Οι ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από τη χώρα μας, ενώ στο «βιογραφικό» τους έχουν σημειώσει συμμετοχές και με την φανέλα της Μπράιτον, είναι λίγοι έως και ελάχιστοι. Ο Γκαετάν Μπονγκ είναι ένας από αυτούς. Ο πρώην «ερυθρόλευκος» μίλησε στο BN Sports για τα ανάμεικτα συναισθήματα που του άφησε η Ελλάδα, τη δεδομένη αγωνιστική εκτόξευση των «γλάρων» και για την εμπειρία που έχει η ΑΕΚ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Συνέντευξη στον Άγγελο Κρεμαστό
Με την ΑΕΚ να είναι έτοιμη να υποδεχθεί την Μπράιτον στην OPAP Arena για την 5η αγωνιστική του Europa League, ήρθε και η κατάλληλη αφορμή για να έρθουμε σε επικοινωνία με τον Γκαετάν Μπονγκ.
Ο άλλοτε αριστερός μπακ του Ολυμπιακού, πέρασε πέντε χρόνια με την φανέλα των «γλάρων» και είναι ασφαλές να πούμε, πως ξέρει καλύτερα από τον οποιοδήποτε, τον τρόπο λειτουργίας του κλαμπ.
Βέβαια, όταν ο Καμερουνέζος θυμήθηκε την περίοδο που έζησε στην Ελλάδα του… ξύπνησαν μνήμες από την ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκης, αλλά και τον απαιτητικό λαό του Ολυμπιακού.
Ο Γκαετάν Μπονγκ μίλησε στο BN Sports για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην Ελλάδα μέχρι να προσαρμοστεί, αλλά και για την άκρως σημαντική αναμέτρηση που έχει να δώσει η ΑΕΚ απέναντι στην Μπράιτον.
Ο Γκαετάν πέρασε μία γεμάτη 5ετία στην Μπράιτον και μόνο ξαφνιασμένος δεν δηλώνει, από την κατακόρυφη εξέλιξη των «γλάρων». Ίσα ίσα που την θεωρούσε αναμενόμενη!
«Στην Μπράιτον ήταν όλα ολοκαίνουργια και λειτουργούσαν ιδανικά, από το γήπεδο, μέχρι και το προπονητικό κέντρο. Οι άνθρωποι της ομάδας είχαν ένα πλάνο 10ετίας και το τηρούσαν κατά γράμμα. Για αυτό και δεν είναι έκπληξη που έχουν χτίσει την υπέροχη ομάδα που βλέπουμε σήμερα. Αγοράζουν νέους παίκτες και τους δίνουν απευθείας την ευκαιρία για να δείξουν το τι αξίζουν».
Η ποιότητα της φετινής Μπράιτον είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Η ΑΕΚ όμως με τον δικό της τρόπο κατάφερε να φύγει με το «διπλό» από την Αγγλία. Ρωτήσαμε λοιπόν τον Μπονγκ να μας δώσει εκείνος μία εξήγηση για τον τρόπο που ήρθε το αποτέλεσμα αυτό (3-2).
«Μπορεί η Μπράιτον να είναι μία τρομερή ομάδα, είναι όμως πρωτάρηδες στην Ευρώπη. Ακόμη και οι παίκτες δεν έχουν πολλές εμπειρίες και η πίεση τους κατέβαλε, κάτι που είναι πολύ φυσιολογικό. Από την άλλη πλευρά η ΑΕΚ έχει ποδοσφαιριστές που γνωρίζουν καλύτερα τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις και η εμπειρία σε τέτοιες περιπτώσεις παίζει μεγάλο ρόλο. Στα χαρτιά ναι η Μπράιτον ήταν η καλύτερη ομάδα, στην πράξη όμως πιστεύω η ΑΕΚ ήταν το πραγματικό φαβορί. Τώρα όμως θα είναι πιο δύσκολο, διότι οι Άγγλοι θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι και με λιγότερο άγχος. Η ΑΕΚ όμως και πάλι μπορεί να της κάνει τη ζημιά».
Η ποδοσφαιρική του ζωή ήταν αποκλειστικά συνδεδεμένη με την Γαλλία. Όλα άλλαξαν όμως το καλοκαίρι του 2013, όταν ο 25χρονος, τότε, Μπονγκ πήρε την απόφαση να δοκιμάσει τις ικανότητες του και κάπου αλλού. Μία μεγάλη αλλαγή, όπου σαφώς και χρειαζόταν ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής.
«Όταν έφυγα πρώτη φορά από τη Γαλλία ήταν κάτι πολύ καινούργιο για εμένα. Έπρεπε να μάθω πώς λειτουργεί η καινούργια ομάδα στην οποία έπαιζα, πώς είναι οι άνθρωποι και οι οπαδοί στην Ελλάδα, όλα αυτά ήταν τελείως διαφορετικά από αυτά που ήξερα εγώ. Το πιο δύσκολο όμως ήταν οι απαιτήσεις που υπήρχαν από τον κόσμο του Ολυμπιακού προς την ομάδα. Στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να χάνει ποτέ, αυτή είναι η φιλοσοφία μίας μεγάλης ομάδας. Όμως και η ήττα είναι μέσα στο ποδόσφαιρο, συμβαίνουν και αυτά. Για τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του, ένα κακό αποτέλεσμα δεν ήταν ποτέ αποδεκτό».
Σίγουρα, οι υψηλές απαιτήσεις των «ερυθρόλευκων» οπαδών, ήταν αυτό που του έκανε και την μεγαλύτερη εντύπωση. Δεδομένο θα πρέπει να θεωρείται όμως, πώς σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση, όπως και αυτή, ένας ποδοσφαιριστής πρέπει πρώτα να βρει τα… πατήματα του.
«Όταν έχανε ο Ολυμπιακός ήταν λες και πέθαινε κάποιος. Και στη Γαλλία υπάρχει αυτού του είδους η νοοτροπία, αλλά ως ένα σημείο. Είναι το μέταλλο μίας μεγάλης ομάδας. Σε μία ήττα όμως, σαφώς κανείς δεν είναι χαρούμενος, αλλά είναι μέρος του παιχνιδιού. Στον Ολυμπιακό όταν χάναμε δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, δεν επιτρεπόταν να μιλήσουμε σε κανέναν. Ακόμη και άνθρωποι μέσα από την ομάδα δεν ήθελαν να σου μιλήσουν αν έχανες. Ήταν κάπως υπερβολικό όλο αυτό, άλλωστε μιλάμε για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.
Αυτό ήταν η μεγάλη διαφορά για εμένα, κάτι που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω. Μπορεί να μην συμφωνούσα αλλά το είχα αποδεχθεί, ήθελα να είμαι επαγγελματίας. Ήρθα στην Ελλάδα, άφησα πίσω την οικογένεια μου, με σκοπό να παίξω στον Ολυμπιακό. Πραγματικά ερωτεύτηκα την ατμόσφαιρα των οπαδών, την νοοτροπία νικητή που είχε η ομάδα. Οι Έλληνες έχουν μία τρέλα που μου αρέσει πάρα πολύ».
Με τον Ολυμπιακό την σεζόν 2013/14 κατέκτησε τον μοναδικό τίτλο στην καριέρα του. Το μετάλλιο του πρωταθλητή Ελλάδος θα το κουβαλάει πάντα μέσα του, μαζί με μερικές «σπάνιες» αναμνήσεις από το πέρασμα του από την Αγγλία.
«Ποτέ δεν ήμουν ένας ποδοσφαιριστής που κυνηγούσε απεγνωσμένα τους τίτλους. Σαφώς και το πρωτάθλημα τότε ήταν πάρα πολύ σημαντικό επίτευγμα, αλλά έχω ζήσει παρόμοιες και ίσως πιο τρελές καταστάσεις με την Μπράιτον, όταν ανεβήκαμε κατηγορία ή όταν καταφέραμε να μείνουμε στην Premier League. Το πρωτάθλημα θα το κουβαλάω πάντα μαζί μου, όμως στην άνοδο της Μπράιτον είδα ένα ολόκληρο γήπεδο να κλαίει και αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω».
Η μοίρα τον οδήγησε μακριά από το Λιμάνι, αλλά ο Μπονγκ δεν δυσκολεύτηκε να βρει την επόμενη… στάση της καριέρας του και έγινε γρήγορα μόνιμος κάτοικος Αγγλίας.
«Πριν φύγω από τον Ολυμπιακό έκανα ατομικές προπονήσεις μόνος μου κάθε μέρα στις πέντε το πρωί. Προσπαθούσα να κρατηθώ σε μία καλή φυσική κατάσταση, για μπορέσω να προχωρήσω στην καριέρα μου. Όταν πήγα στη Γουίγκαν, ήθελαν να με δοκιμάσουν και μέσα σε δύο ημέρες υπέγραψα συμβόλαιο, γιατί είδαν πως ήμουν έτοιμος. Στην συνέχεια ακολούθησε η Μπράιτον και έτσι έζησα το όνειρο της Premier League. Είμαι πραγματικά χαρούμενος, κατάφερα να παίξω στο Champions League, στο Μουντιάλ και στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα του κόσμου. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω;»
