«Νταρκογκόλ» στα γήπεδα «Νταρκογκόλ» και στη ζωή! Ναι, ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, με το ένστικτο του σκόρερ να τον διαπερνά από άκρη σε άκρη, δεν ήταν νικητής μόνο στην ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία, αλλά και εκτός αυτής. Μιλώντας στο BN Sports αναφέρεται σε κάθε φάση μίας καριέρας που τελείωσε απότομα, με τον Πάνο Σταματόπουλο όπως τονίζει να του σώζει τη ζωή, την αγάπη του για τον Ολυμπιακό, καθώς και την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του.
Συνέντευξη στον σπουδαστή του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, Θάνο Μαυρίδη
Ο Σέρβος, πρώην, επιθετικός αγωνίστηκε σε μεγάλες ομάδες και πρωταθλήματα καλύτερα από το ελληνικό, όμως η σχέση του με τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του, είναι από αυτές που κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να έχει. Άλλωστε, η αγάπη του Ντάρκο Κοβάσεβιτς για τους Πειραιώτες δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Σε αυτή την αναδρομή, θυμάται στιγμές της καριέρας του στη Ελλάδα και στο εξωτερικό, τα προβλήματα υγείας που τον οδήγησαν, ξαφνικά, να «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια καθώς και την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε.
Όλα τα αντιμετώπισε, τα ξεπέρασε και τα άφησε πίσω ο Ντάρκο, ενσαρκώνοντας, πλήρως, την άλλοτε επιτυχία των Queen «Keep Yourself Alive».
Δεν παραλείπει, μέσα σε όλα αυτά, να αναφερθεί στον Βαγγέλη Μαρινάκη, στον Γιουσέφ Ελ Αραμπί, στον Ερνέστο Βαλβέρδε, στον Τάκη Λεμονή, στους συμπατριώτες του που αγωνίζονται στην Ελλάδα αλλά και στην απομάκρυνση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τον πάγκο του Παναθηναϊκού.
«Μετανιώνω που δεν ήρθα νωρίτερα στον Ολυμπιακό - Είχαμε μία καταπληκτική ομάδα»
Ποια είναι η σχέση σου με τον Ολυμπιακό; Τα συναισθήματά σου για τον σύλλογο;
«Η σχέση μου με τον Ολυμπιακό πάντα ήταν πολύ ιδιαίτερη. Η ομάδα που υποστήριζα από μικρός ήταν ο Ερυθρός Αστέρας, οπότε άμεσα είχα μία σύνδεση με τον Ολυμπιακό. Πάντα θα έχω και τους δύο συλλόγους στην καρδιά μου, θα βλέπω τους αγώνες τους και θα είμαι ακόμα ένας φίλαθλός τους. Φυσικά, είχα το προνόμιο να παίξω και για τους δύο. Έπαιξα στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια της καριέρας μου και μετανιώνω που δεν ήρθα νωρίτερα να παίξω για αυτόν καθώς είχα τέλειες αναμνήσεις, ακόμα και στο τέλος της καριέρας μου».
Ποια ήταν τα όνειρά σου όταν ξεκίνησες το ποδόσφαιρο; Πίστευες ότι θα έπαιζες στην ομάδα που αγαπάς και θα έκανες τέτοια καριέρα;
«Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα έφτανα σε αυτό το επίπεδο. Θυμάμαι να βλέπω έναν αγώνα της Σερβίας στο χωριό, όταν ήμουν παιδί, και σκεφτόμουν ότι θα λάτρευα να παίζω ανάμεσα σε παίκτες όπως ο Ντράγκαν Στοΐκοβιτς, τον «piksi», στην Εθνική Ομάδα. Δύο χρόνια αργότερα ήμουν συμπαίκτης του στην Εθνική! Και αυτό ήταν σουρεάλ. Οπότε, μετά από αυτό, όλα πήραν τον δρόμο τους. Είμαι πολύ χαρούμενος για την καριέρα μου».
Τι θυμάσαι από τους αγώνες στο Champions League το 2007/08; Τα απίστευτα ματς με τη Βέρντερ;
«Οι αναμνήσεις που έχω από εκείνα τα παιχνίδια στο Champions League είναι από τις πιο λατρεμένες στην καριέρα μου. Ακόμα και σήμερα άνθρωποι στην Ελλάδα πάντα με σταματάνε και με θυμούνται από εκείνα τα παιχνίδια».
Τι πιστεύεις για εκείνον τον Ολυμπιακό; Μπορούσε να περάσει την Τσέλσι και να προχωρήσει;
«Είχαμε μία εκπληκτική ομάδα, μία μίξη από νέους και έμπειρους παίκτες. Πολλοί από αυτούς ήταν Έλληνες και ταλαντούχοι ξένοι που ήρθαν εκείνη την χρονιά. Νομίζω ήταν μία καταπληκτική σεζόν για εμάς. Όταν παίζεις απέναντι σε ομάδες σαν την Τσέλσι με ποδοσφαιριστές όπως Ντρογκμπά, Λάμπαρντ, Τέρι κ.λ.π., είναι πάντα δύσκολο να πας στον επόμενο γύρο. Ωστόσο, ήμασταν στο επίπεδο για να τους ανταγωνιστούμε».
Ποιοι ήταν οι καλύτεροι παίκτες στον Ολυμπιακό τότε κατά την γνώμη σου;
«Υπήρχαν πολλοί καλοί παίκτες. Ο Γκαλέτι ήταν εκπληκτικός. Ο Τζόλε, ήταν επίσης εκπληκτικός. Στολτίδης, Νικοπολίδης, Άντζας. Δεν μπορώ να πω μόνο έναν».
«Ο Σταματόπουλος μου έσωσε την ζωή - Πρέπει να σηκώσεις το κεφάλι και να συνεχίσεις»
Τελείωσες την καριέρα σου εξαιτίας ενός προβλήματος στην καρδιά. Τι είχε συμβεί;
«Μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας μου. Ήταν μετά την προπόνηση όταν ο γιατρός Πάνος Σταματόπουλος είδε κάποια συμπτώματα που δεν ήταν φυσιολογικά. Τα είδε στα μάτια μου. Πάντα λέω ότι μου έσωσε την ζωή και για αυτό πάντα θα τον έχω στην καρδιά μου. Ήταν μία πολύ έντονη περίοδος της ζωής μου όπου από την μία μέρα στην άλλη η ζωή μου άλλαξε και δεν μπορούσα να κάνω, πλέον, αυτό που αγαπούσα περισσότερο. Αλλά, η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να είσαι δυνατός και να το ξεπερνάς».
Βίωσες μία απόπειρα δολοφονίας. Πώς προχωράς μετά από κάτι τέτοιο;
«Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι προχώρησα, όπως σε όλες τις άλλες δύσκολες στιγμές της ζωής. Πρέπει να σηκώσεις ψηλά το κεφάλι και να συνεχίσεις να ζεις!».
«Ο Μαρινάκης είναι σπουδαίος άνθρωπος»
Ήσουν τεχνικός Διευθυντής στον Ολυμπιακό δύο φορές. Ποια ήταν η σχέση σου με τον Βαγγέλη Μαρινάκη;
«Είχαμε σπουδαία επιτεύγματα και δούλεψα πολύ σκληρά για μία ομάδα που αγαπώ. Πάντα είχα πολύ καλή σχέση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη όταν ήμουν εκεί, αλλά και τα χρόνια μετά. Τα δίνει όλα για τον σύλλογο και μπορεί να το δει ο καθένας σε όλα όσα έχει πετύχει η ομάδα υπό την προεδρία του. Ένας σπουδαίος άνθρωπος στις επιχειρήσεις αλλά και στις προσωπικές πτυχές».
«Ήμουν ο πρώτος ξένος που αγάπησαν - Δεν έπρεπε να ξεκινήσει εκείνο το παιχνίδι με την Περούτζια»
Στη Σοσιεδάδ ένιωσες ποτέ πρόβλημα να προσαρμοστείς σε μία ομάδα από Βάσκους; Ή ίσως από τον κόσμο της ομάδας;
«Ναι! Η Ρεάλ Σοσιεδάδ είναι μία ομάδα που είναι συνηθισμένη, ακόμα και τώρα, να χρησιμοποιούν παίκτες από την Χώρα των Βάσκων. Πολύ συχνά, μου λένε ότι ήμουν ο πρώτος ξένος παίκτης που αγάπησαν ποτέ. Μετά από τόσα πολλά χρόνια, ένιωσα σαν ένας ακόμα Βάσκος και ενσωματώθηκα στη φιλοσοφία τους. Όταν παίζεις καλά και βάζεις γκολ είναι πάντα πιο εύκολο (σ.σ. γέλια!)».
Το Βασκικό ντέρμπι έχει καμία ομοιότητα με το ντέρμπι «αιωνίων» εδώ στην Ελλάδα;
«Οι μόνες ομοιότητες είναι ότι είναι περήφανοι για την ομάδα και την πόλη τους. Σε άλλες πτυχές δεν είναι τόσο ίδιο. Το Ελληνικό ντέρμπι ήταν πολύ πιο έντονο εξαιτίας της ατμόσφαιρας. Έτσι ζούμε το ποδόσφαιρο εμείς οι Βαλκάνιοι, με περισσότερο πάθος, το οποίο είχα συνηθίσει στην Σερβία. Αλλά και τα δύο ντέρμπι είναι ιδιαίτερα με τον δικό τους τρόπο».
Στη Γιουβέντους έχασες το πρωτάθλημα από τη Λάτσιο το 1999/2000 τελευταία αγωνιστική. Έπρεπε να γίνει εκείνος ο αγώνας με την Περούτζια που χάσατε;
«Θεωρώ ότι εκείνο το παιχνίδι δεν έπρεπε να ξεκινήσει γιατί η μπάλα δεν μπορούσε καν να αναπηδήσει στο χορτάρι από την πολλή βροχή και το παιχνίδι δεν μπορούσε να πάει όπως το είχα σχεδιάσει. Ο Κολίνα είναι ένας εξαιρετικός διαιτητής, αλλά εκείνο το παιχνίδι δεν έπρεπε να είχε παιχτεί».
Πώς ήταν να παίζεις ανάμεσα σε τοπ παίχτες εκείνης της περιόδου όπως Ζιντάν, Κόντε, Ντελ Πιέρο, Ιντζάγκι;
«Το να παίζεις ανάμεσα σε αυτούς τους παίκτες ήταν εκπληκτικό. Ήμουν αρκετά δημοφιλής εκείνη την περίοδο στην Ισπανία, οπότε μπόρεσα να πάρω την μεταγραφή στην Γιουβέντους. Ωστόσο, η αναγνωρισιμότητα παικτών όπως ο Ζιντάν και ο Ντελ Πιέρο ήταν ασύγκριτη. Ήταν καταπληκτικοί παίχτες. Ο Ζιντάν ήταν ένας συμπαίκτης που ήταν μαγευτικός, ήταν απίστευτο να παίζω μαζί του κάθε μέρα στην προπόνηση και αυτό μπορούσες να το δεις μετά σε κάθε αγώνα».
«Τρομερός παίκτης ο Έλ Αραμπί - Ήταν έκπληξη η απομάκρυνση του Γιοβάνοβιτς»
Ήσουν και τεχνικός διευθυντής στην Εθνική Σερβίας. Με τι ασχολείσαι τώρα;
«Ήμουν σε αυτή τη θέση για δύο χρόνια. Ήμουν περήφανος που εκπροσωπούσα και βοηθούσα την Εθνική μου Ομάδα και ως παίκτης, παλαιότερα, και σαν τεχνικός διευθυντής. Πάντα εμπλέκομαι στο ποδόσφαιρο, παρακολουθώ και ταξιδεύω και παραμένω συνδεδεμένος με το άθλημα που αγαπώ. Οπότε, δουλεύω και βοηθώ το ποδόσφαιρο με τρόπους που καταλαβαίνω ότι θα το βοηθήσει να βελτιωθεί, βοηθώντας ενδεχομένως και τους συλλόγους και τους παίκτες».
Γνωρίζεις τους Σέρβους που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα; Γκατσίνοβιτς, Ζίβκοβιτς, Μλαντένοβιτς, Τζούρισιτς ή τον μέχρι πρότινος προπονητής του Παναθηναϊκού Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
«Τους γνωρίζω όλους από την θητεία μου ως τεχνικός διευθυντής στην Εθνική Σερβίας, κάποιους και από πιο πριν. Οι Σέρβοι πάντα είχαν καλή παρουσία στο ελληνικό πρωτάθλημα, και ήταν καλή προσθήκη στην λίγκα. Ο Γιοβάνοβιτς είναι ένας πολύ καλός προπονητής και ένας εξαίρετος άνθρωπος. Δεν έχω πληροφορηθεί για το τι έγινε ακριβώς, διότι είμαι συνδεδεμένος με την άλλη πλευρά και τον Ολυμπιακό. Ωστόσο, μπορώ να πω ότι ήταν έκπληξη».
Τι κάνει έναν επιθετικό καλό;
«Αυτό που κάνει τους καλούς επιθετικούς είναι τα γκολ! Ο Ελ Αραμπί είναι για τον Ολυμπιακό ένας εκπληκτικός επιθετικός και ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος, τα τελευταία 10 χρόνια. Πάντα παίζει με πάθος. Έχει την αίσθηση του γκολ και παίζει καλά και με τα πόδια και με το κεφάλι. Ένας τρομερός παίκτης».
«Η οικογένεια του Ολυμπιακού μού έδωσε ζεστασιά - Έπαιξα λίγο καλύτερα με Λεμονή»
Η καλύτερή στιγμή σου στην Ελλάδα;
«Η καλύτερή μου στιγμή στην Ελλάδα, εκτός από τα γκολ και τις νίκες που θα ήταν η εύκολη απάντηση, οφείλω να πω ότι είναι οι άνθρωποι από την οικογένεια του Ολυμπιακού. Οι φίλαθλοι, το τεχνικό επιτελείο και όλοι οι άνθρωποι που περιβάλλουν αυτό τον εκπληκτικό σύλλογο, δίνοντάς μου ζεστασιά στις καλές και τις κακές στιγμές της καριέρας μου. Αυτές είναι καλύτερες στιγμές μου στην Ελλάδα».
Συνεργάστηκες με αρκετούς τεχνικούς. Βαλβέρδε, Λεμονή και άλλους. Υπάρχει κάτι που θυμάσαι;
«Και οι δύο ήταν εκπληκτικοί με τον δικό τους τρόπο. Έπαιξα καλά και με τους δύο, ίσως λίγο καλύτερο με τον Λεμονή εξαιτίας συνθηκών όπως υγεία και ηλικία. Ποσοτικά, έπαιξα με τον Βαλβέρδε περισσότερο, ενώ μετά συνεχίσαμε να συνεργαζόμαστε στο τεχνικό «τιμ» καθώς εργάστηκα μαζί του ως τεχνικός διευθυντής».
Υπάρχει μία στιγμή που ο κόσμος του Ολυμπιακού σε αποθεώνει. Τι σχέση έχεις με τους φιλάθλους του;
«Ναι, θυμάμαι αυτά τα συνθήματα πολύ καλά. Είμαι πολύ περήφανος για αυτές τις στιγμές και τους ευχαριστώ για την αγάπη που μου έδωσαν και μου δίνουν μέχρι σήμερα. Όπως είπα και προηγουμένως, με θυμούνται. Έχω μία τέλεια σχέση με τους φιλάθλους του Ολυμπιακού».
Ένα μήνυμα προς αυτούς;
«Το μόνο που έχω να πω στους φιλάθλους είναι ότι τους αγαπώ πάρα πολύ και τους ευχαριστώ για την αγάπη που μου δίνετε όλα αυτά τα χρόνια. Θα σας κρατάω με λατρεία πάντα στην καρδιά μου. Long live Olympiacos!».
