κάτι το οποίο γνωρίζαμε πως θα είναι ένας πόλος έλξης και για τον κόσμο. Γιατί τις συγκεκριμένες αθλήτριες, είχαν την ευκαιρία να τις δουν μονάχα στην εθνική ομάδα. Οπότε η πίεση που βάλαμε στους εαυτούς μας, για να φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα που εμείς πιστεύαμε, ήταν καθημερινή και δεν είχε να κάνει με το εάν ο κόσμος θα μας παρακολουθήσει ή όχι. Θέλαμε να το κάνουμε για εμάς. Και όσο βλέπαμε αυτό που βγάζαμε ως ομάδα στο γήπεδο, το πόσο χαίρονταν τα κορίτσια να παίζουν η μία για την άλλη, καταλαβαίναμε πως αυτό ήταν κάτι που τραβούσε τον κόσμο κάθε φορά. Και αυτό είναι μεγάλο επίτευγμα γι’ αυτή την ομάδα».
Στην ομάδα είχατε και την Μέγκαν Γκούσταφσον, η οποία έχει περάσει από την Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού και είχε δείξει πως ανήκει στο υψηλότερο επίπεδο. Πόσο σημαντική ήταν για εσάς;
«Η Μέγκαν είναι μία παίκτρια πολύ υψηλού επιπέδου και το έχει αποδείξει με την παρουσία της, στην Ελλάδα, στο WNBA και στην εθνική ομάδα της Ισπανίας. Όταν ήρθε εδώ, όλοι γνωρίζαμε ότι είναι μία ελίτ σκόρερ. Αυτό που την έκανε όμως να ξεχωρίσει ήταν ο χαρακτήρας της. Έπαιξε φανταστική άμυνα. Κάθε φορά που συζητούσαμε, μου έλεγε 'κόουτς θα κάνω ό,τι μου πεις εσύ. Ό,τι χρειάζεται η ομάδα θα το κάνω'. Και νομίζω πως αυτό που χαρακτήρισε την ομάδα, είναι πως είχαμε 12 σταρ. Κάθε μία είχε το ρόλο της και ήταν η καλύτερη σε αυτό το ρόλο. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όταν έχεις παίκτριες που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, έτσι δημιουργείται ένα παζλ και έτσι φτιάχνεται μία επιτυχημένη ομάδα».
Έχετε αποσυρθεί από το 2019 και μέχρι στιγμής πραγματοποιείτε σπουδαία δουλειά σε προπονητικό επίπεδο. Σας έχει λείψει όμως το να αγωνίζεστε στο παρκέ;
«Όταν αποφάσισα να σταματήσω, ήταν μία πολύ συνειδητή απόφαση. Ένιωθα και νιώθω ακόμη πάρα πολύ γεμάτη από την πορεία μου ως παίκτρια. Είχα φτάσει στο σημείο που ήθελα να βάλω ένα τέλος σε όλο αυτό και να ανοίξω έναν νέο κύκλο. Η αλήθεια είναι πως δεν μου λείπει να κάνω προπόνηση. Μερικές φορές, όταν υπάρχουν μεγάλα ματς, όπως τώρα που παίξαμε τους τελικούς, σίγουρα το συναίσθημα υπάρχει. Ωστόσο, δεν το συγκρίνω με το συναίσθημα που έχεις ως προπονητής σε μία ανάλογη κατάσταση. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Απλά χαίρομαι που από τόσο νωρίς στην καριέρα μου, μου δόθηκε η ευκαιρία να ανταγωνιστώ προπονητικά σε τόσο υψηλό επίπεδο, αλλά και να κατακτήσω έναν τίτλο. Σίγουρα όλο αυτό δεν θα είχε γίνει εάν δεν είχε αυτή την ομάδα και αυτό το staff. Οπότε, είναι μία ομαδική δουλειά, δεν ευθύνομαι μόνο εγώ, γι’ αυτή την επιτυχία».
Ως παίκτρια είχατε μία σπουδαία καριέρα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Υπήρξε κάποια ομάδα που ξεχωρίσατε λίγο περισσότερο όλα αυτά τα χρόνια;
«Ίσως είναι άδικο να ξεχωρίσω. Έζησα μεγάλες στιγμές ως αθλήτρια. Η τελευταία μου χρονιά στο Πολκοβίτσε ήταν αρκετά έντονη συναισθηματικά, γιατί γνώριζα ότι θα ήταν η τελευταία μου. Το είχα αποφασίσει. Στη Γαλλία έζησα και έπαιξα πάρα πολλά χρόνια, την αισθάνομαι σαν δεύτερο σπίτι μου. Σίγουρα μπορώ να πω πως ξεχωρίζω πολλές στιγμές. Κάθε χρονιά ήταν μία πρόκληση για μένα και δεν θα άλλαζα τίποτα από τις αποφάσεις που πήρα, γιατί με έκαναν αυτή που είμαι σήμερα και διαμόρφωσαν και την πορεία μου. Επομένως, είμαι ευγνώμων για καθετί, γιατί θεωρώ πως και οι καλές και οι κακές στιγμές, είναι εμπειρίες, που μας βοηθούν να εξελιχθούμε προς το καλύτερο».
Στην Εθνική αγωνιστήκατε για 17 χρόνια, μέσα στα οποία υπήρξαν διοργανώσεις στις οποίες «αγγίξατε» την είσοδό σας στο βάθρο; Πως ήταν αυτό το «ταξίδι» με τη «γαλανόλευκη»;
«Το να φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο είναι η υπέρτατη τιμή, για οποιονδήποτε αθλητή, σε οποιοδήποτε άθλημα. Πάντα, όταν είχαμε υποχρεώσεις με την Εθνική ομάδα, πάντα ήθελα να είμαι εκεί, να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, εκπροσωπώντας μία ολόκληρη χώρα. Ήμουν τυχερή, διότι ήμουν σε μία γενιά αθλητριών, που έμαθε πολλά από τις προηγούμενες. Πήραμε εμείς τα σκήπτρα και συνεχίσαμε. Καταφέραμε να φτάσουμε στην 4η θέση στο Πανευρωπαϊκό του 2017, που είναι η υψηλότερη, στην οποία έχει φτάσει ποτέ η Ελλάδα. Αλλά νομίζω ότι κάθε κύκλος πρέπει να κλείνει και να δίνεται η σκυτάλη στις επόμενες γενιές. Η κάθε φουρνιά θα πρέπει να βάζει τον δικό της χαρακτήρα, έχοντας πάντα την Εθνική ομάδα και την χώρα μας πάνω από όλα. Νομίζω πως αυτό θα είναι κάτι που θα συνεχίζεται. Χαίρομαι που ήμασταν ένα κομμάτι της ιστορίας της Εθνικής».
Θα βλέπατε στο μέλλον τον εαυτό σας στην Ελλάδα, είτε στην Εθνική, είτε σε κάποιον σύλλογο ως Head Coach;
«Ναι, φυσικά. Εάν και εφόσον υπήρχαν οι συνθήκες, μιας ομάδας, η οποία δουλεύει σε επαγγελματικά πρότυπα, έχει υψηλούς στόχους και θέλει να είναι ανταγωνιστική στην Ευρώπη, φυσικά και θα μπορούσα να δω τον εαυτό μου εκεί. Θεωρώ πως τη δεδομένη χρονική στιγμή, οι συνθήκες αυτές δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά εύχομαι πραγματικά να δημιουργηθούν, γιατί θα ήταν κάτι πάρα πολύ όμορφο για το μπάσκετ γυναικών στη χώρα μας. Όσον αφορά στην Εθνική, φυσικά. Όταν σε καλούν για την Εθνική ομάδα είναι καθήκον σου να πας. Φυσικά, είναι και επιλογή, αλλά θεωρώ πως όταν η Εθνική ομάδα σε καλεί, πρέπει να είσαι πάντα εκεί. Εγώ ήμουν πάντα εκεί για την Εθνική και θα συνεχίσω να είμαι. Αυτό δεν έχει να κάνει με το εάν παίζω ή όχι».
Ποιος είναι ο στόχος - όνειρο σας για το μέλλον;
«Ο στόχος μου για τη νέα χρονιά είναι να κάνω ένα βήμα παραπάνω, από αυτό που έγινε φέτος. Γενικότερα στη ζωή μου θέλω να τα πηγαίνω όλα βήμα - βήμα. Μερικές φορές το να κάνεις μεγάλα άλματα, δεν είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Τώρα το προσωπικό μου όνειρο είναι να βρεθώ σε ένα staff ομάδας EuroLeague ανδρών. Αυτό είναι το δικό μου όνειρο. Ίσως κάποια στιγμή να έχω την τύχη να το κάνω, αλλά θεωρώ ότι είναι κάτι που είναι λίγο δύσκολο. Όχι λόγω ικανοτήτων, αλλά λόγω κάποιων taboo που υπάρχουν».
Στο ελληνικό πρωτάθλημα έχουν ξεκινήσει και οι τελικοί ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί στο τέλος;WOKE UP CHAMPS!!! ??#WeAreLondon #EuroCupWomen #HearOurRoar pic.twitter.com/Uo3JUXywDL
— London Lions (@londonlionsw) April 11, 2024
«Υπάρχει αρκετή νευρικότητα στις ομάδες. Κάτι το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό. Είναι μία σειρά τελικών μεταξύ των δύο αιωνίων αντιπάλων. Η διαφορά των ομάδων είναι πολύ μικρή. Νομίζω πως όλα τα παιχνίδια θα κριθούν στις λεπτομέρειες. Δυσκολεύομαι να προβλέψω τι θα συμβεί. Πιστεύω πως όλα τα παιχνίδια θα κριθούν στον πόντο. Πάντως είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα σειρά».
Όσον αφορά στη EuroLeague Ανδρών, πώς κρίνετε μέχρι στιγμής την πορεία Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού και μέχρι που πιστεύετε πως θα φτάσουν;
«Και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλά φέτος. Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχει επανέλθει, μετά από μία μεγάλη περίοδο που δεν είχε καλή αγωνιστική απόδοση. Έχει βρει τη χημεία του και έναν τρόπο που αρέσκεται να παίζει. Παράλληλα, όλοι οι παίκτες δείχνουν να αποδέχονται τον τρόπο παιχνιδιού και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Είναι μία ομάδα με πάρα πολύ ταλέντο. Όπου και να δεις, σε όλες τις θέσεις, υπάρχουν παίκτες που είναι από τους καλύτερους της Ευρώπης. Θεωρώ ότι θα χρησιμοποιήσει το πλεονέκτημα που έχει και εύχομαι να τον δούμε στο Final 4. Και το ίδιο εύχομαι για τον Ολυμπιακό, που είναι μία ομάδα, η οποία μας έχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια, ότι στηρίζεται στο ομαδικό της παιχνίδι. Κάθε φορά θα δεις και έναν άλλον παίκτη να βγαίνει μπροστά. Επιπλέον, βασίζεται αρκετά στην σκληρή του άμυνα και στο πόσο ρυθμό του δίνει η άμυνά του. Η EuroLeague γενικά είναι πολύ ανταγωνιστική. Όλοι μπορούν να τους νικήσουν όλους. Οι διαφορές είναι πολύ μικρές. Πιστεύω όμως πως και οι δύο θα είναι στο Final 4 και πραγματικά το εύχομαι, γιατί θα είναι ό,τι καλύτερο για το ελληνικό μπάσκετ».
www.bnsports.gr
