Στο πλαίσιο του Navarino Challenge, ο Τζο Αρλάουκας, που τίμησε για άλλη μια φορά με την παρουσία του τη διοργάνωση, συνομίλησε με το BN Sports για την εμπειρία του με τις ελληνικές ομάδες και για τη φετινή EuroLeague, ενώ επέλεξε τον Έλληνα παίκτη που θα ήθελε να σπάσει το ρεκόρ του.
Συνέντευξη στην Ευτυχία Οικονομίδου
Η σπουδαία γιορτή του ελληνικού αθλητισμού, το Navarino Challenge, άνοιξε τις… πόρτες του για 11η χρονιά για να φιλοξενήσει ανθρώπους απ’ όλους τους χώρους και όλες τις ηλικίες, που θα συμμετάσχουν σε πάνω από 40 δραστηριότητες και 20 ολυμπιακά αθλήματα.
Μέρος της διοργάνωσης αποτελεί και η εκμάθηση μπάσκετ σε παιδιά ηλικίας 5 έως 16 ετών. Τον ρόλο του… δασκάλου, τη δεύτερη μέρα του τουρνουά, ανέλαβε ο Τζο Αρλάουκας μαζί με την Αναστασία Κωστάκη με σκοπό να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους στα παιδιά που ενδιαφέρονται για το άθλημα.
Ο Τζο Αρλάουκας μαθαίνει στα παιδιά τον σωστό τρόπο για να σουτάρουν!#BNSportsgr #NavarinoChallenge #SportsUnitesPeople pic.twitter.com/rVzl0VquIu
— BN Sports (@BNsportsGr) October 14, 2023
Ο Αμερικανός παλαίμαχος φόργουορντ τέθηκε στην διάθεση του BN Sports και μίλησε για τη σημασία που έχει για εκείνον η επαφή με τα παιδιά, καθώς και για τις δυσκολίες του αθλήματος του μπάσκετ.
Η κουβέντα φυσικά, δεν γινόταν να μην πάει και στις δικές του εμπειρίες, όταν βρισκόταν στα ελληνικά εδάφη για λογαριασμό της ΑΕΚ (1998-99) και του Άρη (1999-2000) με τον ίδιο να ξεχωρίζει τις στιγμές που έπαιζε ως αντίπαλος του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού λόγω της ατμόσφαιρας.
Ο Αρλάουκας κατέχει μάλιστα και το ρεκόρ των περισσότερων πόντων σε παιχνίδι της σύγχρονης EuroLeague έχοντας σκοράρει 63 σ’ έναν μόνο αγώνα. Είναι μία διάκριση που μόχθησε για να την κατακτήσει και θα ήθελε να την διατηρήσει εκείνος, αλλά κατάφερε να διαλέξει τον παίκτη που θα μπορούσε να… καταρρίψει το ρεκόρ του.
Έχετε ενεργή συμμετοχή στη διοργάνωση τα τελευταία χρόνια. Ποια είναι η εμπειρία σας από το Navarino Challenge;
«Είναι φοβερή διοργάνωση και κάνω ό,τι μπορώ κάθε φορά για να βρίσκομαι εδώ. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η οικογένεια. Οι δραστηριότητες απευθύνονται περισσότερο σε παιδιά και ενώ, οι ενήλικες συνήθως ψάχνουν τρόπους να μην έχουν τα παιδιά μαζί τους, εδώ συμμετέχουν μαζί στις δραστηριότητες όπως στο μπάσκετ, ακόμη και στη γιόγκα. Ζούμε σε μία κοινωνία που όλοι έχουν ως προτεραιότητα πώς να παίξουν βιντεοπαιχνίδια και είναι ωραίο που εδώ τους δίνεται η ευκαιρία να βγουν εκτός σπιτιού και να περάσουν χρόνο με τους γονείς τους».
Πώς είναι να έρχεστε σε επαφή με παιδιά και να τους διδάσκετε το άθλημά σας και ποια είναι η συμβουλή που θα τους δίνατε αν ήθελαν να ακολουθήσουν μία καριέρα στο μπάσκετ;
«Υπάρχουν δύο κατηγορίες. Από τη μία έχουμε τα παιδιά που θέλουν πολύ να παίξουν κι εκείνα που βρίσκονται εδώ απλά για να περάσουν καλά, οπότε αυτό το κάνει αρκετά δυσκολότερο. Η συμβουλή που τους δίνω πάντα είναι να είναι παθιασμένοι. Όλα έχουν να κάνουν με το πάθος. Αν σου αρέσει κάτι και θες να το ακολουθήσεις πρέπει να αφοσιωθείς στο 100%. Το να είσαι επαγγελματίας αθλητής δεν είναι κάτι εύκολο. Κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα πετύχεις. Δεν είναι όπως όταν σπουδάζεις για τέσσερα χρόνια και ξέρεις ότι θα γίνεις δικηγόρος. Εδώ, δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το αν θα πετύχεις, οπότε πρέπει να θυσιάσεις πολλά πράγματα. Αν για παράδειγμα, οι φίλοι σου κάνουν πάρτι Παρασκευή βράδυ κι εσύ έχεις παιχνίδι το Σάββατο το πρωί δε μπορείς να πας και να περάσεις καλά».
Στα χρόνια της επαγγελματικής σας πορείας βρεθήκατε να παίζετε για λογαριασμό ελληνικών ομάδων (Άρης, ΑΕΚ), αλλά και ως αντίπαλος αυτών, ποια είναι η καλύτερη εμπειρία που αποκομίσατε από εκείνα τα χρόνια με αυτή την τριβή;
«Το να παίζω αντίπαλος στις ελληνικές ομάδες ήταν το καλύτερο συναίσθημα και ειδικά να τις νικάω (γέλια)! Αυτή είναι η καλύτερή μου ανάμνηση! Τότε, παίζοντας ενάντια στον ΠΑΟΚ, στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό, δεν κέρδιζες μόνο τους 12 αντίπαλους παίκτες. Νικούσες τους 20.000 οπαδούς που φώναζαν συνθήματα εναντίον σου. Δεν το λέω με την κακή έννοια, αλλά όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού με σέβονται, γιατί συνήθιζα να κερδίζω τον Παναθηναϊκό και όλοι οι φαν του Παναθηναϊκού με συμπαθούν γιατί νίκησα τον Ολυμπιακό στον τελικό του 1995. Έχω έτσι την καλύτερη υποστήριξη και από τις δύο πλευρές. Αν πηγαίνω να φάω σουβλάκια με κερνάνε γιατί συνήθως είναι φίλαθλοι είτε του Ολυμπιακού είτε του Παναθηναϊκού (γέλια)».
Έχετε παρακολουθήσει την φετινή EuroLeague που μόλις ξεκίνησε; Πώς είδατε τις πρώτες εμφανίσεις του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού δεδομένων και των πολλών αλλαγών που έχουν υποστεί οι δύο ομάδες;
«Έχω παρευρεθεί σε κάθε τους παιχνίδι μέχρι τώρα. Πήγα στο ντέρμπι «αιωνίων» την προηγούμενη εβδομάδα και στις αναμετρήσεις και των δύο ομάδων στη δεύτερη αγωνιστική. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κρίνω. Πολλές ομάδες έχουν κάνει πολλές αλλαγές. Η Μπαρτσελόνα ήταν φανταστική κόντρα στον Ολυμπιακό, που ήταν κακός. Καμία σχέση με την ομάδα που τελείωσε το ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό τις προάλλες. Στην EuroLeague μετά τον Δεκέμβριο ξεκαθαρίζει το… τοπίο. Μετά παίζουν ρόλο και οι τραυματισμοί και η διαθεσιμότητα των παικτών. Θα είναι συναρπαστική αυτή η χρονιά, όπως πάντα».
Όντας ο παίκτης που κρατάει το ρεκόρ των περισσότερων πόντων σε παιχνίδι EuroLeague (63), ποιον σύγχρονο μπασκετμπολίστα θα επιλέγατε ως πιθανότερο για να το «σπάσει»;
«Θα διάλεγα τον Σπανούλη, αλλά δεν θα ήθελα κανείς να ‘’σπάσει’’ το ρεκόρ μου! Λένε ότι τα ρεκόρ γίνονται για να ‘’σπάνε’’, αλλά τώρα που το έκανα εγώ ας το αφήσουμε ήσυχο! Δεν θέλω κανένας ούτε να το πλησιάσει. Βέβαια πλέον είναι σχεδόν απίθανο να σπάσει αυτό το ρεκόρ, γιατί οι παίκτες δεν παίζουν αρκετό διάστημα, οπότε είναι δύσκολο πια να γίνει. Αν έπρεπε, όμως, να διαλέξω οποιονδήποτε αυτός θα ήταν ο Σπανούλης ή τώρα ο Ντόντσιτς».
