Η Ντιναμό Ζάγκρεμπ θα βρεθεί και πάλι στον δρόμο ελληνικής ομάδας, με τον ΠΑΟΚ να καλείται να την ξεπεράσει, για να δώσει συνέχεια στην ευρωπαϊκή του πορεία. Ο Ντάνιελ Πράνιτς έχει φορέσει τη φανέλα των Κροατών, ενώ πραγματοποίησε ένα άκρως πετυχημένο πέρασμα από την Ελλάδα, με τον Παναθηναϊκό. Ένας από τους πλέον αγαπημένους της «πράσινης» κερκίδας, μίλησε στο BN Sports για την πολυαναμενόμενη αναμέτρηση, αλλά και για τις εμπειρίες του, στα γήπεδα της χώρας μας.
Συνέντευξη στον Άγγελο Κρεμαστό
Η Ντιναμό Ζάγκρεμπ στέκεται ως εμπόδιο στη συνέχεια του ευρωπαϊκού «ονείρου» του ΠΑΟΚ. Ο «Δικέφαλος» θα πρέπει να ξεπεράσει τους Κροάτες, για να συνεχίσει στα προημιτελικά του Europa Conference League.
Ο Ντάνιελ Πράνιτς πραγματοποίησε το ποδοσφαιρικό του «ξεπέταγμα» με τη φανέλα της Ντιναμό και στη συνέχεια η καριέρα του… εκτοξεύθηκε, αγωνιζόμενος με τις Χέρενφεν, Μπάγερν Μονάχου και Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Το 2013 ήρθε στα… λημέρια μας, για λογαριασμό του Παναθηναϊκού και τίμησε το «τριφύλλι» για τρεις γεμάτες σεζόν.
Μιλώντας στο BN Sports για την μεγάλη αναμέτρηση, ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Ντιναμό Ζάγκρεμπ, γύρισε και τον χρόνο πίσω, στις αναμνήσεις που του έχουν μείνει από την Ελλάδα, αλλά και για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, τον οποίο έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση.
«Φοβερή η δυναμική των ομάδων, στο 50-50 η πρόκριση»
Με 16 πρωταθλήματα τις δύο τελευταίες 10ετίες, η Ντιναμό Ζάγκρεμπ αποτελεί μία υπερδύναμη στο κροατικό ποδόσφαιρο, ενώ μάλιστα παράγει σταθερά ταλέντα, «προμηθεύοντας» μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες με τρομερούς παίκτες, «φουσκώνοντας» παράλληλα τους τραπεζικούς της λογαριασμούς. Σύμφωνα με τον Πράνιτς, ο ΠΑΟΚ έχει ένα πολύ δύσκολο έργο μπροστά του, όμως οι πιθανότητες προκρίσεις είναι μοιρασμένες.
«Τα τελευταία 20 χρόνια η Ντιναμό κυριαρχεί στην Κροατία. Παράγουν συνεχώς παίκτες για την εθνική ομάδα και χρόνο με τον χρόνο κατακτούν σταθερά το πρωτάθλημα της Κροατίας και παίζουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Είναι μία πολύ επικίνδυνη ομάδα και ο ΠΑΟΚ θα έχει αρκετά προβλήματα. Όμως δεν μπορώ να πω πως μία από τις δύο θα είναι φαβορί, για μένα είναι 50-50. Η πιο συγκεντρωμένη ομάδα θα είναι αυτή που θα πάρει και την πρόκριση. Ο ΠΑΟΚ έχει δείξει την δυναμική του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μία ενδιαφέρουσα αναμέτρηση και μία πραγματική μάχη ανάμεσα στους δύο προπονητές».
Η Τούμπα τον έχει υποδεχθεί ως αντίπαλο, ενώ με την Ντιναμό έχει αποθεωθεί, από ολόκληρο το γήπεδο. Δύσκολα θα μπορούσε να βρεθεί κάποιος πιο κατάλληλος για να περιγράψει την εμπειρία του, από αυτές τις δύο «καυτές» έδρες.
«Είναι δύσκολο να συγκριθούν αυτά τα γήπεδα. Γεμάτη, ίσως η Τούμπα είναι μία πιο σκληρή έδρα, καθώς όταν όλο το γήπεδο φωνάζει μαζί, δημιουργείται μία τρομερή ατμόσφαιρα. Βέβαια και οι Κροάτες είναι πολύ καλοί σε αυτό και ξέρουν πως να εντυπωσιάζουν. Στην Τούμπα όμως η ατμόσφαιρα είναι πιο… τρελή».
Ο Πράνιτς ξέρει πολύ καλά πως μετά τα πρόσφατα γεγονότα της Νέας Φιλαδέλφειας και τον άδικο χαμό του φιλάθλου της ΑΕΚ, οι σχέσεις ανάμεσα στις ελληνικές ομάδες και την Ντιναμό Ζάγκρεμπ είναι τουλάχιστον τεταμένες. Οι ποδοσφαιριστές όμως πρέπει να μένουν έξω από τέτοιου είδους καταστάσεις, καθώς στην πραγματικότητα, δεν έχουν καμία επιρροή στην συμπεριφορά των οπαδών.
«Πρώτα απ’ όλα θέλω να πω πόσο πολύ λυπάμαι για αυτό που συνέβη στην Ελλάδα ανάμεσα στους οπαδούς. Πάντα η ζωή είναι πιο σημαντική από το ποδόσφαιρο. Είναι δύσκολο για εμένα να μιλήσω για αυτά τα πράγματα. Στο παιχνίδι ανάμεσα στην ΑΕΚ και την Ντιναμό, έβλεπες πριν, μετά, αλλά και κατά την διάρκεια του αγώνα τεράστιο σεβασμό ανάμεσα στους παίκτες, παρά την μεγάλη ένταση που υπήρχε. Οι ποδοσφαιριστές ήταν επαγγελματίες και σεβόντουσαν ο ένας τον άλλον. Σαφώς ο κόσμος, από τους οπαδούς μέχρι και τους δημοσιογράφους, ήταν επηρεασμένος, όμως οι ποδοσφαιριστές διατήρησαν τον επαγγελματισμό τους, κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό».
Το «πράσινο» παρελθόν με τα καλά και τα… στραβά του
Στις 22 Φεβρουαρίου του 2015, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό στην Λεωφόρο και επικράτησε με 2-1. Μετά το φινάλε του αγώνα υπήρξαν επεισόδια από τους οπαδούς του «τριφυλλιού» και η ομάδα τιμωρήθηκε σκληρά, με μείωση τριών βαθμών, με αποτέλεσμα οι ελπίδες για πρωτάθλημα να… εξαϋλωθούν.
«Τέτοιες αποφάσεις είναι πολύ δύσκολο να τις αποδεχθείς. Όταν κερδίζεις δίκαια μέσα στον αγωνιστικό χώρο είναι πολύ άδικο. Δεν ξέρω ακριβώς τι συνέβη, ξέρω απλά ότι μας πήραν τους τρεις βαθμούς κάτω από το 'τραπέζι'. Ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι, καθώς με τη νίκη αυτή τους πλησιάσαμε πάρα πολύ και μπήκαμε δυνατά στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Μετά από αυτές τις αποφάσεις όμως δεν είχαμε ελπίδες. Εμείς προσπαθήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις, δώσαμε τα πάντα για την φανέλα που φορούσαμε. Σεβαστήκαμε τους οπαδούς, όμως για κάποια πράγματα εμείς οι παίκτες δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
Άλλο ένα χαρακτηριστικό παιχνίδι στο οποίο συμμετείχε και μάλιστα ενεργά ο Πράνιτς, ήταν ο τεράστιο «διπλό» στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, μία σεζόν πριν. Εκεί ο Παναθηναϊκός «διέλυσε» τον Ολυμπιακό με 3-0 (02/03/2014), με τον Κροάτη να ανοίγει το σκορ.
«Αυτό το παιχνίδι το έχω πάντα στο μυαλό μου. Ακόμα παίρνω πολλά μηνύματα από φίλους του Παναθηναϊκού για εκείνη την ημέρα. Ήταν λίγο μετά τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ήταν σαν ‘mission impossible’ για εμάς. Όμως είχαμε προετοιμαστεί πάρα πολύ καλά. Οι οπαδοί μας είχαν εμψυχώσει τις προηγούμενες μέρες. Σκόραρα το πρώτο γκολ κάτι που ήταν απίστευτο. Στο ημίχρονο πήραμε την απόφαση να πιέσουμε περισσότερο και το αποτέλεσμα ήταν αυτό το απίστευτο σκορ».
Ο Πράνιτς έμεινε μόλις για τρία χρόνια στον Παναθηναϊκό, δέθηκε όμως «αιώνια» με την ομάδα, αλλά και τους οπαδούς της, με τον ίδιο να συνεχίζει να την ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Ήταν γνωστό ότι η δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον είχε εντυπωσιάσει από την αρχή. Η απομάκρυνση του Σέρβου τον… ξάφνιασε και σίγουρα δεν τον βρήκε σύμφωνο.
«Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου, ακόμα την υποστηρίζω. Εκτιμούσα πάρα πολύ την δουλειά του Γιοβάνοβιτς. Πήρε την ομάδα σε μία πολύ δύσκολη στιγμή και κατάφερε να την κάνει και πάλι ανταγωνιστική. Τώρα που είμαι και εγώ προπονητής, αντιλαμβάνομαι ακόμη περισσότερο το πόσο δύσκολο ήταν αυτό που πέτυχε. Όλοι αξίζουν τις ευκαιρίες τους, πόσω μάλλον ο Γιοβάνοβιτς για να τελειώσει τουλάχιστον την σεζόν. Τώρα βλέπουμε την βαθμολογία και οι αλλαγές δεν είναι πολλές. Πιστεύω με τον Γιοβάνοβιτς ο Παναθηναϊκός θα ήταν περίπου στο ίδιο σημείο που είναι τώρα, αν όχι καλύτερα. Οι άνθρωποι της ομάδας όμως αποφάσισαν πως έπρεπε να απομακρυνθεί. Ακόμα υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό, αν και πιστεύω ότι έπρεπε να παραμείνει στην ομάδα ο Γιοβάνοβιτς».
«Αν δεν έχεις υψηλούς στόχους στην ζωή σου, τότε δεν μπορείς να καταφέρνεις τίποτα»
Μπορεί στον Παναθηναϊκό να τον γνωρίσαμε κυρίως ως χαφ, στην καριέρα του όμως ο Πράνιτς έχει αγωνιστεί από αριστερό μπακ, μέχρι και... εξτρέμ. Ποια ήταν όμως η αγαπημένη του θέση στο χορτάρι;
«Ήμουν ένα παίκτης που μπορούσε να παίξει σε πολλές θέσεις. Για εμένα δεν ήταν καθόλου δύσκολο να προσαρμόζομαι, όπου ήθελε ο προπονητής έπαιζα. Ήμουν πάντα πολύ συγκεντρωμένος στην τακτική και για αυτό μπορούσα να καλύψω πολλά σημεία του γηπέδου. Ο σκοπός μου όμως ήταν πάντα να βοηθάω την ομάδα μου. Αν έπρεπε όμως να διαλέξω θα έλεγα αριστερό εξτρέμ, εκεί ένιωθα καλύτερα, εκεί έπαιζα το καλύτερο μου ποδόσφαιρο. Η επίθεση πάντα μου άρεσε παραπάνω».
Αν δεν έχει υψηλούς στόχους στην ζωή σου, τότε δεν μπορείς να καταφέρνεις τίποτα. Αυτό είναι το μότο του Πράνιτς από την περίοδο που ήταν ποδοσφαιριστής και το διατηρεί ακόμη και τώρα που έχει κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του προπονητή.
«Όταν αποφάσισα να γίνω προπονητής, ήθελα από την πρώτη στιγμή να φτιάξω μία καριέρα. Παίρνω το FIFA Pro που είναι απαραίτητο και πλέον προσπαθώ να επενδύσω στον εαυτό μου και στους συνεργάτες μου, να βρω ανθρώπους που θα εμπιστεύομαι. Είναι μεγάλα λόγια αυτά, αλλά η αλήθεια είναι πως θέλω να κάνω καλύτερη καριέρα ως προπονητής, σε σχέση με αυτή που έκανα ως ποδοσφαιριστής. Αν δεν βάζεις υψηλούς στόχους, τότε δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα. Θέλω μία μέρα να προπονήσω τον Παναθηναϊκό, θέλω να προπονήσω μέχρι και την Μπαρτσελόνα. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, θα δώσω όμως τα πάντα για να φτάσω εκεί. Θα παλέψω για να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα».
